Vuurwerk angst

Hallo, mijn Zwitserse herder is 3,5 jaar en wordt steeds banger voor vuurwerk. Zij is nu al 4 maanden van tevoren dat ze bang wordt om uit te gaan en als ze een knalletje in de verte hoort, dan is de plek waar ze eerst gerust was, opeens weer angstig en wil daar dan niet meer terug. Kan iemand ons een goed advies geven svp, want we worden een beetje wanhopig, Saryo

Het knalletje in de verte kan je nog proberen te trainen misschien?

Neem iets mee wat je hond echt enorm lekker vind en probeer wat positiefs te krijgen van het knalletje ver weg. 

Misschien ook daar gewoon blijven wandelen wat negatief voelt voor je hond, wederom hele lekkere snoepjes meenemen en probeer een feestje te maken van die plek. Blijf blij en positief reageren op de 'enge' plekken.

Het is nu oktober, kijk eens bij je in de buurt naar een hondenschool en ga er eens naar toe en vraag of ze training doen tegen vuurwerkangst…die kunnen je helpen, niet te lang mee wachten.

google eens op Monique Bladder en vuurwerkangst zoals bijv. deze site

Vuurwerk-angst: wat kun je voor jouw hond doen? (moniquebladder.nl)

Dan zou ik eerder opteren om een goede gedragstherapeut te laten komen/te contacteren. Deze hebben er meer kennis van dan personen op internet.

Er speelt immers zoveel meer mee.

Ik begeleid momenteel iemand met een hond, via voeding. De hond zit in een zware depressie en ze vrezen dat ze de komende vuurwerkperiode niet zal overleven zelfs. Maar ook bij mijn advies komt ook het advies van iemand die gedrag bestudeerd heeft aan te pas uiteraard, zeker probleem gevallen vragen kennis op meerdere vlakken.

Het alternatief behandelen van angst bij honden door middel van voedsel is werkelijk onzin van de bovenste plank. Neem een goede biefstuk en je bent van je trauma af …

Nee beste mensen het zit zo;

Als een hond, bang is voor vuurwerk, blijft er niets anders over dan dit proberen te ontwijken/voorkomen. Als hij na een knal zich druk begint te maken geef je direct het commando “rustig” laat niet je medelijden blijken en zeker niet aaien of aanhalen. Je kan beter doen alsof je boos op hem bent dan zelfs alleen maar laten doorschemeren dat je het erg voor hem vindt. Het is de enige manier om zijn angst te lokaliseren, want helemaal verdwijnt het toch niet.

Thuis mag je hem nooit alleen laten, omdat er een kans is dat hij uit angst vernielzuchtig wordt en uit wil breken om te kunnen vluchten. Dit is het allergrootste angststadium wat bij een hond is te constateren.

Suggesties,

Veel eerder in het jaar (vanaf maart) veel blootstellen aan harde geluiden (op gepaste afstand) Ook veel eerder in het jaar beginnen met vuurwerk cursus (en herhaal deze)
Na de cursussen ook zelf blijven oefenen door af en toe wat licht vuurwerk af te steken naarmate het jaar vordert (op de vertrouwde uitlaat route)

Geef zelf het goede voorbeeld door niet te schrikken bij een hard geluid (loop er niet van weg)

Honden die niet of nauwelijks gecorrigeerd/gemanaged worden, zijn nóg angstiger voor stress situaties dan zij die wel een standvastige ‘baas’ hebben. Ze spiegelen zich aan hun eigenaar die niet de baas is. Ze hebben ondervonden dat hun eigenaar in gebreke blijft door nergens fysiek in te grijpen waardoor het vertrouwen in die eigenaar nihil is

Wij wonen hier in de buurt van millitair oefenterrein, knallen genoeg, soms heel hard, het hele jaar door. Als je dan buiten loopt kan je niet doen alsof je niet schrikt zo hard zijn die knallen. Je hoort dan ook overal honden blaffen daarna. Jenna is gelukkig een hond die dan onverstoorbaar doorloopt terwijl ik sta te trillen op mijn benen.

Maar als er vuurwerk afgestoken wordt, is ze dus wel bang, ik denk vanwege het gesis en geknetter. Gelukkig is ze niet extreem bang, en we zitten op oudejaarsavond dan aan mijn bureau, ik dan,zij zit eronder tussen mijn voeten. Voordat het ergste geknal losbarst krijgt ze haar eigen "vuurwerkdoos" dat is een schoenendoos met tussen wc rolletjes, opgerolde handdoekjes etc. verstopte snoepjes en iets om op te kauwen.

Bij Jenna heb ik ook erg aan haar zelfvertrouwen proberen te werken, ik denk dat dit ook een heel belangrijk punt is. 

Hoe kun je het zelfvertrouwen van je hond vergroten? (moniquebladder.nl)

Wij hebben 2 honden in huis. De ene is als pup bij ons gekomen (is mijn hond) en de ander is een herplaatser (hond van m'n man) die ooit bij ons kwam als oppashond. De herplaatser is een 6 jarige border collie die uit een druk gezin kwam waar te weinig met hem werd ondernomen. Deze hond was zowel overprikkeld als te weinig uitgedaagd, wat als resultaat had dat deze hond zeer neurotisch geworden was. Op elk geluidje reageerde hij gespannen, je kon werkelijk nog geen keukenpapiertje afscheuren of hij liep alweer half in paniek te ijsberen in de kamer. Met grote ogen, gespannen spieren.. Voor vuurwerk was hij helemaal panisch! Om hem weer ontspanning terug te geven in zijn leven bieden we hem ten eerste voldoende lichamelijke en mentale uitdaging, ten tweede een heerlijke plek waar hij zich kan terug trekken/afzonderen (een bench waar kleden overheen liggen, zit bij ons overigens geen deur in, hangt een handdoek voor dat gat, zodat het echt een donker hol is daarbinnen met vrije toegang) en ten slotte hebben we hem zeer consequent, doch rustig terug naar z'n plek gestuurd/begeleid elke keer dat hij weer zo gespannen op geluid reageerde. Dat vonden we soms nog wel eens lastig aangezien we geneigd zijn onze honden meer vrijheid te bieden, maar het verschil met onze andere hond (die als pup hier opgroeide) was dat zij zich gewoon lekker voelde in huis en de herplaatser dus niet. Die had zoveel last van z'n eigen rugzakje, en hij had die extra sturing heel hard nodig. Daarmee heeft hij inmiddels ontzettend veel vooruitgang geboekt. Hij omarmt die rust hier, hij ontspant zichtbaar (z'n spieren zijn niet meer zo hard en z'n ogen staan niet meer zo groot open) en hij reageert nauwelijks meer op geluiden. Vorige jaarwisseling was hij zelfs zo ontspannen, hij heeft gewoon lekker door kunnen slapen ondanks alle knallen. Terwijl hij alle voorgaande jaren (begrepen wij) standaard bibberend onder een bureau verstopt zat, volledig onbereikbaar in z'n eigen angst. Momenteel hebben we hier ook weer af en toe last van vuurwerk dat afgestoken wordt, maar beide honden reageren (gelukkig!) nergens op. Buiten ook niet overigens, ze hebben hoogstens een schrikreactie van een harde onverwachte knal maar herstellen daar direct van, en gaan weer door met de business as usual. Misschien heb je iets aan onze ervaring?