Doris en Shadow hebben nogal wat meegemaakt de laatste maanden. In maart overleed Kyra en in mei Remy. Die lege plekken zijn nog steeds voor ons alledrie voelbaar. Tot overmaat van ramp moest ik eind augustus plotseling naar Nederland omdat mijn broer onverwacht was overleden. De buurvrouw, die normaal voor mijn hondjes zorgt als ik naar Nederland ben, was vlak daarvoor naar Nederland vertrokken en ik zorgde ook voor haar hondjes. De honden zijn helemaal aan elkaar gewend en zijn zowel hier als bij de buurvrouw helemaal thuis. Tot overmaat van ramp was degene die voorheen weleens vaker op onze honden had gepast op dat moment niet beschikbaar. Uiteindelijk wel iemand gevonden die voor de honden wilde zorgen. Iemand die echt wel heel lief voor dieren is. Het probleem was alleen, dat de honden hem nauwelijks kenden en hij alleen maar een paar keer per dag hierheen kon komen om ze eten te geven en naar buiten te laten. Ze zaten dus wel het grootste deel van de dag alleen. Niet ideaal, maar onder de gegeven omstandigheden de enige oplossing. Dit was voor een periode van 5 dagen, dan zou de buurvrouw weer thuis zijn en konden mijn hondjes bij haar in huis zolang ik nog in Nederland zou zijn. Ze zijn nog 9 dagen bij de buurvrouw gebleven en sinds afgelopen vrijdag ben ik weer terug.
Vooral Shadow is sinds mijn terugkeer een zwaan-kleef-aan. Was hij voorheen veel in de tuin te vinden, zeker als de deur open stond, is hij nu niet bij mij weg te slaan. Overal waar ik ga is hij. Ook merk ik, dat hij in huis plast als ik even weg ben of zelfs in een andere kamer. Op zich begrijpelijk en ik ga hem er ook zeker niet voor straffen. Ik zoek alleen tips om hem hier doorheen te helpen. Uiteraard laat ik ze nu zo min mogelijk alleen, maar ja, soms kan het niet anders, dat ik even weg moet. Ik denk aan een adaptil band ter ondersteuning, maar is er nog meer wat ik kan doen?
Het advies is altijd weer opbouwen vanaf 0. En dat is super lastig als je alleen bent.
Soms kan een gedragen pyama of shirt helpen, mits ze die niet opeten.
Wat een ellende zeg, sterkte en gecondoleerd.
Och jee wat een verdrietige omstandigheden, heel veel sterkte en gecondoleerd.
Ik ga mee in wat Kees zegt. Maar misschien kun je met dat advies tezamen de adaptilband gebruiken?
Ik kreeg laatst ook nog het advies van de da assistente om klassieke muziek op de radio te zetten wanneer ik wegging.
Helaas heeft het hier niet geholpen, Puck was ernstig ziek, dus hele andere omstandigheden.
Je weet ook zeker dat ze nog goed gezond zijn en het geen medische oorzaak kan zijn?
Dankjewel Kees, het is inderdaad bijna niet te doen om het op te bouwen als je alleen bent. Die gedragen pyjama of shirt kan ik weleens proberen. Ik hoef bij hun gelukkig niet bang te zijn, dat ze dat opeten.
Dankjewel. Die klassieke muziek is ook wel een goed idee. En als dat niet helpt misschien de tv aan. Die tip kreeg ik destijds van de dove hondenclub toen Remy plotseling doof werd en daardoor heel angstig. Ik heb ook nog aan een thundershirt gedacht. De honden van de buurvrouw zijn erg bang voor onweer en hebben veel baat bij het thundershirt. Maar die mag je geloof ik niet gebruiken als de honden alleen thuis zijn. Ik zal daar nog eens goed naar kijken.
Misschien een geurkaars met vanille geur van de kruitvat, mijnen hond bob lijkt dan wat rustiger ook.
Maar je gaat toch geen kaarsen branden als je zelf niet thuis bent?
Hoe groot wil je de kans op een woningbrand hebben
Misschien gaat het vanzelf nog over. Ik weet nog toen Shep nog leefde woonde ik de eerste jaren samen. We hadden Shep samen gekocht en mijn ex deed veel met haar samen. We zijn toen onverwachts uit elkaar gegaan en Shep had daar een week last van. Ze at niet meer, volgde me overal in huis en ook buiten met loslopen constant om kijken of ik er nog was. Alsof ze bang was dat ik ook opeens zou verdwijnen. Na een week had ze er denk vertrouwen in dat ik wel bleef want het was opeens over.
Bij de onrustige hond van een vriendin van mij hielp zo'n adaptil in het stopcontact.
Dat deel had ik even gemist rustig maar. Hier geen een woningbrand
Dat kan gebeuren. Maar toch blijf ik er bij dat een kaars branden als je weg bent of slaapt gewoon vragen is om onnodige ellende.
Ik ben zelf misschien wat meer thuis in dit soort dingen, familieleden bij de brandweer en ken dus vele verhalen waar zij de hulp hebben moeten bieden, zelf bhv-er en dus binnen mijn werk in de zorg alert op mogelijke gevaren.
Er gebeuren elk jaar, ook in Nederland, nog aardig wat woningbranden, oorzaak zijn ook zeker kaarsen.
https://m.youtube.com/watch?v=4RL2eQXAUIM&pp=ygURV29uaW5nYnJhbmQga2FhcnM%3D
Nu is de kaars in dit fimpje expres dichtbij een meubel geplaatst, maar ook kaarsen die wat verder weg staan, kunnen dit soort ellende gauw genoeg veroorzaken.
Ook je huisdier kan tegen het meubel aanstoten en daardoor de kaars doen laten omvallen.
Als je dus niet thuis bent, géén kaarsen branden, als je slaapt géén kaarsen branden.
Een brand is zo ontstaan.
Ik heb inderdaad het idee, dat het wel wat minder wordt. Hij blijft nog steeds wel dicht bij me liggen, maar geen plasjes meer gevonden en ook staat hij niet meer achter de deur te wachten als ik even naar een andere kamer ben geweest. Ik ben ze nu ook de kong aan het aanleren. Als ik dan wat langer weg moet, kan ik ze een kong geven. En inderdaad klassieke muziek als ik even weg moet helpt hier denk ik ook wel een beetje
Dan hoop ik dat het inderdaad ook gewoon vanzelf overgaat. Hij heeft veel meegemaakt en moet denk even het vertrouwen terug krijgen dat jij er nu gewoon weer bent. Succes
Geen kaarsje aan als je er niet bij bent, vragen om moeilijkheden. En die chemische luchtjes zijn voor dieren zelfs vaak ongezond en veel te sterk .
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?