Castratie reu

ik had het ook nog nooit gehad bij mijn teven.

maar mijn witte herder had het ook enkele jaren na steriliseren en dat werd steeds erger.

als ze lag te slapen liep het er gewoon uit.

heb er ook medicijnen voor gekregen en dat ging goed.

ze vond het zelf verschrikkelijk werd er heel ongelukkig van.

nu mijn begint mijn tweede witte ook urine te verliezen bij haar is het 6 jaar geleden dat ze gesteriliseerd is,zijn nog kleine beetjes en niet altijd.

ben benieuwd of mijn derde witte het ook krijgt.

witte herders zijn op veel dingen gevoelig dus waarschijnlijk op dit ook.

ik heb hiervoor 5 teven gehad die nergens last van hadden.

mijn dochter heeft ook een reu en zat ook met dit probleem,wel of niet.

ze had ook problemen met uitlaten hij ging ook steeds meer uitvallen en likte alles op.

daarna was het steeds spugen.

ze heeft het vandaag toch laten doen dus ik ben benieuwd hoe het uit pakt.

Bedankt voor al jullie meningen en inzichten. We hebben er uiteindelijk nog even wat langer over nagedacht en zijn net terug van de dierenarts, hij is gecastreerd. Gelukkig is de operatie helemaal goed gegaan en hij ligt nu zijn roes verder uit te slapen. 

Lekker straks eventjes verwennen, met een paar dagen is tie het vergeten, hopelijk heeft het een goed resultaat.

elke hond is anders,

bij mijn vorige hond ging het goed,

iets afschrijven dmv een vervelende ervaring van iemand anders is nooit een goed idee,

ook een operatie kan goed fout gaan, met veel pech word een hond nooit meer wakker uit de narcose....

Ik heb wel erg met hem te doen, hij is nog best high en ook moe natuurlijk. Net heb ik even bij hem gezeten en leek hij rustig te liggen, hij had zijn hoofd omhoog en zijn ogen open. Ineens sprong hij overeind en leek het alsof hij wakker werd en ging hij direct aan zijn hechtingen likken. Ik probeerde hem af te leiden maar dat werkte niet, dus pakte zijn halsband en trok zijn hoofd rustig naar me toe. Helaas reageerde hij met een hele felle diepe grom, dit heeft hij niet eerder gedaan op deze agressieve toon. Ik ben bij hem gebleven toen ze hem onder narcose brachten en dacht dat hij mij daardoor misschien meer met de hele operatie associeerde, dus ik vroeg mijn vriend om te kijken hoe hij op hem reageerde, helaas hetzelfde. 

Daarna hebben we hem maar met rust gelaten op zijn vertrouwde plek met een kong met wat natvoer en een beetje water. Ik hoop ontzettend dat het puur door de middelen komt en niet door het 'trauma' van de operatie. Iemand dit toevallig ook meegemaakt na narcose? Nu ligt hij weer lekker te slapen en ziet hij er weer poeslief uit.

Hannah, heeft niets met jullie te maken, een narcose heeft even een inpact op alles….ogin is een keer geopereerd en heeft alleen maar gehuild wat ik ook deed…..ze bleef huilen…heus het komt goed na een rustige nacht, blijf maar bij de hond slapen en negeer het gedrag een beetje….  Heus komt goed, ik begrijp je hoor…

Ja de eerste 24 uur zijn ze echt van de wap door de narcose en pijnstillers. Heb je geen romper of kap gekregen?

Bedankt voor de geruststelling. Ik vermoedde al dat het van de narcose kwam, dus fijn om te horen dat dat waarschijnlijk zo is. Van June herinner ik me vooral dat ze vanalles leek te zien en ze was toen veel aan het piepen. Boyko lijkt op een rustige variant van zichzelf op dit incidentje na dan. We waren al van plan om dit soort situaties nu even te vermijden en hopen dat het straks weer goed gaat. 

Hij heeft inderdaad geen kap of romper. Ik was zo blij dat het goed gegaan was waardoor ik even vergeten was om hier naar te vragen. Een kap gaat denk ik alleen maar heel veel stress geven en ik ben bang dat een rompertje heel snel sneuvelt maar ik ga morgen even kijken of ze die rompers hier ook hebben. Wel wat extra kluifjes en spul voor in de kong gekocht ter afleiding en gelukkig is hij geen hond die blijft doorlikken. Na zijn eerste inspectie heeft hij er vooralsnog niet meer aangezeten. 

Hannah, tuurlijk schrik je er van, een narcose gaat door het hele lijf, ook de hersens alles, en wanneer je en ook een hond wat wakker bent weet je niet een twee drie wat er aan de hand is….een pijnstilling heeft tie zeker gehad, ook daar zijn ze even van slag van, ten goede….na een nacht, en let maar op, hij slaapt vannacht goed hoor…..morgenochtend weer wat bij de mensen…een romper of kap heb ik nooit gebruikt maar heb rustige bengels die nergens aan kwamen, hou het goed in de gaten, anders een lang t shirt van je of partner, en onderaan vast zetten met een veiligheidsspeld die je naar binnen kan werken…

Vandaag, een beter dag …..lekker rustig aan doen nog….en verwen maar een beetje…. Hopelijk komt tie lekker bij je…

Vannacht heeft hij goed doorgeslapen en de wond ziet er wel rustig uit. Hij zit er gelukkig amper aan wel bijvoorbeeld even na het plassen maar heel voorzichtig en kort. Ik denk dat een romper alleen maar extra gedoe gaat zijn voor hem dus ik denk dat we het zo even aan gaan kijken. Vanmorgen was hij ook weer bijna helemaal zichzelf. Het is dat we hem kennen en zien dat zijn ogen nog een iets andere uitdrukking hebben maar hij voelt zich duidelijk goed. Hij kwam al trots met zijn trektouw aanzetten en heeft al even speels in mijn hand gebeten, daarna nog even hard geblaft naar een trekker in de verte. Nu hopen dat het snel geneest want hij zit alweer helemaal vol energie...

Goed nieuws Hannah…