Focus op andere honden tijdens wandelen

Hi iedereen,

Heb al wat topics geopend over opvoeding, maar ik blijf het fijn vinden ervaringen en meningen van anderen te lezen. 

Nu onze Engelse Cocker Spaniel pup 6,5 maand oud is, wat opstandig wordt en grenzen uittest, denk ik zo maar dat ze de puberteit in is gegaan. Ze sloopt meer speelgoed en d'r mandje, ze kan soms wat onzeker en angstig zijn, en ze luistert soms iets minder goed (zit is zit, maar het duurt nu twee keer zo lang voor ze ook daadwerkelijk gaat zitten). Maar waar ik het 't meeste aan denk te merken is wandelen. Ze is erg gefocust op alles om haar heen: mensen en vooral honden, en haar concentratieboog is echt 0,0. Naast, twee stappen lopen en weer zitten is al een héle uitdaging. Ik heb lekkers mee (kip, worst, snoepjes) als beloning en afleiding en een favoriet speeltje om even te ontladen. Nog geen beloning gevonden waar ze wild van wordt. Een trekspel vindt ze leuk, maar ook daarin verliest ze interesse.

Het grootste issue: andere honden negeren en gewoon doorlopen. Al vanaf dat ze pup was heb ik haar niet altijd iedereen laten begroeten, want dat hoeft van mij niet. Veel geoefend met doorlopen zonder poespas en aandacht vragen als we iets of iemand zagen. Mens, dier, fiets = snoepje. Dat zat er zo goed in dat ze zelf naar me keek als we iemand tegenkwamen en daardoor geen interesse had in die prikkel. Maar nu lijkt dat niet meer het geval. Een hond op 50 meter afstand doet het al voor haar. Ze valt niet uit, maar staat stil en focust/staart. De andere kant oplopen, een rondje draaien, afleiden heeft allemaal geen zin. Ze neemt niets aan en is denk ik onzeker/angstig, ook vanwege haar starende en gefocuste blik. 

We hebben puppycursus gedaan en zijn nu bezig met de tweede cursus, ook ingeschreven voor de volgende. Ze kan op goede dagen heel goed meelopen aan de lijn. Ze hoeft van mij niet altijd gefocust op mij naast lopen, maar de lijn hangt dan vaak slap en ze snuffelt lekker rond. Ze checkt in en ik vraag zo nu en dan eens aandacht. We doen dus regelmatig aandachtsoefeningen. Commando 'naast' kan ze, dat oefen ik ook door de wandeling heen. Maar met afleiding lukt dat eigenlijk niet. Ze gaat in de ankers en haar focus is met geen mogelijkheid te onderbreken.

Heb net al wat andere topics gelezen hierover en ik heb een hoop tips gekregen in mijn angstfase puppy-topic. Vooral stug volhouden en nóg eerder ingrijpen? Nog voor zij de hond ziet, haar meenemen de andere kant op? Hoop dat we dat niet heel haar leven hoeven te doen 

Aanvullende vraag: is clickertraining een goede om toe te passen tijdens wandelingen? Ik ben wel eens langs iemand gelopen met een hond die klikte toen ik voorbij liep en de hond neutraal reageerde. Of is dat niet het juiste moment voor ons?

Ik loop al heel lang tegen dezelfde problemen aan, mijn hond is nu 13 maanden en is altijd al enorm gefocust geweest op andere honden, ze wil er altijd mee spelen. Ik blijf eigenlijk stug volhouden met belonen tijdens het kruisen en afstand nemen wanneer mogelijk. Ik vraag een touch en geef een voertje, desnoods verschillende keren na elkaar. Dat lukte ook een tijdje niet vanwege totale desinteresse. Nog meer afstand nemen was dan de enige oplossing, maar dat lukt niet altijd in alle omstandigheden. Nu begint het weer te lukken met voertjes, de laatste keren ook voor het eerste in de hondenschool, waar wij lang de stoorzender zijn geweest omdat ze op haar twee achterste poten ging hangen als we door elkaar moesten lopen met de honden. Volhouden dus zeker?

En dan hangt het ook een beetje af van het gedrag van de andere hond. Gisteren liepen er veel honden los te spelen op het strand, waardoor ik mijn hond niet los durfde te laten omdat ik weet dat ze er zo op afstormt, maar toen liep ze ook gigantisch te trekken en zelfs te janken aan haar (lange) lijn. Terwijl die andere hondjes enkel oog hadden voor hun baasje en hun speeltje kon ik mijn puber met niets afleiden, ook niet met haar trektouw met bal. Ik ben dan maar weggegaan van het strand en we hebben een ander pad naar huis gekozen. En ondertussen inderdaad hopen dat die buitensporige interesse in andere honden ooit zal overgaan...

Hoi Marie,

Ik had jouw reactie in een ander topic gelezen en herkende het ook heel erg. Fijn een soort lotgenoot ;) 

Hoe ik het bij jou lees klinkt echt heel nuttig en goed juist. Extra afstand is hier ook de enige oplossing voor nu en ik denk dat ik daar maar genoegen mee moet hebben op dit moment. Maar soms voelt het of ik het alleen maar erger maak en extra spanning erin gooi. Daarom beetje op zoek naar ervaringen, tips en ideeën van anderen.

Touch hebben we geoefend, maar nog niet echt buiten. Goed idee om daar meer mee te doen! En goed dat je een ander pad koos, dan maar ontwijken.. 

Bij mezelf denk ik al sneller negatief en bij een ander zie ik al snel oplossingen en hoop/positiviteit. 

Pfoe ze is echt een handvol met wandelen, niet normaal... Aandacht op mij kan ze hebben, maar ze kan net zo hard álle kanten op trekken en rennen. Een ongeleid projectiel.

Kon er wel om huilen zo frustrerend is het en voor schut voel ik me dan 

Ik hou ze ook wel korter in de buurt van andere honden, zodat je niet zo ineens een enorme ruk kan krijgen aan de lijn. Billie heeft een periode gehad dat ze ging zitten en weigerde nog verder te stappen als er een andere hond in de buurt kwam, dan sta je daar met je voertjes, speeltjes of uiteindelijk was ik haar echt hard aan het meetrekken waardoor ze letterlijk over de grond sleepte (wel met tuigje, met halsband zou ik dat niet durven) waarop ik dan toch maar een meter of twee winst boekte. Nu is het nog altijd het meest vervelend als er een hond achter ons loopt, ook al is het op afstand, daar kan ze precies niet goed tegen.

Ik kan je verzekeren dat ik dus alles weet over voor schut staan met de hond en daarvoor niet alleen. En het is ook niet dat ik fluitend een ander pad neem zoals gisteren. Ik zie dan al die andere honden 'minding their own business' en dan vloek ik ook wel eens inwendig mij afvragend waarom ik ook niet zo'n chille hond heb.

Maar ondertussen heb ik wel geleerd dat geduld een schone deugd is. En volharding. De kleinste evolutie in de goeie richting geeft mij tegenwoordig moed en die is er wel. Ik stond een paar weken geleden nog op het punt niet langer naar de hondenschool te gaan omdat dit tussen die andere honden voor zoveel stress zorgde, maar nu lukt het dus ineens beter. Ondanks of dankzij die hondenschool, daar ben ik wel nog niet helemaal uit...

Ja waardeloos toch dat meetrekken! Sta je voor jan joker aandacht te trekken.. Als het na 2 of 3 keer niet lukt stop ik er ook mee en trek ik haar mee de andere kant op, dan maar slepen. Uiteindelijke is ze wel weer bij en kan ik weer met d'r werken. Overigens werkt het bij ons heel goed om een snuffelspelletje te doen en stukjes kip in het gras te gooien die ze moet opsnuffelen. Dat zet ik wel eens in als er een hond aankomt die ik niet (op tijd) kan ontwijken. Ze is een echte snuffelhond en vindt dat superleuk. Ik gebruik nu ook weer een tuigje, juist vanwege het trekken. Normaal een halsband, maar die komt weer in beeld als ze wat gekalmeerd is. 

Fijn dat het nu beter gaat! Kleine overwinningen kunnen zo veel invloed hebben op je stemming, maar een kleine terugval ook. Hier net een hele goede wandeling gehad en daardoor gelijk weer positiever. Ze begon wat onrustig, dus even wat energie eruit gegooid op een grasveldje door heen en weer te lopen (gelijk oefenen voor hierkomen) en stukjes voer weg te gooien die ze kan zoeken. Daarvan krijgt ze veel focus, komt ze enthousiast bij me terug en loopt ze daarna heel goed mee. Moeie hond goeie hond, toch 

Vind je de hondenschool nog wel prettig? Ik merk dat ik het soms niet leuk vindt omdat het dan niet goed gaat. Wat je zegt; al die gefocuste honden/pups om je heen die zo goed hun best doen. En dan komen wij met onze dwarrel die een bank nog interessanter vindt dan worst... 

Hier ook t zelfde probleem…. 

Ookal is hij nu 2 begint t langzaam te komen….. heb dit gedaan eerst door flexi lijn…. Yes zeggen nr binnen vissen en dan belonen…. Nu als hij een hond ziet en ik Yes roep komt hij gelijk…... dit gaat goed…. Los is t nog niet zo top…. Omdat hij na Yes denk Oke dus ben braaf geweest dus mag ik nu ff hoi zeggen…. En dan gaat hij ff hoi zeggen….. na Groeten komt hij wel terug heb ik gemerkt. Dus dit was mijn manier en begint steeds meer te werken…. Denk okk leeftijd… steeds minder langzaam interessen in andere honden?

Hm kan dus inderdaad met de tijd gewoon beter gaan gelukkig. 

Yes/goedzo zeg ik alleen als ze ook daadwerkelijk wat goed doet. Dus als we een hond zien en ze kijkt naar mij, dan pas zeg ik goedzo. Of ik loop door en als ze een paar stappen meeloopt en aandacht voor mij heeft, dan goedzo. Zo hebben wij het geleerd op de cursus. Kijken mag van mij wel, maar heb liever dat ze gewoon meeloopt. Maar goed, misschien moet ik de lat ook niet te hoog leggen en haar even laten kijken en dan gewoon meenemen. 

Hoop het inderdaad dat ze na een tijd hun interesse in andere honden verliest haha! Volgens mij helpt het dus wel om aan de lijn niet elke hond (of geen enkele) te begroeten. 

Ja ik heb dit al geaccepteerd hahaha!

Zolang focus hebben is moeilijk hoor! Andere Honden wat ze Doen de geuren van hun enzo is toch veel leuker dan focus? Ook als t maar ff ben ik blij! Mijn mopsje was zo ondeugend vroeger…. Gwn uit t teugje ontsnappen en van me wegrennen om nr andere honden te gaan…. Na 5 jaar was ze ineens heel volwassen en serieus geworden…. Zelden spelen en gwn doorlopen niet eens willen snuffelen….. dit hoor ik en zie ik bij meerdere eigenaren dus zal wel zo zijn…. ( aan de andere kant is dat beetje jammer Want dab besef je dat je hond al ouder word )

drm geniet van deze moeilijkere tijd! ;)

" Ja ik heb dit al geaccepteerd hahaha!
 
Zolang focus hebben is moeilijk hoor! Andere Honden wat ze Doen de geuren van hun enzo is toch veel leuker dan focus? Ook als t maar ff ben ik blij! Mijn mopsje was zo ondeugend vroeger…. Gwn uit t teugje ontsnappen en van me wegrennen om nr andere honden te gaan…. Na 5 jaar was ze ineens heel volwassen en serieus geworden…. Zelden spelen en gwn doorlopen niet eens willen snuffelen….. dit hoor ik en zie ik bij meerdere eigenaren dus zal wel zo zijn…. ( aan de andere kant is dat beetje jammer Want dab besef je dat je hond al ouder word )
 
drm geniet van deze moeilijkere tijd! "

Sug_063

Oh dat doet me goed om te lezen zeg met een paar jaar mogelijk dus toch die omslag kunnen maken. Ben altijd zo jaloers op andere baasjes met nette, neutrale honden  En wat je zget klopt ook wel, die focus is echt 2 seconden en daarna is ze weer weg..  

Met aandacht naar jou bij het passeren van honden is je uiteindelijke doel neem ik aan, als dat nu nog niet perfect lukt is niet vreemd, kleine stapjes. Bij Bram gaat het wisselend, de ene dag beter dan de andere. Mijn doel is trouwens met slappe lijn langs een andere hond kunnen lopen. Ook nog aandacht voor mij op zo'n moment is te veel gevraagd. Bij het passeren van mensen kan ik inmiddels wel zijn aandacht vragen, dat vindt hij minder moeilijk. 

Ik vind het zelf soms lastig als je eigen honden wilt aanleren andere honden te negeren, terwijl de andere honden dusdanig vrij spel krijgen dat je in plan b of c moet gaan vervallen, met name als eigen hond(en) gaan reageren.

Recent zelf met mijn drietal een angstige hond op straat die plat ging ontweken. Situatie alle honden aan de lijn.

Maar ook recent 2x loslopende honden die niet leuk aan kwamen zetten op moeten reageren. Met name onze jongste werd dus bang van dit gedrag van de losloper. Mede omdat zij en haar honden huisgenoten aan de lijn zaten, ook omdat het daar aanlijngebied is.

Ik of we kunnen dan gaan inzetten op afleiden, koekjes doorlopen etc. maar honden die los aan komen zetten en waarbij andere baas niet ingrijpt kunnen best ook negatief uitwerken op jonge honden, of honden die domweg deze manier van benaderen door vreemde honden niet gewend zijn.

in laatste geval is dus nu bloedirritant dat onze jongste in begin behoorlijk alert was op andere honden en inderdaad met jan en alleman kennis wilde maken.

Vervolgens na wat losgebroken honden en zij vast, werd ze wat alerter en minder open.

Daar moesten we ook weer op inspelen omdat zij daardoor juist vanwege haar gedrag aanleiding kon geven voor reactie op andere honden.

Dan heb je dat wat meer in de hand, en dan kan dus zo'n hond die los aan komt zetten met negatief gedrag alles weer in de min trekken. Andere mensen snappen soms vaak niet hoe hun zogenaamd leuke vriendelijke hond gedrag van andere honden kan beïnvloeden.

Ik vermijd dus met name op plekken waar alles aangelijnd dient te lopen dit soort contacten liever. Door dus af te wijken van route, oogcontact tussen de vreemde honden even te doorbreken en je eigen ding met je eigen hond doen.

Op losloopplekken of losloopgebieden sta ik er weer anders in. 

En daarom is het ook heel fijn als het je lukt om met aandacht naar jou te lopen. Ik vind voor nu met losse lijn lopen (en de andere honden dus negeren want als hij ze niet negeert dan trekt hij of gaat hij liggen) voldoende. Maar inderdaad, hoe goed je ook je best doet met oefenen, een negatieve ervaring er tussen en je bent weer een aantal stappen terug. 

"Al vanaf dat ze pup was heb ik haar niet altijd iedereen laten begroeten, want dat hoeft van mij niet. Veel geoefend met doorlopen zonder poespas en aandacht vragen als we iets of iemand zagen."

Rest niet gelezen maar daar ga je al, sommige karakters aan hond hebben juist ernorm behoefte aan contact. Die worden lastiger te hanteren na mate de tijd verstrijkt. Wat er in zit? Kun je niet onderdrukken maar wel leren het juiste gedrag te vertonen.

Meer foccus op het juiste gedrag tijdens ontmoeten dan het vermijden. Betreft de hond? Soms ziet het er indrukwekkender uit voor ons dan voor hun. Luchthappen, beetje bij geluid is echt no problem. Is het stijve boel gebeuren voor meer dan een aantal minuten? Loop je door maar ze kiezen daar 99% voor, uit zichzelf. OF schudden, dat betekend nekvel pakken en dan letterlijk schudden. Meestal zit daar ook een baasje aanvast dat dominantie trainingen geeft en zegt "DAT doet ie anders nooit!" Soort van explosief waiting to happen, aangeleerd gedrag zeggen we dan.

Betreft de pricewinner candy? Als jij en je neus denkt "GATVER wat een gore lucht"  Long, hart en pens in trainers, plastic zakje en kijk ze eens allemaal mooi zitten lol. Afwisselen is ook key, honden hebben echt wel smaak. Teveel van 1 ding, raken ze ook weer verveeld mee. Het is vooral veel engele geduld hebben en je hond aan karakter leren kennen.

Meer naar het uit einde van de lijn kijken dan naar je hond. Dan nog? Luisteren ze ook weleens niet. MAAR honden geven correcties en mens een beuk of een schop en met dat in het achterhoofd? Ga je verder trainen en geef je het karakter van je hond ook de kans om de juiste beslissingen te maken.

Dank voor de reacties weer!

Ik vraag gewoon te veel zo te lezen. Ik zal de stappen kleiner maken en haar zelf meer de kans geven de goede keuze te maken. Het blijft een leerproces, ook voor mij :) 

Stukjes long vindt ze ook erg lekker, dus dat is nog wel een goede optie om mee te nemen tijdens wandelingen!

Variatie in trainers is echt een "must do" Honden raken erg verveeld met steeds het zelfde. Doe het wel in een plastic zakje want geloof me, los in je zak? Heb je gelijk 10 van die snuivers aan je broekzak hangen. EN GEDULD! Kan het niet vaak genoeg zeggen. Negeren als ze niet het gewenste gedrag vertoond, belonen wanneer wel.

Ik wandel met drie honden aan de lijn en ik leer ze hier om te gaan zitten of liggen bij het passeren van een trigger. Een van mijn reuen kan ook zo wel wat staren dus bij hem zorgde ik dat de focus naar de grond ging of naar mij. Bv snoepje in het gras leggen en “zoeken” commando geven. 

Nu is dit uiteraard niet meer nodig en zijn we eigenlijk naar een fase dat rustig kijken beloond wordt of naar mij kijken. Want als er natuurlijk 3 honden liggen te staren dan kan dit bij de passerende hond reactie uitlokken dus daarom verkies ik ook vaak het “kijk” commando zodat mijn honden dus niet naar de andere hond staren.

clicker training kan zeker werken maar clicker training werkt enkel echt goed als je ook echt traint doormiddel van “shapen”. Als je niet traint volgens de “regels van de kunst” verliest clickeren zijn waarden en kan je evengoed zonder clicker werken. 

Variatie hoeft niet altijd alleen maar in smaakbeloningen te zijn bedenk ik mij. Verandering van je eigen reageren is ook belangrijk. 

Soms blijf je wel eens staan om de situatie te laten bekijken en schat je zelf in of je hond neutraal blijft of niet, een andere keer kun je er weer beter voor kiezen om eventueel oppeppend te praten om zo in beweging te blijven, dan weer kies je voor een aandachtsoefening met bijvoorbeeld "kijk" wat je dan weer kunt belonen etc. etc. 

Gisteren bijvoorbeeld was ik blij verrast, en eigenlijk eerst verrast vanwege de situatie.

Het was heel vroeg, en ik verwachtte eigenlijk niet veel mensen met honden op straat. Ik had mijn drietal aan de vrije flexen toen ik over wilde steken bij een soort kruispuntje. Daar moeten ze altijd ook wachten bij de straat. Normaliter heb ik dan wel ook de stop op de flexen en nu niet.

Kwam van rechts ineens de bull aan, honden voor me en ik had door de heg op de hoek die hond dus niet gezien. Die hond staat vrij hoog in de energie, en tikkeltje spanning.. 

Zelf had ik dus geen tijd meer om die lijnen op de stop te klikken, dus was mijn focus op wat we al zouden doen.. oversteken..

Jongens kom op, wachten bij de straat, kijk en toe maar....

Aan de overkant heb ik beloond, want ik had nog wat snoepjes in mijn zak gelukkig. Mijn vrees was echter, dat 1 van mijn drietal richting de hond zou gaan, en dan hadden de anderen ook gegaan en was hek van de dam geweest eerlijk gezegd.. Voor mij is het ook niet zo vanzelfsprekend dat onze 3 honden zomaar andere honden die gespannen in de lijn staan negeren namelijk 

Ik gok dat door mijn focus blijven houden op iets wat ik wilde gaan doen, mijn honden dat duidelijk vonden en dus de andere hond verder maar negeerden. Het scheelde ook dat de hond wel gespannen stond, maar niet uit zijn panty schoot met blaffen of keihard ging trekken om bij een van mijn honden te komen. Ze stonden allemaal even verstard naar elkaar te kijken, dat wel.

Dit is wel altijd bij alle honden geoefend, want ook de jongste stond toen we haar net hadden regelmatig op de achterpoten in de lijn omdat ze met alle hondjes kennis wilde maken, dus nogmaals.. ik was blij verrast bij deze vroege ochtendontmoeting dat we zonder gedoe door konden lopen.

Naah price winning traktatie doet er weldegelijk toe. Zo ook de varatie en juist misschien ook de soort gelijke acties die je doet als mens om te zorgen dat je hond een stabiele reactie geeft zonder dat het ellende betekend. Laten we wel wezen, hoe moet je hond laten weten hoe te reageren op onverwachte situaties als je daar zelf niet normaal op kunt reageren. Precies hondentaal, speeltje, belonen of iets lekkers.

Commando 'zoek' zet ik ook regelmatig in als ik geen afstand kan nemen, dat werkt dan wel. Ook 'kijk eens' kent ze aardig en werkt soms. Laatste dagen ging het al een stuk beter, kon ik haar voor zijn of makkelijker onderbreken. Goede en minder goede dagen dus :) 

De regels van clickertraining ken ik, daarom ben ik ook wat huiverig ervoor buitenshuis. Laat het nog maar even denk ;)

Verder varieer ik met voerbeloningen. Ze is alleen nu eenmaal niet wíld van eten, dus ik ga ook zuinig om met hele lekkere voertjes. Ze raakt snel verveeld namelijk. Verder zet ik speurspelletjes, trekspelletjes en renspelletjes in als beloning. Maar een 'prize winning' traktatie... ben nog steeds op zoek 

Ze gaat vaak zelf al zitten als ze iets ziet, maar las ik op het forum ook iemand die zei dat ze dan juist veel frustratie en emotie kan opstapelen. Zo heeft iedereen een eigen kijk erop. Ene keer werkt zitten prima, andere keer houd ik haar liever in beweging. Denk dat het gewoon per moment/dag verschilt wat de oplossing is.

Maar dat zeg ik toch ook, variatie in voer en afwisselend soms inspelen op situaties. En soms is het niet te voorkomen dat je zelf ook schrikt. De meneer met de bull had ik al een tijdje niet van dichtbij gezien, en ik schrok dus eigenlijk al van zijn volledig getatoeerde gezicht.. daarbij had hij mijn vriend eens gevraagd zijn hond bij die van ons te zetten omdat hij wilde weten hoe sterk zijn hond nu was.. Je begrijpt dat als de honden dan op neuslengte afstand van elkaar staan, en ik niet de stoppen op mijn lijnen heb ik even schrik. Puur omdat bij uitvallen of uitdagen in ieder geval 1 van de drie daar niet voor wegrent. Het is dan wel een ander soort focus dan die TS bedoelt, maar paar maanden geleden zou Glory dus direct op een hond zijn afgegaan uit zichzelf. Nu gebeurde dat dus niet, en ik gok omdat we daar echt op hebben ingezet dat dat op straat in ieder geval niet de bedoeling is.

---

Gisteren trouwens een andere situatie, waarbij ik dus wel mijn vriend aangaf lijn te geven. Loslopende hond in park en mijn vriend werd staande gehouden door een van de mensen die erbij was. De hond bleef op 2 van onze honden af gaan en mijn vriend had de lijnen kort. Dat was geen doen, en ik zag ook wel dat het geen knokken zou worden dus dan maar wat meer lijn geven als je toch blijft staan praten. Ik stond zelf wel even verderop met onze herder, three (four) is a crowd..

Reden van niet los laten is omdat het daar officieel domweg niet mag en er waren nog meer wandelaars die niet altijd even gecharmeerd zijn van een stel dolle honden voor hun poten. Vandaar onze honden niet los.

Update + aanvullende vraag :)

Inmiddels gaat het een stuk beter tijdens wandelingen. Stug doorgeoefend en met de hondencursus kwam onze vraag ook aan bod. Gevolg: prikkel zien = snoepje krijgen. We zijn daar echt ver mee. Mensen (honden van een afstand) kunnen langs haar heen lopen, ze kan ze bekijken en vervolgens naar mij komen voor een beloning. Ook trekt ze minder (bij mij dan) en loopt ze veel naast me. De ene dag beter dan de andere dag, maar het gaat echt supergoed! 

Mijn volgende vraag gaat meer over haar reactie áls ze ergens wat van vindt. Ze begint namelijk een stuk vaker te blaffen. Nou vind ik dat op zich niet erg, maar ik vraag me af of ik er meer mee moet dan ik nu doe. Ze zet het alleen in als ze bang is en ergens van schrikt (wat ik overigens begrijp, het is haar angstblaf). Ook als ze in huis diep ligt te slapen en wakker wordt als ik de kamer binnenkom bijvoorbeeld, dat gaat wel snel over en daar geef ik geen aandacht aan. Vaker is het wanneer we op straat iets zien wat ze eng vindt, dan begint ze ook flink te blaffen. Nou zie ik het buiten aan haar als ze iets spannend vindt, maar alles gaat zo snel dat ik op zo'n moment ook niet goed weet wat ik moet doen. En wat moet ik doen als ze al blaft, gewoon meenemen? Nu moedig ik haar aan 'Er is niets aan de hand, kom maar mee' zonder spanning op de lijn en dan loopt ze vlug mee omdat ze het eng vindt. Ze kijkt wel naar mij om mijn reactie te peilen / vragen of ze het goed doet. Ik geef er verder niet veel aandacht aan en neem haar mee weg uit de situatie als ze niet meegaat uit zichzelf. Soms kijken mensen me aan zo van 'heb jij je hond wel opgevoed...'  Als ik de mogelijkheid heb loop ik een rondje en passeer ik hetgeen ze eng vindt nog eens van een grotere afstand en dan steeds wat dichterbij, wat vaak dan wel goed gaat. Is dat nu ook gewoon even oké dat ze zo reageert? Gevalletje pubergedrag?  We hebben zelf het idee dat als ze wat ouder is hier wel wat beter mee om kan gaan, het zijn echt periodes van een paar dagen dat ze dit doet en dan ineens weer een tijdje niet. Ze is nu 8 maanden oud, dus volop in ontwikkeling.

Overigens in een puppytopic van mij al wat boekentips over blafgedrag en kalmerende signalen gekregen waar tips in zouden staan (die moet ik nog steeds lezen/aanschaffen). Maar we zijn inmiddels wat verder en ze is over het algemeen wat stabieler. Het gaat echt om haar reactie: blaffen. Zichtbaar bang/spanning voelen.

Net zoals dat staren zal het blaffen op een gegeven moment ook wel minder worden. Mijn puber was de koningin van het blaffen, vooral naar andere honden maar inderdaad ook als ze iets spannend vond omdat ze het nog niet kende oid. Ik ging altijd even door mijn hurken en liet haar dan even kijken terwijl ik haar steunde. Dan was het vaak snel weer over. Als ze bleef blaffen hielp het om de afstand wat groter te maken, haar even iets te laten doen (zit, af, pootje geven) en dan weer te laten kijken, maar wat het beste helpt zal ook wel per hond verschillen.

Ondertussen is ze 15 maanden en zie ik het gedrag steeds meer uitdoven. Gisteren schrok ze zich de tandjes van een aantal dingen tegelijk op een terrasje en tilde ze eigenlijk alleen haar kop op en keek ze mij verward aan, “het is goed” en een aai over haar bol en ze ging weer rustig liggen. Twee weken terug schrok ze op datzelfde terrasje in een soortgelijke situatie en heeft ze nog enorm staan blaffen. Ze blaft steeds vaker niet meer naar dingen waar ze eerst nog wel naar blafte. Soms wel ineens weer, maar groei is niet linear, dus dat zal nog wel even wisselvallig blijven. Ik denk dat dit voor sommige honden een fase is die er wel bij hoort, ja. Goed blijven begeleiden en dan worden ze vanzelf wel stoerder en voelen ze de behoefte om steeds te blaffen vermoedelijk vanzelf minder.

Die reacties van mensen lekker laten voor wat ze zijn. Honden zijn nu eenmaal niet van de een op de andere dag opgevoed.

Fijn om te lezen hoe het bij jou is gegaan en wat je hebt gedaan, dank! Klinkt herkenbaar; ene moment op het terras niets aan de hand, andere moment blaffen omdat de bediende een bak water voor haar komt brengen. Zo te lezen gewoon maar normaal blijven doen, laten zien dat je er bent en niet te veel heisa van maken.

Ik merk dat onze pup sneller naar mij kijkt als ze wat spannends ziet en blaft. Laat wel zien dat onze band nog steeds groeit en me meer gaat vertrouwen in zulke situaties. En wat je zegt is ook helemaal waar; terugval hoort erbij en het blijven levende wezens. Meningen van mensen laten voor wat ze zijn is mijn grootste leerpunt. 

Je bent daar belandt in timing. Dat betekend letterlijk dat ze niet direct een beloning krijgen als er om vragen Het is een soort gouden regel met kijken naar het gedrag en ze zijn heus reuze slim. Een actie op reactie kan dus ook van de orde zijn. Reinforcement moet dus echt gaan over je hond zelfverzekerd maken. Als het goed gaat? Verleng je tijd met belonen.

Heel herkenbaar, hoewel het steeds minder gebeurd bij Bram. Als ik het aan zie komen is op tijd afleiden door aandacht te vragen prima en anders is het iets wat hij echt eng vindt en dan werkt afstand nemen en er rustig naar laten kijken het beste. Dat lukt niet altijd en is niet altijd sociaal wenselijk dus dan loop ik gewoon door als afleiden niet lukt. In het bos ging hij bijvoorbeeld tekeer tegen een stenen paddenstoel, dan kan je wel afstand nemen. Maar bij de meneer die rustig vogeltjes aan het kijken was midden op het pad met verrekijker is het toch een beetje vreemd om een stuk terug te lopen tot hij ontspant. 

Tijdens de cursus hebben we dus geleerd te belonen voor split second kijken naar een prikkel. Dat pakte heel goed uit voor ons. Ze kon nu prikkels zien, verwerken en naar mij komen. Toch weer een kleine terugval (zoals gezegd wel vaker zulke periodes/dagen) dat ze wat angstiger is. Omdat ik het niet had verwacht, wachtte ik te lang met belonen voor kijken naar de prikkel die ze blijkbaar wat eng vond. Normaal kan ik wachten en komt ze naar me toe, als het me te lang duurt dan haal ik haar bij me terug. Deze keer reageerde ze wat sneller dan normaal, heb ik niet goed afgelezen denk ik.

We gaan gewoon weer door met wat we deden, ik let wat meer op hoe ze zich voelt en hoop het vaker voor te zijn 

Herkenbaar ja, ene keer lukt het beter dan de andere keer. Als ik het zo teruglees en bij jou lees is dat ook gewoon oké. We kunnen niet altijd alles 100% voorkomen of goed doen. Onze pup vindt stenen beelden overigens ook spannend  Teruglopen van een man met verrekijker vind ik op zich nog niet eens zo vreemd! Als het werkt.. :)

Dit topic is opgeschoond

FYSIEKE CORRECTIES/CORRIGERENDE HULPMIDDELEN en POSITIEVE OPVOEDING EN OMGANG MET DE HOND.

HondenPage hecht belang aan verantwoord en positief opvoeden en begeleiden van honden. Onder positieve opvoeding en omgang met de hond verstaan wij een wijze van opvoeden en omgang waarbij het welzijn, de veiligheid en de integriteit van de hond altijd gewaarborgd is.


LET OP!

Het adviseren, propageren en rechtvaardigen van opvoedtechnieken met als basis dwang, fysieke correcties en/of corrigerende hulpmiddelen of andere (fysiek) provocerende, intimiderende of overheersende handelingen is niet toegestaan op de HondenPage. Behalve dat het stress veroorzaakt bij de hond en beschadigend is voor de vertrouwensrelatie kunnen ze ook een serieus risico vormen voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier.

Open vragen en gesprek hierover zijn toegestaan als middel tot informatie en kennis, maar herhaaldelijk adviseren of propageren van technieken en middelen die in strijd zijn met deze visie en beleid kunnen er bij herhaling toe leiden dat het moderatorteam een waarschuwing geeft en/of een afkoelban.

Topics met als doel discussie over methodes waarin technieken gebruikt worden die niet binnen deze visie van de HondenPage passen gaan we niet op voorhand uit de weg, maar kunnen wel op ieder moment door het Moderatorteam gesloten worden wanneer zij van mening is dat alles gezegd is en/of wanneer de discussie een provocerend of verheerlijkend karakter krijgt of in strijd is met visie en beleid.

Link naar volledige uitleg van visie en beleid >>> http://www.hondenpage.com/faq/regels