Radeloos van gedrag naar andere mensen en honden toe

"  
Ik lees dat het in bepaalde omstandigheden dus wel degelijk goed kan gaan. Dan zou ik vanuit die situaties gaan aanleren om bedaard mee te lopen.
Eerst korte eindjes, en maak het duidelijk aan je hond wat je dan precies gedurende die korte tijd van haar verlangt. Bijvoorbeeld door even de lijn kort te houden en kordaat door te stappen. Plak er een woord of een zin op, als dat duidelijker is. En blijf daar dan even ferm en standvastig in. Als gaat het de eerste keren maar om 20m 'netjes' doorlopen. 
En daarna kan je dit uitbouwen. Steeds opnieuw hetzelfde ritueel: nu even meelopen en geen gedonder. 
 
Uiteraard hou je de balans in de gaten, dat je hond ook vrij en speels mag zijn. Maar je mag best ook iets terugeisen en daarin op je strepen staan. Ik denk dat dit ook wel met je eigen houding te maken heeft, hoe stevig je op dat ogenblik in je schoenen staat. 
Oefenen dus! En het makkelijkst is als je vertrekt vanuit een situatie waarin de 'vibe' al goed zit. Zoals bijvoorbeeld in die boswandeling die je beschrijft.  "

Alaska's Finest!

Misschien wil ik ook wel teveel hoor. Goede tips, zal het in kleine stapjes gaan proberen. Met woord erbij denk ik want dat onthoudt ze in rustige situaties vaak ook wel snel en goed

In de omtrek van 25 km maar een hondenschool. Die geeft alleen puppy en vervolgcursus en een activiteit zwemmen met meerdere honden. Ze kent de basis, maar ‘vergeet’ dit in bijzijn van andere honden. Ik dacht daarom dat wij hier niet zo geschikt voor zijn. Maar ik kan altijd even vragen hoe ze daarin staat natuurlijk. 

Dat is goed. Een rustig begin scheelt meestal al heel wat.

Bij jullie niet helaas.

Als ze heel druk was voor de wandeling, had ik voorgesteld om haar even te laten uitrazen in de tuin. Dan weer terug te brengen naar standje rust en dan pas aan de wandeling beginnen. Dat is dus geen optie.

Ik wil je wel prijzen. Je schreef dat ze als jonge pup erg angstig was. Enthousiasme is toch wel een stuk beter dan angst. Dat heb je toch mooi omgebogen. Ik neem aan dat je in de opvoeding het hebt beloond/geprezen wanneer ze contact zocht? Waardoor ze haar angst overwon en het kei-leuk ging vinden?

Ik zou vanaf nu inzetten op 'niet iedereen op de wereld is er voor jou'. En vanaf nu haar niet alles en iedereen op straat laten ontmoeten. Heel zwart-wit. We lopen er voorbij. Kijken mag, maar trekken/erop af/rondjes draaien is niet nodig.

Wanneer je ziet dat ze de neiging heeft om te gaan trekken zou ik heel snel plotseling de andere kant op lopen. Dat gaan we niet doen mevrouw. Niet al te veel lijn geven, want dan is ze straks niet meer te houden. Een iets kortere lijn, maar wel een ontspannen lijn. Zodra die dreigt te spannen hierop inspelen. Ook plotseling als ze dat niet verwacht ineens een rare richting inslaan. Verras haar maar een beetje. Doe leuke dingen op een wandeling, zoals op boomstronken klimmen. Er zijn ook andere dingen die leuk zijn. Even haar aandacht op iets anders dan andere mensen en honden op straat. Die negeren we vanaf nu.

Ik lees mee. Ik heb twee blije schatjes en een oudje. Het oudje kijkt alleen en loopt rustig door, de blije schatjes weten niet dat ze best groot zijn en sommige mensen schrikken van hun enthousiasme.

Wat ik meestal doe: Ik vergroot de afstand. Ik weet bij die van mij dat oversteken voldoende ruimte is om rustig door te kunnen lopen. Ik ben er namelijk niet helemaal uit of het positieve of negatieve opwinding is. Ze doen niet agressief en zijn eenmaal bij het "doelwit" wel rustig, maar lijkt mij voor een vreemde hond en zijn baasje niet fijn als een hond zo druk op je af komt. Vandaar dat ik de afstand vergroot, om weer de rust terug erin te krijgen.

Hoi Sanne. Een fijne hondenschool lijkt me voor jullie juist een uitkomst. Niet eentje waar ze verwachten dat je hond voorbeeldig doet en in de groep past maar eentje die snapt waar jullie tegenaan lopen en de juiste begeleiding geeft. Ik weet niet waar je woont maar verbaas me er wel over dat er zo weinig in jouw buurt te vinden is. Hier zitten er zo'n dertig in een straal van 25 kilometer rond mijn huis en ik woon niet in de randstad. Natuurlijk zijn ze niet allemaal even goed maar er is altijd wel iets wat past. Met een onzekere hond met weinig focus is speuren of detectie vaak een uitkomst. Het geeft ze zelfvertrouwen en voldoening waardoor ze beter bereikbaar worden. Een goede hondenschool kan je ook leren om de hond beter te begrenzen. En trek je niet teveel aan van anderen. Mensen die doen of het opvoeden van honden heel makkelijk is hebben vaak een heel makkelijke hond. 

Denk dat je al heel veel goed doet idd, als ik zie hoe bang de hond was. Mijn hond was vergelijkbaar zo bang als pup. De meest simpele dingen (ander voerbakje) waren idd al een ding. Heel veel gaat heel goed (maar klein hondje dus eerder door de hormoonpieken dus weer sneller trainbaar). Bezoek en op bezoek gaan is bij mij nu ook nog het grootste struikelblok. Ik realiseerde mij dat ik in mijn sociaal netwerk bij iedereen ‘methodes’ heb. De een houdt niet van blaffende honden, ik krijg stress als ik daarheen ga dus til Abel op bij binnenkomst en zet hem neer als ie rustig is, de volgende gaat prima, Abel en ik lopen naar binnen niks aan de hand, de ander heeft grote honden dus die zijn druk en til Abel dus eerst ook op en ga dan naar binnen (terwijl Abel al hyper is door de andere honden) etc etc. Familie en vrienden wonen ver weg dus veel bezoek thuis kent hij niet, Abel wordt hyper als er bezoek komt. Conclusie; ik realiseerde mij dat hij niet weet wat hij aan mij heeft, ik krijg inmiddels namelijk onrust bij op bezoek gaan in sommige situaties dat voelt hij aan en ik heb dit nooit goed genoeg met hem getraind en ik word in bepaalde situaties onzeker/onrustig, omdat ik weet dat hij het moeilijk vind en ik ergens binnenkom en eigenlijk wil dat ‘hij zich gedraagt’. En een heel simpel ding waarvan ik me niet bewust was (best dom nu ik het schrijf;)), als abel iets goed doet vanaf pup beloon ik hem door te zeggen: goed zo! Brave hond. Als hij veel blaft of onrustig is zeg ik; Abel het is goed. Hij werd alleen maar drukker tot ik dacht; ja hij hoort het woord goed. Dus denkt jeuj ik doe het goed, maar kreeg alleen maar meer stress. Nu zeg ik op heel kalme toon; Abel het is okay. Kleine aanpassingen die ik zelf doe helpen al veel. Ik moet gaan werken aan bezoek ontvangen en op bezoek gaan, op eenzelfde manier bij alles en iedereen, en hoop dat dat hem helpt. Ik herken zo wat je zegt het grote verschil tussen rust zelve thuis en hyper met anderen, misschien heb je wat aan de dingen die ik mij realiseerde bij mijn hond. 

Sanne, even een beschrijving van een wandeling vandaag met mijn stuiterballetje, die ook wel snel aan de lijn trekt als er een hond of persoon langskomt die interessant is. Maar die ik op zich wel onder controle kan houden als andere mensen hun hond ook onder controle houden. Waar ik me vandaag aan stoorde is dat andere mensen hun hond los laten en op die van mij laten afrennen. Eentje tot twee keer toe terwijl die de eerste keer wel gezien heeft dat ik er niet van gediend ben. Ik heb de mijne aangelijnd, omdat los nog geen optie is en ik bij een drukke weg loop. Kennelijk zijn er veel mensen vrij en het was dus mega druk qua mensen en honden. Maar echt vijf verschillende honden die op die van mij afrennen en ik heb een lange flexlijn waarmee het prima gaat als ik mij hond netjes aangelijnd heb.Maar in zo'n situatie dus niet. Ik vind het dan zo chaotisch, ik vraag er toch niet om om die honden op die van mij afgestormd te krijgen, ik word daar soms moedeloos van. En ik denk alleen maar 'please hou de hond want bij die weg brrr'en die mensen maar dom lachen, nou ik kan wel huilen! Zo zie je maar, je bent niet alleen! Mijn hond is nu ook wel drukker omdat er carnaval is en dus veel rumoer rond huis, dus iedereen loopt een beetje op zijn tenen hier.

Lastig is dat dan hé! Ik herken het van een collega, zijn buitenlandse hond was op bepaalde punten ook wat angstig en hij stimuleerde dat ook, maar ook door heel veel contact te laten maken met andere honden. Bij hem draaide dat ook om dat toen zijn hond groter werd, ze op álle honden en ook op wild/vogels ging afstieren en ze niet te bereiken was.

Zelf loop ik er nu tegenaan dat doordat veel honden los niet al te aardig op onze honden afkomen, met name de jongste wat ongemakkelijk gaat reageren, waardoor die andere 2 ook wat scherper gaan staan. Iets waar ik juist altijd veel op oefen en train als het om negeren van andere honden gaat aan de lijn (of los). Zo is er bij veel mensen altijd wel wat waar je op in moet gaan spelen, en in mijn geval moet ik weer scherper op de omgeving en houdingen van mijn honden letten om tijdig in te spelen op gedrag.

Ik woon behoorlijk afgelegen. En eigenlijk zijn het er twee hoor, maar eentje tel ik niet mee want daar zijn we alleen welkom als ze clicker getraind is. En dat hebben we niet gedaan. Maar ik ga wel even contact opnemen met de vorige hondenschool en kijken hoe zij er over denk, of het wel/geen optie is om mee te doen. Het lijkt mij ook wel heel leuk, vond het destijds ook heel jammer dat ze te bang was. Maar voor haar was het toen echt nog geen goed idee. 

" Denk dat je al heel veel goed doet idd, als ik zie hoe bang de hond was. Mijn hond was vergelijkbaar zo bang als pup. De meest simpele dingen (ander voerbakje) waren idd al een ding. Heel veel gaat heel goed (maar klein hondje dus eerder door de hormoonpieken dus weer sneller trainbaar). Bezoek en op bezoek gaan is bij mij nu ook nog het grootste struikelblok. Ik realiseerde mij dat ik in mijn sociaal netwerk bij iedereen ‘methodes’ heb. De een houdt niet van blaffende honden, ik krijg stress als ik daarheen ga dus til Abel op bij binnenkomst en zet hem neer als ie rustig is, de volgende gaat prima, Abel en ik lopen naar binnen niks aan de hand, de ander heeft grote honden dus die zijn druk en til Abel dus eerst ook op en ga dan naar binnen (terwijl Abel al hyper is door de andere honden) etc etc. Familie en vrienden wonen ver weg dus veel bezoek thuis kent hij niet, Abel wordt hyper als er bezoek komt. Conclusie; ik realiseerde mij dat hij niet weet wat hij aan mij heeft, ik krijg inmiddels namelijk onrust bij op bezoek gaan in sommige situaties dat voelt hij aan en ik heb dit nooit goed genoeg met hem getraind en ik word in bepaalde situaties onzeker/onrustig, omdat ik weet dat hij het moeilijk vind en ik ergens binnenkom en eigenlijk wil dat ‘hij zich gedraagt’. En een heel simpel ding waarvan ik me niet bewust was (best dom nu ik het schrijf), als abel iets goed doet vanaf pup beloon ik hem door te zeggen: goed zo! Brave hond. Als hij veel blaft of onrustig is zeg ik; Abel het is goed. Hij werd alleen maar drukker tot ik dacht; ja hij hoort het woord goed. Dus denkt jeuj ik doe het goed, maar kreeg alleen maar meer stress. Nu zeg ik op heel kalme toon; Abel het is okay. Kleine aanpassingen die ik zelf doe helpen al veel. Ik moet gaan werken aan bezoek ontvangen en op bezoek gaan, op eenzelfde manier bij alles en iedereen, en hoop dat dat hem helpt. Ik herken zo wat je zegt het grote verschil tussen rust zelve thuis en hyper met anderen, misschien heb je wat aan de dingen die ik mij realiseerde bij mijn hond.  "

Jolanda

Wat fijn dat bij jullie nu ook veel goed gaat dan. En dat je het zelfde woord gebruikte moet je ook maar net even doorhebben… goed voor ons om ook even bij stil te staan 

Vervelend dan dat er zoveel honden los op afgestormd komen. Ik herken het hier ook wel hoor, baasjes die met hun hond wel los lopen en dat de hond dan op ons af komt… maar ook bij een hond aan de lijn wordt ze al gek. Al is het niet elke hond. 

vandaag maar weer vanaf het begin begonnen. Met wat stukjes kip in de tuin laten volgen. Zonder afleiding wil ze daar wel aan meewerken. Dit gaan we nu gewoon elke dag een paar keer doen. Uit hoop dat er ook een moment gaat komen dat ik haar aandacht ook kan krijgen wanneer er afleiding is. Maar ik denk wel dat het nog een hele uitdaging kan worden. Maar als we dan samen bezig zijn merk ik zo dat ze ontzettend slim is, alleen wordt alles vergeten bij afleiding…. 

Herkenbaar van je collega, hier is Indy ook erg geïnteresseerd in vogels maar dat is nog wel af te leiden. Als ze een muisje op het oog heeft is het wel een ander verhaal….. 

Maar vervelend met de losse honden en hun houding. Lijkt me ook nog wel een uitdaging omdat negeren aan te leren dan!

Inderdaad onstaat er dan een chaotische en vervelende situatie want als er zo' n hond komt aanrennen wordt de mijne gek en dat aan een drukke weg. En het waaide ook nog eens erg hard. Veel prikkels zoals rondvliegende blaadjes, zakjes etc. Ook is die van mij gek op alle vogels, trekt dan ook. Dus niet zo ontspannen wandelen alles bij elkaar!