Goedendag,
Onze australian labradoodle is inmiddels 19 wk en het alleen zijn met even kind naar school brengen /ophalen boven de was doen, douchen etc. gaat goed. Meestal geven we dan iets te kauwen of een likmatje. Hij kijkt even bij de deur maar loopt vervolgens weg.
Zelf vind ik het lastig (geen idee waarom) maar heel ontspannend mijn kind wegbrengen lukt niet. Van binnen voel ik een stress gevoel wat misschien wel nergens voor nodig is.
Deze week willen we een boodschap doen en dan alleen thuis dat zal een uurtje zijn.
Wanneer kunnen we verwachten dat je weer een beetje je eigen vrijheid terug hebt zoals even 2 uur weg om te sporten of met mijn dochter het dorp in? Hoe doen jullie dat? Gewoon doen of pastte je je ook helemaal aan?
Het voelt namelijk op deze manier best zwaar om een hondje te hebben. Voor m'n gevoel word ik (meer) geleefd.
Alvast bedankt voor het meedenken.
Groetjes Jen
Leg je het ook altijd uit als je weggaat? Ik heb een volwassen hond, die goed alleen thuis kan blijven. Als ik wegga zeg ik altijd dat ik 'boodschappen ga doen' en zó terug ben. Dan doet hij ook geen poging om mee te gaan, maar gaat lekker op zijn plaats liggen. Als ik terug kom (na 15 minuten of 2 uur...) begroet ik hem niet uitbundig en hij mij ook niet. Het is de normaalste zaak van de wereld voor hem.
Je hond doet het erg goed.
Probeer er misschien elke week of elke twee weken een kwartiertje bij aan te doen.
Kijk je mee dmv camera/babyfoon? Dan kun je goed zien of de hond ontspannen blijft tijdens jullie wegzijn.
Zorg er in ieder geval voor dat de hond een goede wandeling heeft gwhad, lekker heeft kunnen snuffelen en uitrazen, z'n energie kwijt heeft gekund en ga dan weg.
Je zou er ook voor kunnen kiezen om samen met de hond de kinderen weg te brengen.
Ik weet nog van vroeger als klein meisje dat onze hond met enige regelmaat mee ging 'meisjes wegbrengen'. Hij zat bijna eerder in de auto als mn zusje en mij haha.
Hij vond dat erg leuk om te doen, al ging het wasrschijnlijk meer om het autoritje.
Of als je lopend je kind wegbrengt, als je zo dicht bij school woont, neem je de hond mee, kan die gelijk lekker wandelen. Evt wat afstand houden van alle drukte rondom het schoolplein en je kind het laatste stukje alleen laten gaan.
Ik vind dat jullie het goed doen. Mooie oefening in alleen zijn bij de kinderen naar school brengen. Hoe lang is de hind dan alleen? Maar fa ook op andere tijdstippen even de deur uit, al loop je in je eentje maar een rondje door de wijk.
Inderdaad opbouwen, dus iedere week , elke dag een kwartiertje langer alleen. Week 1, ipv een jalf uur per dag, drie kwartier per dag en dan mag, kan je afwisselen hoor, ene keer een half uur de andere keer wat korter., week twee ga je naar drie kwartier enzv. Pas verder gaan als het goed gaat, merk je onrust dan doe je een stap terug. Zoals je het beschrijft heeft je hond er geen moeite mee, dan kan je uitbouwen.
En ja dat klopt ook het eerste jaar wordt je geleefd door je hond, maar dat wordt steeds minder, de hond past zich aan, jullie passen je aan tot het een vanzelfsprekendheid wordt dat je omgaat met een hond. Je hebt er echt een gezinslid bij.
Zelf zette ik een voice over recordertje aan, zo,n ding dat je gebruikt bij vergaderingen. Op de stand dat hij opneemt als er geluid is. Geeft mij een rustig idee dat ik weet of ze is gaan janken, blaffen of noem maar op.,
Klinkt goed hoor! Alleen nooit iets te kauwen geven zonder toezicht. Veel te gevaarlijk. Als ik wegga, zorg ik dat alle speeltjes en kauwmateriaal opgeruimd zijn.
Misschien een camera aanzetten als je weggaat,als het goed gaat geeft je dat ook een beter gevoel en kun je zien,als je bijvoorbeeld 2uur weg bent,wanneer er beweging/verveling wat dan ook komt,dan kun je daar op in spelen en oefenen(mocht het nodig zijn natuurlijk,misschien lukt 2u prima)
Het leven is nooit zonder risico. Een kong met vulling durf ik prima zonder toezicht te geven.
Ik heb een camera neergezet om te zien hoe het gaat. Als ik mij dan onrustig voel kan ik even kijken hoe schattig hij slaapt, dat helpt bij mijn onrust. Zo te horen gaat het hartstikke goed en is het vooral een kwestie van loslaten. Rustig opbouwen en je hond leren kennen wat bij hem werkt.
Ik heb het over kauwmateriaal. Wat mij betreft iets te groot risico om een hond daarmee alleen te laten. Op de verpakking van kauwmaterialen staat ook altijd dat je het onder toezicht moet geven. Honden kunnen er in stikken en als ie alleen is, is het einde verhaal.
Fijn om de bevestiging te krijgen dat het eigenlijk best goed gaat. Bedankt voor de tip wat kauwmateriaal betreft. Ik ga voortaan een kong geven of een likmatje.
Ik merk gewoon dat ik het bewust uitstel of uit de wegga om hem even alleen te laten terwijl het prima kan.
Ga gelijk even nu mezelf een schop geven en glas naar de glasbak brengen
Vaak moet je zelf even vertrouwen krijgen, grote kans dat het gewoon prima gaat aangezien je het rustig aan het opbouwen bent.
Een tip: voordat je een uurtje weg gaat, zorg dat je hond voldaan is. Zorg voor een goede wandeling (ze mogen al 10 min per levensmaand per wandeling lopen), in jullie geval dus al zn 50 min, na die tijd een gevulde kong of lickimat zorgt voor ontspanning. Deze kun je ook invriezen zodat de hond er wat langer mee bezig is.
Wij zetten altijd de ipad camera aan, zodat we ook zeker wisten dat het goed ging. Wel achteraf, maar dan weet je het wel voor de volgende keer en dat geeft je dan vast wat meer een rustiger gevoel.
Goeie tips Lola thnx. Zullen zeker eerst lekker uit gaan met hem.
In het begin is het inderdaad veel aanpassen. Maar daar pluk je een paar maanden later de vruchten van omdat je hond geleerd heeft zonder angst alleen te zijn. Eerst is het vaak minutenwerk. Maar mijn ervaring is dat als één uur lukt, meerdere uren eigenlijk ook wel kan. Dus dan wordt het al gauw makkelijker.
hier gaan ze ook gewoon vanaf het begin in de bench als ze pup zijn al
Het gaat bij ts toch niet om een bench?
neuh maar het is wel de oplossing
Nou als hij gewoon los in huis is vind hij dat lekkerder. Snachts slaapt hij in de ren maar zou eigenlijk ook niet nodig zijn.
Goed, dan is het opgelost
Ik vond het alleen leren zijn aan mijn pup één van de spannendste dingen om te doen. Je wil zo graag dat dit goed gaat, dat je hond zonder zorgen zich op zijn gemak voelt thuis als je er niet bent!
Mijn hond is nu 9 maanden en is vandaag voor het eerst 5,5 uur alleen geweest. Toen ik thuis kwam rekte ze zich eens goed uit en kwam me slaperig begroeten. Apetrots ben ik.
Je doet het hartstikke goed. Rustig opbouwen, korte stukjes, en gaat het goed dan gaat het goed. Wissel vooral ook in je tijden als je wat verder bent! De ene keer 10 minuutjes, de andere keer een uur. Ik heb hier ook een camera staan, dus ik kan altijd zien of ze onrustig wordt, maar door het heel geleidelijk op te bouwen is ze nog nooit onrustig geweest... Ook geef ik altijd een lickimat of een kong, behalve als ze ligt te slapen als ik wegga (dan alleen aai over de bol en een "goed op het huis passen"). Ze was overigens al wel vrij snel op de 2 uur, ik geloof met 4 maanden leeftijd. Maar dat is voor elk hondje persoonlijk dus kijk vooral naar jouw hond en zijn signalen!
(verwijderd)
TS: je doet het goed hoor, hond is rustig dus je kunt jezelf in je hoofd zeker ook wel rust gunnen. Ik heb er bij mijn 1stz honden nooit een punt van gemaakt, bij mijn laatste wel (3 weken verlof genomen, opbouwen etc...) En 1 keer raden wie er niet alleen thuis kan blijven..
Ik geef ze een snack, soms een gevulde Kong en zeg 'tot straks' en dat is dat.
De jongste gaat overal mee naar toe, hij zit gelukkig wel enorm graag in de auto.
Dus in jouw situatie zou ik gewoon verder doen zoals je bezig bent en er zeker geen verdere focus op zeggen, het lijkt alsof jouw hond prima met de situatie omkan
-- reactie gewijzigd door het moderator team op 30 januari om 14:48 --Wij zijn met alleen laten ook klein begonnen. Ik denk dat toen hij een week of 3 bij ons was begonnen met dochter naar school brengen/halen. Daarna beetje langer met boodschappen doen. Toen hij zo oud was als jou hond kon hij al gerust 1-2 uur alleen blijven. Hij heeft het geluk dat er bij ons bijna altijd wel iemand thuis is. Als hij alleen is gaat hij liggen slapen. Ik had er in begin ook wel moeite mee om hem alleen te laten, maar ik heb t gevoel dat het hem niet zo veel uit maakt.
Fijn om de reacties te lezen. Ik ga door met opbouwend oefenen en elke week wat tijd erbij.
Benieuwd of er ook honden zijn die echt niet alleen kunnen zijn. Dat lijkt me zwaar belastend gevoel.
Topic is opgeschoond
Is dit niet ook een beetje "de vloek vd honden eigenaar"?! Als ik wegga/wegging van mijn hond(en), dan voel(de) ik me ook altijd schuldig of bezorgd. Heb ook een camera en oppas. Ik denk ook dat dat een baasjesding is.
Ik lees nl niet in je verhaal dat je hond het vreselijk vind om alleen te zijn of dat er een probleem is met alleen thuisblijven. Dit is een bepaalde druk dat je jezelf oplegt. En je dit bij je hond legt (wanneer vrijheid terug / geleefd te worden). Je beestje doet het perfect, en dat voor een pup. Dit zal je bij jezelf moeten zoeken.
Het enige wat ik kan zeggen, gefeliciteerd welkom bij de hondeneigenaren en wacht maar tot hij gaat puberen....
Nadat vorige maand mijn twee oudjes zijn overleden, kan mijn overgebleven hond niet meer alleen blijven. Het is een aanpassing en puzzelen, maar met wat creativiteit bereik je een hoop..
Het is inderdaad precies zo als je het omschrijft. Lief ook van jou dat je zo rekening houdt met de overgebleven hond. Lijkt me verdrietig om je hondje(s) te moeten missen. Helaas hoort dat er ook bij.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?