Oehh spannend het gaat nu echt gebeuren 

Hoe gaat het met de reis?

Hoe gaat het met 

Dialga

Geduld Koert, morgen komen er vast foto's! 

Witte Draak (ik weet naar naam niet) schreef gisteren :   Zondag komen misschien wel wat kiekjes van de eerste ontmoeting 

Nou is het nog steeds zondag, ook in Tsjechië, maar ook ik ben erg benieuwd, Koert en Kees!

Helaas geen tijd gehad voor het plaatsen van een bericht/foto gisteren, dus een update komt nog! 

Maar voor nu: 

Hij past zo te zien maar net in de auto

Wat een mooie blik heeft hij, goeie terugreis!

Awhhh snoetje! 

Wat leuk ! 

Proficiat ! 

Wat een lief hoofd….eindelijk na heel lang wachten, geniet..

Wat een schatje 

Begrijpelijk, maar we zijn wel nieuwsgierig hoor.

Zo te zien word dat een auto maatje groot of bussie aanschaffen.

Wat is hij een knappe kerel!  Ik ben ook heel benieuwd naar hoe de eerste ontmoeting ging.

Fijn iets van je te horen!

Ik maakte me al zorgen...

Wat een knapperd!

Ik ben benieuwd hoe de eerste nacht gaat ik denk dat ze aan het puppy knuffel is 

Hier komt dan eindelijk de update. 

We verbleven in UNESCO werelderfgoed Telc, een prachtig plaatsje op 15 minuten rijden van de fokker, in hotel Pangea, wat hartstikke leuk was met vriendelijk personeel (aanrader voor wie ooit die kant op wil).

Zondag gingen we naar de fokker toe en daar zijn we de hele middag geweest. Ze wonen ergens achteraf in een heuvelachtig dorpje waar het 's zomers heel erg mooi is. Maar nu is het winter en een modderboel.  De fokker en haar man zijn ontzettend lieve mensen wiens leven helemaal om de honden draait. Wat een passie en liefde, prachtig om te zien. 

We waren van tevoren al gewaarschuwd dat we vies zouden worden en dat gebeurde inderdaad ook toen we in de voortuin stonden en werden overstelpt door puppyliefde en modderpoten.  De pups speelden al gauw weer verder, behalve Dialga die bij ons bleef staan. 

Eenmaal binnen werden alle pups afgedroogd en kregen we een zelfgemaakt stuk tiramisu-cake, heerlijk! De fokster spreekt geen woord Engels en een vorige puppykoper was gekomen om te vertalen. Zo kon de fokker ons alles vertellen qua tips. Een voor een werden de volwassen honden erbij gehaald, want met 8 honden tegelijk zou ons eten gevaar lopen.  Moeder Saga, vader Asgard, oom en tantes Conor en Bessi en Aira, opa en oma Zavladay en Lotta, en de Poolse windhond die we niet mochten aaien, want zij was erg waaks en wantrouwig zoals dat ras vaak is. 

Daarna hebben we een hele tijd geknuffeld bij Dialga, die als enige wakker was en ons geïnteresseerd bekeek. Het voelde echt alsof hij iets in de gaten had. Mij vond hij wel leuk, maar mijn vriend vond hij het absolute einde  Hij legde twee poten op zijn schouders en likte zijn gezicht af en probeerde zijn baard op te eten  Dorotka kwam er ook bij en zo kwam mijn vriend terecht in puppy hemel. 

"Zijn we er al?" 

Maandagochtend haalden we in alle vroegte Daisy en Dialga op. De fokker en haar man droegen de pups naar de auto toe en daar volgde een emotioneel afscheid. Vervolgens vertrokken we naar Nederland. De eerste drie kwartier waren verschrikkelijk omdat de pups erg misselijk werden in de auto. Heel sneu. Eenmaal van de ruige wegen af en de snelweg op, ging het stukken beter. Na een lange, lange, lange, lange rit kwamen we 's avonds rond 8 uur aan in Nederland en de pups waren helemaal op. Daisy ging met haar nieuwe baasjes mee, hele lieve mensen die al een Whippet hebben, en we hadden Dialga uit de auto gehaald, maar hij klom meteen weer naar binnen en ging liggen. Hij was er helemaal klaar mee. 

Dag 1, "wie ben jij ook alweer?" 

De eerste nacht was ruig, want Dialga was gewoon op. Zoveel indrukken en stress, weg van zijn familie, helemaal vreemd. Hij kon niet goed slapen en was weer misselijk van de spanning, en durfde buiten niet te plassen... dus dat lag binnen.

Gisteren ging al wat beter. Hij was nog druk aan het wennen, maar wilde later op de dag wel goed eten. Plassen deed hij voor het eerst buiten (yes!). De eerste nacht sliep mijn vriend bij hem op de bank, afgelopen nacht sliep ik op de bank. Vannacht ging het goed. Hij durfde 's avonds niet te plassen buiten, maar had wel flink gedronken. Ik ben een hele tijd buiten geweest en heb wat rondgelopen, veel laten snuffelen, maar plassen gebeurde niet.

Om 12 uur 's nachts zette ik dus de wekker en ging er weer met hem uit, want ik wist dat zijn blaas vol zat. En gelukkig kwam de plas toen wel! De hele nacht heeft hij verder goed geslapen en bleef droog. Vanochtend om 7 uur weer een plas buiten, en verder geslapen tot 9 uur. Toen gegeten (veel eetlust!) en een wandeling gemaakt en lekker laten rennen op het veld. Ook nu weer geplast  En nu ligt hij te slapen op de bank. 

Dag 1, buiten op het veld

Wat een rollercoaster jongens. Een pup is veel werk, zoals de meesten van jullie allemaal wel weten  Dit is voor het eerst dat ik zelf een pup opvoed waar ik 100% fulltime verantwoordelijk voor ben, samen met mijn vriend, en ik merk dat het echt slopend is. Ik ben vooral nu erg blij dat hij buiten durft te plassen, want poep en plas in huis is gewoon echt niet leuk. Het hoort er natuurlijk bij, maar ik weet dat hij bij de fokker al zindelijk was dus dat probeer je dan zo snel mogelijk ook hier voor elkaar te krijgen. Hopelijk doet hij strakjes zijn eerste drolletje buiten.  

Ondanks dat we heel lang hebben voorbereid en ontzettend lang hebben gewacht, merk ik dat ik toch last heb van spanning en buikpijn door gedachten als "doe ik het wel goed?" "komt het wel goed" "waar zijn we aan begonnen"  Het is ook voor ons een enorme omslag dat er opeens een wezentje bij is gekomen die alles nog moet leren. Het komt ook allemaal wel goed. Aan Dialga zal het niet liggen, het is een heerlijk ventje: zachtaardig, lief, mensgericht en houdt van contact. Het is echt een baby, zo onschuldig.  

Dag 1, contact zoeken

Maar ik ben moe haha. Slapen met Dia is gezellig, maar echt slapen lukt mij niet met die kachel bovenop me. Ik twijfel nog of ik vannacht weer beneden slaap of boven met de deur open. Als hij rond 11 uur buiten heeft geplast en dan lekker gaat slapen op de bank, durf ik het wel aan denk ik. 

Prachtig verhaal, mooie foto's. Wat een plaatje is Dialga.

Ik kan me best voorstellen dat je buikpijn hebt, je bent per slot van rekening als het ware bevallen, dit weekend...

Vertel al je twijfels maar hier, er zijn hier mensen die wel pup-ervaringen hebben en je kunnen helpen/geruststellen.

Heel veel plezier de komende tijd, probeer een dagboek bij te houden, want dat is leuk om later nog eens te lezen.

En maak veel foto's, want zo klein als hij nu is wordt hij nooit meer...

Wat een heerlijke update! Dialga klinkt als een geweldig mannetje! Ik snap dat je moe bent, ook al hoort het er allemaal bij. 

Ik zou ook lekker in je eigen bed slapen vannacht. Ik denk dat je snel genoeg merkt wanneer het een stap te snel is. Rust is heel belangrijk. Heel veel succes, plezier (en een beetje sterkte) de komende periode 

Wat een mooi verslag, heel veel geluk samen 

Wat een leuke update met mooie foto's.

Wat lijkt een mens toch klein op zo'n groot plein.

Ik vind het een bijzonder mooie kennismaking, omdat Dialga uit zichzelf blij jullie bleef staan, terwijl de andere pups door bleven spelen. En de knuffelsessie natuurlijk waarbij je vriend (mannen zijn meestal toch enger) zo geaccepteerd werd.

Jammer dat de rit gepaard ging met misselijkheid. Hier had ik een pup die maar niet stil wilde zitten , ook niet ideaal, maar de rit was natuurlijk niet zo lang als bij jullie.

Ik denk niet dat je je al te veel zorgen hoeft te maken over het zindelijk worden. Alles is zo spannend, dan is een ongelukje niet zo gek. Gewoon regelmatig naar buiten met de kleine grote man.

Een pup is veel werk, maar je hebt het geluk dat hij al 15 weken is. Dat scheelt de eerste paar loodzware weken.

Wat een mooi verhaal, veel geluk met je nieuwe vriend!

Een hele mooie update!

Je vermoeidheid is niet gek, een lange reis dat kost ook veel energie en dan ook nog met een pup erbij.

Wat een mooie pup met een aandoenlijke blik in zijn ogen.

Wat een grote pup!

Heel veel geluk en plezier met Dialga.

Ik ben zo blij voor jullie!
Eindelijk is jullie droompupje thuis

Die puppyblues zullen nog wel vaker even om de hoek komen kijken, gok ik.
Ik heb daar ook enorm last van, en met Anna heb ik gewoon dutjes gedaan wanneer zij ook aan het slapen was. Dan werd alles niet nog 10x emotioneler omdat ik ook nog moe was

Geniet lekker van hem, en ik kan niet wachten op meer foto's!

Dank jullie allemaal voor de lieve woorden en steun  Dat doet ons veel goed.

Gisteren is mijn vriendin met haar korthaar collie langs geweest en heeft tips gegeven, want mijn hoofd was leeg van vermoeidheid. Zo stom is dat, je bedenkt van tevoren hoe je het allemaal wil gaan doen en als het zover is dan weet je niets meer van het plan  

Dialga heeft heerlijk gespeeld met zijn nieuwe vriendinnetje, prachtig om ze te zien rondrennen! 

Dialga is enorm op eten gericht en wil graag bij je zijn, dus sinds vandaag zijn we gaan trainen met zijn brokjes. Hij krijgt zijn Butternut uit zijn etensbak, maar brokjes krijgt hij de hele dag door als beloning voor goed gedrag en voor spelletjes. Alle oefeningen zijn spelletjes voor hem  

Bij de dierenarts vandaag is Dialga gezond verklaard en het chipnummer geregistreerd 

Wat is het alweer een tijd geleden zeg dat wij bij jou langs zijn gekomen, toen Anna nog baby was  Onze puppykriebels begonnen inderdaad bij jou, lang geleden 

Jaaa, alweer bijna 3 jaar terug!
Dan heb je het nog lang volgehouden zonder puppy te kopen, haha

Hopelijk kan ik je knappe ventje eens ontmoeten

Leuk om je update te lezen en de foto's te zien. De eerste weken vond ik ook zwaar, maar dat gaat voorbij.