Remi is vorige week donderdag naar de dierenarts geweest voor een gebitsbehandeling, en er werden ook 3 tanden getrokken. Tot en met dinsdag kreeg ze Novacam. Het ging best goed, al gaf ze zondag, woensdag en donderdag een keer over. Maar voor de rest at ze toen goed. Wel probeerde ze aan haar kaalgeschoren plek op haar poot veel te likken, dus ze kreeg een trui aan (leek me fijner dan verband of kraag). Donderdag was ze iets trager, maar het was warm en ze had een trui aan, dus niet gek. Ze was overigens van dinsdag t/m donderdag naar de oppas, dus weet niet helemaal hoe ze zich gedroeg, alleen van de oppas zelf.
Vrijdagochtend na een gewone goede nacht, tilde ik haar de trap af zoals ik altijd doe, en gaf ze een gilletje toen ik haar neerzette. Ik deed haar trui uit, om te kijken of die misschien ergens strak had getrokken, en toen weer een klein gilletje. Ze heeft de rest van de dag onder tafel gezeten/gestaan, of in een hoekje van de tuin (waar ze anders nooit zomaar langere tijd wil blijven) gezeten/gestaan. Ook heeft ze af en toe bij mij gezeten, en wilde dan constant gekriebeld worden. Wanneer ik daarmee stopte, ging ze weer onder tafel.
Ze gilde nog een paar keer, maar ik vond het toen niet echt duidelijk waarom ze gilde. Ik heb toen de dierenarts gebeld, en gelukkig was er ‘s middags een plekje. Ik vermoedde toen haar maag vanwege het vele staan, en de mogelijke bijwerkingen van Novacam. Omdat ik twijfelde heeft de dierenarts veel lopen prikken, duwen en trekken om te kijken of ze ergens een pijnreactie gaf. Ze gaf dit alleen een beetje bij haar rug, maar ze stond de hele dag al ‘krom’, en het was geen gil van pijn, zover ik kon zien kon zij het voelen hoe de spieren reageerden misschien of omdat ze net iets meer naar beneden dook? Al deed ze dat bij al het prikken wel, dus ik zag geen reactie die opviel. Geen duidelijke pijnreactie/gil dus. Ze had ook geen koorts, en tandvlees zag er rustig uit. Ik kreeg omeprazol(?), een maagzuurremmer, mee, en mocht daar zaterdagochtend (vandaag) mee beginnen.
Vannacht zat ze de hele tijd te piepen naast het bed dat ze er op wilde, maar springen wilde ze niet. Toen ze na 1-2 uur me al meerdere keren had wakker gepiept, ondanks dat ze ook haar mand op de grond had, en ik haar meerdere keren al had aangemoedigd (normaal til ik dan soms op als ze ergens niet op durft te springen, al vindt ze optillen niet fijn, en laat ze het alleen toe als haar koppie er naar staat. Anders springt ze bijvoorbeeld juist omdat ik aanbied te tillen, omdat ze dat zo erg niet wil. Maar nu durf ik dat niet, ook al bleef ze staan, ik durfde haar niet dan maar op bed te tillen, bang om haar toch pijn te doen), haar wat poeperiger geprobeerd het bed op te sturen, en toen gaf ze weer een gilletje. Uiteindelijk durfde ze wel het bed op te springen. Ze heeft geprobeerd bij me te liggen en tegen me aan te kruipen, maar elke keer na 1-3 minuten liggen schoot ze gillend overeind, dus ze heeft de rest van de nacht gestaan/gezeten, en af en toe gegild als ze wel ging liggen (ze is al sinds vrijdagochtend wakker dus ondertussen bekaf neem ik aan). Na zo’n gil ging ze zich verstoppen in het gordijn bij het voet van het bed, of ging ze bij de slaapamerdeur zitten. Rond 4/5 uur ging ze weer liggen, ik ben weer in slaap gevallen, en een tijdje later, werd ik wakker omdat ze weer gillend overeind schoot, maar nu ook bleef gillen. Ik ging haar kriebelen en troosten, en toen ik bij haar nek kwam, begon ze weer even te gillen. Maar daarna niet. En ergens vannacht moest ik naar de wc, en toen probeerde ze de slaapkamer uit te vluchten, en hield ik mijn voet tegen haar borstkas zodat ik door de deur kon glippen, en gaf ze ook een gil. Maar ik kan haar daar nu gewoon weer kriebelen zonder reactie. Dat maakt het moeilijk. Ik kan haar overal aaien en kriebelen zonder reactie, ook op haar rug, en nek. Ze heeft dat zelfs dus juist graag als troost, dat gekriebel. Wel het liefst onder haar oren, dan hangt ze helemaal in m’n hand.
Voor de zekerheid heb ik haar de trap op en af getild in stoffen benches ipv op de arm; ik was bang voor een pijnreactie en spartelen op de trap. Maar of ze dus zou gillen bij optillen? Geen idee, ik durf het niet, ben bang haar pijn te doen…
Komt iemand dit verhaal een soort van bekend voor?
Ik ga zo weer bellen met de dierenarts, ik heb de maagzuurremmer net een uurtje geleden gegeven, en ik ga vragen hoe lang het duurt voor deze werkt (ik wacht nu ook even met bellen daarom om te kijken of het niet al snel gaat werken), en of ik anders alvast pijnstilling op kan halen. Ik hoop dat ik niet heel naar Winschoten hoef en dat er ook spoeddienst in mijn woonplaats is; ik heb geen auto of vrienden/familie in de buurt, dus ik zou Remi dan al ‘mee moeten slepen’ door het OV. Haar thuislaten met haar verlatingsangst en hoe ze nu is zou ik ook niet willen.
Remi is erg kleinzerig, maar zoals vandaag en gisteren is ze nog nooit zo lang geweest. Ze zit/staat ondertussen nu ook al een uur op de deurmat. Geen gepiep, geen gegil. Maar wisselt gewoon tussen zitten en staan op dezelfde plek. Mogelijk wil ze weer naar buiten, maar ik wil haar liever niet in het donker buiten in de tuin laten zitten. Aangezien ze nu niet/moeilijk luistert, krijg ik haar maar met moeite weer naar binnen.
Hopelijk hebben jullie tips/ervaringen die ik mee kan nemen als ik vandaag weer naar de dierenarts moet.
Ik herken het, niet in die mate maar wel degelijk pijn in de rug door een verschoven? Vastzittende lendewervel. Wat overigens niet wil zeggen dat het bij hpi hond hetzelfde is!
Mijn ervaring.
Ook mijn hond was onder narcose geweest, dan is het lijfje slap en hoe voorzichtig de dierenarts er mee omgaat er wordt toch aan het lijfje ,,getrokken,, gemanoeuvreerd en dan kan er zo in de rug wat gebeuren. Ga zeker zo naar de dierenarts. Al zal hij een probleem in de wervels niet op een foto aan kunnen tonen.
Vindt hij niets dan raad ik je aan naar een osteopaat of chiropractor voor honden te gaan. Bij mijn hond was het probleem daarna in zijn rug volledig opgelost en had hij geen pijn meer. Overigens heb ik weken met deze klaxhten gelopen met hem, want op fotoos was niets te zien dus ik moest niet zo zeuren volgens de dierenarts. En mijn hond had enorme pijn, zelfs in zijn buik, poten strekken , buik opblazen enzv. Deze dierenarts was woest toen ik hem, vertelde waardoor het probleem kwam en waar ik geweest was.... dus doe alles in goed overleg.
Laat de da ook in de bek kijken, een ontsteking daar doet ook heel veel pijn,
Heel veel sterkte!
Ze had in de bek gekeken, en daar was niets te zien, dus was allemaal rustig. Ze at ook haar brokken tot gisteren al gewoon weer met smaak.
De dierenarts voelde dus mogelijk wel wat pijn in de rug, ik wil in ieder geval al voor pijnmedicatie vragen. Zij heeft niet meer geslapen, of in ieder geval amper, sinds vrijdagochtend. En ik heb 5-6 uur geslapen, maar elk halfuur voor mijn gevoel wel wakker geweest. Dit gaan we niet blijven trekken zo
Ik zal kijken of er een osteopaat/chiropractor in mijn woonplaats of in de buurt zit.
Ai, je hond heeft wel echt pijn. Wat naar voor hem, maar ook voor jou.
Nu ben ik wel eens bij gebitsbehandelingen van mn eigen hondje geweest en moesten er ook tandjes getrokken worden.
Het gaat er nou niet bepaald heel zachtjes aan toe.
Misschien een idee om toch foto's te laten maken van bekje, kop/nek en rug om dingen uit te sluiten.
Evt een dierfysio oid bezoeken?
Ik heb een osteopaat alvast een berichtje gestuurd. Ik werk maandag vanuit huis, maar dinsdag en donderdag moet ze 45 minuten enkele reis achterop de fiets naar de oppas waar ze 7.30-18.15u dan verblijft, ik hoop voor die tijd al een afspraak te kunnen regelen daar. Dierenarts ga ik zo bellen.
Remi was naar buiten geglipt toen ik wat uit de schuur ging halen, en zit nu al een uur in de mist buiten. Naar binnen wil ze niet. Ze kruipt weg in hoeken, of tussen allemaal spullen weg als ik haar roep en op haar afloop als ze dan niet reageert Ik mag haar wel aaien, maar niet proberen naar binnen te lokken.
Een osteopaat of chiropractor heeft meestal een waxhtlijst, ik hoop voor je dat er een gaatje is voor je.
Kan je niet nu al een dienstdoende dierenarts bellen, dit is zo sneu. Pijnstilling kan zoveel verlichting geven.
Enne ik ben een drammer, ik weet het, maar tanden trekken, dan kan dagen tot een week erna een ontsteking ontstaan in het kaakbot, en uit ervaring kan ik je vertellen dat dat heel erg veel pijn doet.
Dan stinkt ze overigens ook uit haar bekje.
Ach arme hondje.
Goed dat je de dierenarts even belt. Goede pij stillers ophalen zodat Remi deze dagen goed door kan komen.
Mijn eerste gedacht gaat ook uit naar nek, schouders of rug. Dat daar iets niet goed zit door de houding waarin de hond gelegen heeft tijdens de behandeling.
De dierenarts kan alvast de juiste pijnstilling (eventueel ook spierontspanner) geven, en dan zou ik ook zo snel mogelijk naar een osteopaat gaan hiermee.
Veel beterschap gewenst!
Dierenarts kan ik 9u terugbellen; ik ben afhankelijk van OV en kan op z’n vroegst de trein van 9.42u pakken, en vanaf 9u neemt een andere dierenarts spoed over, of is de praktijk open? Dan kan ik een afspraak maken. Ik ga kijken of ik kan regelen dat (dure) onderzoeken en dergelijke desnoods na het weekend kunnen.
Remi’s adem ruikt vergeleken met eerst bijna niet meer, en ze vindt het juist fijn als ik bij haar kaken/wangen kriebel. Ze had ook geen koorts, en haar tandvlees is roze, en niet meer vurig zoals voor de gebitsreiniging.
Mijn dierenarts werkt gewoon op zaterdag en hanteerd dan geen andere prijzen als normaal. Weet niet hoe dat bij jou is.
Ik zou voor het weekend gewoon gaan voor een goede pijnbestrijder vraag of je voor een dag of 6 wat mee kan krijgen en dan even de mail afwachten van de osteopaat of evt maandag gelijk bellen.
Ik had om 11u een afspraak, ben net terug (moest met OV). Het was een spoeddienst, dus vandaar verder reizen en hogere kosten, helaas.
Dierenarts vermoedt artrose in de knieën en spondylose in de rug. Dat eerste leek me in de afgelopen maanden al een beetje opgevallen, dat ze minder soepel opstaat soms. Niet heel stram, maar ook niet heel soepel.
Hij heeft een pijnstiller via injectie gegeven vanwege het stevig voelen bij de rug en achterpoten. Ze ging wel liggen in de trein, en kwam nu wel kwispelend aaitjes halen bij mijn broertje, wat ze gisteren niet deed. Maar mij neemt ze het nog kwalijk dat ik haar in de houdgreep hield en dat ze elke keer gilde als ze tegen mij aan probeerde te slapen denk ik… Ze komt niet als ik roep. Ook is ze de pijn nog niet vergeten of is deze nog niet helemaal weg, want ze staat nog steeds, is nog steeds niet gaan slapen.
Osteopaat heeft aangegeven mogelijk maandag te kunnen helpen als ik haar kant op kan. Maar vanwege reistijd en werk wordt het denk ik te laat; ik heb haar geantwoord, maar nog geen antwoord weer terug.
En nu kijken hoe de rest van het weekend gaat. Maandag moest ik bellen voor sowieso een afspraak aan het eind van de week om te kijken hoe het dan gaat. En eerder bellen als ze ondanks de Tralieve nog pijn aangaf; hij wilde eigenlijk een lichtere pijnstiller voorschrijven maar deze was op, dus hij gaf aan dat ze hierop geen pijn meer zo moeten voelen, en zo ja weer spoed bellen.
Dan kan je snel terecht bij de osteopaat, ik zou zeker proberen toch te gaan. Spondylose kan, artrose ook, maar waarom dan ineens zo hefitg na een narcose, wat Puck zegt, bij randen trekken wordt er écht stevig aan je hondje getrokken.
Ik hoop dat de pijnstiller zijn werk doet, succes!
Als het vermoeden van botproblemen is, zou ik toch wel eerst Rx foto's willen hebben vooraleer er aan gemanipuleerd wordt en alle kanten gedrukt en getrokken.
He wat vervelend ... Ik heb niet alles gelezen, maar misschien ook even tussen de haren kijken of haar huid nog mooi van kleur is? Het kan van alles zijn, maar ik heb ooit een hond meegemaakt die ook niet opgetild wilde worden, later zagen we dat haar huid ontstoken was en dat ze daar pijn aan had.
Haar huid ziet er normaal uit. Ze wil alleen nog steeds af en toe likken op de plek waar de braunule(?) zat. Maar dit gebeurt nog hoogstens 1x per dag.
Ze slaapt! Ze was sinds vrijdagochtend 8u al op, en was in de loop van vandaag letterlijk aan het omvallen van de slaap, maar ik mocht niet bij haar komen en ze komt ook niet als ik roep, dus uiteindelijk haar letterlijk maar in een hoek gedreven bij een mand, waar ze nu ook maar half op ligt omdat ze probeerde weg te komen. Maar na genoeg kriebeltjes gaf ze er aan toe, en ze slaapt nu langer dan ze in anderhalve dag volgens mij heeft gedaan
Ze heeft een olifantengeheugen wat betreft wat ‘pijn’ doet, dus het wordt mogelijk even weer vertrouwen opbouwen ook, omdat ik haar klem heb moeten zetten bij de dierenarts, en omdat ze graag tegen me aan wilde proberen te liggen, maar het liggen deed zeer, dus mogelijk dat ze mij daarom ook daarmee associeert? We gaan het zien vanavond/morgen. Hopelijk gaan we een goede nacht maken, en helpt de pijnstilling goed de komende dagen. Wie weet dat ze zo nog wel met een gil overeind schiet, maar denk het niet. Ze heeft geen gil meer geslagen sinds 5.20u (die bij de dierenarts dan niet meegeteld…). Al duurde die van 5.20u wel erg lang, ze sliep toen ook wat langer volgens mij, en heeft ipv een gil slaken toen 10-20 seconden achter elkaar lopen gillen.
Ik ga haar rond 21u de Tralieve geven, en dan naar bed, kijken of we beiden een goede, lange nacht kunnen maken. Morgenochtend mag ze er weer een, en dan ook weer de omeprazol. En kijken of het met die combi weer beter zal gaan.
Ze laat nu wel heel luchtige boeren. Als in, meestal laat ze kleine boertjes, nu komt er echt redelijk ‘veel’ lucht uit. De Omeprazol misschien? Ze laat ze pas sinds 19u volgens mij pas, dat wel, terwijl ze al om 5.30u de Omeprazol kreeg. Ze lijkt er geen last van te hebben, dus zal het wanneer ik maandag een afspraak plan voor later in de week desnoods opnoemen.
Ik had navraag gedaan, en ze zit maandag op 1,5-2 uur reizen met het OV van me vandaan, en we moeten dinsdag weer 6.30u op, dus behalve als ik de nood echt heel hoog acht, ga ik vragen of we een afspraak kunnen plannen binnenkort dat ze hier komt, of dat ik haar kant op kan gaan als ze in de buurt is (ze doet het bij 2 locaties zover ik begreep?).
Pijnstiller doet gelukkig zijn werk, al is ze zelf nog niet vergeten wat haar allemaal zeer deed. En dat ik er ook deels bij betrokken was… Hopelijk trekt het snel weer bij, ze is m’n kleine schaduwtje, en zou toch wat zijn als haar extreme verlatingsangst zo opgelost wordt Maar zonder dollen, ik vind het niet fijn dat mijn knuffelkontje nu niets van mij moet hebben. Even extra lief maar zijn voor d’r
Vervelend hoor, niks aan als je je zorgen maakt over je hondje. Hopelijk is het snel weer voorbij!
Er zijn ook osteopaten/fysiotherapeuten die aan huis komen. Ideetje?
Dat doet deze ook, maar maandag kon ze niet meer redden, vandaar dat ze aangaf dat als ik maandag al graag haar wilde laten behandelen, ik haar kant op kon komen en dat ze dan wel een gaatje zou maken.
Ze vindt de smaak van de Tralieve vreselijk, en helaas kauwt ze altijd goed op alles wat ik geef zolang ze rustig is. Ik probeer haar wel enthousiast te krijgen voor lekkers, maar hoewel ze het wel eet i.t.t. haar brokken, gaat het niet met heel veel enthousiasme; niet hap, slik, weg.
Gisteren had ik het in haar natvoer gestopt… Ik moesten een heel nieuwe portie maken en die mee naar boven nemen, en die heeft ze pas opgegeten toen ik al sliep ergens vannacht. De pil heb ik in haar bekken gestopt en er in blijven stoppen tot hij zo goed als opgelost was.
Daarnet knakworst geprobeerd, en ze kauwde er wel op, maar ik hoopte minimaal genoeg (pilletje had ik met een sneetje in het plakje er zo diep mogelijk in gestopt)… Helaas. Weer heb ik net zo lang stukjes Tralieve terug moeten duwen haar mond in tot het opgelost was, terwijl zij gigantisch kwijlt en hard haar best probeert te doen van de smaak af te komen…
Ik zit in de woonkamer, zij staat nu in de keuken aan de andere kant van het huis. Vannacht sliep ze in haar mand op de grond terwijl die normaal op het bed ligt, want ze wilde niet bij mij komen liggen
Ik neem aan dat pijnstilling nu werkt? Ze heeft even gelegen, maar komt alsnog na even plots overeind. Ze wil niet op de bank springen, komt niet wanneer ik haar roep, maar komt alsnog af en toe nu wel naar me toe, dan mag ik haar kriebelen en piept ze héél zachtjes. Ze voelt zich duidelijk dus nog steeds niet lekker, maar ze gilt niet, verschiet ook niet plots, en ze is wat kleinzerig, dus ik wacht vandaag nog wel af, en dan morgen weer bellen met de dierenarts. Ik ga zo ook nog even wandelen, kijken of ze daar wat van opvrolijkt. Ze zit met haar staart tegen haar billen aan geplakt. En wil niet graag liggen/slapen (gaat af en toe wel liggen maar niet voor lang), maar ze heeft vannacht denk ik wel wat geslapen en valt niet meer letterlijk om van de slaap.
Gijs vond de Tralieve ook vies. Hier werkte het beste de pil helemaal fijn malen en mengen met slagroom
Misschien omdat dat zoet is?
Ik had al meegelezen, maar geen nuttig advies.. hopelijk zit je nu op de juiste weg qua behandeling!
Als het om rugpijn gaat is rust en pijnstilling belangrijk. Je ziet vaak dat ze wel comfortabeler zijn maar zeker nog niet zoals je van ze gewend bent. Daar kan best wat tijd overheen gaan.
Maalde je het fijn door lepels op elkaar te duwen? Dan ga ik zo slagroom halen denk ik. Ik vind het zelf niet lekker, maar alles voor de hond, dus als ik een spuitbus speciaal voor haar moet halen… XD haha
Aangezien ik het zelf niet lekker vind; ik neem aan dat ik dan niet voor light ofzo moet gaan, hoe ‘ongezonder’ (vetter/zoeter), hoe beter het de smaak maskeert?
Ze lag buiten in de zon, en sprong plots weer met een gil omhoog. Ze ging wel daarna in de schaduw meteen weer liggen, dus misschien meer een gil van schrik? Al bleef ze niet lang liggen, en lijkt ze nu een plekje te zoeken om weer te gaan liggen, maar na 10-30 seconden liggen komt ze weer overeind en begint te dralen weer.
Ik heb de vijzel gebruikt, haha. Wij hadden gewoon normale slagroom
Net 3/4 tablet teruggevonden in haar haar (ze heeft nogal een bos op haar kop… Heb het weggegooid; ik denk dat het van vanmorgen was, maar ik weet het niet 100% zeker. Slagroom is in huis, vanavond maar uitproberen. Ik ga denk ik voor teveel slagroom, zodat ik zeker weet dat ze de Tralieve niet proeft.
Misschien dat ze daarom nu ook weer niet ligt en dat gilletje gaf. Ik krijg wel nu kwispels als ik op haar afloop en ze loopt niet meer weg.
Dit viel me plots op. Inderdaad haar poten of rug ergens waardoor ze ‘anders’ loopt? Haar rechterpoot gaat platter/knikt meer, lijkt het, bij de enkel.
Lijkt ook alsof het probleem rechts achter zit. Lijkt ook een beetje uit de heup te komen?
Ze loopt in ieder geval niet soepel.
Ik zie vooral dat haar bekken nogal 'vast' zit en niet soepel meeschommelt met de beweging van het stappen. Ze strekt haar rechterachterpoot ook nogal stijfjes naar voor als ze een stap neemt, alsof er daar iets niet goed zit vanuit de heup.
Ik hoop dat je snel kan achterhalen wat er scheelt. Beterschap!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?