Hallo allemaal,
Ik ga kapot van verdriet en schuldgevoelens.
Zondag is mijn grote vriend Bo doodgereden op een meter van ons huis. De elektrische poort is toevallig open gegaan doordat de afstandsbediening in mijn handtas zat en er iets tegen duwde. Hij liep de straat op en werd geraakt aan zijn kopje. Het bloed stroomde uit zijn mondje en hij was (denk ik en hoop ik op slag dood). Het beeld krijg ik niet van mijn netvlies. Hij was 4 jaar. Ik had zo'n speciale band met hem. Ik heb nog 2 andere honden en voel me nu zo schuldig als ik met hen iets leuks doe. Heb de neiging nu meer met hen te knuffelen en bezig te zijn. Maar het voelt niet compleet. Er zouden 3 kwispelende staartjes moeten rondlopen. Ik weet met mijn verdriet geen blijf...
O wat vreselijk om je hond zo te moeten verliezen!! Heel veel sterkte om dit een plekje te kunnen geven.
Ach, wat tragisch.
Heel veel sterkte met het verlies.
Niet jezelf de schuld blijven geven, hoor. Je weet zelf ook wel dat je nooit, maar dan ook nooit met opzet de poort open zou hebben laten staan. Ongelukken zitten helaas in een heel klein hoekje.
Nogmaals: heel veel sterkte.
Een maatje verliezen is al zo enorm zwaar en dan op deze manier nog zwaarder. Veel sterkte en knuffel
Heel veel sterkte.
Het was een ongeluk en die gebeuren helaas. Je hondje zal op slag weg zijn geweest en er niks van hebben meegekregen.
Het gemis blijft natuurlijk.
Vergeef het jezelf.
Veel sterkte met dit plotse verlies. Verschrikkelijk.
Wij hebben ook zo een poort. Ik kan het me zo goed voorstellen.
Wij hebben zelfs eens gehad door een defect, water dat doorsijpelde in het cijferklavier op de poort zelf, dat die zichzelf opende en van die dingen. En inderdaad per ongeluk er op duwen... Heb met mijn vorige hond ook een keer gehad dat hij door de open poort was gelopen gewoon wat gaan snuffelen langs de weg. Als je dan de pech hebt... vreselijk. Kan echt iedereen overkomen. Veel sterkte!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?