Nog steeds te zwaar

Lieve allemaal,

Omdat ik zoveel waardevolle en meelevende reacties eerder heb gehad, schrijf ik nogmaals mijn verhaal van me af hopende op wat meer helderheid en duidelijkheid voor mezelf. 

Zoals jullie wellicht nog wisten, vond ik de opvoeding van ons pupje Eva behoorlijk pittig! Inmiddels is ze bijna één jaar en we hebben met ups en downs een manier gevonden om goed voor haar te kunnen zorgen. Gelukkig willen mijn ouders ons hierbij helpen en mag ze daar een gedeelte van de week naar toe. Toevallig is ze daar nu 1,5 week geweest en zou ze morgen weer thuis komen, maar hier komt het: ik zie er als een berg tegenop! 

Voor we een hond in ons gezin opnamen, had ik het allemaal zo anders voor ogen, maar de opvoeding van een hond blijft me zeer zwaar vallen icm het opvoeden van jonge kinderen.

Zo had ik het voor ogen:

- Een grote steun voor onze oudste zoon

- Extra gezelligheid

- Veel mooie en fijne wandelingen

- Lekker veel knuffelen

- Altijd een vrolijke begroeting als je thuis komt. 

De realiteit: 

- Ze is een grote steun voor onze oudste.

- Ik ben de gehele dag overprikkeld door die 'extra gezelligheid'. Ze komt namelijk NIET tot rust. Ik ben niet de beste versie van mezelf.

- De kinderen hebben helemaal geen zin in die wandelingen. Elke wandeling is een struggle want ik moet de kinderen mee krijgen en ze jaagt op fietsers, auto's, scooters. Daarnaast trekt ze ontzettend hard. Eigenlijk is er helemaal niets aan die 'leuke wandelingen' en krijg ik er alleen maar heel veel stress van (4x per dag)

- Ze houdt niet van knuffelen. Ze zoekt het liefst een plekje op in de kamer waar ze lekker gaat liggen. Ze houdt wel van op je springen en je gezicht onder likken. Iets dat ik niet afgeleerd krijg omdat ik (ook al heb ik het 1000x tegen mijn kinderen gezegd) mijn kinderen niet zo ver krijg dat ze haar negeren. 

- De begroeting is inderdaad heel erg fijn en gezellig! 

Ons hondje blijkt ook gewoon een enorm pittig hondje te zijn. Ze is behoorlijk gefixeerd op auto's, fietsers en scooters en hoe graag ik het ook wil ik heb noch de energie noch de tijd om haar hier goed in te begeleiden. Daarnaast trekt ze ontzettend hard en ook dit krijg ik er op dit moment niet goed uitgetraind (vanwege dezelfde redenen - kinderen dus). Verder heeft ze mega veel energie. Op dit moment loopt ze ongeveer drie uur op een dag bij mijn ouders, maar eigenlijk is ze dan nog niet moe. Bij ons thuis kan ik maar tot 2 uur (soms 1,5 uur) op een dag met haar lopen en de overige tijd spelen wij of de kinderen met haar, maar ook dan lijkt ze onvermoeibaar. De bench is een groot probleem voor haar dus als ze echt even moet rusten dan maken we haar met haar riem vast aan de eettafel. Meestal besluit ze dan wel na enige tijd om haar rust te nemen. Ik vraag me gewoon echt af wanneer en óf dit ooit beter wordt? Wanneer besluit je dat je een hond toch niet kan geven wat zij nodig heeft en wanneer besluit je dat het teveel van je gezin vraagt? Ik hoop wel dat het voor jullie duidelijk is dat ik al jaren lang een hond wilde, hier veel over na heb gedacht en écht dacht dat ik dit zou kunnen. Het is ook voor mij mega frustrerend dat de praktijk zo anders uitvalt dan de theorie. In mijn hoofd en hart had ik zoveel liefde om aan het beestje te geven, maar ik heb te weinig rekening gehouden met het feit dat ik zo snel overprikkeld raak en dat het dus ipv rust alleen maar heel veel stress geeft. 

Veel dank voor het lezen van mijn lange verhaal en de moeite nemen om met mij mee te denken!

Groetjes,

Baasje van Eva 

Jammer dat het niet gaat zoals je had gehoopt.

Je schrijft: ze is een grote steun voor mijn zoon. Wat houdt dit concreet in? Wat geeft ze hem en hoe ervaart je zoon deze steun dan?

Ze blijft ook regelmatig bij je ouders. Hoe ervaren zij de hond? Gedraagt de hond zich daar anders dan bij jou? Vinden zij het ook zwaar?

Ik denk dat een hond nooit volledig aan een bepaalde verwachting kan voldoen. Een hond is uniek individu.

Het ligt er natuurlijk ook aan hoe hoog en (on)realistisch je verwachtingen waren.

Mijn hond is ook niet knuffelig, dat vind ik ook jammer, maar hij heeft ook veel goede eigenschappen. Hij is misschien niet knuffelig, maar wel heel aanhankelijk en altijd vrolijk.

Naar wat ik lees, zie ik nergens dat jullie hond niet gelukkig zou zijn. Volgens mij voldoe je prima in haar behoeftes. Alleen heb je zelf het gevoel dat het je op momenten een beetje teveel is/veel energie kost.

Misschien helpt het om af en toe even de situatie van een afstandje te bekijken en te bedenken dat veel dingen eigenlijk heel erg goed gaan? En dat niet alles alleen op jou aankomt. En dat je niet alle problemen in een keer hoeft op te lossen.

" Jammer dat het niet gaat zoals je had gehoopt.
Je schrijft: ze is een grote steun voor mijn zoon. Wat houdt dit concreet in? Wat geeft ze hem en hoe ervaart je zoon deze steun dan?
Ze blijft ook regelmatig bij je ouders. Hoe ervaren zij de hond? Gedraagt de hond zich daar anders dan bij jou? Vinden zij het ook zwaar? "

Alaska's Finest!

Dank voor je reactie! Ik begin even met mijn ouders: zij vinden haar ook behoorlijk pittig (ook al heeft vooral mijn vader bijna zijn hele leven honden gehad). Ze gedraagt zich niet anders bij mijn ouders en is ook bij mijn ouders continu aan (ondanks het feit dus dat ze minimaal drie uur op een dag met haar lopen). 

Mijn zoon is een druk mannetje en ons hondje is een druk hondje. Hij heeft haar daarin helemaal gevonden. Ze is altijd blij als hij thuiskomt en dat maakt hem op zijn beurt ook weer blij. Ik denk dat ze nog te jong is om te troosten bij verdriet, want dat doet ze nu nog niet. Ze deelt vooral in zijn enthousiasme en blijheid. 

Om wat voor ras gaat het?

Soms is het ook gewoon een mismatch he, en kan het inderdaad zo zijn dat deze hond in deze situatie gewoon niet matcht. 

De hond zal dan in een ander gezin weer perfect kunnen passen en een andere hond met minder hoog energy level beter bij jullie. 

Dat gezegd hebbende, als ik mijn jonge honden (onder de 6 jaar) de heledag zou laten gaan dan zouden ze de hele dag lang blijven gaan.

Ik weet niet of je het al doet maar een dag schema kan hierbij goed helpen. Bv zoveel minuten per dag sporten of naast de fiets, zo lang loslopen, zolang snuffelronde en evt nog een hersenwerkje tussendoor. 

Als ik minder tijd heb door bv een trouwerij wat tussendoor komt of wat dan ook, dan ga ik met alle honden een rodne van 30min fietsen. Zijn ze hun energie kwijt en mij kost het veel en veel minder tijd.

Als je hond leert dat er alleen bv op zaterdag hondenschool is dan zal hij er de rest van de week niet om gaan vragen, zelfde met andere activiteiten.

En daarnaast is het hebben van een hond nou eenmaal tijdrovend en ook als je moe bent moet je er op uit.

Maar dat hoeft niet altijd, sommige honden, veel windhonden bv, willen dat helemaal niet eens en vinden 3x per dag 10 min lopen waarvan 1x rennen, genoeg en willen verder lekker op de bank hangen en knuffelen.

Als ik het zo lees dan doen jullie heus genoeg aan beweging en activiteiten om de hond een mooi leven te geven, dus daaraan zou ik niet twijfelen. 

De echte vraag is eerder of de hond jullie wel gelukkig maakt, en dat is natuurlijk een vraag die je alleen zelf kan beantwoorden. Ik lees in je vorige topic dat je een border collie kruising hebt. Dat zijn ook wel héél intensieve honden, echte werkers. Aan de hand daarvan zou ik zeggen dat de hond de komende jaren nog wel een bommetje energie zal zijn. Ze zijn vaak tot hoge leeftijd erg actief. Wellicht had een leuk gezelschapshondje iets beter bij jullie gezin gepast.

Onze hond is denk ik ook echt niet ongelukkig. Ze wordt regelmatig uitgelaten en is altijd juist erg blij en enthousiast. Haar gedrag zou dus vooral getypeert kunnen worden als: vrolijk en speels. Als ik de situatie van een afstandje bekijk (dat lukt nu heel goed, want ze is al een tijdje afwezig (bij mijn ouders)) dan zie ik juist hoe veel het van mijn energie vraagt en ik ben ook weer erg bang dat ik straks weer heel veel moet inleveren (zoals ik steeds heb gedaan). Dat ik daardoor niet de moeder kan zijn die ik wil zijn. Op dit moment vind ik het lastig om de positieve dingen te zien. Ik heb haar de afgelopen tijd ook nauwelijks gemist (hoewel het een ontzettend lief, enthousiast en vrolijk hondje is). Het ligt ook absoluut niet aan haar, maar aan het feit dat ik heel snel aan mijn tax qua energie zit. Verdient ze niet meer dan dat? 

Je hebt een border collie kruising?

De border collie die ik ken en heb gehad zelf, zijn hele gevoelige honden die sterk, veel meer dan andere rassen, op emoties reageren. Bij verdriet als in echt huilen nemen ze juist afstand omdat het te overweldigend is voor ze.

Troosten hebben ze alle nooit gedaan. 

Heeft niets met leeftijd te maken eerder met karakter.

Dankjewel voor je reactie! Erg fijn! 

Het gaat om een gekruiste border collie. Ik dacht juist dat ze goed bij ons gezin zou passen omdat wij een sportief gezin zijn (elke dag wordt er wel hardgelopen), maar dat valt behoorlijk tegen. Ik wil heel graag met haar fietsen, maar ze is zo gefocust op andere dingen dat dat erg lastig gaat. Zodra ze een andere fiets ziet, springt ze voor mijn band. Misschien moet ik dit gewoon wat vaker trainen natuurlijk, maar de eerste keer was niet bepaald een succes haha (ik werd alsnog steeds bijna omver getrokken en was als de dood dat ik over haar heen zou rijden). 

Uit jouw bericht begrijp ik ook dat het dus goed is om haar vaker te dwingen te slapen (door haar dus met de riem vast te maken aan bijvoorbeeld de tafel - zoals we dat nu doen)? 

Fijne avond nog! 

Hoi drie muisjes,

Ik begin me ook steeds meer te realiseren dat deze hond (hoewel ik juist eerst anders dacht vanwege het feit dat we een ondernemend/ sportief gezin zijn) misschien niet zo geschikt voor ons is. In ieder geval niet een hond om mee te beginnen vrees ik. Wel heel fijn om jouw mening te lezen. Dankjewel! 

Oef, dat past ook wel bij de karakter van deze hond. 1.5 uur tot 2 uur is voor een bordercollie echt niet veel hoor, daarnaast hebben ze nog zoveel meer nodig dan dit. Hersenwerk, sport etc. 

Het is bekend dat deze honden overal achteraan drijven, dit is ras eigen. Ik vraag me dan ook echt af hoe je bij dit ras bent gekomen? Prachtige honden, maar vanwege alle uitdaging die ze nodig hebben zal ik er noooooit aan beginnen. 

Hoi! 

Dat heb ik inderdaad ook over dit ras gelezen (zo gevoelig). Ik wist niet dat dit dan juist betekent dat ze op die momente afstand nemen omdat het te overweldigend is. Ik ben ook een nogal gevoelig type (vandaar snel overprikkeld) en hoopte dat dit juist een hele goede match zou zijn icm het al eerder genoemde actieve gezin. Zou een baasje die misschien juist wat minder gevoelig is en veel meer duidelijkheid kan geven plus meer energie heeft om het eea in te trainen, niet veel beter bij haar passen? 

Hoi Lola,

Dat klopt dat ze veel beweging nodig hebben en ook hierin blijkt dat praktijk niet de theorie is. Ik dacht echt dat ik haar voldoende kon geven doordat ik graag wandel en er thuis veel hardgelopen wordt (hond mee) of ik het liefst alles op de fiets doe (hond uiteindelijk ook mee). Ik hoorde juist van mensen in mijn omgeving dat het allemaal wel mee viel, totdat ze er daadwerkelijk was. Toen hoorde ik ook alle horrorverhalen, maar misschien wilde ik daarvoor de negatieve verhalen niet horen ;). 

Hoi Lola,

Dat klopt dat ze veel beweging nodig hebben en ook hierin blijkt dat praktijk niet de theorie is. Ik dacht echt dat ik haar voldoende kon geven doordat ik graag wandel en er thuis veel hardgelopen wordt (hond mee) of ik het liefst alles op de fiets doe (hond uiteindelijk ook mee). Ik hoorde juist van mensen in mijn omgeving dat het allemaal wel mee viel, totdat ze er daadwerkelijk was. Toen hoorde ik ook alle horrorverhalen, maar misschien wilde ik daarvoor de negatieve verhalen niet horen ;). 

Hoi Lola,

Dat klopt dat ze veel beweging nodig hebben en ook hierin blijkt dat praktijk niet de theorie is. Ik dacht echt dat ik haar voldoende kon geven doordat ik graag wandel en er thuis veel hardgelopen wordt (hond mee) of ik het liefst alles op de fiets doe (hond uiteindelijk ook mee). Ik hoorde juist van mensen in mijn omgeving dat het allemaal wel mee viel, totdat ze er daadwerkelijk was. Toen hoorde ik ook alle horrorverhalen, maar misschien wilde ik daarvoor de negatieve verhalen niet horen ;). 

Hoi Lola,

Dat klopt dat ze veel beweging nodig hebben en ook hierin blijkt dat praktijk niet de theorie is. Ik dacht echt dat ik haar voldoende kon geven doordat ik graag wandel en er thuis veel hardgelopen wordt (hond mee) of ik het liefst alles op de fiets doe (hond uiteindelijk ook mee). Ik hoorde juist van mensen in mijn omgeving dat het allemaal wel mee viel, totdat ze er daadwerkelijk was. Toen hoorde ik ook alle horrorverhalen, maar misschien wilde ik daarvoor de negatieve verhalen niet horen ;). 

" Hoi Lola,
Dat klopt dat ze veel beweging nodig hebben en ook hierin blijkt dat praktijk niet de theorie is. Ik dacht echt dat ik haar voldoende kon geven doordat ik graag wandel en er thuis veel hardgelopen wordt (hond mee) of ik het liefst alles op de fiets doe (hond uiteindelijk ook mee). Ik hoorde juist van mensen in mijn omgeving dat het allemaal wel mee viel, totdat ze er daadwerkelijk was. Toen hoorde ik ook alle horrorverhalen, maar misschien wilde ik daarvoor de negatieve verhalen niet horen .  "

BaasjeEva

Beweging is pas 1 ding, maar het werken/sporten met de hond is nog veel belangrijker om de hond voldaan te krijgen.. dit soort honden doen graag een "sport" zoals schapendrijven, heb je daar al eens naar gekeken? Of speuren? 

Ik denk dat je ook veel meer moet gaan inzetten op mentaal. 

Ik denk niet dat je van de honden minder mag en kan verwachten. Dit is nou eenmaal het ras, het zou triest zijn om dit allemaal eruit proberen te krijgen. Dit ligt niet aan het gedrag van de pup..

Je denkt dat ze iemand verdient die haar meer mist en meer energie over heeft om dingen met haar te ondernemen?

Tja, heel eerlijk: we moeten allemaal roeien met de riemen die we hebben. Je doet je best voor haar en aangezien ze het hartstikke naar haar zin heeft in jullie gezin, lijkt mij dat goed genoeg. Het hoeft toch niet allemaal het meest optimale te zijn. Dat kan en hoeft toch ook helemaal niet?

Ik denk dat het voor jou fijn zou zijn wanneer je een ritme kan vinden waarin je niet continue het gevoel hebt dat je aan je tax zit qua energie. Dat je net wat overhoudt en af en toe, voor je gevoel, ruimte hebt om iets extra's te doen (wat dus niet per se hoeft, maar gewoon kan omdat je daar dan nog energie voor hebt).

Ik weet niet hoe vaak je afspreekt met je ouders voor oppastijden, maar misschien kan je net iets wijzigen in je schema dat het wat meer 'lucht' creeert?

Is het een optie om een  "sport"/cursus te zoeken die aansluit bij wat ze goed kan en leuk vindt? Er is van alles te vinden. Van speuren tot balans en coördinatie. Als een hond mentaal voldaan is door de hersenen  aan het werk te zetten (middels sport of denkspelletjes, kauwen enz) is hij ook sneller geneigd dat overdreven drukke gedrag achterwege te laten. Na iedere wandeling iets kauwen of zoekenden en daarna rust, dat is wat hier goed werkte. Voorspelbaarheid, regelmaat en rust. Nu na 7 jaar gaat mijn hond nog steeds regelmatig naar de bench omdat hij anders doordraait. Vergeet niet dat meer wandelen niet altijd de oplossing is. Ja, voor honden die 20 minuten wandelen wel, maar je hoeft niet bang te zijn dat je je hond niet voldoende kan  bieden alleen maar omdat je niet eindeloos kan wandelen. Komt goed hoor :) 

Ik ben niet voor een hond wegsluiten of vastbinenden omdat dat juist frustrerend kan werken en vooral een border collie is daar vaak te gevoelig voor en snapt het niet war veel stress opleverd.

Ik zou het gaan gooien op 1x per dag een lange wandeling of fietsen.

2x per dag korte plas rondjes van 5 min.

1x per dag een truckje aanleren, sporten zoals agility, obedience, doggydance of een hersenspelletje.

En dan iedere week liefst minimaal 1x dus een cursus obedience wedstrijd nivo, hoppers, agility, schapendrijven of speuren (detectie/mantrailing) doen.

Mijn honden weten dat ze iedere dag 1x een langere tijd op pad gaan en ervoor of erna hoor ik ze dan ook niet. 

Ik heb geen vaste tijden, de ene keer is het sochtends dan savonds laat enz. ivm wisselende werktijden.

Fietsen doe ik met een heupgordel om m'n midden waar ik een korte lijn aan vast maak, die lij is dan zo lang of kort dat de hond die aan een tuig of halsband zit, met z'n kop niet voorbij het middenas van mijn voorband kan komen. Op die manier heb ik mijn handen vrij en gebeuren er geen ongelukken. 

Ik heb er ook een die andere fietsers echt serieus wilt bijten dus in het begin ben ik dan even gestopt en omdat ze toch rechts lopen van de fiets de fiets tussen haar en de andere fietser gezet en nu ben ik op het punt dat ik gewoon kan doorfietsen wat er ook voorbij komt.

Als je alleen inzet op beweging kom je met zo’n kruising inderdaad wel bedrogen uit. Ik vermoed het inderdaad zou helpen als jullie haar ook meer mentaal laten ‘werken’ (en een keer per week een cursus/sport zal ze inderdaad vast leuk vinden). Het zal niet op magische wijze alles oplossen, maar haalt wellicht al wel de scherpe kantjes ervan af. Ik heb een Sheltie gehad, al behoorlijk lang geleden hoor, maar in het begin zette ik bij haar ook alleen maar in op lichaamsbeweging. Ik nam aan dat wandelen wel genoeg was. Mijn Sheltie werd reactief naar andere honden, reageerde haar spanning af op onze andere hond en dreef op alles wat bewoog. Ik ben G&G met haar gaan trainen en haar trucjes gaan leren om haar ook mentaal aan het werk te zetten en dat heeft enorm geholpen. Het drijfgedrag heb ik wel apart moeten leren ombuigen. Het is uiteindelijk een geweldige hond geworden die rustig was in huis en ze luisterde als een tierelier. Veel daarvan kwam trouwens ook gewoon met de jaren, jouw hond is pas één, dat is ook geen makkelijke leeftijd. Dan zijn veel honden gewoon enorme stuiterballen. Maar die wijsheid die ze kreeg was vermoedelijk niet gekomen als ik niet ook met het mentale aspect aan het werk was gegaan, dat had ze gewoon nodig.

Mijn huidige puberpup is geen Border Collie kruising (en ook jonger dan die van jou) maar wel een kruising uit de veedrijversgroep. Ook zij heeft niet genoeg aan alleen maar wandelen. Ik kan een heel stuk met haar wandelen maar als ik niet ook nog iets doe waarbij ze haar hersenen kan gebruiken, blijft ze gaan. Vandaag hebben we een flink stuk gewandeld en we hebben ook getraind en ik heb haar al uren niet gehoord, ze slaapt aan één stuk door. Ik zou zeker niet onderschatten hoeveel mentale uitdaging doet voor een hond, zeker voor een kruising uit deze rasgroep (en zeker als dat ook nog eens een Border Collie is).

Ah top die heupgordel ga ik onthouden :). 

Ik zou haar het liefst ook niet vastbinden of in een bench doen (laatste doen we al nooit meer). Alleen soms lukt het niet anders met kleine kinderen om ons heen. Vooral onze jongste vindt het erg leuk om uit te dagen en dan moet ik ze op de een of andere manier dus toch even apart van elkaar zetten. Vaak laat ik de jongste dan boven spelen, maar dat wil hij niet altijd of lukt niet altijd. Ik zet ons pupje ook wel eens op de gang, maar dat werkt minder goed (zelfde effect als bench - blaffen, piepen enz) dan wanneer ik haar bij ons in de kamer laat, maar haar bewegingsruimte wat inperk. 

Ja dat gedeelte heb ik dus echt onderschat. We proberen haar ook te trainen en snoepjes te verstoppen om haar wat hersenwerk te geven + heel veel spelen met de bal, maar om eerlijk te zijn lijkt dat niet heel veel verschil te maken. Gelukkig is ons pupje heel lief/speels naar andere honden en absoluut niet reactief. Dat lijkt me best wel pittig namelijk en vraagt ook weer veel training. Energie die ik nu met onze jonge kinderen niet heb. In mijn 'perfecte plaatje' had ik ook veel energie om allerhanden trainingen met haar te doen. Juist dat schapendrijven vind ik prachtig om te zien! Maar ook nu blijkt weer dat de wil er wel is, maar ik zo snel aan mijn tax zit. Ik heb heel veel behoefte aan rust en niet aan rennen en vliegen naar een training (wel gedaan hoor). Als ik alles over mocht doen dan had ik met de kennis van nu gewacht tot onze kids wat ouder waren en inderdaad toch voor een ander ras gekozen. Dit is voor mij ook best een pittige leerschool en soms kom je erachter dat je niet de beste keuzes hebt gemaakt. 

Spelen met een bal of snoepjes verstoppen heeft een border collie echt niks aan, behalve dat het gewoon leuk kan zijn.

Kijk eens op de FB pagina van hersenwerk. Toch denk ik, dat als je wel naar een sport gaat je dit veel meer rust gaan brengen, aangezien je in huis veel meer rust gaat krijgen.

Zou het ook kunnen dat de hond op jou reageert. Op jou energie en jou onrust en dazrdoor geen rust neemt.

En dat als je dus op jezelf en je eigen Rust focust en zelf je rust neemt de hond dat ook doet?

Honden spiegelen hun gedrag aan hun mens(en). Dat kan ontzettend leerzaam en interessant zijn.

Btw als ik lees wat je hond voor je zoon betekent. En ik me herinner hoe onze hond vtoeger tjuis weg moest omdat zei de keus stelde de hond eruit of ik eruit.  26 jaar geleden nu ongeveer. Ik heb dat mijn moeder nooit vergeven. Door die hond kwam ik buiten. Leeefde ik weer op. Had ik een maatje dat ik vertrouwde. Was een hulp in het maken van contact. 

Sluit bepaalde dingen uit voor je definitief een beslissing neemt die je niet kunt terug draaien.

En het type hond. Flybal? Agillity? Misschien iets dat je zoon met de hond kan doen afhankelijk van ziin leeftijd (of dat bij clubs al mag). 

Wat fijn om jouw ervaring te lezen! Dat is inderdaad waar ik bang voor ben. Dat ik mijn zoon hier heel veel verdriet mee doe. Aan de andere kant helpt het natuurlijk ook niet mee als ik niet de moeder kan zijn die mijn kids verdienen. Wat me wel opvalt is dat mijn oudste niet heel veel naar haar vraagt nu ze anderhalve week afwezig is. In het begin wel veel hoor, maar nu is het meer een gegeven dat ze er even niet is.

Ik wilde inderdaad juist met haar gaan trainen, maar dat blijkt ook ingewikkelder dan gedacht. Wat ik nog niet heb verteld is dat mijn man een wisselend rooster heeft (en vaak ook in het weekend werkt, maar soms weer niet). Een vaste dag naar training blijkt heel ingewikkeld en kost veel planning (en dus veel energie). Mijn kinderen heb ik in het begin meegenomen, maar dat werkt gewoon echt niet! Uiteindelijk ben ik vooral (en eigenlijk alleen maar) tijdens de les bezig met het corrigeren van mijn drukke kinderen. Zelfs mijn oudste erbij betrekken (hoopte dat hij oud genoeg zou zijn), werkte niet! Dat schiet zijn doel dus voorbij, want van training van onze pup kwam niets terecht. 

Wil je haar weg doen? 

Een border collie krijg je niet rustig door meer, meer en nog meer te gaan doen. Het signaaltje van vermoeidheid komt helemaal niet in hun hersenen door. Dingen als flyball en “hersenspelletjes”, je hond vindt het vast leuk, maar het zal weinig doen voor waar jij tegenaan loopt. 

Ze hebben veel structuur nodig en iemand die de leiding neemt in wanneer het tijd is voor rust. Dat gaat makkelijker in een prikkelarm huishouden. Ook trekken aan de riem en reactiviteit richting scooters is opvoeding. Dat gaat ook niet weg door meer activiteiten te ondernemen (Ik probeer even een realistisch beeld voor je te scheppen). 

Mijn visie op border collies: dat zij zichzelf nauwelijks kunnen reguleren zonder hulp, is een resultaat van extreme fok. Zie het als een hond met een beperking. Het is ook niet fijn voor henzelf om niet te kunnen stoppen. Ze hebben hier hulp bij nodig. En vaak worden er grote woorden over deze honden gesproken. (Ze zijn het meest intelligente ras. Ze zijn het meest atletische ras. Ze hebben dit, dit en dit nodig en anders komt het niet goed….). Er wordt vaak vergeten dat border collies gewoon hond zijn. Ze hebben geen superkracht in hun lichaam. Alleen dus dat signaaltje in hun hersenen dat mist om te stoppen. Als je die structuur niet kan bieden dan branden ze op. Ik vind dat deze honden gewoon normaal behandeld moeten worden en niet overvraagd. Wat je in principe met een labrador of jack russell zou ondernemen, is ook prima voor een BC. Meer doen kan leuk zijn, maar doe het niet als compensatie voor de structuur en opvoeding die je ze niet kan bieden. 

Hoi Iglo,

Dankjewel voor je reactie! 

Ik ben niet iemand die snel opgeeft (ondanks het feit dat het veel van ons gezin vraagt, is ze inmiddels al bijna een jaar bij ons). Ik vind het dus heel erg lastig om te concluderen dat ik het gewoon niet goed aankan, want wat als het over een maandje toch beter wordt of wat als het over dat maandje daarna dan beter wordt en die daarna? Mijn man is nog loyaler dan ik dus voor hem is het opgeven helemaal 'not done'. Dat komt niet eens in zijn hoofd op, terwijl het zijn capaciteiten ook flink te boven gaat. 

Je slaat verder de spijker op zijn kop! Ik dacht echt dat ik haar kon bieden wat ze nodig heeft, maar ik kan inderdaad haar niet voldoende structuur bieden. Ik ben niet duidelijk genoeg (vooral ook vanwege onze kids - bij de een mag iets wel en bij de ander niet -onduidelijk dus). Mijn man is helemaal niet consequent (ook niet voor onze kids). Dit resulteert inderdaad in het feit dat we haar wellicht niet kunnen bieden wat ze nodig heeft (ook al is ze een ontzettende vrolijke hond thuis), maar het resulteert zeker in het feit dat ik het zelf niet goed meer aankan! 

Dank voor het lezen en de reactie! 

Hoe oud zijn je kinderen. Ongeacht of het een bc is of niet. Deze verhalen hoorde ik zo vaak op de hondentraining. Leuk we nemen een hond voor de kinderen. Maar ma draait er voor op, naast een druk huishouden ook nog eens een drukke hond. En die hond wordt niet rustiger van en in een druk huishouden, die stuitert vrolijk mee. Zoals Iglo zegt. De bc heeft ook nog eens geen uitknop.

Kinderen meenemen naar de training werkt inderdaad niet, de kinderen vervelen zich, kunnen zich niet alleen vermaken, want er is daar niets dan gras, gaan klieren en van de hond trainen, en iets oppaken van de trainer, daar is dan geen sprake van. Je kan ze wel meenemen, maar laat ze dan in de kantine met hun, altijd aanwezige,  telefoonspelletjes gewoon wachten, je kan ook een boek meenemen voor ze.

Wat ik je aan kan raden, koop een boekje, ja ik ben gek op boekjes met papieren bladzijdes, dat je steeds weer kan pakken, met hondenspelletjes. Dat kan je allemaal in huis doen!   Daar hoef je niet voor naar buiten. Ik snap als je ,s avonds op de bank zit, of in de ochtend, alles na een drukke tijd met en voor de kinderen, want in iedere alinea lees ik het woord kinderen, dan heb je geen zin meer om wat met je hond te doen. Maar ga dan eens een spelletje doen met d8e hond, grote kans dat je hond zo moet nadenken dat hij daarna zijn rust pakt. Als ik met mijn hondje een zoekspelletje doe, is ze na een kwartiertje echt even moe. Nu is een lhasa een andere hond? Vergeet het maar het is ook een hond, en die kan soms ook helemaal vervelend zijn omdat ze niet genoeg afleiding, werk had die dag. 

Probeer eens iedere dag of anders om de dag , plan dat in, eventueel samen met de kinderen een half uurtje tot een kwartier in huis, wat denkspelletjes met je hond te doen. Vinden de kinderen het niet leuk, dan doe je het alleen,

Een paar boekjes die ik in de kast heb staan, nee geen aandelen,

Samen spelen met je hond van nicky gootjes

Hersengymnastiek voor de hond van nicky gootjes,

50 hondentrucjes van sophie collins

Het hogere school werk, 

Do as i do van  claudia fugazza

Dankjewel voor de tips! 

Onze jongste is bijna vier en kan ik nog niet alleen laten in een kantine. Over een jaar of twee is dat natuurlijk helemaal anders. Onze jongste vraagt nu sowieso nog best een boel energie en is steeds met ons pupje bezig.. Haar irriteren, spelen met haar. Ik ben continue politie aan het spelen. Ook van anderen krijg ik steeds terug dat juist ons hondje zo ontzettend veel energie heeft. Dat zal dus wel dat ras zijn waar ik me toch in heb vergist. Ik dacht eerst nog: dat doe ik wel even. 

Een hond is heel erg leuk en fijn. Ik heb een hond an sich denk ik ook niet onderschat, maar de combinatie met kinderen dus wél. Tegelijkertijd maken deze kinderen het juist ook zo moeilijk om anders te doen besluiten ivm hechting aan ons pupje. We doen inderdaad regelmatig zoek spelletjes (hier kan ik juist ook onze kids goed bij betrekken). Dan verstoppen we snoepjes en mag ze die zoeken. Ze kent dan ook al het commando 'zoek'. Dit vindt ze heel leuk, maar echt voldaan is ze daarna niet. We hebben in het verleden ook heel veel verschillende spelletjes gedaan (in een doos snoepjes verstoppen, snoepjes verstoppen in wc-rol) enz. Ja het houdt haar even bezig, maar niet genoeg. Dat zal inderdaad wel de bc in haar zijn. Die boekjes kende ik nog niet en dat is natuurlijk ook het proberen waard. Dank!