Ervaring castratie en probleemgedrag hond

Wij hebben sinds kort een hond (reutje) van 1,5 jaar oud. Hij is enorm overprikkeld. Als hij andere honden ziet begint hij enorm hard te blaffen en grommen. Hij kan op geen enkele manier zijn aandacht op ons krijgen buiten.

Volgens onze hondencoach is dit door de enorme hoeveelheid prikkels die hij ervaart. Ook moet hij echt overal snuffelen, ook daar is geen aandacht meer voor ons en trekt hij ons het liefst alle kanten op. Volgens haar zou castratie kunnen helpen bij zijn enorme snuffeldrang en zijn reactieve gedrag naar andere honden.

Zijn hier mensen die een hond hebben (gehad) die ook dit soort gedrag vertoonde en die de hond hebben laten castreren.

Zag je een positieve verandering? Geen verandering, of werden de problemen juist erger? En wat waren de problemen hier voor en na?

Ik hoor graag van jullie!

Er vanuit gaande dat het hier om een reu gaat zou ik het zeker niet doen. Niet alleen vanwege alle medische negatieve effecten maar ook omdat een hond die uitvalt dit niet doet omdat ie zo zelfverzekerd is maar juist uit angst, trauma enz. En deze punten worden helaas in vrijwel alle gevallen erg versterkt waardoor het gedrag nog heftiger word. 

Ik zou werken aan het vertouwen in jou, dat jij hem laat zien dat jij de situatie oplost voor hem en dat het niet nodig is om het gevaar weg te jagen want jij beschermt hem. Ga werken aan focus op jou in alle situatie's. 

Daarbij heb je een puber die metaal niet eens volwassen is en nu volop met zichzelf en bijbehorende hormonen in de knoop zit. Nu verhuizen is al zwaar, ga eerst een band opbouwen met hem en kijk over 1.5 jaar verder hoe hij dan is metaal. Ga leuke dingen ondernemen samen en tegelijk leren dat alles onder controle hebt, dus geen honden bij hem laten buurten, lekker op afstand de focus op jou leren houden en dan belonen. Komt er toch een hond aan dan zet je je hond achter je en stuur je de andere hond weg. 

Dat is wel direct een beetje kort door de bocht van de honden coach.

Je schrijft het hondje is 1.5 jaar en je hebt hem pas sinds kort.

Wat is de voorgeschiedenis van je hond, waar komt hij vandaan?

Was hij goed gesocialiseerd, wat was hij gewend bij de vorige eigenaren etc

Hoe lang heb je je hond al, is hij al helemaal gewend bij jullie?

Dat speelt ook allemaal mee, om je hond te begrijpen waarom hij bepaald gedrag heeft.

Ik zie trouwens nu je eerdere topics over hetzelfde hondje.

De problemen werden toen erger door het advies van de honden coach.

Heb je ondertussen een andere coach?

In het andere topic, wat voor ras je hondje is, werd vaak gezien dat er staffort/herder in zit.

Dat is zeker niet erg, maar als het wel zo is kan het er wel mee te maken dat jouw hond intolerant is. 

Dat is ook niet erg, dan is het meer zaak je hond te leren andere honden te negeren.

Naja, wij hebben de hond nu 3 maanden. En er is een hoop veranderd in die tijd. Van zijn verleden weten we weinig. Zijn vorige baasje heeft hem mogelijk heel weinig aandacht gegeven. De eerste avond was hij al helemaal gehecht aan ons, wilde knuffelen op de bank bij ons, etc.

Ook kon hij nog geen trucjes, niet eens zit, af, blijf. Wij hebben hem dit kunnen aanleren in minder dan 2 weken tijd. De week erna heeft hij ook leren op zijn plaats te gaan liggen als wij zeggen: Plaats. Hij kan zelfs al luisteren naar ‘poot’ en ‘dood’. Het is bizar hoe goed hij dit oppikt en er ook zo van lijkt te genieten.

Binnen is hij zo rustig en gefocust op ons, dat het gedrag ons buiten nu wel verbaasd. Buiten kan hij ons geen seconde aankijken.

Toch denk ik ergens dat de hondencoach gelijk heeft. Hoe meer prikkels, hoe reactiever hij is, hij gaat achter elke geur aan, loopt daardoor soms zelfs letterlijk tegen een muurtje of paal aan. Zijn focus ligt echt op de geurtjes. En daar denk ik soms dat het hormonaal is. 

Volgens de vorige eigenaar kon hij met honden en katten. Dit is absoluut niet het geval, zelfs op grote afstand is het al een issue voor hem. Mensen daarin tegen, die hier over de vloer komen, zijn voor hem echt een soort cadeautje, eerst vond hij dat eng, tegenwoordig vindt hij het juist heel leuk en probeer hij bij iedereen een beetje aandacht te krijgen. 

Wij hebben zeker een andere coach op het moment. Wij én de hond hebben daar een hele goede klik mee. Ze kijkt echt heel goed naar wat onze Mees nodig heeft en doet ook rustiger aan wanneer ze denkt dat dat beter is voor hem.

Dankzij haar hebben we hem ook iets meer onder controle aan de lijn, qua trekken aan de lijn.

De coach gokt ook dat er een herder in zit, in het uiterlijk, maar ook het innerlijk. Ze heeft zelf ook twee herders en weet daar heel veel vanaf.

https://www.moniquebladder.nl/blog/castratie-reu

Eigenlijk is er geen eenduidig antwoord. Puberreuen hebben vaak torenhoge testosteron levels, wat inderdaad bijdraagt aan het zich verliezen in geurtjes, maar die levels normaliseren met het volwassen worden.

Je kunt eerst een Suprelorin chip proberen, dat is een hormoonchip die een jaar of een half jaar werkt. Het heeft hier goed gewerkt. Geen tandenklapperen, kwijlen enz. op wandeling. Uitvalgedrag zul je eruit moeten trainen, daar gaat een chip of castratie niet tegen helpen. Succes! 

Daar zaten wij ook aan te denken inderdaad. Ik ben namelijk zelf niet zo’n voorstander van gelijk onder narcose zonder de effecten ervan te weten. Onze coach heeft dit ook aangeraden trouwens, chemische castratie. 

Dat kun je doen, dan zie je hoe je hond zou zijn , als hij echt een castratie zou hebben gehad..

De mensen die ik zelf ken, die hun hond chemisch hebben gecastreerd,  hebben daarna definitief hun hond laten castreren. 

Voornamelijk toch meer rust, minder weglopen.

Voor het uitvallen helpt het niet perse,  kan zelfs erger worden, doordat je hond zich onzeker gaat voelen. 

Maar dat moet je dus juist goed observeren,  hoe reageert je hond op een chemische castratie. 

Lees even mijn opmerking bij het topic, ervaringen chemische castratie van vanmorgen. Ik zou nooit meer de÷ chip laten plaatsen in mijn hond, chemische troep. Daarnaast is echte castratie exht anders dan chemische castratie, 

Over gedragsveranderingen.

Castratie helpt alleen bij hormoongerichte problemen,

Mijn teefje, toller, een heel zacht hondje, onzeker. Werd een zelfstandige en zekere hond na castratie. Had ik jaren eerder moeten doen. Maar ik was overtuigd dat haar onzekere gedrag kwam door de hormonen, het ging op en neer met de cyclus. Daar heb je met een reu geen last van.

Mijn heidewachtel teefje was een bitch en bleef een bitch ook na castratie, geen verandering gezien.

Ook een reu laten castreren, een fijne hond, geen dominante jongen, eerder wat terughoudend naar andere honden. Totaal geen verandering in gedrag gezien bij deze hond.

Doe wat jij vindt wat goed is, in overleg met de dierenarts,