Trouwens het dik gedrukte zegt mij genoeg. De hond is nog niet terug en ze is alweer blij als ze gaat.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Daarom kan ts beter een vervolg topic maken over haar hond.
Dan kan ze het zo vaak ze wil aanvullen met leuke en minder leuke dingen, en wat ze maar wil.
Maar goed, dat is al meerdere keren geopperd en wordt genegeerd tot nu toe.
Hier allemaal drukke honden gehad en nu 1 drukke hond. Het is een blij, vrolijk, druk, aanwezig, eigenwijs, enthousiast en zeer volhardend ras. Afgezien van onze eerste bull terriër, een herplaatser van 10, die was iets minder druk, desalniettemin had ze een sterke eigen wil.
Geen haar op mijn hoofd die er ooit over heeft nagedacht mijn hond of honden naar de opvang te brengen voor mijn vakantie. We gaan met de honden op vakantie of we gaan niet. Ook de pups gingen mee. Onze huidige Teun was 14 weken toen hij voor de eerste keer meeging. Gaat dat altijd allemaal van een leien dak? Nou nee, tuurlijk niet. Maar ik had geen enkele vakantie willen missen met onze honden. Ze horen bij ons, zijn 1 van ons.
En het moet allemaal maar mogelijk zijn om je hond mee te nemen? Dat is een kwestie van willen en goed zoeken
Maar goed, wat je zegt, een ieder moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Maar als je dit soort topics continue opent, waar toch steeds weer een wat negatieve klank in ligt...Tsja, dan kan je op een gegeven moment rekenen op negatieve, geïrriteerde en minder begrijpende reacties. Niet zo gek toch?
Als je gedragsproblemen ervaart dan is er altijd een bepaalde mate van stress, zeker in ons geval had je dit nooit verwacht of gedacht. Maar we doen het wel met liefde!
Weet je, met de opmerkingen die je maakt zeg je wel degelijk iets rots. Nu ook weer met dat rust uitstralen. Als je zulke problemen met je hond ervaart word je vanzelf wel eens onrustig, beetje een kip of ei verhaal.
Doe ik dat, continu een topic openen? Onze andere hond gaat altijd mee, ook in het verleden. Met onze (nu ) puber is dat niet te doen en ja dan gaat de jongste naar de opvang waar hij het reuze leuk heeft en leuk omgaat met alle andere honden. Ik zou niet weten waarom dit niet zo kunnen. Een hond is geen kind, het is een beest. En wij hebben alles voor onze dieren over en zouden ons leven geven maar kom op zeg, het gaat hier om een dier naar een luxe plek brengen waar hij de tijd van zijn leven heeft!
Alhoewel ik zeker niet hetzelfde gevoel heb als de TS kan ik het wel appreciëren dat ze zo openhartig haar verhaal doet. Honden, en zeker pups, zijn niet altijd rozengeur en maneschijn en dat mag best wel eens meer belicht worden. Veel mensen (bedoel hier niet de TS mee) beginnen aan een pup/hond zonder echt te beseffen wat voor een impact dit op je leven heeft. Vaak belandt deze pup /hond dan ook bijna 24/7 in een bench, een asiel of wordt gewoon ergens achtergelaten. Op zich kan ik me dan meer vinden in iemand die de hond bij een veilig iemand achterlaat tijdens de vakantie.
Ja oke daarin snap ik dan wel een beetje wat je bedoelt. Maar ik vind ook..het feit dat ts hier zo schrijft geeft wel aan dat ze er iets aan wil doen om de situatie beter te maken.
Het ging er bij mij vooral om de uitspraken zoals; oh, bij mij is een pup alleen maar vrolijkheid. Dat is gewoon effe niet zo fijn als jij er doorheen zit met een drakenpup. Ik heb verschillende pups gehad maar mijn laatste (en toen had ik 2 kinderen) vond ik vooral heftig omdat ie het echt voorzien had op mijn zoon van toen 12 jaar. Die had het vooral te verduren met bijten in de enkels, blaffen etc. En dan nog dat ik de kids steeds moest coachen met: "laat pup nu maar effe slapen', 'pas op je broodje die je op tafel legt', 'niet aan de riem trekken', etc etc. Naast het zindelijk maken, proberen soort van regelmaat te scheppen in een gezin met twee pubers en een pup.
Nu moet ik wel zeggen dat ik juist NIET mijn pup toen naar een ander had willen brengen voor mijn eigen rust omdat ik dat een ander niet had willen aandoen of mijn pup een verandering had willen aandoen.
Louise dat snap ik alleen wil ik dan wel even zeggen dat de opvang juist helemaal geen problemen heeft met onze puber omdat de setting heel anders is. Daar spelen ze alleen maar buiten of zijn in de kennel en de bezitsagressie is daar dus niet aan de orde omdat daar niks is waar hij dat bij kan toepassen. Moet ook wel zeggen dat het nog niet aan de hand is toen we het boekten op dat vlak en heb daar ook wel even van wakker gelegen.Zo van, kan die nu wel naar de opvang. Maar dat was nergens voor nodig, we hebben het ook aan ze uitgelegd en nul problemen daar gehad. Dat wilde ik nog wel even zeggen. Nogmaals, onze problemen zijn niet zoals die van ts hoor, van andere orde.
Heeft Bulleke ergens gezegd dat JE al de nieuwe topics blijft openen? Het is aan iedereen duidelijk dat ze (en vele andere die een reactie hier hebben geplaatst) de TS bedoelen. Voor een of andere reden neem je alles heel persoonlijk aan. Je projecteert alles naar je eigen situatie. Terwijl dat de reacties hier niet voor jouw lab met zijn bezitsagressie bedoeld zijn maar voor de totaal andere situatie van de TS die een doodnormale (zelfs zo te verstaan van haar vorige commentaren doodbrave) pup heeft.. die ze blijkbaar op dit moment toch liever kwijt aan de oppas is.
Oh nou sorry, het was gewoon een vraag. dit is ook inderdaad een topic van 'help ik wil een puppy'dus laten we het daar maar bij toch! Geen probleem, ik vroeg het me gewoon af. Er komt wel vaker een situatie van een ander aan bod toch omdat je op elkaar reageert vandaar.Maar ik laat het hier wel bij, fijne dag!!
Misschien is het je nog niet helemaal opgevallen maar het gaat toch helemaal niet om jou nu in dit topic? Topic opener maakte continue nieuwe topics aan.
Ja helder!
Het is goed dat ze hier om hulp vraagt.
Maar ik denk dat er best veel mensen zijn die een hond zien bij een ander en denken o zo'n lieve, makkelijke hond wil ik ook. Daar is ook jaren opvoeding in gaan zitten. Een pup is geen kant en klaar product evenmin als kinderen.
Ik heb nu een senior hond en dat is ook een emotionele rollercoaster. Ze is pas volledig blind geworden en dat vraagt ook veel aanpassingsvermogen.
Mijn vorige hond was op late leeftijd dementerend. Ook daar ben je continu mee bezig. Tuurlijk is dat moeilijk maar ik zou ze voor geen goud willen missen en dat weet je van tevoren als je een levend wezen koopt!
eens iedereneen steekt als het goed is veel energie in haar pup en natuurlijk ook in het verdere leven van de hond. Jenna is nu ook echt erg oud, aan 1 oog blind en aan de ander ziet ze nog wat en ze is gewoon heel langzaam nu. Ook zeker geen makkelijke periode.
De een kost het blijkbaar heel veel moeite en is het heel zwaar, ik hoor gelukkig tot degenen die een pup in huis (was alleen mijn eerste hond, Lola en Jenna zijn als volwassen herplaatsers hiergekomen) heel veel blijdschap bracht en ondanks het vele werk juist energie kreeg van haar.
Wat misschien als tip voor ts helpt is om in te leven in de pup eens alles door de ogen van de pup te zien. Te beseffen dat het een kleine persoonlijkheid is volop in ontwikkeling en hoe bijzonder dat is dat men daar als mens van mag genieten en van leren en een steeds sterkere band opbouwen.
Ergens las ik een hond is een beest en geen kind, wat klopt, en beiden zijn uiteraard niet gelijk, maar voor mij wel gelijkwaardig. Als je boeken leest als: de wijsheid van honden van Brian Hare en Vanessa Woods bijv. besef je hoeveel gevoel en idd wijsheid er in honden ligt dat je er alleen maar een groot respect voor krijgt. Nou is een pup natuurlijk nog lang niet (goed)wijs haha, maar om die ontwikkeling mee te maken is een gewoon een heel mooi proces om mee te maken.
Die vergelijking met kinderen maakte ik. En dat deed ik in een bepaalde context. Het was zo dat iemand hier zei dat ze haar hond nooit of te nimmer naar de opvang zou doen, dat het haar kind is. Ik vind het echter anders als je je hond tijdens een vakantie om wat voor reden dan ook naar een (zeer luxe!) hondenopvang doet dan dat je je kind voor een vakantie ergens onder brengt. Dat is wel echt een verschil! Met een pup/puber die ook nog eens gedragsproblemen heeft en onmogelijk op een achterbank kan zitten met nog een hond die een senior is en alle stress omdat je in een huisje van een ander zit enz hebben we die beslissing genomen. En nee dat zou ik met een kind nooit doen! Maar dan zal er wel weer gezegd worden dat ik het op mezelf betrek haha maar wilde deze opmerking wel even toelichten!
Ik herhaal:
"Het gaat mij ook niet om opvang ivm vakantie! Dat moet iedereen zelf bepalen natuurlijk. Wij gaan niet of ze gaan mee, zelfs als pup zijnde. Ik begrijp alleen niet dat mensen hun pup ergens een paar dagen onderbrengen om tot rust te komen."
Je hoeft t ook niet te begrijpen. Gewoon respecteren dat iedereen anders is.
Ga je nu ook nog serieus mijn tekst verdraaien?
Ik heb nergens gezegd dat de hond mijn kind is. Ik zei, ze horen bij ons, zij zijn 1 van ons.
En dan begin je weer over jezelf, het luxe vakantieoord voor je puber met gedragsproblemen etc, etc....
Al mijn tekst had betrekking tot de openingspost van TS. Dat heeft Lara al heel duidelijk uitgelegd.
Dank je wel daarvoor Lara
En in hetzelfde stukje heb ik gezegd, dat een ieder moet doen waar hij zich goed bij voelt.
Ik voel mij er niet goed bij om mijn hond elders onder te brengen. TS en jij wel. Prima dan toch.
Lijkt mij allemaal duidelijke taal en geen hogere wiskunde.
Dat respecteer ik zeker maar ik wilde even terug plaatsen wat ik precies had geschreven. Niet zoals Fien het omschreef.
Dat was mijn tekst denk ik
Tjeeeuzus wat lult iedereen om elkaar heen.
Het is wat Kees zegt, iedereen is anders...
Aangezien Fien mijn reactie aanhaalde waarin stond dat een hond geen kind was, ging ik er klakkeloos vanuit dat het om mijn reactie ging
Ah ok!
Haha ja iedereen wil graag een ei leggen.
Zeker maar er moeten geen woorden worden verdraaid!
Voor mij had het woord “beest” iets degenererends, maar kan zijn dat je dat zo niet bedoelde.
Och, een kind is een mens en een hond is een dier (of beest). Maar mijn hond is wel mijn kind en mijn kind is ook vaak een beest.
Persoonlijk vind ik een puppy opvoeden veel pittiger dan een mensenkind maar dat zal dan ook weer van de puppy en het kind afhangen. Iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten en daarom vinden we allen dus ook andere dingen moeilijk of makkelijk. Niets mis mee dat TS het een zware taak vind, dat is het ook.
Uit de opluchting die ze voelt als de pup niet aanwezig is moet ze zelf haar conclusies trekken. Wij kunnen niet inschatten of de pup in haar levensstijl past of niet. Ze geeft meermaals aan wel om het lieve diertje te geven dus dat zit wel snor.
Omg serieus? Pff ik word hier gewoon verdrietig van.Kunnen we niet gewoon elkaars mening wat meer respecteren, ik doe volgens mij niks fout.
Uhm nee, mijn honden zijn mijn alles. Als ik eerlijk ben vind ik wel dat je ieder woord moet wegen hier soms zeg. Ik leg duidelijk uit waarom ik wel of niet iets zeg en steeds weer krijg ik een sneer. Denk dat ik anders maar ga stoppen hier met schrijven. Leg je hierboven uit hoe en wat en dan zegt er 1 'dan begin je weer over luxe verblijf, gedragsprobleem enz'. Word hier gewoon onrustig van, dacht dat het juist hier altijd zo leerzaam is en dat je lekker van je af kunt schrijven.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?