Zie door de bomen de hond niet meer, wie helpt?

Beagle? Wel een giga speurder en stronteigenwijs.

Puggle kan ook nog maar let wel op. Er is maar 1 fokker die ik ken die het goed voor heeft met die ras vorming. Puggle en co. Het is een mix mops met beagle. Knuffelbaar, waaks, actief en ook stronteigenwijs hihi. Mijn schoonzus heeft er eentje van hun, leuk ding is het en super sociaal. Alleen als hij geen zin heeft om te luisteren? Heb je pech... kan je driehonderd keer zeggen "zit" maar dan doet ie het gewoon niet. Wel echt een familie hond want mijn schoonzus is Moluks en heeft met regelmaat een heel huis vol. EN je moet een beetje tegen de praatjes kunnen, als ze willen spelen of wandelen? Kunnen ze behoorlijk doordrammen vocaal.

Bullen of staffords maar die zijn niet meer overal welkom op vakantie en je hebt gelijk een goeie bonk met spieren aan de lijn + dat het ook megaslopers kunnen zijn als het ze niet bevalt alleen. Maar ook dat zijn goedzakken als het gaat om familie.

Nou, allereerst... Wat leuk dat iedereen zo positief wil meedenken! Had verwacht misschien afgebrand te worden omdat ik dus echt geen ervaring heb.

Heel leuk om dit allemaal te lezen, ga alles zo nog eens op mijn gemak doorlezen en dan komen er ongetwijfeld vanzelf weer vragen die ik kom stellen.

Ik word hier helemaal blij van, er zijn opties! Ik wil oprecht goed beslagen ten ijs komen, en ik heb meer aan deze antwoorden dan alles op internet. Ik ga met jullie antwoorden weer eens foto's en zo zoeken :-) 

" Dit is denk ik niet een discussie die hier thuishoort.

Dit laten wij best aan TS om te beslissen. Mssn vindt zij/hij het net interessant. Bovendien, ik ben er niet mee begonnen maar indien de TS het een vervelende offtopic vindt, dan sowieso mijn excuses daarvoor.

"Een hond zonder die waarschijnlijke problemen".. Ik wist niet dat zulke honden bestaan. Maar idd het zou de beste keuze zijn.

En welk ras mag zich eigenlijk 'gezond' noemen volgens jou? Vind je bvb BC met hun aanleg tot epilepsie een gezond ras? Of berner senners die zo vaak aan kanker lijden? Of mssn zijn dat de herders met al die miseries van HD?

Iedereen is eens begonnen. Ik ben zelf begonnen met werklijn Mechelse herders, ik hang er nog aan vast haha.

Stilaan kijk ik wel uit naar wat anders, dus ik kijk ook graag uit naar wat er nog allemaal is.

Overigens wandel ik helemaal geen uren per dag met mijn honden, bij k@tweer zelfs helemaal niet, dus neem al die 'je moet extreem actief zijn met dit of dat ras' ook maar met een korrel zout.

Mijn honden leven samen met me, daar kan geen wandeling tegenop. Ze liggen liever 20u per dag naast me dan dat ik er 4u mee gaan wandelen en ze voor de rest nergens in betrek.

Beagles vind ik persoonlijk super leuke honden maar ze zijn vaak heeeeeel vocaal 

En een goede kennis van mij is nu aan haar 3e sharpei, de 2 vorige zijn allebei overleden aan de zogeheten 'sharpei fever' onder de leeftijd van 5 jaar. Alle 3 komen ze van hele goede en verantwoorde fokkers vandaag. Dat zegt mij genoeg eerlijk gezegd. Als je mijn opmerking ook even goed leest, zeg ik dat de kans zeer klein is dat er geen gezondheids problemen optreden, ik zeg niet dat het bij elke hond zo is. Desalniettemin is het een keuze die je maakt om aan deze praktijken mee te willen werken of niet, en een mens kan maar gewaarschuwd zijn toch? 

Overigens ben ik het totaal niet met je eens over je laatste zin, maar daar gaat dit topic niet over. 

Het is inderdaad even een zoektocht. De herplaatst sites staan vol, waar inderdaad het grootste gedeelte niet makkelijk is. Maar er zijn ook rashonden die herplaatst worden, die via via aangeboden worden. Ik ken zo al 3 Hollandse herders met stamboom die herplaatst moeten worden, en géén rugzak hebben. Deze zitten tot die tijd lekker bij de fokkers of bij een gastgezin die de fokker heeft uitgekozen. Ook dit is dus iets om zeker goed in de gaten te houden, met name als je weet welk ras je wil hebben. 

Tja, bij het ene ras zijn problemen inderdaad waarschijnlijker dan bij het andere. Het lijkt mij dan zaak om te gaan voor een ras met de minste problemen. Whippets bijvoorbeeld, zijn ook niet vrij van afwijkingen maar halen over het algemeen volgens mij mooie leeftijden zonder al teveel problemen. Ik gok zomaar dat die cijfers bij bijvoorbeeld de Franse bulldog wat minder rooskleurig zijn. Het is namelijk waarschijnlijk te noemen dat die luchtweg gerelateerde problemen ontwikkeld, die heeft namelijk geen neus om fatsoenlijk door te kunnen ademen. Dan vind ik niet dat er bewust meegewerkt moet worden aan de fok van dat ras, dan heb ik het nog niet eens over al het emotioneel/financieel leed dat daar bij komt kijken. Dus ja, rashonden in het algemeen ben ik geen fan van inderdaad (vanwege de doorgaans hoge inteeltpercentages) maar dat maakt niet dat het dan allemaal niet meer uitmaakt welk ras, daar zit echt verschil in. 

Ik ben absoluut voorstander van bewuste kruisingen maar aangezien de hondenwereld nogal wat oplichting en bedrog kent wil ik dit niet adviseren omdat de kans op slechte fok toeneemt.

En ook bij rashonden is het belangrijk om goed onderzoek te doen. In ben pro rashond (en zeker niet tegen het adopteren van honden, mijn eerste hond kwam uit het asiel). Ik vind het belangrijk te weten waar mijn hond vandaan komt, wat de karakters binnen te lijnen zijn en of er gezondheidsproblemen zijn. Bij mijn honden zijn die er niet. Zo heeft mijn rashond maar een inteeltpercentage van 3.7%, zijn beide ouders vrij van erfelijke afwijkingen, is mijn hond vrij van erfelijke afwijkingen met perfecte A heupen, ellebogen en perfecte rug. Bij de Hollandse herder zijn er sowieso héél weinig problemen binnen het ras, omdat het geen gewild / bekend ras is. Bij populaire rassen is dat wellicht anders, maar ook daar kun je met een beetje onderzoek echt wel voorkomen dat je een slechte hond in huis haalt. En garantie heb je nooit. Niet bij een rashond, ook niet bij een kruising, maar je kunt de kans wel zo klein mogelijk maken door voor een relatief gezond ras te gaan, en daar horen m.i de platsnuiten niet bij. 

Ik zou aan je kennis aanraden om een shar-pei pup aan te schaffen alleen als zijn ouders en grootouders geen carriers van SPAID gen zijn. Bij een hele goede en verantwoordelijke fokker moet het kunnen. 

Inderdaad mag (en moet) een mens gewaarschuwd zijn. Alleen ben ik het niet mee eens dat er helemaal gestopt moet worden met fokken van franse buldog of boston terrier. Er bestaan gelukkig nog altijd fokkers die op gezondheid van deze rassen willen werken en fokken.  

Dat klopt helemaal Pascale maar bij zuivere rashonden? Is de inteelt ook enorm hoog. Ik ben het er wel mee eens als ex mopse eigenaar? Dat een te platte snuit? Aan lichaam enorm beperkt in bewegingsvrijheid van de hond an sich. De modelering van rassen vind soms echt wel te ver gaan.

Zonder me inhoudelijk te kunnen mengen in het gesprek over platte snuiten/gezondheid, ik merk wel dat daar echt een wereld voor me open gaat. Eerst dacht ik, misschien naïef, dat een goede fokker de honden uitzoekt op niet te grote extremen, maar je bent dus niet per definitie beter af bij een fokker. 

Begin er wel steeds meer achter te komen dat het ook een schimmige wereld kan zijn waar veel geld in verdiend kan worden. Echt zekerheid koop je nergens.

Ik sta op zich niet negatief tegenover een hond die herplaatst moet worden, maar hoe betrouwbaar is bv verhuisdieren? Lees gemixte reviews. En je ziet weinig erbij staan welk ras het is, wat voor mij dan weer onvoorspelbaar voelt. Wel gekeken naar honden uit gastgezinnen, is dat betrouwbaar? Zitten wel leukerds tussen. 

Het ligt er altijd maar aan, 100% garantie heb je nooit. Maar zowel een goede fokker als een goed gastgezin en stichting laten je zo vaak je wil contact opnemen, praten, komen kijken, etc. Willen ook veel van jou weten : ben jij wel de geschikte baas voor deze hond? Op het moment dat je een open gesprek hebt en mensen ook de nadelen van een ras of een individuele hond eerlijk bespreken, dan is er een grote kans dat het wel goed zit.

Mensen die doen of een hond alleen een engel is, of dat een ras alleen maar leuk is en voordelen heeft, die hebben niet het beste voor met de honden die ze willen herplaatsen of verkopen. Want het is juist hoe een potentiële baas met de lastiger eigenschappen van een ras of een individuele hond omgaat, dat de fokker of stichting kan laten zien dat de hond echt een goed thuis krijgt.

Als iedereen zo goed onderzoek zou doen als jullie ,eer er een hond aangeschaft wordt ,zou er al veel ellende minder zijn .

Uiteraard zijn er fokkers ,stichtingen ,verhuishonden ,waarbij de beschrijvingen niet kloppen ,Niet voor niets gaan er ook veel honden van stichtingen van hand tot hand ,en staan ook verhuis honden vaker op die site ,

Bekijk eerst voor jullie zelf wat je wilt ,pup ,volwassen ,dan wat voor ras of bastaard jullie aanspreekt , reu of teef,dat beperkt het zoeken al wat ,en ga je dan verdiepen in ,ras eigenschappen ,fokkers  of als je een herplaatser wil een aantal keren met zo'n hond wandelen .Vertrouw niemand op mooie verhalen ,maar ontdek zelf.

Wil je een rashond met stamboom dan vallen tegenwoordig de wachtlijsten erg mee ,Neem contact op met een vereniging van het betreffende ras of bezoek shows ,

Jullie hebben in elk geval wat om over na te denken ,Veel succes .

Ik sta redelijk open voor elke leeftijd, gaat erom dat het passend is. Een pup is veel werk in het begin, maar heeft misschien als voordeel dat die echt opgroeit in het gezin en daarin mee gaat. Zou voor de kinderen ook leuk zijn.

Een verhuishond heeft als voordeel dat je al weet hoe hij reageert op dingen, of ie alleen kan zijn en of hij rustig is. Ik realiseer me ook dat dat in een nieuwe omgeving om kan slaan. En vind het lastig dat men geen ras aan kan geven, dan staat er bv vermeld dat het onder de kleine honden valt, maar blijft ie dat ook? 

Je kunt bij pups vaak wel redelijk inschatten hoe groot ze ongeveer gaan worden, o.a. aan de maat van de voetjes. Maar de meeste herplaatsers ook van stichtingen zijn natuurlijk al minstens een half jaar of jaar oud en dan heb je sowieso een veel betere inschatting qua maat (en uiterlijk ook redelijk).

Even een paar verduidelijkingen. Iedereen die een nestje heeft is een fokker. 'Fokker' is geen officiële term of iets dergelijks, waarschijnlijk bedoel je hiermee iemand die honden met stamboom fokt? Broodfokkers noemen zichzelf bijvoorbeeld vaak een erkende fokker, dat klinkt chique maar is dus gewoon een verkooppraatje. Iemand die per ongeluk een nestje heeft, heeft dus per ongeluk met een teefje gefokt en is dus aan het fokken.

Als je voor een rashonden wilt gaan zul je eerst een ras uit moeten kiezen. Vervolgens zou ik dan contact opnemen met fokkers die aangesloten zijn bij de raad van beheer, elk ras heeft een eigen rasvereniging, hier staan lijsten met aangesloten fokkers op. Bij een rashonden zou ik altijd voor een hond met stamboom gaan. Er zijn wel mensen die zonder stamboom fokken en wel goed bezig zijn maar dan moet je vaak toch wat meer in het hondenwereldje zitten en zelf veel kennis hebben. 

Als je voor een herplaatser gaat, zou ik zoeken via de website ikzoekbaas, de honden die hierop staan, zitten allemaal in een asiel. Deze mensen zijn ervaren met het plaatsen van honden en kunnen goed meedenken over de juiste match. 

Voor buitenlandse herplaatsers zijn er verschillende stichtingen die betrouwbaar zijn. Zo heb ik ervaring met mirtos animal project en ik durf wel te zeggen dat die betrouwbaar zijn maar er zijn er nog veel meer die prima zijn en goed werk doen. Goede stichtingen geven een duidelijke omschrijving bij de hond en proberen mensen niet over te halen met zielige verhaaltjes. Mocht je een leuke hond zien bij een stichting, kan je hier altijd vragen hoe betrouwbaar mensen hier de stichting inschatten. 

Verhuisdieren is geloof ik een bemiddelingsorganisatie, daar zou ik niet zo snel voor kiezen. Dan moet je de mensen die hun hond aanbieden gaan vertrouwen over wat zij zeggen over de hond. Deze mensen willen van hun hond af dus zullen het wellicht wat mooier presenteren dan de werkelijkheid. 

Marktplaats zou ik ook echt weg van blijven. 

Ik zat ook helemaal niet in het hondenwereldje toen we ons gingen oriënteren op onze eerste hond, ook ik schrok ervan hoeveel moeite je moet doen om het 'goed' te doen. Het is triest dat het zo slecht gesteld is maar super dus dat je je zo goed inleest voordat jullie een hond aanschaffen. Het is namelijk wel mogelijk om bij een verantwoorde fokker een hond te kopen of een leuke herplaatser te vinden. 

Er zijn trouwens ook heel veel gradaties van goed of slecht, daardoor komt het nu allemaal misschien wat onoverzichtelijk over. 

Er worden massaal (vaak veel te jonge) illegale pups geïmporteerd vanuit het Oostblok, deze worden gefokt in enorme aantallen, die in te kleine hokjes zitten,. De teefjes worden elke loopsheid gedekt en er wordt alleen maar aan de kwantiteit gedacht. Deze honden worden vervolgens door broodfokkers verkocht aan de mensen in Nederland. Veel van deze fokkers zitten in Brabant, maar er zijn er verschillende door het hele land. Vroeg of laat krijgen veel van deze honden gezondheids- en/of gedragsproblemen. 

Dan heb je de oeps nestjes van mensen die een teefje per ongeluk hebben laten dekken door de buurhond (Let op, dit excuus wordt ook weer gebruikt om bovenstaande honden te verhandelen). Er zijn dan geen testen gedaan maar als het echt een ongelukje was (wat je helaas dus nooit zeker weet) dan vind ik het leed minder dan bij de importpups.

Er is ook nog een groep mensen die graag een keer een nestje willen van hun hond (Let op kan ook weer een dekmantel zijn voor importpups). Hier sta ik ook niet achter maar mits het klopt minder ernstig dan imoortpups (wederom geen enkele zekerheid dat het toch niet om een importpup gaat). Vaak zijn de reu en teef niet echt getest op afwijkingen (röntgenfoto's, DNA etc.) maar gezond verklaard door de dierenarts (die term wordt vaak gebruikt voor honden die niet uitgebreid getest zijn, een dierenarts kan van buiten niet zien hoe de hond er van binnen uitziet). 

Dan zijn er ook mensen die fokken zonder stamboom maar wél alle noodzakelijke erfelijke onderzoeken doen. Zij zullen graag vertellen over de honden en laten je met liefde alle uitslagen van de testen zien, van zowel reu als teef. In principe klinkt zo iemand als een goede fokker maar ik zou altijd wel wat rondvraag doen, er kunnen ook testen van andere honden verwisseld worden dus altijd alert blijven. 

Dan zijn er de stamboomhonden, deze fokkers moeten aan de richtlijnen voldoen om een stamboom te krijgen. In deze categorie zit je redelijk safe. Persoonlijk heb ik een wat kritische kijk op de rashonden wereld omdat ik vind dat er vaak teveel op uiterlijk is gefocust bijvoorbeeld (het verschilt heel erg per ras overigens). Ook zijn bij sommige rassen de verplichte testen minimaal. Hiermee bedoel ik niet dat het slecht is om een hond met stamboom te kopen (bepaalde rassen uitgezonderd) maar het is meer een kritische noot op het gevoerde beleid. De fokkers doen allemaal op hun eigen manier hun best om zich in te zetten voor het verbeteren van het ras. De pups groeien vrijwel altijd in huis op (zo niet zou ik een andere zoeken) en krijgen aandacht en liefde. Wanneer je voor een ras gaat zou ik dus zeker een stamboomfokker aanraden ondanks dat ik het niet altijd met de visie van de rasverenigingen eens ben. 

https://www.mirtos.nu/adopteren/lio-2/

https://www.mirtos.nu/adopteren/amanda/ 

Ik zag deze twee bijvoorbeeld staan, die klinken wel geschikt bijvoorbeeld. Al denk ik dat jullie nog wat meer tijd nodig hebben om na te denken over wat jullie nou precies willen, maar gewoon voor het idee. Er zijn best leuke honden in het buitenland...

Toen ons dochtertje 3 jaar was, hebben we een dwergpoedeltje naast onze border collie erbij genomen. Nooit spijt van gehad, was een heerlijk beestje.... vooral ook voor ons dochtertje toen. Poedeltje kwam er heerlijk bij zitten als dochterlief aan het spelen was. Ook in de poppenwagen meerijden was ook heel leuk, of onderin liggen. Ook echt leuk om actieve spelletjes mee te doen, verstoppertje, balletjes gooien met elkaar rennen in het bos. Grote wandelingen was goed, maar ook kleine wandelingen waren goed.

Poedeltje ging mee op de fiets, mee op reis..... een heerlijk beestje ! En supercombinatie met kinderen.

Veel mensen hebben echt een heel verkeerd beeld van poedels. Wij hadden altijd de "camping look" bij de vacht van de poedel, gewoon alles 1 lengte en geen pomponnen aan de voeten. Dan ziet het beestje er gewoon uit zoals hond er uit hoort te zien Is ook veel fijner voor de hond zelf als de vacht wat korter is, er blijft veel minder in de vacht hangen, ze zijn veel sneller droog als het nat is.

Misschien is het ook wel een geschikt ras voor jullie ?

Ik heb zelf een periode als vrijwilliger bij een organisatie voor adoptie van buitenlandse honden gewerkt. Bij ons was de selectie net erg streng. Honden met gedragsproblemen werden nooit ter adoptie aangeboden. Je moet je maar voorstellen, ten eerste is het een grandioos papierwerk zelfs voor honden die van EU landen komen, laat maar staan de landen buiten EU. En ten tweede is het voor niemand fijn als de adoptanten hun hond terugbrengen wegens een of andere probleem. Er is hier altijd een enorme tekort aan gastgezinnen waar deze honden zouden kunnen verblijven. 

Er is wel een categorie van asielhonden die mssn voor jullie interessant zou kunnen zijn. Af en toe hadden wij honden die alleen achterbleven omdat hun baasje was overleden en niemand van de familie / naasten die hond moest hebben. Dit zijn meestaal iets oudere honden 5+ jaar, van kleine formaat, heel lief.. Voordeel van zulke honden is natuurlijk dat ze altijd thuis hebben gewoond, zijn al lang zindelijk en rustig. Ze zouden ook absoluut tevreden zijn met jullie wandelschema en zouden ook rustig in de auto tussen de kinderen kunnen zitten (want van een jonge, actieve hond moet je het niet altijd verwachten)..  

Dus jouw ervaringen zijn betrouwbaar en positief? Ik zou dan sowieso voor een hond gaan die uit een gastgezin komt.

Een oudere hond heb ik inderdaad aan zitten denken, hoewel ik op verhuisdieren een paar hondjes heb gezien van ongeveer 4 maanden, ook leuk.

Heb je toevallig ook kennis of ervaring met verhuisdieren.nl? Mag je ervan uitgaan dat de gastgezinnen betrouwbaar zijn? 

" Ik kan je niet verder helpen met tips voor specifieke rassen, want ik ben zelf meer van de grote honden. Maar ik heb ook sinds ruim drie maanden mijn eerste hond. Net als jullie hebben we veel voorwerk gedaan en ons goed voorbereid ... en toch waren er nog best wel verrassingen.
 
Ik denk dat je je sowieso goed moet realiseren dat wat je ziet van hondeneigenaren in je omgeving, niet is wat je het eerste jaar met een puppy krijgt. Ja, een volwassen hond kan misschien toe met drie wandelingetjes per dag, maar met een pup moet je veel vaker naar buiten. Een volwassen hond zal misschien op kantoor lief aan je voeten liggen slapen, maar het eerste jaar kun je daar niet vanuit gaan. En inderdaad zijn veruit de meeste honden er wel voor in om tijdens de wandeling ook achter een bal aan te rennen. Soms zou ik willen dat die van mij alleen maar naast me loopt zodat ik alleen maar de poep hoef op te ruimen
 
Ik krijg uit je reacties de indruk dat je vooral aan het zoeken bent naar de minimale hoeveelheid beweging waar je toekomstige hond tevreden mee kan zijn, en ik denk dat je daarom misschien juist beter kunt kijken naar rassen die misschien niet superactief zijn. Ik heb een Ierse Wolfshond, daar hebben we onder andere voor gekozen omdat die juist niet extreem veel beweging nodig hebben. Maar nog steeds staat ze meerdere keren per dag te popelen om lekker lang te gaan wandelen, waarbij ze het liefst ook een tijdje lekker mag sprinten. En tussendoor graaft ze gaten in de tuin, worstelt ze luid grommend met haar knuffels, en brengt ze me regelmatig een touw om samen mee te spelen. Als ik hier op het forum de ervaringen lees van mensen met een puppy van een leuk, energiek, actief ras, ben ik blij dat ik gegaan ben voor een tandje minder (die van mij heeft ten minste ook wel een uitknop).
 
Als je zelf geen ervaring hebt als hondenbezitter wordt je beeld vooral bepaald door mensen met volwassen honden in je omgeving, of honden die je op straat rustig naast hun baas ziet scharrelen. Dat zijn allemaal momentopnames. Ik heb intussen geleerd dat de gemiddelde hond veel actiever is dan ik dacht, en veel meer wandelingen/activiteit nodig heeft dan ik dacht.
  "

Mamma van Nessa

Ik herken hier heel fel mezelf in. Ik ben zelf een beginnende hondeneigenaar, had veel gelezen over de verschillende rassen en koos uiteindelijk een grote poedel: 'rustig in huis maar graag actief buiten (wij maken wel graag hele grote wandelingen), intelligent, goed te trainen, verliest geen haar en kwijlt niet, grappig en speels, goed met kinderen en andere huisdieren,...', je leest die eigenschappen van de poedel zowat overal.

Het is zeker niet zo dat ik me mijn keuze beklaagd heb, maar wat heb ik me miskeken op het gedrag van een pup. Ik ga er toch vanuit dat het hyper gedrag dat wij meemaken niet blijvend is en ik zie nu op 16 weken al verbetering maar het is waar wat mama van Nessa zegt, soms heb je gewoon het beeld van een volwassen hond voor ogen, de honden die je doorgaans tegenkomt op straat, strand enz. En dat kan nog eens verschillen van het gedrag van een pup. Zelf had ik eigenlijk nooit kunnen inschatten dat het opvoeden van een puppy zo intensief is, maar het komt wel goed...

Wij vonden onze pup op Tipaw. Het is een Belgische site en je vindt er waar men nestjes verwacht, of ook overschotten van nestjes die nog niet besproken zijn door andere mensen. Van de 2 nestjes bij mijn fokker had ik nog keuze tussen 3 hondjes toen ze al een vijftal weken waren.

https://tipaw.com/nl/adoptie

Geen idee of er hier nog mensen zitten die via deze site een hond kochten of adopteerden, maar het leek mij wel betrouwbaar.

Alternatief zou kunnen zijn om jezelf als gastgezin op te geven. Dan kun je de hond meemaken en mocht het érg goed klikken, dan kun je deze zelf vaak adopteren. (Hangt wel af van de stichting hoe de procedure is. De stichting waarbij wij zelf gastgezin waren gaf ons de eerste keus van adoptie, maar ben ook in contact geweest met een (betrouwbare) stichting waarbij ze meteen het proces van adoptanten vinden in gang zetten om de hond zo snel mogelijk in zijn definitieve huis te hebben - en daarbij ging iemand die zeker weten wilde adopteren vóór iemand die twijfelde, ook als de twijfelaar het gastgezin zelf was.)

Ons gasthondje hadden we beslist gehouden trouwens als het had geklikt met onze eigen hond, maar dat was helaas niet zo. Maar moet er wel bij zeggen dat ons gasthondje het heel goed deed in alle opzichten, behálve contact met mensen buiten het gezin - hij had echt angst voor andere mensen en reageerde daar dan defensief op. Het was een 'pup' (ong half jaar oud) maar die angst zat er helaas al wel in, dus dat had wel veel tijd, rust en oefening gekost om eruit te krijgen. Ik had wel vertrouwen dat dat zou komen trouwens maar voor een jong gezin waar mogelijk veel andere kinderen over de vloer komen is zo'n hond denk ik echt niet geschikt. Maar goed, dat was dus één hond en dit hebben wij als gastgezin ook heel erg duidelijk verteld aan potentiële adoptanten en plaatsing in een gezin met kleine kinderen was geen optie. Dus de stichting was daar wel eerlijk over, dat is het belangrijkste denk ik :)

Bedankt Marie voor de toevoeging! Ik ben ervan uitgegaan dat het leven met een pup net zo is als met een baby. Ik weet van mensen in mijn omgeving dat ze bijvoorbeeld beneden hebben geslapen om bij de bench te zijn s nachts, en steeds een stukje verder naar de deur gingen liggen. We hebben een huilbaby gehad dus ik ga maar even uit van die periode.

Een pup lijkt me leuk zodat het beestje echt op kan groeien met onze kinderen, en deze kun je nog vormen.

Ik vermoed dat dit met een oudere ook kan, en zie wel voordelen voor onszelf omdat deze honden vaak al enige training hebben gehad.

Ik ga het meenemen in mijn overweging, ze hebben inderdaad een beetje stoffig imago, misschien onterecht ;-) 

Hanna en June:

Bedankt voor je uitgebreide uitleg, heel inzichtelijk!!! 

Mijn ervaringen met die organisatie waren idd positief, net zoals met de absolute meerderheid van de adoptanten trouwens. Met verhuisdieren heb ik helaas geen ervaring want ik woon in Belgie. Hier is adopteer.be de grootste adoptie site en ik ken alleen maar een paar van de organisaties die daar vertegenwoordigd zijn.. 

Ik vind de tip van Aurelia ook een heel goeie. Je kan idd zichzelf als een gastgezin aanbieden en daarna die hond adopteren als het klikt  

Haha, mijn eerste dochter was ook een huilbaby en ik heb al een paar keer gezegd dat ik me nu inderdaad met momenten even moe en overrompeld voelde als toen. Maar net als bij een huilbaby is het ongelooflijk hoe snel je liefde voor zo'n wezentje groeit. Ik wens je in ieder geval alle succes toe!

Ik doe dus echt wel onderzoek, maar er staan zoveel tegenstrijdigheden op internet.

Ik heb bv gezocht op beagles, maar die hebben juist weer veel beweging nodig? En een charles king cocker spaniel, zou dat evt passend kunnen zijn? De vacht is wat langer, maar goed daar laat je het in principe ook niet om. 

Beagles zijn uiteraard redelijk actieve honden. En ze zijn ook heel vocaal, haha!

Charles king cocker spaniel? Wel, ik weet dat het fokken van dit ras en nog van de engelse buldoggen sinds dit jaar verboden is in Noorwegen.. wegens ernstige gezondheidsproblemen. Hier is al de ganse discussie over de franse buldoggen en hun gezondheid.. Dan zou ik toch voor charles spaniels echt niet gaan..