Rufus is een pup van 6 maanden die het eigenlijk heel goed doet qua luisteren in de school en thuis, maar zodra ik in de tuin loop of is een speeltje voor hem weggooi, mij heel aggressief aanvalt. Het is voor hem echt een spel want zodra het stopt is hij terug super lief, maar als hij er in zit laat hij mijn mouw niet los, gromt, springt naar mijn armen en bijt serieus door. Zijn tanden zijn ondertussen ook gewisseld en hij weegt al 25 kilo dus het is behoorlijk pittig. Hij doet dit al sinds hij paar maanden is maar hij gaat nu nog enorm groeien en bijkomen dus dit wordt echt een probleem. Is ook wanneer kinderen lopen. Ik corrigeer altijd en leid hem af met een beloning of blijf stokstijf stil staan (geen aandacht)... Maar het betert niet. Iemand hier ervaring mee of tips? Voor de rest is hij heel erg lief zowel naar mensen als honden. Hij heeft enkel bezitaggressie als hij iets veroverd heeft en dan probeer ik altijd te ruilen als het iets gevaarlijk is voor hem. Super bedankt voor de reacties!
Dit is een staaltje de volhouder wint 6maanden is eigenlijk nog te weinig tijd om iets af te leren of nieuw gedrag aan te leren (zo noem ik het liever) Misschien heb je hier wat aan? https://www.youtube.com/watch?v=lkGmpAEyA6o en https://www.youtube.com/watch?v=uqz5xgbjN50 Dit kan je bv eerst toepassen voordat je het speeltje ervoor gebruikt.
Dan zou ik geen speeltje meer weggooien maar een andere vorm van vermaak gaan zoeken.
Het lopen in de tuin en je dan aanvallen, een 'foei' 'pas op' of 'denk erom' of wat je er dan ook voor hebt en je hond iets anders aanbieden waar die zich wel mee mag vermaken.
Hier was ik daar heel snel klaar mee. Als mens mag je best je grenzen duidelijk aangegeven.
Ik zou hem op het moment dat hij mijn mouw wil pakken gelijk een brul geven en evt afhankelijk van de hond of een brul alleen genoeg is, vastpakken bij zn halsband/tuig tot hij weer rustig is.
Juist met 6 maanden gaan de jongen honden hier hun grenzen opzoeken en mijn volwassen honden gaan daar ook een stuk harder en agressiever mee om als ik.
Laten gaan zou ik het zeer zeker niet om een aantal redenen.
wat bedoel je hier precies mee?
Mijn honden leren al wat ik wel en niet wil vanaf 9 weken.
Hoe eerder je begint hoe minder je hoef afteleren.
Ik heb perongeluk je een doggy gegeven toen ik op het quote vakje wilde drukken.
Ja hij is zo hevig en valt zo hard uit dat we hem zelfs bijna niet meer vast krijgen voor te corrigeren. Bijt super hard, ik denk ook dat ik te lang "laks" ben geweest. Hij heeft zeker geen angst ofzo want hij is echt super hard op zijn gemak en wij roepen nooit zomaar of zitten hem niet heel de dag bevelen te geven enz. Het is onze eerste hond en ik denk dat we te weinig onze plek als "baas" opeisen...
Maar als je zijn manier van spelen te bruut vindt... waarom gooi je dan toch speeltjes weg?
Wat onderneem je verder met je hond, kan ie wel zijn energie lekker kwijt?
Met spelen wordt hier ook gegromd en lelijk gedaan, het is gewoon hun manier, dus daar ga ik lekker in mee. Er is niets mis met trekspelletjes doen.
Indien ze willen, kun je steeds wisselen met 2 speeltjes. Dus 1 weggooien, terugbrengen is achter het 2de gaan enz .
En met trekken gezellig even alle oergeluiden ter wereld produceren terwijl ze hevig de strijd met mij aangaan om vervolgens triomfantelijk als overwinnaar door de tuin te paraderen.
Was ik fan geweest van theekransjes en keurig netjes aan tafel kleuren, had ik wel een chihuahua genomen :D de sporadische blauwe plekken neem ik er wel bij.
Ja geen speeltjes weggooien kan ik zeker doen,maar hij valt mij ook gewoon aan als ik iets ga weggooien in de composthoop of gewoon over het gras loop. Hij krijgt erg veel aandacht, 2 keer per week hondenschool, elke morgen en avond wandeling en regelmatig speelveld zodat hij zich kan uitleven, mentale spelletjes voer zoeken, Kong,.. en dan zorg ik ook dat hij regelmatig echt even gaat doorslapen op zijn favoriete plek onder de trap om niet overprikkeld te zijn. Ik doe echt mijn best dus ik denk niet dat het ligt aan overtollige energie en te weinig rust.
Het zijn geen sporadische blauwe plekken, het zijn bijtwonden tot bloedens toe... Dit lijkt mij niet oké zeker niet met zijn grote en gewicht als dat bij een kind zou gebeuren.
Ach, ik ben ook een paar littekens rijker.
Maar goed, door niét te spelen, gaan ze er in alle geval niet rustiger van worden ,ook niet door telkens als ze willen spelen, correcties te laten volgen.
Ik zou dus veel meer uitdaging in het spel voorzien. Iets laten najagen , een bijtworst,... Waarop hij mag losgaan.
En wat wil je hond je daar dan mee vertellen? Wil ie je uitdagen tot een lekker worstelspelletje? Of is ie ergens bozig of geërgerd om? Wat gaat er aan vooraf? Hoe is zijn lichaamstaal (speels, uitgelaten, chagrijnig, verveeld,...)?
Als ik mijn herders op die leeftijd geen grenzen aangeef dan schieten ze van 0 tot 100 in 1honderste van een seconde en bij honderd kan ik dus naar het ziekenhuis met een kapotte kuit of arm.
Aangezien er tussen die 0 en 100 niets zit bij hun leer ik ze vanaf 7 weken al aan dat ze best mogen spelen graag zelfs, maar wel met respect en grenzen.
Ik ga dan iedere keer weer een stapje verder en zo rek ik die grens op van 0 tot 50 en ja ik heb dan ook nog iedere dag blauwe plekken, tandjes die tot bloedenstoe door mijn hand of vinger gaan en soms perongeluk ook erger.
Maar dat hoort bij mijn ras.
maar een hond die dus gewoon maar, omdat het kan, zo in iemand bijt zou ik niet toestaan.
Als ik met ze buiten sta en er blaft er een naar me van kom baas ik wil spelen dan doen we dat, dus het is echt niet zo zwart/wit.
Maar zou die ipv blaffen op me springen en direct bijten dan maak ik wel duidelijk dat dat niet gebeurd.
Vaak heel simpel door de hond aan te lijnen en even ergens af te laten liggen. Om vervolgens wel weer na 15, 30 of 60 sec afhankelijk van wat de hond kent, alsnog te gaan spelen op mijn voorwaarden.
Het gedrag heb je dus tot nu gewoon laten gebeuren?
Ik ga geen advies geven over hoe je dat moet omdraaien.
Ik denk dat het heel verstandiger is een een goed geschoolde en erkende honden gedragsdeskundige te laten meekijken. Aan huis dus. Om zowel de hond en het gedrag als jou te observeren.
Zodat er ook een eerlijk en goed advies gegeven kan worden.
Er is in elk geval in het begin al iets mis gegaan. In de basis begin je normaal al de hond bij hap gedrag te leren dat dat dat in eigen speeltjes of in eigen kauwmateriaal mag.
Dat kost dan al veel geduld en consequente inzet.
Dat er nu tot bloedens toe word gebeten. En je nu de vraag neer legt hoe je dat moet oplossen vind ik persoonlijk zorgelijk. Dit is eigenlijk al veel te laat.
Wat me onduidelijk is trouwens is of je de pup vanaf 8 weken hebt of dat je hem misschien nog maar pas hebt?
In sommige situaties kan het ras. Afkomst/werkhond de situatie nog ernstiger maken.
Zet voor een deskundige op papier wanneer dit is begonnen. Wanneer het zich voor doet, waar.
(indien mogelijk misschien filmen)
Schrijf ook op hoe je daar tot nu toe mee om bent gegaan.
Wat er met de hond word ondernomen qua beweging en mentale uitdaging. Hoe vaak, hoe lang etc.
Zodat een goed beeld ook gevormd kan worden of de hond bijvoorbeeld heel erg overprikkeld is. Of juist te weinig uitdaging heeft en het daarom zelf maar creeerd.
Komt de hond van een goede fokker met stamboom inclusief beide ouders gezondheids onderzoeken gehad met betrekking tot bij het ras voorkomende erfelijke gebreken.
Ik zou hier in elk ge al niet klakkeloos van alles gaan proberen wat geadviseerd word op enkel een verhaal zonder te zien wat er gebeurd.
En als je een goed opgeleide erkende honden gedrags deskunige inschakeld mag je gerust heel duidelijk zijn in dat er haast bij is.
In de tussentijd zou je je lisschien op youtube kunnen zoeken op kalmerende signalen/kalmingsigns. Of kijken of emand je de ebook versie kalmerende signalen van turid rugaas wil toesturen.
Kennis/inzicht in signalen kan behulpzaam zijn in eerder te signaleren en beter te interpreteren.
Heel veel sterkte.
Toevoegingen:
Ook is het geen overbodige luxe om aanwezigheid van medische problematiek uit te sluiten.
Ja helaas wel, er werd steeds gezegd dat dat er wel uit gaat als hij ouder wordt enz en ik kan er heel moeilijk streng tegen zijn. Hij doet het ook super in de hondenschool, kent al zijn commando's, heeft altijd aandacht voor mij, kan perfect wandelen zonder lijn en is buiten dat enorm zachtaardig (een echte lieve Berner), daarom heb ik dat ook steeds geloofd dat dat wel zou overgaan... Heb hem al sinds 8 weken, komt uit een hele goeie lijn met stamboom. Heb er jaar en half op moeten wachten en eerst gesprekken gehad bij de fokker enz, medisch ook niks aan de hand. Het lijkt mij inderdaad het beste dat ik een gedragstherapeut inschakel zodat hij hier professioneel mee geholpen wordt en ik niet nog meer fouten maak.
Bedankt iedereen voor de reacties!
Door het aanleren van laat het of leave it met het gebruik van brokjes of hetzij snacks, krijg je een heel ander soort spel. Wat je daarna dan ook weer kan toepassen op het speeltje. Het is nog leuk ook om dit soort dingen te doen met je hond en te zien hoe slim ze eigenlijk.
ah zo. Ja inderdaad alleen ik leer dat al direct vanaf 8 weken of al eerder als ze hier geboren worden.
Ik oefen het ook door elkaar met brokjes en met speeltje omdat ik beide vanaf het begin gebruik in mijn appel oefeningen. Ik leer alles namelijk aan met voer maar na een sessie van 5 min met 8 weken bv gebruik ik speeltje om de spanning/focus te kunnen onladen/doorbreken bij de pup en later dus bij de jonge hond en zelfs bij mijn volwassen honden tijdens de training.
Leren ze je op die hondenschool dan niet kijken naar je hond, zijn emoties lezen en zijn gedrag sturen?
Mijn hond kan dit ook doen als je hem niet stopt, het is spelen, daar word bij gebeten en wild gedsn.
Ik maak mezelf kalm, zeg ssssjjjjj en maak er een gebaar bij, gebaren zijn geweldig om te leren trouwens, ook handig.
Dus zodra hij wil spelen en jij niet ssssjjjj en een gebaar van KLAAR, en ander klaar zeggen, dit kan je ook oefenen als je echt aan het spelen bent.
Het is echt oefenen, en nog moeten we regelmatig ssjjjjj doen tegen Sam, want hij is zo'n slimpie dat hij de baas van achteren aan valt, maar het is echt spelen, wij werken dan samen mijn man en ik, als ik het zie aankomen of geburen dan grijp ik in, Nee, klaar, zijn handige woorden om te leren.
Is het een idee om gewoon eens op je hondenschool om raad te vragen? Ik hoor namelijk best normaal pubergedrag, ongewenst, maar zeker niet abnormaal. Je bent zeker niet de enige. ;) Ik hoor denk ik vooral een hond waarbij het emmertje even overloopt. Het is even de kunst voor de baasjes hoe hiermee om te gaan.
Mochten zij tot de conclusie komen dat een gedragstherapeut op zijn plaats is, zal een beetje KI dit ook aanraden.
Sennenhonden zijn in de puberteit echt niet de makkelijkste. Als volwassenen zijn ze grote sukkels, maar dat gaat niet vanzelf. Alle Sennenhonden/kruisingen die ik professioneel tegenkom hebben in de puberteit meer of mindere mate dit gedrag. Mijn eigen Zwitserse was dan ook geen uitzondering.
Ha een Berner (het ras dat in mijn hart zit). Als er 1 ding is dat niet past bij een berner is is dat wel doorbijten en zeker niet tot bloedens toe. Dat zit ze niet in het karakter. (hooguit als er noodzaak is tot verdedigen van hun mens).
Het zijn normaliter goedzakken die niet altijd doorhebben hoe hroot ze zijn.
Maar ik denk wel nog steeds dat iemand laten meekijken een goed idee is. Zowel voor de hond als jezelf.
En een op jullie afgestemd krijgen advies hoe dit op een gezonde manier in goede banen te leiden.
Wel zijn er bepaalde dingen die bij de berner kunnen voorkomen die dergelijk gedrag kunnen veroorzaken echter zou ik dat niet bij een pup van 6 maand verwachten.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?