Twijfel of hond wel echt bij mij past

Hoi,

Sinds 3 maanden heb ik een hondenmaatje. Een husky van 2 jaar, het is dus een herplaatser en zijn vorige eigenaar heeft nooit veel met hem gedaan en hij was daar 5 dagen in de week 8-10 uur alleen op een dag. Ik heb eerder ook hondjes gehad met mijn ex en wilde al jaren een husky en dacht dus te weten waaraan ik begon.

In huis is hij een lieverd, knuffelt graag, ligt ook gewoon veel te slapen en eigenlijk heb ik helemaal niet zoveel omkijken naar hem. Toch heb ik constant het idee hem in de gaten te moeten houden waardoor ik best wat stress ervaar bij mijzelf. Dit komt denk ik ook omdat ik ook een kat heb en ondanks dat hij wel vriendelijk naar de kat is, ik wil voorkomen dat er iets gebeurt natuurlijk. Ook merk ik dat ik hem een schat vind, maar toch ergens een klik met hem mis ofzo. ik heb mijn kat al bijna 6 jaar dus tuurlijk heb ik daar meer verbondenheid mee, maar toch merk ik dat ik het mijn hond kan kwalijk nemen dat ik nu minder met mijn kat kan knuffelen dan voorheen omdat hij er dan ook bij wilt. Ik weet dat dit natuurlijk niet eerlijk is, maar zo voelt het soms gewoon.

Ik probeer dit natuurlijk los te laten, maar de ene dag gaat dit een stuk beter dan de ander en ik merk dat ik emotioneel uitgeput begin te raken erdoor. Buiten aan de lijn gaat het al een stuk beter qua niet trekken, maar anders honden zijn wel echt een ontzettende trigger waar hij héél héél graag naartoe wilt.

We zijn sinds een maand begonnen met hondencursus omdat ik hoopte daar aan de reactiviteit naar andere honden te kunnen werken. Maar uiteindelijk komt het erop neer dat zijn emmertje halverwege de les begint over te lopen waardoor hij mij begint te bijten en ik ondertussen onder de blauwe plekken zit. Het is dus niet uit agressie maar eerder overprikkeling en niet meer weten wat te doen. Vanuit de cursusleider krijg ik naar mijn gevoel weinig hulp en ik weet niet zo goed wat ik met het gedrag aan moet, want nee of auw zeggen heeft 0 nut op dat moment.

Ik merk dat ik door dit alles best onzeker wordt en twijfel of ik echt wel een goede match voor hem ben. Ik hou van hem en het idee van een ander plekje voor hem zoeken doet mij ook gewoon huilen, maar ik merk dat ik al tegen zo veel dingetjes ben aangelopen en elke keer lijkt het alleen maar meer te worden. Mijn emmertje begint dus ook over te lopen en ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet.

Al bij al lijkt het ook allemaal niet zo erg als ik het zo lees, maar mentaal voelt het toch wel zo. Ik vind het heel lastig dit verhaal te delen, maar hoop dat jullie misschien goede tips hebben of begrip hebben voor mijn situatie.

Ik zou in ieder geval stoppen met de cursus en kijken naar privetraining.

Je zegt, je vindt hem lief, maar de klik is er nog niet. Dat kan.

Een herplaatser laat vaak pas na maanden zien hoe zijn of haar karakter echt is. Maar ook kan het zo zijn dat pas na een aantal maanden, de hond laat zien dat hij wel van je houdt, en dat die klik er opeens is.

Een husky is niet echt een hond voor de gebruikelijke honden cursussen. Ik snap de trainer niet, dat die dit niet aan ziet komen.

Je kan stoppen met de training, maar ook overleggen, ik kom een kwartiertje, ik stop voor het emmertje overloopt.. Je leert er veel van en door met je hond dan thuis aan de gang te gaan, ontstaat er ook een band.

Wel heel fijn dat hond en kat met elkaar op kunnen schieten. 

Knuffel,de kat en zeg tegen je hond, nu even wachten, zometeen kom jij aan de beurt en dan werp je een aantal brokjes wijd door de kamer , of je geeft een snuffel kleed of een lickymat, zodat hij even bezig is en jij tijd hebt voor de kat.?

Mooie profielfoto Kees.

Zeker begrip, een herplaatser is altijd wat moeilijker dan en pup, vaak zijn er dingen ingeslopen bij de vorige eigenaar die jij dan moet oplossen...op cursus is prima maar hou het desnoods een half uurtje en dan aan de kant een timeout met je hond, desnoods naar huis, bepraat dat met de trainer, het is toch fijn als je wat aanreikingen kan krijgen.     En wat de band betreft, die komt echt wel, maar dat heeft tijd nodig....doe het rustig aan en zeg ook bij jezef , niets moet op een sneltreinvaart...je geeft aan dat je al van je hond houdt, goed en mooi toch.... en in huis al en heerlijke fijne hond, heus buiten gaat het straks ook goed, geef het de tijd..

Huskies zijn emotionele honden, hij pikt jouw stemming op, jij pikt zijn stemming op en bij jullie allebei lopen de emmertjes dan wel es over. 

Kijk dus waar je de stress kan verminderen. 

1. de cursus is zo'n stressbron, die jullie momenteel niks bijbrengt, integendeel. Daar kan je mee stoppen. Je bent naar die cursus gegaan omdat de hond uitviel naar andere honden? Vul dan je wandelingen anders in, zodat jullie ook daar minder stress ervaren. Dat kan door andere (rustige) wandelgebieden op te zoeken, op andere tijdstippen te lopen, bewuster afstand houden van anderen en inzetten op leuke bezigheden tijdens het wandelen. Zo kan bij jullie beiden de stress zakken, en groei je ook naar elkaar toe.

2. de kat. Je zou tijdens de dag concrete 1-op-1 qualitymomentjes kunnen inlassen. Bijvoorbeeld de kat even meenemen naar een andere kamer en waar jullie lekker gaan knuffelen en je tijd neemt om bewust enkel en alleen bij je kat te zijn. Je kan hetzelfde ook met de hond doen, als je dat wenst. Dat doet geen afbreuk aan jullie tijd samen (dus met allemaal aanwezig zijn), maar is iets extra wat je toevoegt. Zo kom je tegemoet aan wat je nu een beetje mist (de verbintenis met de kat), zonder dat je dat de hond kwalijk hoeft te nemen.

Verder klinkt het als een hele fijne hond. Ik denk dat, als je die stress kan laten dalen, je automatisch meer ruimte krijgt om je naar de hond toe open te stellen en jullie wel degelijk een mooie band kunnen opbouwen. 

Ik herken het wel! Met mijn herplaatser dacht ik ook de eerste paar weken .. waar ben ik aan begonnen! Ik heb hem nu 1.5 jaar en zou hem nooit meer kwijt willen. Hij trok aan de lijn, gromde naar ons, hele erge voernijd noem maar op. Het kost tijd zowel voor jou als voor de hond om te wennen en op elkaar ingespeels in te raken. Ik zou een privetrainer contacteren met wie je aan persoonlijke doelen kan gaan werken. En wees niet te streng voor jezelf en voor de hond :) succes!

Bedankt voor jullie snelle reacties! Ik heb zojuist de hondencursus mevrouw aan de lijn gehad en ze zei ook om wat meer afstand van de groep te nemen en de simpele dingen met hem door te nemen om te voorkomen dat hij overprikkelt raakt. Ook gaat ze mijn verhaal bij de gedragsdeskundige van de vereniging neerleggen om te kijken wat die nog zegt. Mocht dat niet werken ga ik er inderdaad mee stoppen, omdat het voor zowel hem en mij niet prettig is als hij zo'n heftige reactie heeft. En dan ga ik gewoon kijken naar een privétrainer.

Ze gaf wel ook aan denk na wat je wilt in een hond, aangezien een husky natuurlijk een echte alfa nodig heeft en ze het gevoel heeft dat ik meer op gelijke hoogte sta met hem. Dat gevoel heb ik zelf ook wel, dus dat is een lastige om aan te pakken. Nu geef ik hem echt niet zomaar op want hij is over het algemeen gewoon een lieverd, maar uiteindelijk moet het wel gewoon goed matchen natuurlijk.

Super fijn dat jullie meedenken!

Pardon?

Blijf bij deze mevrouw maar snel weg, want die heeft er echt niets van begrepen. 

En zeker bij een poolhond gaat het net over een gelijkwaardige band hebben, het zijn honden die zich gerespecteerd willen voelen om hun eigen inbreng in de relatie, dat maakt het samenleven met hen net zo waardevol en geeft het veel meer diepgang. 

Oh jeetje die hondenschool zou ik wegblijven. In welke regio woon je dan kunnen mensen hier meedenken voor een geschikte cursus of trainer? Ik denk dat het vooral ook een kwestie van wennen is en samen een ritme opbouwen. De hond is toch braaf in huis van wat ik zo lees. Kunnen jullie buiten samen leuke wandelingen doen, geniet je daarvan? Kun je de hond niet af en toe een kong of lekker been geven en hem in zijn mand of een andere kamer parkeren en de kat dan lekker 1 op 1 knuffelen?

Oeeh nee, dat klinkt als een hele ouderwetse hondenschool, jep ze zijn er nog genoeg.

Plaats je omgevind, dan kunnen we je helpen om een betere school voor je te vinden.

Je hoeft geen Alpha te zijn, dat is echt achterhaald, dat je consequent bent is wat anders, ook de training moet leuk zijn voor de hond, lekker speels, zo heb je samen lol en dat verbeterd de band.

Voor de kat, zorg dat je kat wat hoge plekken heeft om te vluchten als het nodig is, extra hoge krabpaal, sommige hebben zelfs planken aan de muur.

Als je wat meer band hebt dan hoef je ook niet meer zo op te letten wie je wel of niet aandacht geeft, tenzij je hond echt al jaagt op je kat, dan moet je je huis veilig maken voor de kat.

Geef het even tijd, zoek vooral een andere hondenschool, positieve training is veel leuker en beter voor jou en je hond.

Maak er geen strijd van, maar geniet...

Ook een herplaatser hier en compleet herkenbaar. Het was dood vermoeiend maar uit eindelijk is het een hele lieve brave dibbes geworden. Soms nog wel eens raar tegen andere hond maar zeker niet zoals in het begin.

Misschien heb je hier iets aan? Tenminste toen wij dit gingen trainen met hem? Werd het allemaal wat gecontroleerder, de wandelingen. https://www.youtube.com/watch?v=2zeZrOPzO-c Verder heeft de normale manier van puppy training erg geholpen, die technieken vind je gewoon op youtube. Let wel op dat je "positive reinforcement" zoekt. Dat werkt veel beter dan de dominantie trainingen, is ook minder frustrerend en zelfs leuk om te doen met je hond.

Geef ook aan op de hondenschool dat je niet tevreden bent en wat je mist, dat mag best want per slot van rekening? Neem je wel een dienst af.

Wat iedereen al zegt, snel weg bij die hondenschool. Met allebei mijn herplaatsers ben ik nooit op een cursus geweest, al is daar ook niet perse iets tegen natuurlijk. Maar als je er meer stress van hebt allebei is het zowiezo niet goed, en dan ook nog die achterhaalde methode waar je meer kwaad dan goed mee doet is een teken dat dit niet de goede plek voor jullie is.

Ik zou me gaan concentreren op het leren kennen en waarderen van elkaar. Je zal vast weleens een fout maken en de hond ook, maar dat doet iedereen, zolang je maar respectvol met elkaar omgaat. 

Zelf vond ik dingen als zoekspelletjes doen goed om een band op te bouwen. En lekker in de natuur zijn, al duurde dat bij ons een tijd voordat ze dat ook leuk vonden, in het begin bleven ze allebei het liefst zo dicht mogelijk bij huis.

De tip van regelmatig 1 op 1 tijd om met de kat te knuffelen lijkt mij ook een goede. 

Opzicht geeft de hondenschool wel goed advies hoor, het meeste is gericht op positief opvoeden en belonen en al. Maar het trainen met veel andere honden is gewoon niet de manier voor mij en mijn hond. We gaan ons er nu eerst even op richten elkaar te leren kennen en samen plezier te beleven en daarna kunnen we altijd weer verder kijken voor 1 op 1 lessen. Ik woon trouwens in Den Helder, dus als mensen ervaring hebben met een goede trainer in de buurt, hoor ik het graag!

Voor de kat ga ik wat jullie zeggen ook 1 op 1 tijd inlassen en dan mag de hond er zich gewoon even niet mee bemoeien. Leert hem ook weer wat geduld te hebben :) Opzicht heeft mijn kat verder genoeg plekjes om zich terug te trekken en gelukkig rent de hond ook niet de hele dag achter hem aan. Hij vind hem wel heel interessant, maar ze laten elkaar ook wel met rust een deel van de dag.

Is Anna Paulowna haalbaar voor je? Deze ken ik persoonlijk, ontzettend fijne man. Hij geeft ook stepcurcus, dat zou misschien wel zinvol kunnen zijn.

https://www.comast.nl/

Ik denk wel dat een husky echt bij je moet passen. Ik vind het wel echt speciale honden met hele andere karaktertrekken dan veel andere rassen. En dat vind je geweldig of juist niet. Ik zelf vind poolhonden prachtig en lief maar qua karakter past het niet bij mij.  Ik pas wel een op eentje en dan hebben we zeker plezier maar het is voor mij altijd een bevestiging dat ik er zelf nooit eentje zou nemen. Ik hou ervan als een hond baasgericht is en graag iets voor je doet. En ik vind het fijn als een hond weinig jachtinstinct heeft en altijd komt als ik roep. Niet alles is opvoeding en vind ook dat je raseigenschappen gewoon moet respecteren. Het is vaak juist wat een hond zo leuk maakt. Qua hondenschool zou ik inderdaad ergens gaan waar ze de raseigenschappen snappen en waarderen. Het moet voor jullie alle twee leuk zijn. Je zou ook aan sport kunnen denken die je samen kunt oppakken. Ook altijd goed voor de band. En veel samen wandelen helpt ook om elkaar te leren kennen. 

Ik merkte bij Dobby dat hij de vervolgcursus ook nul komma nul leuk vond. Hij ging er zelfs bij liggen. Meneertje hyper de piep sloot zich gewoon af. Toen zijn we ook gestopt.

Trouwens duurde het bij mij ook wel even voor ik echt voor Dobby door het vuur zou gaan, we moesten een beetje groeien, samen. En ik moet ook eerlijk toegeven dat Dobby zichzelf ook heel anders kan voordoen dan hij is, de stiekemerd... En zelfs toen we verhuisd waren, toen pas kalmeerde hij een beetje, er waren teveel prikkels bij ons vorige huis, waardoor hij nu ook anders is als toen.

Niets zo complex en zelfs veranderlijk als sommige honden...

ik heb meerdere delen 'snel' gelezen en kan daar weinig over zeggen.

de hond lijkt meer dan ok, katten en honden zijn idem , het enige verschil is dat een kat meer zeker isen ook beter voor zich  kan zorgen..qua aanhankelijkheid is dit evenredig!!!

dus geef ook evenveel aandacht aan jou hond als aan de kat...they both love to Cuddle!!!!!

honden noch kat-achtigen hebben geen vooroordelen....dus kat of hond zullen elkaar nooit 'haten'....een gevecht komt enkel maar voor als de 'leidende' persoon , geen controle meer heeft.

mijn honden kunnen leven met de kat die hier inwoont de rest .totaal niet!

to get to the point....geef allles voor jou kat maar geef minstens evenveel voor jou hondje!!!!

en het is een heel actieve hond...laat hem zin stoom afblazen!! ;-)

" ik heb meerdere delen 'snel' gelezen en kan daar weinig over zeggen.
de hond lijkt meer dan ok, katten en honden zijn idem , het enige verschil is dat een kat meer zeker isen ook beter voor zich  kan zorgen..qua aanhankelijkheid is dit evenredig!!!
 
dus geef ook evenveel aandacht aan jou hond als aan de kat...they both love to Cuddle!!!!!
honden noch kat-achtigen hebben geen vooroordelen....dus kat of hond zullen elkaar nooit 'haten'....een gevecht komt enkel maar voor als de 'leidende' persoon , geen controle meer heeft.
mijn honden kunnen leven met de kat die hier inwoont de rest .totaal niet!
 
to get to the point....geef allles voor jou kat maar geef minstens evenveel voor jou hondje!!!!
en het is een heel actieve hond...laat hem zin stoom afblazen!! "

dannyt

Katten en honden zijn zeker niet het zelfde, hebben zelfs een compleet andere lichaamstaal. Katten communiceren het meeste met de stand van de snorharen en het de vacht waarbij hond veel meer praat met lichaamsbewegingen. Om een simpel vb te noemen een zogenaamde helicopter zwaai met de staart betekend voor hond dat hij/zij zich prettig voelt, bij een kat is dat een teken dat ze zich oncomfortabel voelen en je uit hun aura moet gaan.

Dat gezegd kan een kat heel goed wennen aan een hond en samen naast elkaar leven. Zelfs ook dikke maatjes worden.

Ik ben ondertussen gestopt met de hondencursus, want het voelde gewoon niet goed. Volgens mij heeft mijn hond het ook niet gemist, want hij liet niks merken maandag avond toen de cursus eigenlijk was :) Beetje jammer dat je alleen niks terugkrijgt van zo'n cursus ondanks dat je maar een kwart van de lessen hebt gehad.

Kat en hond zijn zeker verschillend. Ik ben opzicht niet bang dat er zomaar een gevecht ontstaat, mijn kat is geen vechtersbaas en hond ook niet. Alleen kan ik wel aan alles bij mijn kat zien dat hij de hond niet erg chill vind. Als hij bijvoorbeeld op het bed ligt en de hond komt de kamer in gaan zon oren meteen plat en zijn blik word scherp met grote pupillen, oftewel meteen 100% alert en boosheid. Ondanks dat de hond hem wel leuk vind en juist wil spelen, maar ja dat vind de kat niks. Wat ik ook wel snap want er is een redelijk formaat verschil tussen die 2, maar ja het zorgt bij mij dus gewoon voor twijfels over de hele situatie en of ik wel een hond had moeten nemen. Ondanks dat mijn hond een lieve hond is die het verder goed doet qua niks slopen en luisteren en al :/ 

Het is niet vreemd dat je kat nog moet wennen aan de hond, en hij nu nog alert is. Als ik het zo lees, doen ze het eigenlijk heel erg goed samen. Er zijn geen incidenten, de hond doet het prima in huis. De kat is nog wat op z'n hoede en vindt niet alles even leuk, maar dat is een beetje eigen aan meerdere dieren in huis: samenleven is nu eenmaal wennen, elkaar beter leren kennen, elkaars goeie en minder goeie kanten leren respecteren. Dus dat komt vast goed.

En het is ook niet abnormaal dat je zelf tijd nodig hebt om met de nieuwe situatie om te gaan. Het is voor iedereen binnen het gezin anders. Ook voor de hond, want voor hem is de verandering in zijn leven nog het grootst van al. En hij doet dat best aardig.