Nee hoor, het is niet misplaatst.
Soms denk ik: geloofde ik maar in een hiernamaals, of een hemel. Ik denk dat dat heel wat troost kan bieden, dat idee dat ze er nog zijn...
Dank je voor je berichtje!
Wat is dit moeilijk. Dikke knuffel en veel sterkte, ik denk aan jullie.
Och toch... ik lees hier nog nu en dan en sommigen van hier kropen toch diep in mijn hart. Ook jullie.
Wat een groot en plotsklaps verdriet... veel liefs
Ik lees dit nu ook pas om dezelfde reden die Iglo had beschreven, maar jeetje wat intens verdrietig. Heel erg veel sterkte en warmte toegewenst.
Dank jullie wel. Het is zo ontzettend triest. Ik vind het ook zo erg voor Nukka, die heeft vanaf ze pup was met Nanu samengeleefd, en nu plots haar beste hondenvriend en levensgezel kwijt...
Heel veel sterkte met dit verlies!
Dat zal een poosje duren voor er weer een ander ritme is voor Nukka, heb het gezien bij Ogin..er staat geen tijd voor, veel mensen vertellen je de hond leeft niet in het verleden, dat betwijfel ik zeer......er zijn spullen hier in huis die ik niet wegdoe, wel opgeruimd en af en toe haal ik ze te voorschijn, en komt Ogin erbij...aan haar zie ik dat er niets vergeten is......en op dat moment is er ook je houding natuurlijk. Het is en blijft zo triest het verlies.
Oh nee, heel veel sterkte gewenst :(
Ah gossie wat ongelofelijk naar! Heel veel sterkte!
Véél sterkte met je verlies
Hoe Gaat het? Ik snap wel dat het nog niet goed gaat hoor, maar vraag het toch.
En hoe is het met Nukka?
Weerom dank voor het medeleven.
Nukka is een dappere meid die er probeert het beste van te maken. Al kan soms opeens de tristesse nog toeslaan. Dan merk je dat ze haar hondenpartner mist en aan haar denkt.
Ongeveer een week na de dood van Nanu kwam ze om een extra wandeling vragen in de namiddag. Dus dat doen we nu dagelijks. Het hoeft niet veel te zijn, gewoon van thuis uit een half uurtje op pad. Dat vindt ze fijn, iets van haar wat we voorheen niet deden.
Elke donderdag tussen 2 en half 3 (het uur waarop Nanu stierf) houd ik een soort herdenking, een moment van bezinning. Dan komt Nukka erbij zitten en staren we beiden naar de kaarsvlammetjes en mijmeren wat.
Vanaf april hoop ik weer in het Noorden te reizen. Dat gaat erg emotioneel worden, zowel confronterend als louterend. Al die plaatsen, al die belevenissen, zoveel jaren lang, overal is Nanu aanwezig. Ik moet al huilen als ik er nog maar aan denk...
Nukka is net zoals jullie in de rouw, fijn dat jullie dat samen kunnen doen, veel mensen vergeten dat soms door hun eigen verdriet.
Ja ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor, je gaat naar een omgeving met allemaal herinneringen, mooie herinneringen, dat gaat hard worden, maar misschien gaat het je ook wat geven, namelijk nog meer verwerking, ook voor Nukka.
Ik hoop dan ook dat het toch fijn wordt, met een lach en een traan.
Natuurlijk komen er herinneringen , als wij op vakantie zijn dan kunnen we ook niet om de herinneringen van Faro heen, gelukkig hebben we Sam, dat is een boefje dus die maakt ons wel aan het lachen.
Maar dat het zwaar is weet ik..
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?