Twijfels en uitgeblust door puppy 
Sinds 3 weken hebben wij een nieuwe pup. Hij is nu 11 weken. Mijn hele leven droomde ik al van een pup. Sinds de eerste week ervaar ik al zeer veel stress door de puppy. Hij kan niet zijn rust vinden en is nog nooit uit zichzelf in slaap gevallen. Behalve in de nacht, dan gaat het prima. De pup blaft zeer veel en bijt ons continue in de benen. Nu weet ik dat bijten en veel energie bij een puppy horen, maar onze puppy lijkt niet van stoppen te weten. Zelfs als we alle impulsen weg halen weet hij geen rust te vinden. Ik voel me al 2 weken slechter dan ik mij ooit heb gevoel en compleet uitgeblust. Het gevoel dat we de slechtste beslissing uit ons leven hebben genomen overheerst.
herkennen mensen dit gevoel?
Dit gevoel hebben veel mensen! Je leven veranderd er echt even door want alles draait even compleet om de pup. Het wordt alleen echt beter, het is even door zetten maar probeer er ook vooral van te genieten hoe moelijk dat nu ook lijkt.
Ik wil je vooral te tip geven om te zorgen dat je pup voldaan is. Ze mogen al 10 min per wandeling per levensmaand lopen dus 4 wandelingen x aantal maanden. In jou geval dus al z'n 30 min per keer. Ook hadden wij de vriezen vol liggen met gevulde kongen, onze pups waren hier altijd enorm druk mee. Daarnaast na een wandeling ook goed kauwmateriaal aanbieden (bullepees, runderoren, lamsoren, runderkophuid, churpi enz). Zorg dat je de hele dag kauwmateriaal hebt liggen, pups hebben een enorme kauwbehoefte en het ontspant ook nog eens.. wij hadden ook de hele dag kauwmateriaal liggen van die simpele witte botjes enz, alleen na de wandeling dan kregen zn botje. Zodat ze hun rust zouden pakken. Als dit niet werkte, deed ik onze pup aan de lijn en ging ik zelf zitten tot de pup zich over gaf. Uiteraard wel met iets van een botje of een kong. Een pup moet dit allemaal nog leren.
Mocht je pup jou bijten, geef je pup dan iets in de bek waar hij wel op mag bijten. Een botje, speelgoed noem maar op. Werkt dit niet, loop dan weg en negeer je pup even compleet.
Lees de héle puppypijler maar eens even door! Dan zal je zien dat je niet de enige bent.....
https://www.hondenpage.com/hondenforum/categorie/19/puppy.php
Ja, heel veel mensen hebben dit gevoel, je bent daar zeker niet alleen in. Er komen vaak berichten als het jouwe hier op het forum.
X-aantal weken later komt er dan een update: mens en pup hebben elkaar beter leren kennen, vinden hun draai, kunnen gedrag beter plaatsen en het plezier en de vriendschap overstijgt de frustratie en de vermoeidheid.
Leg de lat niet te hoog, probeer wat meer mee te gaan met the flow, verwacht niet dat alles instant goed gaat... jullie komen er wel! 
Wel fijn dat de nachten al helemaal goed gaan.
Het is inderdaad een kwestie van elkaar leren kennen, in een ritme komen, vertrouwen opbouwen. Daarbij komt een grote portie humor wel van pas. En niet teveel van jezelf eisen, of van de pup.
Misschien heb je hier iets aan
http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien
Veel dank voor al jullie reacties.
Doet me goed deze te lezen. Goede tip om ook altijd iets van een bot of lamsoor te hebben voor m.
Ik ga het maar zien als een oefening in geduld.
"
Ja maar ook niet vergeten om ook nu bewust van de pup te genieten.
Ik herken het totaal niet, maar als ik dit forum moet geloven, dan heeft iedereen last van puppy-stress.
Bij sommige mensen wordt het beter, anderen doen hun hond weer weg.
Ik herken dit ook totaal niet….
Volgens mij normaal gedrag van een pup…
miss idd niet te veel van een pup verwachten en naar een leuke puppy cursus gaan, pups spelen graag en willen en moeten dingen nog leren… en idd lekker veel kluiven
veel succes!
Ah de puppy-blues....
Heb je misschien de mogelijkheid om een puppycursus te gaan doen? Hier leren vooral de baasjes heel veel en kun je vaak ook terecht voor vragen/zorgen etc.
Welk ras is je puppy? Ben nieuwsgierig maar ik kan mij ook voorstellen dat er een groot verschil is tussen een maltezer of jachthond puppy.
Ik herken het persoonlijk ook niet..Maar ik had al 2 jonge kinderen toen ik mn eerste eigen pup in huis nam.En dat was voor mij net zoiets als kind nummer 3 ;)..Maar ik ken het wel van bekenden, in de meeste gevallen wordt het echt beter..Zoals eerder al gezegd zijn genoeg beweging en veel kauwmateriaal echt heel belangrijk.
Of ik er last van had, nee, was gelijk verliefd, en ik heb altijd hele makkelijke puppen gehad van een heel groot ras...wat ik anders deed misschien ? Nam ze al heel vroeg mee de auto in en ging naar een rustige plek, waar geen honden waren en daar zat ik of liep ik met de pup en liet haar dr gang gaan, lekker weg op ontdekking, overal snuffelen, en ik speelde met de pup, verstoppertje spelen of ergens zitten op een bankje en samen iets eten...en dan bleef ik wel zo,n twee drie uurtjes weg, weinig wordt er dan bewandeld maar wel indrukken opgedaan...thuis een hele rustige hond, had kauwmateriaal in huis , dat we samen vasthielden...lekker kluiven veel endorfine aanmaken en de hele avond en ook op de dag een rustige hond....kijk eens naar de behoefte van je hond en als je dr tijd hebt trek er gerust op uit....wandelen hoef niet wel lekker indrukken opdoen in een rustige omgeving...thuis de rust zelve....en je hebt de pup nog maar pas vergeet niet te genieten, de pup is zo groot.
Yup 
Herkenbaar had zelfs de eerste twee weken van "Ik breng hem terug!" Je hele tent wordt afgebroken zeg maar gerust. Het is eigenlijk het zelfde als een pasgeboren baby. Je hele schema ligt gelijk in puin. Denk je rustig te gaan zitten? Hop daar gaat die baby intercom weer. Met pups is het idem voor mij. Dat uitgebluste gevoel? Had ik ook, moest echt even een ritme er in vinden.
Overigens, het is heel persoonlijk of je er last van hebt of niet. De ene pup is de andere ook niet. Met mijn eerste pup had ik het ook. Maar zelfs mijn moeder, die een dag in de week oppasste, was steenkapot na een dag.
Maar dat werd echt beter. En uiteindelijk vond ik het zo leuk dat ik er zelfs nog een pup bij nam! Deze is overigens wel makkelijker, en niet alleen omdat ik weet waar ik aan begon.
Adem in, adem uit. Het is herkenbaar voor sommige en het wordt ook echt beter.
Ik heb nooit puppy blues gehad in de zin van dat ik het niet meer zag zitten.
Wel af en toe moe, een pup kost veel tijd, zindelijk maken etc.
Maar erg of wat dan ook vond ik dat helemaal niet.
Je weet gewoon dat het eerste half jaar - jaar je heel veel tijd in je pup moet steken om hem alles te leren.
Vooral de eerste maanden kosten veel energie, je bent voor je idee met niets anders bezig dan met de pup.
Maar dat hoort erbij, het gaat vanzelf beter.
En na een aantal maanden tot een jaar zeg maar, weet je hond de routine van jullie leven en gaat zich er in voegen.
Dan gaat alles al veel makkelijker en hoort je hond er gewoon bij.
Bij sommige mensen wordt het beter, anderen doen hun hond weer weg. "
Ik herken het ook niet hoor . Kwestie van aanpassen , en dan komt het allemaal goed . Ik had een peuter en een pup , plus een hond van 2,5 jaar en een kleuter die 8 x daags van en naar school gebracht moest worden . En dan ging ik om 17.00 uur aan het werk .om 23.00 uur was ik wel moe ja .
Een baby, maar dan met de leuke extra’s dat ze al kunnen lopen, en bijten, en slopen, en op je vloerkleed poepen. Het is maar goed dat puppy’s best een aandoenlijk voorkomen hebben. Anders had niemand het geduld met ze.
Ik ben nog steeds verrast hoe mensen een pup ervaren.
Ik denk dat iedereen wel begrijpt hoeveel gedoe en vermoeiend een baby is...maar schijnbaar als een dier heb je geen recht dezelfde turbulentie veroorzaken (slapeloze nachten,dingen niet automatisch begrijpen of kunnen ivm leeftijd ect)
Ik zie jullie als wereld vreemde mensen...Wat had je verwacht op je roze wolk?
3 weken nu dat je eigen wereld anders loopt en je klaagt al...kom op nou het is een baby dier wat je hebt gekozen..grow up en doe wat meer je best en begeleid je baby dier...die er is door jou roze wolk gedachte over puppies..
Een opgevoede hond kost tijd en energie..deal daarmee en je hebt een dierbare vriend voor hoelang ze leven.
oh peuters kunnen ook prima slopen ..kast naar beneden trekken of poep aan de muur smeren ect..
een hond leert sneller met de juiste aandacht dan een mensen baby als je er maar energie insteekt op maat als baby peuter puber
een hond leert sneller met de juiste aandacht dan een mensen baby als je er maar energie insteekt op maat als baby peuter puber "
Een peuter is dan ook geen baby.
3 weken nu dat je eigen wereld anders loopt en je klaagt al...
Toch niet erg, als mensen op een forum hun onzekerheden even willen aftoetsen?
Ieder ervaart veranderingen in z'n leven op een andere manier. Stress, onrust, zorgen maken,... net als vreugde en plezier: fijn dat het gedeeld kan worden!
beide zijn onhandig in gebruik en afhankelijk van een volwassen iemand voor juiste sturing ..zelfstandig zijn is niet realisties in verwachting..mens of dier
Ieder ervaart veranderingen in z'n leven op een andere manier. Stress, onrust, zorgen maken,... net als vreugde en plezier: fijn dat het gedeeld kan worden! "
inderdaad beter vragen dan niet..maar gebrek aan realisme erger ik me aan...kom op drie weken en je ergert je aan je pup??Welke roze wolk kom je dan van...
Ik herken het echt! En het wordt echt beter, echt waar! Dit zijn echt puppy blues. Ik had er buikpijn van en kon wel janken. Mijn terrier bleef ook gewoon in onze benen hangen. Vreselijk was het. Je moet hier echt doorheen. Ik heb de liefste hond ever nu! Echt het komt goed! Het is zwaar en neem ook tijd voor jezelf. Probeer af en toe wat uurtjes oppas te regelen en doe wat voor jezelf. Voor een pup zorgen is zwaar dus blijf ook goed voor jezelf zorgen. 
De ene ergert zich aan een berichtje op een forum en de andere aan zijn pup... en allebei willen ze dat even ventileren. 
klopt in zekere zin, maar ik vind het altijd raar wanneer je ergens voor kiest je de consequenties niet ziet...en ja ik kies niet voor puppies maar voor oudere honden..sommige ervaren..sommige hebben net zoveel of meer aandacht nodig als een pup om dingen te leren of meer..maar bewuste keuzes in de zin van..weten dat je er niet met 3 weken afkomt in training bij een aantal.
ik snap gewoon niet dat mensen niet snappen dat een babydier aandacht en veel tijd kost voor het een levenslange dierbare vriend word.
ik snap gewoon niet dat mensen niet snappen dat een babydier aandacht en veel tijd kost voor het een levenslange dierbare vriend word. "
Aach, ik denk dat Pim er gewoon even helemaal doorheen zat..Het was altijd zijn grote droom en dat valt nu een beetje tegen..Hij moet ook eerst leren om een pup op te voeden..Aan zijn laatste berichtje maak ik op dat hij heel blij is met alle advies en denk dat hij er over een paar weken om lacht..Komt vast goed.
Dat hoop ik wel,maar het idealiseren van aanschaf en hebben van een dier vind ik verontrustend.
Grote dromen zijn leuk.. voor onderzoek en realisme beter..advies zoeken ook goed..
Breek me de bek niet open en kinderloos hier maar wel "go to" oppas. Niet eens een peuter maar dat kreng kon al kruipen! Volle boterham pindakaas in je toen nog high tech keyboard. Nog geen 30sec mijn ogen van dat wormpie af! Laat staan mijn wagen 
Was gewoon gelijk een rijdende kliko na even 1 lift naar huis.
Dat gezegd? Wie zijn correcte achterbak vervoer aan hond ziet er nog een beetje mooi en nieuw uit? En hoe vaak moet dat achterbak raam met glassex behandeld worden?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?