Border collie en autisme

Sla dan alsjeblieft kngf over. Die hebben geen idee over autisme.

Hulphondorganisaties gebruiken honden om als WERKhond in te zetten. Een werkhond heeft hele specifieke kenmerken, is TO daar naar op zoek?Veel van deze organisaties geven bijvoorbeeld de voorkeur aan labradors en golden retrievers. Als je deze honden genoeg uitdaging geeft zijn het hele leuke honden. En als hulphond krijgen ze deze uitdaging ook automatisch, aangezien ze regelmatig aan het werk kunnen. Maar als iemand een rustig knuffelhondje zoekt met niet te veel poespas kan het toch net een tikkeltje te veel van het goede zijn. Ik vrees dan ook dat advies van zo’n organisatie niet helemaal goed geplaatst kan zijn. Maar misschien ben ik wel te pessimistisch over de adviezen van organisaties en fokkers. Ik heb gewoon de negatieve ervaring dat ze te veel vanuit hun eigen straatje spreken.

In geval van kngf zijn de autisme honden afgekeurde blindengeleidehonden.

Volgens mij zijn het geeneens hulphonden, maar buddyhonden.. Gewoon een huishond met een interessante naam. Klinkt waarschijnlijk beter dan “afgekeurd”.

Eens met de anderen die de border afraden. Ik zou inderdaad voor een stabiel ras gaan dat zich niet al te snel zal laten beïnvloeden door jouw stemming. 

Verder denk ik dat je ook moet kijken naar wat jij een hond kunt bieden. Een hoeve hebben is leuk, maar kijk ook echt even goed naar jezelf. Ben jij iemand die weinig buiten komt en geen zin heeft om lange afstanden te lopen, neem dan geen (actieve) hond 'zodat je eruit moet'. Mijn ervaring met autisme is dat er vaak weinig discipline is en als je dan van jezelf al geen actief persoon bent, zal een heel actief ras vaak niet aan z'n trekken komen. Niet omdat je het hem niet gunt, maar simpelweg omdat je juist door je autisme misschien niet de discipline op kunt brengen om er elke dag meerdere keren (voor langere tijd) uit te gaan. Niet alleen tijdens zon, maar ook in storm en midden in de nacht.

Ben je juist wel van jezelf al heel actief met bijvoorbeeld wandelen en sporten e.d., dan is een wat actievere hond juist goed voor je. 

Nog een tip: ga ook bij asiels langs. Daar zitten vaak hele leuke honden tussen en het grote voordeel is dat ze al volwassen zijn. Je weet dus veel beter wat je krijgt en zindelijk maken is veel gemakkelijker. Aan de andere kant is een stukje opvoeding al door iemand anders gedaan en dit is misschien niet zoals jij het zelf zou willen. Maar mijn ervaring met mijn opvanghondje uit Roemenië is dat ze zich vaak goed aanpassen. Vooral als er ook een klik is tussen jou en de hond. 

Enfin, succes :D!

Een officiële hulphond opleiden kost veel tijd en geduld, dus de kosten zijn indetdaad enorm hoog. Veel gemeentes vergoeden dit via de wmo. Moet wel aan voorwaarden voldaan worden.

Ik bedoel de honden scholen wazrbij je met hulp van trainer aan huis zelf leert je hond op te leiden. Als iemand een hulphond wil opleiding maar nog geen hond heeft. Kijken ze ook vaak mee naar welke rassen en karakters het meest geschikt zijn.

Ik was al op zoek geweest naar de school waar ik specifiek aan moest denken. Maar eerder niet van op de naam kwam. 

https://www.doggo.nl/bedrijf/1841/hulphondenschool-de-click-arnhem/

De meeste hulphonden opleidingen en centra zitten hartstikke vol maar ze beschikken wel over kennis qua wat een goede match is en wat niet. 

Dat doet de kngf dus ook - ik heb hier aan deelgenomen - maar de docenten zijn onvoldoende bekend met autisme en denken dat autistische kinderen allemaal  contactgestoord zijn en weglopen.

Nou reageerde ik niet ook gelijk een opgeleide autismehond aan te praten hoor. Alleen al om de prijs niet.

Maar ze hebben wel een dosis kennis en ervaring in het opleiden van autismehond het begeleiden van degene met autisme zelf om de hond op te leiden.

En een advies vragen mag neem ik aan altijd. 

Ik kan wel roepen een Berner Sennen. Maar die zijn een kort leven beschoten en veel gezondheids ellende. Dus dat zal ik niet snel adviseren ondanks ik er hele fijne ervaring mee heb en de 1 een ware hulphond werd zonder opleiding en de ander me juist dwong alert te blijven waardoor er geen ruimte was om tijdens een wandeling overprikkeld te raken. Ze gaf me de kans niet. Op 2 heel verschillende manieren heb ik aan beiden enorm veel gehad. 

Dat is een standaard gemaakte fout. Dat het verkeerd word ingeschat en gaat uit van het vroegere klassieke voorbeeld gecombineerd met laag iq en blijft daar vaak in hangen. Ondanks van diverse kanten al jaren word geprobeerd een beter beeld te scheppen van de enorme diversiteit. 

Bij mijn weten is dat bij Click anders. Daar word gekeken naar de persoon karakter, problematiek en wat de wens is qua hond/training en wat je zelf aan de hond kan bieden. 

--

En kngf traint dan tegenwoordig meer soorten hulp honden hun hoofdbasis ligt nog altijd bij blind geleide honden dat is kngf van ouds-her en zit ze in hart en ziel. De rest voelt daar (wat mij betreft) meer aan als bijzaak. (kan ernaast zitten hoor. Ik heb niet het recht daar volledig over te oordelen gezien ik naast dat ik er veel over gelezen heb en de facebook volg enzo, er zelf nooit ben geweest en niemand ken die daar is geweest).

Van click heb ik in dat opzicht wat meer gehoord. En van iets dichterbij gezien. o.a. Met hun hulp getrainde Soho honden. En als er naast soho hond meer nodig is bij voorbeeld door ptss of autisme word dat meegenomen. Dus naast specifieke hulp honden ook combinaties. Getraind op wat nodig is. En waarvoor het nodig is dat ras en karakter aan bepaalde voorwaarden voldoen.

Maar het gaat mij erom dat het fijn is als er vanuit een ervaringshoek word meegekeken.

Als ikzelf ooit de keus maak voor toch nog weer een hond. En ik dus niet meer zou kiezen voor het ras dat mijn hart heeft gestolen. Zou ik advies inwinnen. En zelf zou ik dan toch ook de mogelijkheid dan onderzoeken om wel voor een hond de gaan die geschikt is om ook als autisme/ptss-hond op te leiden. 

Maar dan moet er eerst wel zoveel veranderen. Zoals een loterij winnen 

Ik weet niet of je van een hond kan verwachten dat hij jou rust biedt. Wat wel kan is samen de rust en de prikkels opzoeken wanneer gewenst.

Borders zijn hiervoor niet geschikt. Ze zijn fantastisch maar ze hebben gewoon standaard ADHD ;-) Wat ik zelf geweldig vind omdat ik dat ook heb.

Mijn rescue zou uitermate geschikt voor jou zijn, houdt van regelmaat, rust, niet teveel prikkels dus uren struinen en snuffelen in de natuur. Is absoluut actief maar pakt thuis lekker zijn rust en is ontzettend gehecht aan ons, zijn gezin. Hij is van de structuren, dus als ik 2x op een bepaald bankje gezeten heb met hem dan is dat vanaf dat moment de norm en moet dat altijd.

Ik weet niet of je het ziet zitten om een rescue te adopteren maar het zou ook een optie kunnen zijn.

In theorie biedt elke hond je structuur en actie, maar border collies zijn gemiddeld genomen geen relaxte honden qua karakter. Ze zitten over het algemeen hoog in hun spanning, horen en zien en ruiken álles en springen bij het minste of geringste op voor actie. Als jij daar dan weer op reageert, kun je elkaar lekker opfokken.

Ik zou denk ik eerder een ras zoeken dat wat 'koeler in de kop' is.

@Blanche? Heb je al een beetje gekeken naar wat bij je past? Of ben je geschrokken van de "Nee, nee"? Niet doen hoor. Borders zijn vol energie maar ook volledige concentratie op de baas. Prima keus maar werk aan de winkel voor jouw om je keuze te trainen.

Met zoveel zelfbenoemde autisme-experts en amateur psychologen was ik ook vertrokken.

LMaooooooo... you made my day Heerlijke opmerking, love it.

Ieder mens met autisme is anders, maar een Border Collie zou bij mij niet passen. Ik heb autisme. Op mij komen ze vaak nerveus en druk over en juist die grote concentratie op de baas of op een balletje maakt mij nerveus. Ik voel al heel veel onrust in me als ik al aan het hebben van een Border denk. 

Het beste past bij mij een hond die stabiel is, niet snel van zijn stuk is. Een hond die zelfvertrouwen en rust uitstraalt. Ook een hond die over het algemeen sociaal is naar mensen en andere honden. In het verleden had ik Berner Sennenhonden, die waren heel prettig. Daarna twee Eurasiers. Na een paar pittige beginjaren vond ik die ook heel fijn en een goede match. Een Golden retriever of Labrador lijkt me ook geschikt.

Onlangs was ik naar de Silken Windsprite Dag. Dat vind ik ook ontzettend leuke en mooie hondjes. Buiten levendig en in huis rustig. Sociaal naar mensen en andere honden. Kunnen over het algemeen goed loslopen, jachtinstinct valt mee. Geschikt voor de hondensport, maar het is geen must. Ze passen zich makkelijk aan als ze een dag wat minder beweging of uitdaging krijgen. Geen blaffers.

En zo is het. Ik heb ook autisme, maar zou prima met een border collie overweg kunnen, maar zie niet hoe een Berner Sennen of de genoemde retrievers bij mij zouden passen.

Door de actiebereidheid van een border collie kun je heel gefocust op elkaar 'werken' en is het een uitstekende afleider voor de prikkels uit de omgeving.

Prikkels die voor elke autist anders kunnen zijn.

Valt toch reuze mee? Ik zie vooral mensen die meedenken omdat ze het ras goed kennen en ik zie echt geen rare adviezen voorbij komen. En ik denk dat veel mensen wel iemand in hun omgeving hebben met autisme. Dat maakt je niet direct expert of amateur psycholoog maar gewoon iemand die mee wil denken over een vraag op een forum. 

Zo vond ik het ook niet overkomen hoor, dat jullie je voordeden als expert of amateur psychologen. Inderdaad meedenken en de ervaringen met de Border Collie delen. Nuttig en vooral blijven doen, wat mij betreft.

Hallo Blanche, 

Wat vervelend dat je last hebt van die tics.  Je zoekt dus een hond die rustig is , invoelend - lief. En ook sterk, om dingen aan te kunnen. En je hebt ook veel ruimte. Heb je al eens gedacht aan een Berghond?

Op dit moment heb ik een Tatra-berghond puppy;  haar foto staat op mijn profiel. Het is een heerlijk beestje, maar uit ervaring ken ik haar alleen nog maar als pup. Ze heeft een rustige beer-achtige manier van doen.

Vroeger heb ik een Pyrenese Berghond gehad, ook een teefje. Zij werd een heel trouwe beschermende hond, sterk en rustig. (je kon haar ook héél vrolijk krijgen, maar daarna werd ze weer rustig) Als zij ergens spanning zag, dan greep ze meteen in. Als ik bv naar de dierenarts ging  en de wachtkamer zat vol met gespannen dieren, dan ging ze de kring rond om één voor één kontakt met die dieren te maken. En vanzelf werden die dieren dan rustig.     Tijdens een avondwandeling zagen we eens iemand midden op straat liggen. Meteen liep ze naar hem toe en ging half over hem heen liggen om hem warm te houden. Ze keek me toen heel nadrukkelijk aan, zo van: "dit moet ik doen!"  Ze had goed aangevoeld dat hij onderkoeld was.

Misschien zal een Pyreneër niet meteen weten wat ze met tics moet doen, maar de wil om te helpen is heel sterk bij hun - als je ze dit toelaat. Ze zijn er goed in en daarom doen ze het ook echt graag. Je kunt ze evt. laten zien wat goed helpt bij een tic. Ze hebben een zachte aanpak van nature en ze zijn flexibel.

Nou hopelijk heb je hier iets aan. Heel veel sterkte in ieder geval.