Mastceltumor stadium 2

Hallo andere leden,

Vorige week donderdag hebben wij onze labrador retriever (2 jaar?!?!) laten opereren wegens een raar bultje aan zijn poot.. helaas bleek dit dus een mastceltumor stadium 2 te zijn.. 

Gelukkig is de operatie wel goed gelukt en hebben ze op deze plek alles kunnen verwijderen.

Nu ben ik erg benieuwd naar soortgelijke gevallen die ervoor gekozen hebben dit niet verder te laten behandelen (chemotherapie en/of bestraling) en ook niet vaker een bultje hebben weggehaald en wat hier de prognose van is/was.

Hoop snel van jullie te horen!

Triest dat bij je nog jonge hond Mastceltumor/Mastocytoom is gevonden.

Graad 2 kan kwaadaardig zijn; graad 3 is kwaadaardig.

https://mcvoordieren.nl/kennisbank/mastocytoom-hond/

Ik heb hier geen ervaring mee.

De zoekfunctie van dit forum werkt niet goed. Als je googled met "hondenpage mastceltumor" vind je diverse oude topics over dit onderwerp. Misschien heb je er wat aan.

Ik hoop voor je dat de tumor door de operatie geheel onder controle is.

Bedankt voor je reactie, ik ga zeker even kijken!

Wat vervelend!

Bij Penny is er ruim een jaar geleden ook zo’n tumor verwijderd, hij zat op haar achterpoot en was al behoorlijk groot (was vanaf de buitenkant niet goed zichtbaar).

Die operatie is toen ook goed verlopen en toen de resultaten van het opsturen van de tumor bekend waren bleek het om een graad 2 te gaan, maar wel echt net aan graad 2 (net geen graad 1 meer). Verder kreeg ik toen ook te horen dat er een paar mm omheen weg gehaald is en dat de complete tumor is verwijderd.

Inmiddels zijn we dus ruim een jaar verder en er zijn (zonder verdere behandeling) geen nieuwe tumoren gevonden. Ook bij de röntgenfoto's die laatst zijn gemaakt (om een andere reden) was er niets zichtbaar.

De poot is helaas niet volledig genezen aangezien die stijver is dan de andere en ook mindere bespiering heeft. Ze heeft er een stuk sneller last van. Dit was minder geweest als we zodra het kon fysio waren gaan doen. Bij jouw hond kan dit natuurlijk anders zijn. Penny was toen al 11, had al soms klachten met haar poten en de operatie was zwaar. Haar hele achterpoot heeft open gelegen en ze heeft hem een week volledig ontlast wat voor die poot en de rest van haar lichaam erg slecht is geweest.

Bedankt voor je reactie en vervelend om te horen dat Penny dit allemaal heeft moeten doormaken! Ondanks dat vind ik het vooruitzicht toch redelijk positief gezien er nu een jaar niets gevonden is! 

Wij zijn gisteren weer met Jack naar de dierenarts geweest omdat hij zijn hechtingen eruit had gelikt (iets met een kap loskrijgen terwijl wij 2 uurtjes weg zijn..) en zij stelde ons ook wel wat gerust. 

Laten we hopen dat het lang goed gaat, ook bij Penny!