Librela injectie

Gelukkig, wel zielig zeg :( Hopelijk ontsteking snel weg.

Zie mijn eigen topic. Hij wordt zeker opnieuw de oude. Zo snel zijn we van onze Jack niet vanaf 

Fijn!

Kenji weer heerlijk aan het genieten hij heeft weer zon blij bekkie, ik zag hem zelf een klein beetje rennen en tussendoor geeft hij Luna zwemles. Zo mooi hoe dat gaat met honden. Als hij nu weer een beetje kan genieten zijn die injecties het dubbel en dwars waard dus lieve mensen ik zal zeker de tweede injectie aanraden.

Wat fijn zeg en ook zo snel al nadat de tweede prik is gezet.

Bij Shep is het morgen een week geleden dat ze eerste prik kreeg. Buiten dat ze nu gemakkelijker op en af de bank gaat zie ik geen verschil. Wandelen blijft langzaam. Vooral heel veel willen snuffelen. Op stukken waar niet veel interessants te snuffelen valt, loopt ze iets beter door.

Herkenbaar ging bij Kenji ook zo hij kreeg zelfs een soort spierpijn aan zijn achterhand en in de derde na vierde week ging het weer slechter maar sinds de tweede prik zie ik echt vooruitgang samen met de voedingssupplementen Primeval en Puur Soepel. Als het zo goed blijft gaan ga ik hem ook anabole voor zijn spieren erbij geven maar mocht het niet beter gaan heeft hij deze vakantieweek een fantastische tijd morgen gaan we naar zijn golden vriendjes bij het Soesterduin is ook een golden van 12 jaar.

Echt slechter gaat het nu nog niet want traag wandelen deed ze al. Afwachten maar. De anabolen zijn nu al tweeënhalve week geleden, dus daar moet ik niks meer van verwachten. Supplementen geef ik ook nog steeds. En ook onsior, dat is haar pijnstiller. Veel plezier morgen.

onze hond heeft ook zijn 2e spuit gekregen. ook hij blijft heel langzaam lopen. ik ben ook met Gaos bij de fysio geweest (dry needling) daar knapte hij wel van op. donderdag weer voor de 2e keer fysio. Op een gegeven moment weet je niet meer wat je moet doen. Ik vind het zo zielig. ik denk niet dat hij pijn heeft maar helemaal happy is hij ook niet.
Wat is de vlg. stap wat je nog moet/kan doen als niets helpt. :( 

Ik ben bang dat je dat antwoord wel weet? Een hond met pijn laten lopen wilt niemand, toch?

Geef fysio even de tijd, dit kan ook zeer goed werken als ze voorbij de spierpijn zijn. 

Hoi Caroline mag dit wel Onsior ik heb de bijsluiter even gelezen, ik ga hier even niet aan beginnen gezien Kenji ook al niet tegen de Galliprant kon en ben ook gestopt met de Metacam.

Niet gebruiken bij dieren die lijden aan maagdarm-zweren of hepatische ziekten
Niet gelijktijdig gebruiken met andere non-steroïde, ontstekingsremmend medicijn (NSAID’s) of corticosteroïden, medicijnen die normaal worden gebruikt bij de behandeling van pijn, ontstekingen of allergieën.

Ik heb met de dierenarts afgesproken als de tweede injectie niet helpt dat ik niet meer begin aan de derde injectie dat ik dan alleen nog anabole ga proberen en als dat ook niet helpt en ook de voedingssuplementen niet want die moet je ook even de tijd geven zeker een maand die kunnen de functie van de pijnstillers overnemen dan ga ik met Kenji helaas het laatste traject in wat je eigenlijk niet wilt maar ik laat Kenji ook niet met pijn lopen. 

Zo sta ik er ook in. Heel soms bekruipt me het gevoel of ik met dit alles al niet te ver ga. Maar als ik hem dan lekker gek zie doen, dan weet ik gewoon dat het nog niet klaar is. Ik ben als de dood dat ik tever ga, uit egoïstisch oogpunt. Dat ik het welzijn van mijn hond uit het oog verliest en mijn welzijn voorop zet. Maar gelukkig heb ik mensen om me heen die met me meekijken. De da zei vd week ook "als jij op het punt komt dat je dé beslissing gaat maken" dan gaan we Phen-Pred nog proberen. Ik weet nu al dat we dat dus niet gaan doen. Het is het uitstellen vh onvermijdelijke. Ik denk eigenlijk ook dat ik daaraan onderdoor ga, dan. Natuurlijk is, wat ik nu ook aan het doen ben, verlengen. Maar het is anders. Snap je. 

Sterkte allemaal x 

Ja dat mag. Ik mag zelfs niet direct stoppen met de insior van de da. Als ik zie dat het beter gaat door de librela mag ik de onsior wel afbouwen naar 0. Maar dat durf ik nu nog niet want zie weinig verbetering.  Oh en volgens de da is het voordeel van librela dat het met geen enkel medicijn een wisselwerking heeft. Zelfs niet met prednison enzo zij hij nog.

Je moet inderdaad niet egoïstisch zijn naar je hond maar de beslissing nemen ik ook moeilijk waar doe je goed aan, het is toch een beslissing tussen leven en dood. Ik vraag me ook wel eens af of dierenartsen ook niet tever gaan tegenwoordig. Aan de andere kant bij mijn andere hond Pepper wist ik eigenlijk gelijk wat ik moest doen en hij was 8 jaar, komt tijd komt raad denk ik dan. Heel veel sterkte. Groetjes Sandra 

Ik vind het toch wel héél moeilijk.

Ik zie 95% van de hondenliefhebbers hier continue zeggen: Als een hond chronische pijn heeft dan is dit voor mij de grens, dan geef ik mijn hond een dodelijk spuitje want dat is géén leven meer.

Ik zal mijn eigen hond als voorbeeld nemen. Hij heeft een misvormde rug sinds zijn 0 jaar. Hij heeft daar dus al zijn hele leven een beetje pijn van. Dus dan had ik hem al 16 jaar geleden een spuitje moeten gegeven hebben? Is het dan egoïstisch van mij om hem 16+ jaar lang een 'leven' te geven waarbij de pijn er wel steeds is, meer beheersbaar en niet van dat niveau dat mijn hond er géén zin in heeft? Dus zo éénvoudig vind ik de beslissing toch niet.

Maar ja ik begrijp het. Een hond kan niet praten. Als je hond er nog plezier in heeft, beslis jij dan als eigenaar dat het gedaan is ermee? En hoe weet je zeker dat je hond nog plezier heeft in het leven of niet? Is de pijn tolereerbaar voor je hondje of is het ne harde stevige hond die tegen véél pijn tegenkan en dit niet toont?

Mijn hond is gene held en toont wanneer hij echt pijn heeft. Dan ligt hij daar maar wat te slapen, zielig te kijken en te zeggen: Papa help! Hij laat ook zijn plas altijd lopen als hij véél pijn heeft. OK zijn rug doet inderdaad altijd pijn, maar hij heeft nooit anders geweten + die pijn is tolereerbaar. Al moet hij de laatste 2 jaar wel elke 5 weken een spuitje krijgen hiervoor. 1x spuitje te laat gegeven door omstandigheden --> Dan lag ie te huilen en liet hij zijn urine lopen.

Mijn hondje loopt ook héél traag nu. Maar dat is geleidelijk aan zo gekomen. Hij loopt steeds trager en trager. Zijn achterpootjes zijn gewoon héél zwak geworden.

In het weekend had hij véél pijn aan een tandvleesontsteking. Dan liet hij zijn plas dus ook lopen en wilde hij niet meer drinken en eten. Nu is hij beter en drinkt en eet hij opnieuw.

Neen ik vind het niet zo gemakkelijk. Ik hoop onze hond nog te houden tot na de winter, en misschien nog een laatste goeie lente en/of zomer. Maar de dag dat de pijn niet meer kan onderdrukt worden, hij te veel pijn krijgt of hij niet meer zelfstandig kan lopen en zelfstandig kan drinken en eten, dan zal het tijd zijn. Tot dan laat ik hem nog maar eventjes verder doen.

Zijn laatste checks (maandag jongstleden) ivm hart, longen, nieren, blaas en darmen waren allemaal goed tot zéér goed. Alléén ja zijn rugje (al levenslang) en zijn achterpootjes zijn echt wel stevig aan het verslijten.

----

Besluit: Eerlijk? Als eigenaar merk je echt wel wanneer het naar zijn einde loopt. Een hond kan misschien de pijn verbergen, maar als eigenaar ken je je hond door en door en zie je wel door je hond doorheen. Ik zal wel weten wanneer het tijd is, en als de tijd er is? Ja dan zal ik mijn egoïsme opzij moeten plaatsen. De kwaliteit van leven van je hond is gewoon véél belangrijker en dan zal je door de zure appel moeten bijten en de beslissing nemen hé.

Dat is een moeilijke. Zie mijn post. Mijn hond krijgt al spuitjes sinds januari 2020. In het begin hielpen die enorm goed en liep hij meteen terug rond als vanouds (dus niet zoals bij jou hond die wel traag blijft lopen). Dus het middel helpt weldegelijk bij mijn hond. (In mijn geval prednisone)

Hij is dan eigenlijk vlotjes blijven lopen tem februari dit jaar. Maar dan heeft mijne Jack een serieuze blaasontsteking gekregen. Hij is daar van moeten herstellen maar hij mocht ondertussen niet meer gaan lopen van de dierenarts voor zijn herstel te bevorderen. Nu is dat dus allemaal stijf geworden en lopen aan de lijn lukt nu dus niet meer.

Hij kan nog altijd wel zelfstandig lopen maar nu inderdaad erg traagjes en alleen nog in de tuin (zie profielfoto)

Ik snap je hoor makila, ik ben ook niet zo van de meteen spuitje bij kwaal/pijn. Ik vind dat de dierenartsen hier juist vrij snel die richting op pushen? Maar dat is misschien ook een lokaal/regionaal iets. Maar ik denk dan, bij oudere mensen met Kims kwaaltjes zou je toch óók niet euthanasie aanraden als die persoon nog heel veel plezier in het leven heeft? Kim heeft ondertussen allerlei kwaaltjes: ze glijdt uit/kan niet altijd goed opstaan op gladde vloer, ziet en hoort niet meer goed, krijgt dus anabolen voor sterkere achterhand. Ze is niet 100% zindelijk meer, dus ze heeft 's nachts wel eens een ongelukje met een keuteltje dat eruit rolt voor we buiten zijn en heel af  en toe plast ze binnen. Loopt verschrikkelijk langzaam. Heeft artrose. Er komen met enige regelmaat kwaaltjes voorbij als blaasontsteking of hernia/rugklachten.

MAAR. Ze wil altijd ALTIJD met ons mee naar buiten, staat nog steeds te stuiteren bij de voordeur. Springt zelf in de auto om maar te voorkomen dat we zonder haar weggaan (kan ze nog). Springt op de bank als we niet thuis zijn. Als we niet elke dag gaan wandelen, is ze BOOS en VERVELEND en gaat ze ons de hele dag irriteren tot we iets leuks met haar gaan doen. Ze eet heel heel graag. Wil nog steeds overal bij zijn. Kan nog makkelijk een of twee uur wandelen, zij het dan heel heel langzaam.

Dan ga je haar toch echt geen spuitje geven? Ookal heeft ze artrose, heeft ze daardoor chronische pijn. We doen ons best dat te behandelen, en als we het gevoel hebben (of zouden hebben) dat ze het leven er niet meer door ziet zitten, als ze niet meer mee wil, als ze niet (of minder) wil eten... we kennen haar signalen als ze ziek is en niet meer wil (met baarmoederontsteking; die kon gelukkig nog behandeld worden). En ik vertrouw erop dat we weten wanneer het goed is geweest. Ze heeft wel eens een dag waarop ik denk: jemig, ik denk dat het einde er nu toch aankomt. Zoals laatst met die aanval. Maar als ze dan de volgende dag weer fit is, dan toch niet.

We hebben van de dierenarts een boekje gekregen over 'hoe/wanneer hak je de knoop door', en daar stond iets in dat volgens mij een goede tip was: kijk aan het einde van elke maand hoe het ging. Denk je, terugkijkend: "Fijn dat hij/zij deze maand nog heeft gehad!" dan is het de moeite om nóg een maand te doen. En denk je, terugkijkend: "Wat een rottijd was deze maand voor hem/haar", dan is het misschien goed geweest.

Tot nu toe zijn alle maanden nog "fijn dat ze die nog heeft gehad!" voor ons. Maar we blijven reflecteren :)

Kenji heeft vandaag een fantastische dag gehad wat heeft hij genoten in SoesterDuinen dit geluk en plezier nemen ze niet meer van hem af en van mij ook niet  en dit had hij vorige maand echt niet gekund.

Lastig allemaal he. Mijn hoofd loopt nu ook weer over. Mijn grens bij Shep is als ze niet meer zelf op kan staan en daarnet lukte dat een paar keer bijna niet. Ik heb vandaag gewerkt en zag op de camera dat ze op verschillende plekken lag en het dus op zich nog wel kan. Maar nu ik net zag hoe moeizaam ben ik bang dat ze het al gauw niet meer kan. Maar ze had een klein stukje gerend met de kliko achterom zetten (dat vindt ze altijd erg leuk) en dan denk ik misschien gaat het daardoor slechter. Maar dan vraag ik me weer af of ik het voor mezelf aan het goed praten ben. Een collega vroeg vandaag of ik de grens aan het verleggen ben. Ik denk nu nog niet. Ik heb zelf chronische migraine en daardoor vaker pijn dan geen pijn en ik krijg ook geen spuitje. Maar aan de andere kant zijn er momenten genoeg dat ik dat wel zou willen. Maar Shep lijkt geen pijn te hebben.

En dan nog de librela. Ik lees meer ervaringen met door achterkant zakken en traag lopen. Zou het dan beter gaan als hij is uitgewerkt of juist na de tweede injectie. Stel ik laat haar inslapen terwijl ze over een maand wel beter op kan staan? Pfff warboel in mijn hoofd zeg.

Maar wat heeft Kenji een fijne dag gehad. Die is weer mooi meegenomen.

Ik ga maandag met een vriendin en haar 2 oudste tervueren en Shep naar bos. Kijken of dat nog te doen is.

Het is wel goed dat je camera's hebt. Zo kan je zien wat je hond doet als hij jou niet ziet hé.

Mijn hond kan soms (niet altijd), niet meer op zijn eigen poten staan en ook niet meer lopen, maar alleen ALS hij mij ziet.  Als ik dan hem negeer en wegga naar de andere kant van het huis, dan kan hij plots wel lopen en komt hij af!

Het is een slimme kerel en hij weet dat ik ongerust ben en dat ik hem een beetje wil helpen. En daar probeert hij natuurlijk zoveel mogelijk van te profiteren! Het is dus soms eerder van NIET willen dan niet meer kunnen. Daar moet je dus ook rekening mee houden, want ja honden zijn soms wel slim/snugger.

Eens hij in de tuin is, kan hij trouwens wel altijd rechtblijven en rondlopen zonder enig probleem.

Haha wat een slimmerd. Maar dat zal bij Shep niet het geval zijn hoor want zij is keihard voor zichzelf en haat het om geholpen te worden. Ik heb haar pas sinds een week zover dat ik haar zonder morren op de bank mag helpen. Dan zet ze zelf haar voorpoten erop en wacht totdat ik haar een kontje geef. Maar daarvoor wilde ze toch steeds per se zelf proberen, wat dan mislukte en dan grommen naar mij als ik kwam helpen. Als een hond verontwaardigd kan kijken omdat ze geen hulp wil, dan is zij het wel.

Ja zoals ik al zei: Onze hond is gene held (een pijntje? Auw auw auw dan!) en hij houdt er net wel van geholpen te worden. Dat is een beetje anti-hond, hij is een beetje te veel verwend vrees ik. En op dat vlak is het ook gene stoere krijger.

Hoi Caroline ik had dat vorige maand ook afspraak gemaakt met de dierenarts maar er was niets aan zijn knie of een eventuele hernia het was een soort spierpijn, spieren die hij al heel lang niet meer had gebruikt en je ziet het na de tweede injectie gaat het ineens echt heel veel beter. Natuurlijk is hij sneller moe als jonge honden maar hij kan weer genieten misschien toch even met je dierenarts overleggen. 

Oh wat een heerlijk gevoel moet dat zijn, om je hondje nog zo te zien te genieten. Zeker als je het bijna zelf hebt opgegeven om dit nog te zien (is een aanname, maar dit lees ik in je teksten, maar ik kan het verkeerd hebben). 

Hoi Chantal,

Dat heb je goed gelezen toen hij in de tweede week niet meer op zijn achterhand kon staan dacht ik echt nu moet ik de dierenarts gaan bellen nu is het afgelopen, daarom zijn deze extra mooie dagen zo genieten. 

Groetjes Sandra

Zonet onze Jack in het gras in het midden van de tuin gelegd en even gecheckt of hij nog recht kon geraken en terug verder kon lopen. Hij keek sip en vies van: Papa help mij maar ik negeerde hem.

En ja hoor, hij stond zelf recht en kwam dan langzaam naar mij gelopen.

Maar als dat niet meer zou gaan --> Dat is toch ook ne dealbreaker voor mij.

Waarom moet je hem in het gras leggen? Kan hij zelf niet het gras op lopen dan? Je zegt dat je wilde kijken of hij nog zelf op kon staan maar staat hij gedurende de dag nooit op dan? 

Ik zeg het eerlijk Pepper mijn vorige golden was pas 8 jaar oud hij kon nog moeilijk opstaan aan zijn achterhand en had ik eigenlijk de afspraak gemaakt om hem in te laten slapen dinsdag na de pasen maar op zaterdagochtend (paaszaterdag) kon hij ook niet meer op zijn voorpoten staan en heb ik gelijk de dierenarts gebeld. De honden hebben op een veldje voor de kerk afscheid genomen daar had ik hem nog even op al zijn vier zijn poten gezet maar Kenji liep hem zo onderste boven naar de dierenarts gereden en daar hebben ze twee uur samen pootje aan pootje gelegen. 

Er is een goot tussen het terras en de tuin (grasperk). Hij kan daar nog over springen met moeite, maar ik heb het hem nu gemakkelijk gemaakt hé. Hij is net ziek geweest, dus ik ga het nu ook niet te hard forceren.

Update: Het wordt stilaan tijd om al afscheid te nemen. Wanneer het moment daar zal zijn doet het dan hopelijk minder pijn. Dat kan morgen zijn, maar ook begin volgend jaar, misschien nog wat later, I dont know .. dat valt echt niet te voorspellen.

Ik snap het wel. Op het laatst is het zo lastig te bepalen wanneer het tijd is. Ik heb gisteren een fijn half uur met Shep gewandeld en gesnuffeld. Het was een goeie dag. Maar gisteravond kwam ze een paar keer onhandig op haar kont terecht omdaf ze voor de bank stond te drammen dat ze erop wilde maar dat kon niet want ik had visite. En als ze dan zo raar op haar kont beland, dan moet ik ook helpen haar overeind te zetten. En ze kan gelukkig nog wel zelf poepen. Had ze gisteren ook buiten gedaan. Maar daarna binnen schoot er toch weer een drol uit toen ze op de grond lag. Het gaat nog te vaak goed om afscheid te nemen. Maar ik ben bang dat het dadelijk opeens snel slechter zal gaan. Wat jij zegt. Misschien volgende week wel maar misschien blijft het nog paar maanden zoals het nu is en dan hoeft het nog niet.