Librela injectie

Beste Andrea wat is je hond nog jong voor al deze maatregelen, wat heeft je hond als ik vragen mag.

Ik kreeg de keuze of Galliprant of Librela en niet allebei. Kenji kon niet tegen de Galliprant dus hiermee gestopt en daarom de keuze gemaakt voor Librela met Metacam. Ik heb ook Flexadin gekregen maar ik ga terug op Primeval en Puur Soepel en ga stoppen met Metacam, is fijn voor acute pijn maar niet om het dagelijks te blijven geven.  

Hieronder staat beschreven wat Primeval en Puur Soepel doet gezien je jonge leeftijd van je hond heb je hier misschien iets aan, om nu het hele hondenleven voor Galliprant te moeten kiezen is wel heel heftig. 

Heel veel sterkte.

Groetjes Sandra

PrimeVal Gelatinaat ® is hét voedingssupplement voor uw hond. PrimeVal Gelatinaat ® is actief in het bot (botdichtheid en breuken), banden en pezen (verrekking), de nagels (scheuren) en de haren; dus in feite in de gehele hond! In het verleden ook bij hem gebruikt en hij knapte hier zo van op dus deze weer ingezet.

Puur Soepel, Als een hond ouder wordt of zwaarder kan het kraakbeen langzaam slijten, waardoor de gewrichten gaan schuren. Puur Soepel bevat de optimale combinatie van glucosamine, chondroitine en MSM. Samen zorgen ze ervoor dat de enzymen die kraakbeen afbreken worden vernietigd en nieuw kraakbeen wordt aangemaakt.

Puur Soepel helpt bij bestaande problemen en helpt gewrichtsproblemen te voorkomen. Door de aanmaak van nieuw kraakbeen zal de hond weer snel soepeler gaan bewegen. Meestal zie je verbetering na 4 tot 10 weken. Puur Soepel is een voedingssupplement en geen medicijn. Het is een hulpmiddel om de gewrichten gezond te houden en gewrichtsproblemen te voorkomen.

Wil nog niet teveel hopen want ze heeft natuurlijk pas gisteren om 17.00 de injectie gehad en wandelen gaat nog steeds traag. Misschien gaat dat ook gewoon niet meer sneller door haar leeftijd maar daarnet is ze van de bank gesprongen nadat ze daar heel lang had gelegen en dan zakte ze tegenwoordig door zo'n beetje al haar poten heen. Nu alleen een klein mankje en ze kon direct verder lopen.

Bij mij gaat het wandelen ook nog steeds heel traag wel iets sneller maar volgens mij is bij hem de pijn uit zijn voorpoten verdwenen en houdt hij zijn achterpoot heel stijf met lopen, ik ga straks even naar het strand en kijken hoe het gaat en dan maandag zijn tweede injectie om te kijken of er verschil gaat optreden, ik hoop dat er voor hem met de tweede injectie meer vorderingen zijn. 

Herkenbaar. Is denk het nadeel als er meerdere dingen aan de hand zijn. Ook ik heb het idee dat ze pijn aan haar voorpoot had en dat dat beter gaat maar ze blijft wel veel door haar achterhand zakken maar dat zijn waarschijnlijk de spieren en daar doet librela niks aan. Dierenarts zei al dat ik geen wonderen moest verwachten. Maar ik denk nu dat ze dus toch wel pijn aan voorpoot had en als dat beter blijft gaan, zal ik daarmee ook al wel blij zijn. Al ben ik steeds bang dat het dadelijk toch weer slechter gaat. Laat je weten hoe het op het strand is gegaan? Ben benieuwd naar tweede injectie, jouw hond is nog niet zo oud, hopelijk gaat hij nog wel wat sneller lopen. Ik denk dat ik dat bij Shep wel kan vergeten. Ze wordt ook steeds onzekerder op straat door heel slecht zien en horen. Blijft dan vaak stil staan.

Mijn hondje heeft last van artrose in de rug en krijgt een inspuiting sinds januari 2020. Sindsdien loopt hij steeds trager en de laatste maanden is dat héél traagjes.

Wil dat zeggen dat een injectie (in dit geval met prednison) niet helpt? Jawel hoor. Ik heb 1x door verlof van de dierenarts, niet tijdig een nieuwe injectie kunnen plaatsen en ik dacht: Ach die ene week verschil maakt nu ook niet uit. Ik ga hiervoor niet speciaal naar een andere dierenarts.

Mijn hond had toen plots zoveel pijn dat hij ter plaatse waar hij stond, zijn blaas liet lopen. Hij kreeg dan ook een epileptisch achtige aanval (gewoon van de pijn). Sindsdien let ik erop dat hij steeds tijdig zijn spuitje krijgt want anders is de pijn echt niet te harden voor hem en niet hondswaardig. Een hond laat zowiezo niet snel pijn zien dus als hij dan bovenstaande signalen geeft, dan weet je hoe laat het is.

Zo'n spuitjes helpen dus inderdaad alleen tegen de (ergste) pijn. Dankzij die spuitjes heeft mijn hond weinig tot géén pijn, en is het eigenlijk alleen stijf en stramheid dat hij voelt. De dierenarts checkt regelmatig of hij [véél] pijn heeft en dat blijkt niet zo te zijn. Maar de spiermassa die weg is, IS weg hé! Mirakels bestaan niet. 

Gisteren heeft Dave zijn librela gekregen. Over 2 weken bellen hoe het gaat. Kosten 97 euro, hij heeft me ook gematst, vlgs mij. In de toekomst zou ik hem zelf mogen zetten ivm mijn beroep in de zorg en BIG registratie. Dave liep heel mank met links. Donderdag is hij flink gekraakt door de fysio en vrijdag de prik. Gisteren liep hij nog manker, maar dat is eigenlijk ook normaal na een fysiobehandeling. Vandaag loopt hij een stuk beter. Maar.....sinds gisteravond flapperende oor, voelde heel warm, rusteloos. Vanmorgen nog steeds. Dus naar da (daves linker gehoorgang is in 2019 verwijderd door de vele middenoorontstekingen) en hij blijkt een beginnende oorontsteking te hebben rechts. Zucht...mijn brein ziet het hele proces alweer opnieuw gebeuren, he! Druppeltjes met ab 2x daags in zijn oor. Ik las op de fb pagina over Librela dat huidproblemen, ontstekingen op spuitplekken, allergische reacties ook een bijwerking konden zijn. Dus ik meteen met argusogen librela te beschuldigen... Maar even relativerend. Dave is een hond met vele problemen. 

Trouwens de da was geweldig. Mijn 1e keer bij dierenkliniek Ouddorp in Alkmaar, bij de big boss vd kliniek. Orthopedisch onderlegd. Fijn gesprek gehad. Had echt het gevoel dat hij deskundig is. Terwijl mijn da me liet zwemmen en ik alles zelf uitzocht en hem ging vertellen wat ik ging doen. Fijn dat een da de controle overneemt. Heb ik nu ook nodig. Want ik dacht alles wel te weten op dit gebied, maar dat is dus nog niet zo. We gaan, hopelijk, over 2 weken afbouwen met gabapentine. Dave is ook te zwaar, ik schrok zelfs van zijn gewicht. Dus weer aan de afval. 

Ik zie het eigenlijk wel zitten. Holelijk snel ook mijn andere hond  

Heb een paar nadelen sinds de injectie. Al weet ik natuurlijk niet zeker of het door de librela komt want ze is ook gewoon oud. Maar opeens heeft ze nu wat dementachtige dingen en als ik haar aandacht geeft gaat ze ontzettend klappertanden.

Ik noteer alles in een soort dagboekje wat me opvalt aan Dave, na de prik. Dat bespreek ik over 2 weken met hem. Dave ligt dan ook onder een vergrootglas. Misschien kan jij dat ook doen? Het kan ook van tijdelijke aard zijn. Heb je facebook? 

Nee ik heb geen facebook maar op mijn werk kan ik wel op Facebook en daar heb ik ook in die groep zitten lezen. Daar kwam ik ook wel dat demente tegen en ook waggelende achterkant maar dat dat ook weer over kan gaan. Dat heeft Shep nu ook. Ik schrijf het ook op hoor.

Die achterkant hadden we hier dus ook, maar ik nam aan dat dat door een hernia kwam? Zou bizar zijn als het door die injectie komt...

Is dat nu nog steeds bij jouw hond of is dat over gegaan? Ik ging Shep net uitlaten en ze liep met haar achtekant alsof ze dronken is. Ik schrik ervan en hoop heel erg dat het tijdelijk is. Heb haar ogen al gecontroleerd want was bang voor weer een gvs. Maar dit is toch anders en wel heel toevallig 4 dagen na injectie. Alsof ze scheef loopt.  En veel meer slapen doet ze.

Het is lastig he want jij denkt aan die hernia en mijn hond heeft spondylose en daar kunnen ze ook zwabberende achterhand van krijgen maar valt wel op dat het na die injectie is. Ook dat demente had ze niet. Nu heeft ze al een paar keer in de huiskamer met haar neus zo'n beetje tegen de muur staan staren.

Af en toe dat demente / slecht zien had/heeft onze hond wel, meer slecht zien dan dement wel. Maar dat zwabberen inderdaad bijna direct na de prik, en nu is het grotendeels over tenzij ze een rare beweging maakt tijdens het wandelen, dan schiet het er blijkbaar weer in. Het is echt een heel typisch hernia-kwaaltje, 'dronkemansloop', vandaar dat de dierenarts daar ook vanuit ging.

Volgende week krijgt ze de tweede librela-injectie. Als het dan wéér gebeurt, weet ik genoeg. Dan gaan we het niet nog een keer doen. Want ze wordt er wel veel sterker van in haar achterpoten, maar als dat samengaat met zwabberend lopen en veel sneller omvallen, dan schiet het alles bij elkaar genomen alsnog niet op natuurlijk.

Dave heeft ook spondylose en het viel mij ook dat hij een tikkeltje meer zwabberde met zijn achterhand dan normaal. Maar hij ligt nu ook echt onder een grotere vergrootglas dan normaal. Ik vind Dave juist wel meer alert, wat wakkerder als hij wakker is. Hij slaapt nl veel, altijd al gedaan maar de laatste tijd veel meer en dieper.

De da gaf wel aan dat we de spieren van Dave sterker gaan maken. Af vd gabapentine, dat hem wat slaperiger maakt en meer aan het maken. Hij had het over soorten injecties etc. Maar ik zoek het liever in aquatherapie etc. Dus daar gaan we aan werken. Dat wapperende is bekend bij Dave en aquatherapie ook. Nu eerst afvallen. 

Hebben jullie nu niet dat bij elk ander dingetje dat de hondjes laten zien je hart een slag overslaat?

He Chantal, als ik eerlijk ben heb ik de hele dag hartkloppingen. Heb straks late dienst en dan kijk ik ook telkens als het kan even op de camera of het wel goed met haar gaat. Moet zeggen dat Shep al langer niet super stabiel meer loopt. Haar koppie is na de gvs van 2 jaar geleden altijd beetje scheef blijven staan. Evenwicht is dus niet top. Hoe oud is Dave? Staat vast ergens maar zie het zo gauw niet. Hond van een kennis heeft ook veel baat bij die aquatherapie. Helaas is Shep doodsbang voor zo'n bad. Dus dat doe ik haar maar niet aan.

Oef, ik heb geen idee of dit van de librela komt, maar beetje enge episode net... ze liep vanochtend opeens heel gek met een pootje te trekken, echt beetje neurologische tic leek het. Ze had al gepoept, direct daarna nog een keer in de tuin en toen is ze gevallen en lag helemaal languit, helemaal slap. HELP.

Naar binnen getild, geprobeerd rimadyl te geven maar ze slikte hem niet eens door. Liet hem gewoon uit haar mond vallen. We hebben het heel even aangekeken... haar oortjes en oogjes waren steeds wel heel alert, dus geen toeval oid, ze zag ons duidelijk en reageerde op ons.

en kwartiertje later ofzo tilt ze zo actief haar kop weer op, werkt een snoepje naar binnen en de rimadyl en lijkt ze opeens weer halverwege fit.

Echt huh?

We kijken het nu verder nog even aan, maar dit is echt heel raar... Als ze niet steeds zo alert was geweest, zou ik iets neurologisch verwachten, een toeval of een epileptische aanval misschien? Nu leek het meer een soort pijnaanval (zoiets heeft ze ook wel gehad toen ze haar baarmoederontsteking had, maar tja, die baarmoeder zit er niet meer in). Maar ze reageerde niet ergens op dat er specifiek pijn was bij aanraking (doet ze normaal wel) en het verbeterde voordat ze pijnstilling had gehad..?

Oef.

Wat jullie zeggen, de hele tijd je hart vasthouden met van die oudjes....

(Mocht het niet verder verbeteren/nog een keer gebeuren, dan gaan we uiteraard naar de dierenarts. Maar hier zal de dierenarts ook niks mee kunnen, als ze gewoon weer normaal daar voor de deur staat...)

Dit soort situaties zijn altijd heel lastig. Shep had in het verleden regelmatig wat ik toevallen noemde. Ze trok dan opeens met 1 of 2 poten,  kon niet goed opstaan en als ze opstond, viel ze direct weer om. Verder ook gewoon alert, reageerde op mij en probeerde naar mij toe te komen. Verschillende artsen destijds gezien, de 1 dacht partiële epilepsie, de ander dat ze te weinig dronk en er daardoor kort te weinig zuurstof naar haar hersenen ging, of zoiets. Weet het allemaal niet meer precies. Ander dacht hele lichte gvs aanvallen. Het duurde nooit langer dan een paar minuten. Op een gegeven moment ging het mij opvallen dat het steeds was nadat ik haar pipet tegen teken had gegeven of inenting. Beide nooit meer gegeven en nooit meer aanval gezien. Maar weet dus eigenlijk nog steeds niet wat het precies was. Hele rare reactie op die middelen. Zouden sommige honden dan misschien ook zo raar op de librela reageren? Maar fijn dat hij nu weer bijgetrokken is. Ik duim dat het zo blijft. Moeilijk allemaal he.

Ze heeft smakelijk gegeten en we hebben een uur gewandeld, dus nu alles weer normaal... geen idéé waar ze op reageerde. De librelainjectie is al een maand geleden. Ze heeft verder geen medicijnen of wat dan ook gehad.

Soms weet je het ook gewoon niet met die oudjes. Gelukkig nu alles weer oké. Hopelijk houden zo.

Oudjes hé.

Onze Jack wil sinds deze namiddag plots niet meer drinken en niet meer eten. Hij wil ook niks meer doen en ligt nu beweegloos te rusten/slapen. Nochtans was hij héél de week tot op heden in goede doen. Hij was de laatste tijd wel héél actief en hij heeft ook de laatste week dubbele porties gegeten (dus enorm véél). Ik vermoed dat de batterijen even gewoon leeg zijn en meneer 2 dagen recup nodig heeft (dat is nog al eens gebeurd). Het zal weer afwachten worden tot morgen en zien hoe hij zich dan voelt.

Ik ken het. Heb ook een camera op Dave gericht als ik te werk ben. Maar ik ben gezegend met een vriendin/oppas, die tegenover me is komen wonen en die ik altijd kan inzetten in nood. Man man man, wat is zij belangrijk. 

Dave is 11, maar heeft zoveel gehad. Radius Curvus, nood maagoperatie, GVS, linker gehoorgang verwijdering waardoor zijn linkerkant gezicht verlamd is en zijn evenwichtsorgaan is aangetast en dus zijn koppie ook scheef is. Hij heeft al jaren ernstig artrose, spondylose, ED, iets bij zijn staart. Hij loopt na dat gehoorgeintje wat wappie, maar kan zich zo goed redden. Hij is geboren voor het ongeluk. En nu heeft hij weer een oorontsteking, dus heb mn billen bij elkaar. Hij telt dan wel 11 jaren, maar hij is oud... hij oogt zelfs oud. Snel grijs. Zijn lijf heeft zijn leven lang klappen opgevangen, dus ben ook niet verbaasd. Vandaar dat ik ook overal bovenop zit en alles, maar dan ook ALLES zie. Maakt mij overigens ook sneller ouder, vlgs mij. 

Pfff zit eerlijk gezegd met tranen in mijn ogen. Wat ontzettend veel ellende om mee te moeten maken in één hondenleven. Arme Dave. Dan snap ik helemaal dat je er zo bovenop zit. Maar wat fijn dat je een vriendin zo dichtbij heb wonen. Ik heb niemand in de buurt helaas die kan helpen of af en toe de zorg even over kan nemen. Mijn rug voelt inmiddels als die van een oude vrouw van het constant op de bank slapen enzo. Gelukkig heb ik het voordeel dat werk 3 minuten fietsen is en ik dus snel thuis kan zijn als ik iets verontrustends op de camera zie.

Jeetje, wat een schrik. Ik zou daar ook helemaal van geschrokken zijn. Wat me nu wel een beetje opvalt is dat al onze honden iets neurologisch in het verleden hebben meegemaakt. Dave kan ook niet tegen vlooiendruppels in zijn nek. Heb dat vroeger wel gebruikt, maar zijn huid reageerde daar zo op dat zijn haar daar gewoon uitviel, dus mee genokt en ben op de homeopathische toer gegaan. Ook geen ontwormingsspul, maar testen. Wel de jaarlijkse vaccinaties. Maar elk jaar de Weilvacc. En om de 2 jaar de grote shot. 

Ik hoop dat die uitval een eenmalig iets was. Dave heeft ook een soort spierspasmes gehad. Niet zo heftig als die van jou, maar wel zo dat hij met zijn achterpoot trok en soms door het hele huis rende. 1x Heeft hij een "aanval" gekregen waarbij hij ongeveer 5 minuten plat over de grond kroop. Dierenarts kon er ook niks van maken. Het is daarna ook nooit meer gebeurd. Alsof hij even kortsluiting maakte ofzo. Dave heeft een tijd aan de magnesium gezeten voor de spierspasmen, tot dat niet afdoende was. Op tip vd da ziet hij nu op Puur Muscle mass, en daarna niet meer gezien. Ik ben een beetje afhoudend dit neer te zetten, want zodra ik zeg of opschrijf dat bepaalde dingen niet meer gebeuren gebeurd het daarna juist weer. Alsof ik de Goden verzoekt ofzo. Ps. Ik heb vd week het dossier van Dave toegemaild gekregen. Deze telt 97 pagina's. Is toch wat?

Vreselijk. Ik duim voor jullie. 

Ja het is eng hoor! Kim heeft tot de laatste twee jaar echt NOOIT iets gehad, maar sinds ze 15 is geworden en die baarmoederontsteking kreeg, is het allemaal niet meer zo fit als normaal. Toen met die ontsteking had ze dus ook een paar keer een soort 'aanval' en dat was dus puur een pijnaanval, niks neurologisch. Dus zou kunnen dat dat nu ook was, al snap ik dan ook niet waar die plotselinge acute pijn vandaan kwam die ook weer weg ging.

Nou ja, we kijken het maar aan. Ze is nou eenmaal 17, het heeft ook niet zo veel zin om telkens maar naar de dierenarts te blijven rennen als ze daarna weer gewoon in goede doen is (boven de 1/2x per maand dat we toch al gaan zegmaar :P).

Oef dat is ook heel spannend zeg. Ik hoop dat hij gewoon lekker aan het bijkomen is.

Tja, elke keer kijk je toch: is dit dan het moment dat we hem/haar kwijt gaan raken?

Tot nu toe is het bij Kim zo vaak weer helemaal goedgekomen, dat we ondertussen bijna niet meer geloven dat ze echt ooit dood zal gaan :')

Ik heb dat ook dat ik vaak niet durf te zeggen dat iets goed gaat want dan gaat het altijd daarna weer fout. Inderdaad de goden verzoeken. Toch doe ik het steeds weer en dan gaat meteen weer mis. Nu heb ik vandaag heel veel rondjes gelopen want het kind poept niet. Ben nu terug van werk en nog steeds niet. Ze heeft gisterochtend om 6.30 voor het laatst gepoept. Vind ik echt lang. Heb de pot phylisium vezels net maar uit de kast getrokken. Hebben jullie dat ook? Dat je veel meer middeltjes voor je hond in huis hebt dan voor jezelf? Duim voor morgenochtend een drol. Anders moet ik daar weer iets mee.

Wat eet ze? Bij vers vlees poepen ze idd minder. Ja, mijn keukenkastje staat vol met medicatie, supplementen, drankjes, zalfjes, druppeltjes, pilletjes, pollen, poedertjes. 

Mijn teefje wilt ook weleens een plasrondje overslaan. De stresskip heeft dan weer iets engs gehoord en dan is het meteen klaar. Gebeurd vaak de laatste ronde. Voorheen werd ik hier super gefrustreerd van, maar ik merkte dat dat niet hielp. Dus heb me er maar in berust dat ze dan niks doet. Ze wekt me wel als ze moet plassen en anders doet ze het binnen. No biggy. Maar honden kunnen het heel lang ophouden. Soms wel 3dgn. Oudere honden die bewegen minder, eten en drinken minder. Dus dat is de stoelgang ook minder. Misschien beetje zalmolie in het voer doen. Als ze moet, dan komt het vanzelf. Maar idd, ik ken het gevoel. Als alle 3 de honden alles gedaan hebben, dan ben ik altijd weer een gerust baasje. Zeker voor het werk.

Dus jouw teefje plast ook minder. Dacht altijd dat ze het juist minder goed op kunnen houden als ze oud zijn maar Shep plast nu vaak 14 uur gewoon niet. Vandaag ben ik gelukkig vrij want net nog geen poep. Afgelopen nacht kon ze niet goed opstaan en is er in de paniek een heel kleim drolletje uitgeschoten maar meer kwam er niet. Ze krijgt al iedere avond zalmolie en ochtend groenlipmossel vloeibaar. Ik doe straks die vezels nog wel een keer. Anders da maar weer bellen. Ze eet geen vers want dat lust ze niet. Maar ze eet tegenwoordig wel 3 verschillende brok en regelmatig een blikje natvlees omdat ze heel kieskeurig is geworden. Daarom moet ik veel wisselen.

Hij wil nog steeds niet drinken en eten. Zijn urine en stoelgang zijn nochtans normaal qua kleur. (Hij gaat dus nog wel naar buiten als hij moet plassen of zijn bevoeg doen)

Als ik hem geforceerd wat vocht geef, dan houdt hij het ook wel binnen. Hetzelfde met wat voedsel. Hij geeft dat dan alvast niet over.

Dat wordt dus weer een bezoekje naar de dierenarts.