Niet kunnen wennen aan pup

Hi allemaal,

Ik heb een yorkshire terrier van bijna 12 jaar oud via een stichting. Hij is nu ruim 2.5 jaar bij ons en dit gaat elke dag beter. Je merkt dat hij echt wel wat heeft meegemaakt in zijn leven. Mijn ouders hebben sindskort een pup, teefje, ook een yorkshire terrier. Onze hond wil helemaal niks van haar weten, alleen al als ze in zijn buurt komt begint hij al te grommen. Hij springt dan ook meteen bij iemand op schoot om bescherming te zoeken. Zodra de pup geen aandacht aan hem besteed dan gaat hij wel uit zichzelf rond lopen maar zodra ze ook maar richting hem kijkt dan begint hij al te grommen. Het grommen zelf wordt ook steeds feller.. als je ze een paar uur bij elkaar laat dan gaan ze wel in elkaars buurt liggen.. maar elke keer (vanaf februari nu) begint het al zo.. het maakt niet uit of we van te voren wandelen samen.. of waar ze elkaar zien. Heeft iemand tips? Hij hapt ook naar haar maar heeft gelukkig niet zoveel tandjes.. de pup wordt er niet warm of koud van als hij gromt en ziet het meer als spelen..

Mijn hond heeft ook niks met pupjes. En dat hoeft ook niet. Zij jaagt ze ook weg op een zeer luide manier. Ik vind ook niet iedereen even leuk, dus waarom moeten honden dat wel? Je hondje is 12 jaar, een senior. Een pup is druk etc. Ik snap dit wel. Zolang er niet gevochten wordt en beiden elkaars ruimte respecteren, zou ik dit zo laten. Ook dit is opvoeding. Het kan zijn dat, als pupje wat ouder is, de relatie zal veranderen. Taak aan jullie is om te zorgen dat de ruimtes ook gerespecteerd blijven door beiden en daar in te grijpen waar nodig, zeker als de pup de ruimte vd senior niet respecteert. 

Zou ik overigens huiverig zijn om elke keer de pup op schoot te nemen als senior gromt. 

De oudere hond heeft er helemaal geen trek in. Ze laat in hele nette hondentaal merken dat ze niets met de pup gaat doen. Hier ga je niets aan kunnen veranderen. Veel honden van die leeftijd hebben er helemaal geen zin meer in.

Corrigeer de oudere hond niet, die doet niets verkeerd. Als de pup de oudere hond niet met rust laat zul je zelf moeten ingrijpen. 

Bedankt voor jullie antwoorden. Het is nu zo dat de oudere hond steeds op schoot springt als de pup ook maar kijkt. Ze hoeven elkaar inderdaad ook niet leuk te vinden! Ik denk dat de pup hem inderdaad geen ruimte geeft, ik ga eens proberen wat er gebeurt als we meer ingrijpen wanneer de pup hem geen ruimte geeft. Nogmaals bedankt!

Bescherm je hond tegen de pup. De oudste zegt, ik wil je niet. Accepteer dat en help je oude hond. Zo leer je dan de pup als hij naar de oudere hond gaat , nee, niet daarheen, rust voor alle kanten. 

Onze hond wil ook niks weten van de pup van mijn ouders. Gaat ook bij ons op schoot zitten, als de pup niet op houdt met haar lastig te vallen dan snauwt ze een keer goed. Ik geef ze een eigen rustig plekje, zodat de pup niet meer bij onze hond kan komen. We hebben een ren als afscheiding..

[toevoeging: weer eens gereageerd op het hoofdbericht en pas erna reacties gaan lezen. Het was al duidelijk dus feitelijk is mijn bericht daarmee overbodig] 

Dan is de pup gewoon te druk voor de oudere. Hij geeft netjes zijn grens aan. Zorg dat dat gerespecteerd word en dat de pup of afstand blijft. En dwing vooral niks af. Dan vraag je erom dat de pup gegrepen word. 

En niet elke hond kan if wil een pup om zich heen de de wat oudere hebben er gewoon vaak geen energie voor. Voor zo'n druk ding. Vaak onvoorspelbaar. Leker met rust laten en accepteren en aanvaarden. 

Als de pup ouder is kan het alsnog veranderen. Maar dan zoekt de oudere zelf wel toenadering. Maar als mensen zich met dat soort zaken gaan bemoeien en perse willen dat het vriendjes worden. Dan komt het sowieso niet goed.