Overleden hondje

Lieve mensen van dit forum.

Mijn lieve hondje is dood. Ik ben zoo verdrietig! Ineens heb ik allerlei rare vragen die mijn hoofd spoken en wist niet waar ik ze kon stellen, maar hier vind ik misschien wel antwoorden.

Mijn Flopsje was bijna veertien. En ik was zijn alles. Maltezers zijn wel van die "verliefd op de baas" hondjes maar mijn Flopsje was daar de overtreffende trap van.  Ik was zijn alles. Ik heb gevraagd of hij af en toe nog eens langs wilde komen. Hij had niet zoveel met andere honden of mensen. Zou hij nu wel gelukkig zijn? Zal hij mij nog wel kennen als ik pas over veertig jaar dood ga? Zal hij ook op een punt komen waar hij nog wel aan me denkt maar niet meer elke dag? (Want dat gebeurd natuurlijk andersom ook. Ik hield ook veel van de hond uit mijn jeugd maar daar denk ik ook al héél lang niet meer elke week of maand aan) zou hij het erg vinden als het gebeurd? Zal ik hem nog wel kennen als ik over veertig jaar oud en dement dood ga? Hoe denken jullie over dit soort dingen? En ben ik de enige volwassene met dit soort vragen? Sommige dingen worden zo snel gewoon alweer, dat vind ik moeilijk. Bedankt voor jullie gedachten!

Anja, zolang jij je lieverd blijft herinneren zal deze altijd bij jou in de buurt zijn waar je ook bent.....voor nu heel veel sterkte.

?

:-) ik laat overal hartjes achter... maar die worden weergegeven als vraagteken.. ? wat als de herinnering vervaagt? Daar ben ik zo bang voor

Anja...boven je berichtje staan een lachend icoontje, daar op klikken en dan kan je kiezen, je schrijft met je telefoon denk ik...met je telefoon kan je geen icoontje neerzetten...vandaar het vraagteken.

Anja, dat ligt aan jou...ik heb pas mijn grote liefde verloren, ik heb een mooi hoekje thuis gemaakt, met haar foto,s....en ook mooie herinneringen in een foto album...en ook hier heb ik het nog steeds over haar...herinneringen die je koesterd die vervagen niet, die helpen je om over de pijn heen te helpen.

Dankjewel. Dat helpt. Ik zie heel veel reacties van jou. Wat schrijf je fijn. Altijd lief en respectvol.  hartjes ook gevonden! 

Anja....jouw topic, dan mag en kan je hier over je overleden hond schrijven, je gemis, verdriet...er zijn hier vele die weten wat je doormaakt, je krijgt steun en bevestiging dat er een groot verdriet is als je hond overlijd...nogmaals schrijf het van je af Anja, kan hier....en dank je wel voor je lieve berichtje.

Wat erg, sterkte met het verlies van je hondje Flopsje.

Maar ik herken het zelfs precies.

Ik had een Bolognezertje, en hij was precies zoals jij jouw hondje omschrijft, hij is 3 jaar geleden overleden.

De Bolognezer is ook een ras dat wel verliefd lijkt op zijn baas, maar mijn hondje Freggle leek daar ook de overtreffende trap van, en hij is bijna 18 geworden.

Als zo'n bijzonder vriendje uit je leven wegvalt, dat is een heel groot verlies en heel leeg in je leven.

Ik heb er vreselijk veel verdriet van gehad, het hoorde gewoon niet dat hij er niet meer was.

Dat verdriet verandert wel, dat moet ook wel want het leven gaat ook door. Maar vergeten doe je ze nooit en ze blijven altijd in je hart.

Dankjewel Sylvia! 

Ik heb gedroomd over mijn hondje. Voor hem was alles zoals altijd hij was niet extra blij. Ik wel want ik wist dat ik hem vorige week afgegeven had ik vertelde het ook aan anderen mensen en vroeg sommigen of ze hem ook wel zagen. Dit was zo. Ik was zo blij! Het viel me wel op dat hij een klein schaafwondje in zijn nek had. Klein niet héél pijnlijk maar vast wel vervelend en waar je net  niet bij kunt. En er leek tegen een zijkant aan over hem geplast? Maar hij had nergens last van. Ik heb het uitgelegd als dat hij het goed heeft maar ons ook mist en dat het pijn doet maar niet heel erg. De droom voelde fijn!

Heel veel sterkte.