Stress signalen

Hoi allemaal,
Ik ben begonnen aan een cursus voor overprikkelde honden met Marley, omdat hij in nieuwe situaties heel druk en overprikkeld word.

De eerste les ging over stress signalen. Ik wist al wel veel van deze signalen, maar ik begon me toch veel zorgen te maken toen ik de filmpjes keek. Marley hijgt, likt zn lippen, laat zn oogwit zien.. Hij komt vaak knuffelen en als we hem dan aaien zien we ook zijn oogwit en smakt hij. Als we dan stoppen met aaien vraagt hij om meer door zn kop tegen ons aan te duwen etc. Ook als we hem eten geven hijgt hij of schud hij zich uit.

Is mijn hond dan letterlijk altijd gestressed? Het is heel rustig thuis. Hij ligt altijd in zn mand of lekker te slapen. Maar als we wandelen of hij komt aandacht vragen of we maken zijn eten klaar dan heeft hij dus "stress signalen"? Hoe moet ik dit interpreteren. Als elk hijgje of oogwitje stress betekent dan heb ik wel een hele gestresste hond ( terwijl ik dacht dat hij zich binnen juist fijn voelde)

Ik denk dat je dit soort signalen altijd in context moet zien, naar het hele plaatje kijken. Bijvoorbeeld, uitschudden kan een stress signaal zijn, maar een hond kan zich ook uitschudden als hij lekker heeft liggen rollen en het zand van zich afschudt.
Ik weet niet of je Facebook hebt? Daar is een groep over kalmerende signalen met recent een paar hele duidelijke foto’s over snuffelen. Snuffelen kan ook een stress signaal zijn, maar niet elke hond die snuffelt is meteen gestresst. Hij kan ook gewoon iets interessants ruiken. In beide gevallen is de neus aan de grond, maar de houding en intentie is anders.
Dus kijk niet naar een enkel signaal, maar zijn hele houding.

Verder heeft het woordje stress een hele negatieve lading, maar een hond kan dit soort signalen ook laten zien bij positieve spanning, opwinding. Zoals wanneer hij lekker zijn eten krijgt, vol blijde verwachting.

Net als bij mensen ondervinden honden positieve (gezonde) en negatieve (ongezonde) stress.

Dat hoort bij het leven.

https://conciencia-coaching.nl/stress/verschil-tussen-gezonde-en-ongezonde-stress/

Heb je het boekje "Kalmerende signalen" van Turid Rugaas gelezen?

Overprikkeld, overprikkeld... Het is weer zo'n hippe term waar iedere hond ineens inpast, zoals ineens alle drukke kinderen ADHD hebben.

Er zullen best wel overprikkelde honden zijn maar een hoop hebben er ook gewoon geen zelfbeheersing geleerd of zijn nooit begrensd.

En nee, niet alles is een stress signaal. Honden gapen ook gewoon omdat het een belangrijke evolutionaire functie heeft, namelijk de hersenen koelen en de longen voorzien van extra zuurstof. En uitschudden is ook gewoon heel handig als je net uit een sloot komt

Ik kan je niet zeggen hoe je het moet interpreteren, ik denk ook dat sommige honden wat “expressiever” zijn dan andere. Als ik naar mijn labrador kijkt geeft ze alleen stress signalen als er daadwerkelijk wat aan de hand is. Dus bij normale gebeurtenissen eigenlijk helemaal niet. Ik speel er wel al van pup af aan op in. Als ik stress zie dan gaan we gelijk die situatie extra oefenen, ik leer haar dan te ontspannen. 

Soms is iets niet een teken van stress, maar gewoon oversprong gedrag. Mijn labrador schudt zich uit als we aanstalten maken naar buiten te gaan. Vervolgens krabt ze zich. Elke keer opnieuw. Dat is hoe haar hersenen omgaan met een plotselinge verandering van de situatie.

Een beetje hijgen en oogwit kan ook gewoon opwinding zijn trouwens. Da’s ook een vorm van stress maar niet per se negatief. 

Wat ik zelf zou doen met Marley is in moeilijke situaties blijven stimuleren tot ontspanning. Dat kan je doen door zelf kalmte uit te stralen, duidelijke aanwijzingen te geven zodat hij weet waar die aan toe is, en belonen als hij rustig blijft. Of hij nou echt zo’n stresskikker is of niet, oefenen voor ontspanning lijkt me voor elke hond prettig.

Het boekje kalmerende signalen van Turid Rugaas heb ik inderdaad! Heel veel van geleerd.

Nu vond ik het gewoon lastig, omdat ik bij deze cursus veel dingen terugzag bij Marley. Maar voor mijn gevoel is hij heel rustig thuis. Wat jullie zeggen is natuurlijk wel zo. Het is ook de context. Ik raakte al een beetje in de stress dat mijn hond blijkbaar heeeel veel stress heeft haha. 

Ik ga wel alsnog een schriftje bijhouden met wanneer hij precies signalen laat zien. Wie weet is er wel iets in huis wat hij spannend vind ( al vermoed ik dat het inderdaad enthousiasme is om te eten/ knuffelen)

Hoe doe je dit dan concreet? Wij hebben ook een nerveuze hond die snel hoog in opwinding gaat (zowel positief als negatief), wat zich uit in opgewonden kwispelen, hijgen, blaffen,... Op de hondenschool kregen we ook de tip om haar te belonen als ze ontspannen/rustig is, er een commando aan te koppelen en dat dan uit te breiden naar andere situaties, maar blijkbaar doen we dat verkeerd, want zelfs als ik haar een zachte 'Goed zo, flink rustig' geef, gaat ze gelijk weer kwispelen, oortjes plat leggen, naar me toe komen,... 

Mijn GT zegt dat je bij ontspanning een brokje moet werpen naar je hond zodat hij dicht bij hem valt en hij niet weer hoeft op te staan. Ook niet " goedzo!!" gewoon een brokje ( om inderdaad weer prikkels te voorkomen). Je hond kan het brokje rustig opeten terwijl hij nog ligt. Werkt hier erg goed

Ja, als iets niet werkt dan werkt het niet en moet je wat anders proberen. Dus als ze al opgewonden raakt van een “goed zo” dan is dat maar zo. Wat ik uit topics heb meegekregen is dat jouw hond ontspannen soms heel moeilijk vind. Dus mijn huis tuin en keuken tips werken misschien helemaal niet haha. Maar wil best concrete voorbeelden geven hoe ik het aanpak. 

Mijn labrador werd erg druk van bezoek. Ze ging opspringen, bijten (uit spel), hijgen, van die gestoorde ogen, één en al chaos. Het negeren werkte niet en verbale aanwijzingen geven ook niet. Ze bleef er zeg maar in hangen. Ik heb dit geoefend door haar op haar plaats aan te lijnen, ver weg van het bezoek en de deur. Hierdoor werd ze niet continu gestimuleerd door het bezoek, of mijn falende pogingen tot kalmeren. Zij had die afstand nodig. Zodra ze rustig was deed ik haar los en mocht ze het bezoek begroeten. Soms sloeg ze weer door en ging ze terug aan de lijn. Haar motivatie was aandacht van het bezoek krijgen, en die kreeg ze alleen als ze geheel ontspannen was (dus niet nep liggen en zitten terwijl ze stiekem nog hyper is). Terwijl ze rustig aan de lijn in haar mand lag liep ik ook af en toe naar haar toe om wat lekkers te geven of wat aandacht. Na dit lange tijd op deze manier geoefend te hebben, is ze tegenwoordig kalm bij bezoek.

Ik heb dus een manier gevonden waar ze wel kalm kon blijven. Ik zorg dat ze onder haar threshold blijft, door bezoek afstand te laten houden. En ik beloon haar door vrijheid te geven zolang ze rustig blijft of af en toe wat lekkers terwijl ze in haar mand ligt. Motivatie/beloning en threshold kunnen bij jouw hond uiteraard verschillen. Dat is even zoeken. 

Mijn labrador is ook een tijdje reactief geweest naar wielrenners. Als die langs ons heen scheurden steigerde ze in de lijn en werd ze erg gespannen. De wandeling was dan ook niet leuk meer omdat ze in die spanning bleef hangen en daardoor overal op ging reageren. Ik heb dit geoefend door zo veel mogelijk afstand te nemen van de wielrenners. Ik ging helemaal in de berm staan zodat ze niet vlak langs ons konden fietsen. Ondertussen deed ik aandachts oefeningen waardoor mijn hond naar mij bleef kijken. Als ik hier al tijdig van te voren mee begon dan bleef ze de aandacht voor mij houden zelfs als er wat langs fietste. Wat ik ook deed was de situatie in scène zetten en zelf met haar gaan fietsen zodat ze aan het concept “fiets” wende. 

Dus hier opnieuw, onder de threshold blijven door afstand te nemen en al ver van te voren om aandacht te vragen. Haar vertrouwd maken met fietsers door er zelf één te worden. De situatie in scène zette door in de tuin een rondje langs haar heen te fietsen. 

Ik beloon zeer regelmatig voor rustig gedrag. Zelfs als er helemaal geen probleem is. Ik leg bijvoorbeeld nog steeds soms wat lekkers voor haar neus terwijl ze gewoon aan het liggen is. Ik geef haar nog steeds complimentjes als ze netjes aan de lijn loopt, terwijl ze het al lang onder de knie heeft. En af en toe doen we samen een trek spelletje als ze rustig langs een hond heeft kunnen lopen, terwijl ze dit zonder beloning eigenlijk ook wel kan. Kalmte en beheersing belonen is bij mij dus een terugkomend iets wat ik bij jonge honden dagelijks stimuleer, zelfs in makkelijke situaties. 

Volgens mij gaat jouw hond van het minste al in stress modus. Ik denk dat het belangrijk is om daar überhaupt al niet te geraken. Misschien is er een heel trainings systeem bij jullie nodig om haar stress te kunnen wegnemen. Ik weet dat sommige mensen een lange periode hun hond nog nauwelijks uitlaten zodat dit stress hormoon kan zakken en ze een herstart kunnen maken. 

Ach dat werd in het verleden gezegd, oogwit laten zien is angst of stress. Nou geloof me, een ontspannen hond, kan ook oogwit laten zien, hij hoeft alleen zijn ogen, maar op zij te draaien. Kortom, het kan angst zijn, ogen open sparren, maar kan ook gewoon bij een relaxte hond. 

Bak likken ja kan stress maar ook genot zijn.

Ach signalen worden heel algemeen en rechtlijnig genomen. Taal van elk dier is niet eenvoudig. Zij weet dat jullie daar zitten vanwege een reactieve hond. Denk dat je even verder de cursus in moet voor je kunt definiëren wat stresssignalen zijn bij jouw Marley. En het is een betaalde cursus, dus vraag maar raak

Ik heb al die tijd gedacht "Ik doe iets niet goed!" of "Hij is een brood-fok" Botty heeft een "Binky" zijn knuffel botje op het puntje zuigen en dondert dan in slaap. Meestal na het wandelen of het eten. Hij wordt daar echt super blij van lol. Even doorspoelen naar 4:58 hihi. https://www.youtube.com/watch?v=ElVZYniRWoI

Peanut smakte ook, nadat hij met zijn smoel voor de bank zat van "Til me op, ik moet er ook bij" 500 keer draaien en dan lekker in slaap vallen. Dat was een heel zelf verzekerd hondje die echt super sociaal was en goed hondentaal sprak. Dus hij smakte ook wel eens als er een hond aan kwam dat ie dacht "Nu even niet" Paar andere signalen afgeven en als ie achter me kwam staan of op mijn voeten ging zitten? Dan wist ik al, doorlopen hij heeft er geen zin in.