Sinds vorig week hebben wij ons eerste hond geadopteerd.
Het is een heel lieve hond en we gaan 2/3 keer per dag gaan wandelen.
Maar, vanaf er een andere hond in de buurt is, begint de miserie...
Ze blaft dan en probeert naar de hond toe te lopen. Ze wordt volledig zot.
We proberen haar af te leiden met koekjes en heel soms lukt het wel.
Voorlopig is dit OK en we werken er aan. (we hebben ze nog maar 6 dagen)
Maar... deze morgen, terug een hond in de verte en ik probeerde haar weer af te leiden met een koekje (wat niet lukte).
Op dat zelfde moment passeert een mama met haar twee kleine kindjes op de fiets. (ik schat 4-5 jaar)
1 van de kindjes stopte omdat ze niet durfde passeren (de hond was nog aan het blaffen en ik stopte op straat om haar te proberen afleiden met het koekje)
De andere hond was ondertussen al weg uit het zicht en ik zei tegen de mama dat ze mogen voorbij gaan, en dat onze hond niet uithaalt naar kinderen.
Op dat moment gebeurd het ondenkbare en begint onze hond te blaffen (net op dezelfde manier als dat ze naar de andere hond blafte), naar het kindje op haar fiets.
Ik heb haar dan weggetrokken en gewoon verder beginnen stappen.
Corrigeren had naar mijn gevoel geen zin meer, ze zat al te "ver".
Moeten wij ons zorgen maken dat ze blafte/uithaalde naar het kindje, of zou dit zijn door de emotie van de hond ervoor dat ze nog in de war was?
Opmerking: er fietsen dikwijls kinderen in de straat op weg naar school, ze heeft hier nooit aandacht aan besteed bij vorige wandelingen.
Ter info, thuis hebben we geen kinderen.
Graag wat tips. Hoe gaan we hier mee om?
Kinderen ontwijken. Misschien heeft ze er slechte ervaringen mee. Ik heb mijn hond sinds pup en hier wonen ook veel kinderen in de buurt. Mijn hond vindt kinderen ook niet leuk vanwege slechte ervaringen (verkeerd aanhalen, wild naar mijn hond toerennen, gillen, etc). Hij blaft ook al zodra er een te dicht bij is. Ik los het gewoon op door bij kinderen uit de buurt te blijven.
Ik denk dat het gewoon wat veel is. Ze is nog maar net bij jullie. Kan je misschien op rustigere plekken wandelen met minder honden/verkeer? Zodat ze eerst aan jullie kan wennen zonder meteen veel afleidingen?
Waar komt je hond vandaan? Wat is haar achtergrond?
Kinderen zijn helemaal niet per se leuk voor honden. Ze zijn vaak onberekenbaar, ze staren, ze proberen interactie met een hond aan te gaan maar gaan daarbij over grenzen heen. Dat je hond (op dit moment) een kind eng vind, is niet raar. Wil ook niet zeggen dat ze 'ongeneeslijk agressief' is oid. Ook kinderen zijn iets waarmee een hond rustig aan gesocialiseerd moet worden.
En dan nog geldt: altijd altijd ALTIJD erbij blijven als je hond met een kind is, zéker onder de zes, maar ik zou onder de twaalf ook nog opletten tenzij je kind en hond heel goed kent. Zowel hond als kind kunnen plotseling iets doen dat jij als baas niet zou verwachten, iets wat de hond of het kind ook niet verwacht, en waardoor er toch ongelukken kunnen gebeuren. Je hebt nou eenmaal een relatief groot dier in huis genomen en die kunnen schade aanrichten. Daar moet je rekening mee houden.
NB: Onze hond heeft nog nooit een kind gebeten en ik dénk dat ze het ook nooit zou doen, maar ze vindt kinderen, vooral kleine, wel spannend en ze gaat ze liever uit de weg. Als een kind haar benadert dan kan ze ook grommen of als ze zich in een hoek gedreven voelt waarschuwend snauwen. Dat is geen agressie, dat is angst. Ik pas dus ook op met kinderen en laat haar zo'n situatie nooit alleen oplossen.
We hebben 10 neefjes en nichtjes die ze veel ziet, en het is nog nooit misgegaan. De kinderen worden gewaarschuwd dat je Kim niet gewoon zomaar aait en zéker niet knuffelt, en er is altijd een volwassene bij de kleintjes. Het is niet een moeilijk risico om te vermijden, maar je moet er wel bij stilstaan.
Ja, inderdaad : Waar komt ze vandaan, wat weet je over haar? Hoe oud is ze?
Twee keer per dag wandelen is wel een beetje erg weinig hoor....
Voor een hond uit t buitenland of asiel in een drukke wijk eerder te veel..........
Ik zou niet iedere keer als ze blaft een snoepje geven,dat kan als een beloning voor het blaffen gezien worden.
Een hond kan je wel belonen bij goed gedrag. Bv.stil niet blaffen een beloning.
Je hebt de hond maar een week,ga lopen waar het rustig is,leer je hond kennen,loopt je hond te blaffen naar een hond in de verte dan zeg je nee,blijf staan en ga de andere kant oplopen,bij kinderen hetzelfde andere kant oplopen.
Eerst moet de hond zich veilig bij de baas voelen,je vertrouwen en dan neem je een volgende stap.
Ik ga ervan uit dat je geen pup hebt.
Ik zou nog kleine rondjes maken zonder al teveel drukte, ergens lekker rustig in de natuur als het kan. En dit dan langzaam aan uitbreiden in het tempo van de hond.
Kom je toch een kind of andere hond, of iets anders waarop je hond zou gaan reageren, maak dan afstand, of draai rustig om.
Eerst maar wennen aan al het nieuwe, en goed kijken hoe de hond reageert, en afhankelijk daarvan wat meer uitbreiden.
Ben je te laat dan rustig de riem kort houden, twee handen zodat ze niet voor je langs kan schieten, hond naast je, en jij tussen kind/andere hond in, en rustig ritmisch doorlopen.
Mijn hond was precies hetzelfde, ik heb veel gehad aan Turid Rugaas haar methode die ze beschrijft in haar boekje Help mijn hond trekt (of valt uit naar andere honden/kinderen etc).
En ook het boek BAT2 van Trisha Stewart is een aanrader.
Bij mijn hond lag het er ook aan dat ze niet zo goed kon zien, daarom heb ik het er nooit helemaal uitgekregen, dat had ik pas achteraf in de gaten helaas.
Als eerste zou ik niet dingen zeggen die je nog niet zeker weet. Je hebt haar pas 6 dagen, ze is onwennig, jullie kennen elkaar nog niet. Met alle situaties die je nu samen tegen komt zou ik goed op haar lichaamstaal letten, zodat je op tijd in kunt schatten of ze het spannend vindt of dat ze wellicht wél geïnteresseerd is in contact.
Goed gedrag inderdaad belonen en benoemen, op die manier leert ze ook bepaalde woorden die jij gebruikt herkennen.
Ik beschouw herplaatsers een beetje als pup. Zowel baas als hond moeten aan elkaar wennen, en elkaar leren kennen. Bepaalde commando's en alledaagse dingen moeten samen nog ontdekt worden. Blanco erin, en dingen aanleren zoals je een pup dingen aanleert, als het mogelijk is als ze bijvoorbeeld niet blaft, maar wel geïnteresseerd is in iets of iets wil ontdekken gewoon maar blijven staan en de tijd nemen.
De eerste weken deed ik rustig aan hoor, en vermeed ik wel een beetje drukke plekken of tijdstippen waarop het druk was. Eerst wennen.
Hier vond onze dame de bootjes op de rijn bijvoorbeeld enorm interessant. Die indrukken moest ze gewoonweg allemaal in zich opnemen. Kinderen en mensen die haar wilden aaien keek ik ook naar haar reactie. Zij is gelukkig open en niet angstig. Dus voorzichtig aan kennis maken met volwassenen vond ik prima, met kindjes hield ik het nauwlettend in de gaten en stond ik zeer vlakbij. Bij te druk doen sprak ik haar weer aan en vertelde de kindjes dat er genoeg aandacht was gegeven. En braven als ze vriendelijk was geweest.
Hoi Ken, Heel herkenbaar dit. Wij hadden ook in het begin van "Wat hebben we nu in huis gehaald?!" We zijn Dobry's tip gaan opvolgen. Rondje om de kerk. Met grote bogen ontwijken waar er reactie is. Als je hond niet meer zo heftig gereageerd op gekke geluiden, andere honden, wilde bewegingen ect? Breid je een straatje uit. (Tip? Zorg dat als je er langs moet het geen nauw pad is. Dus niet en never frontaal erlangs)
Dat gezegd hebben wij ook wat dingen uit onszelf gedaan. Dus gooi die koekkies maar alvast in de kast voor later Dat hebben wij ook heel snel gedaan Gekookte kipfilet of ander gekookt vlees zonder toevoegingen. Kleine stukjes snijden, trainingsbag gekocht, diepvries zakje met ziplock. Kan het na de wandeling de koelkast weer in.
We zijn begonnen met "Watch me" binnen in huis aan te leren. Stukje vlees naast je oog houden en dan zachtjes zeggen "Watch me" Zodra er oog contact is? Stukje vlees erin. Daarna hebben we dat buiten toegepast. Duurde wel even maar al snel konden we hem afleiden van wat er verder gebeurde. (Hond in stress pakt het niet aan en dan is het gewoon weglopen ervan) Dat was onder de knie? Volgende stap.
"Leave it" aanleren. Daar wil je een laag stemgeluid voor gebruiken maar altijd kalm. Ook in huiskamer begonnen, stukje vlees neerleggen en dan moeten ze het laten liggen tot jij zegt dat het mag. Daarna buiten toegepast. Gaan die oogjes op focus ergens heen? "Leave it" kijkt je hond terug naar jou? Stukje vlees erin en doorlopen. Zelfde weer.... duurt ff voordat het helemaal onder knie is. Dat was hoofdstuk focus op mij. Dat hebben we uitgebreid naar mensen. Hulp gevraagd aan wat buren op gepaste afstand, bij de babbel. Even een stukje vlees op de grond gooien door de buren, totdat er voldoende vertrouwen was om het aan te pakken uit de hand. Vertrouwen hersteld zeg maar.
Dan komt er een hele goeie tip voorbij van Monique.
Belonen? Na al dit? Doe je alleen als het juiste gedrag daar is. Wat je niet wilt is tekeer gaan tegen mensen, kinderen en andere honden, neem ik aan. Je propt dus alleen dat stukje vlees in als het kalm is. Loop je ergens voorbij en geen reactie? Hoppa "Goed gedaan! Wat goed van je" (lekker hoog stemgeluid gebruiken, kak aan ieder ander dat we babybrabbel gebruiken ) en stukje vlees erin. Krijg je wel reactie? Wacht tot het kalm is, als het juiste gedrag er is. "Goed gedaan! Wat goed van je" stukje vlees erin.
Heel lang verhaal maar het kan. En best vlot ook. Als je er maar 24/7 ermee bezig bent. Nooit je geduld verliezen, nooit agressief worden! Er zijn natuurlijk uitzonderingen bij honden en dan moet je de hulp van een gedragstherapeut zoeken.
Dat gaan wij misschien ook doen. Want 1 ding krijgen we zelf niet onder knie, lijn agressie. Als er spanning op de riem komt. Dat is voor ons bij ontmoeting met sommige andere honden die al aan de lijn zitten en even vragen of de mijne vast moet. (Hij heeft beste ballen lol) Voor het grootste gedeelte is het weg maar nog niet naar wens. We zitten nu op een half jaar en ik geef het een jaar 24/7 voordat ik hulp ga vragen bij de laatste 10% gekke reactie van hem en niet meeloopt met mij.
Succes en denk dat het vast een leuke hondje gaat worden als je er maar tijd insteekt.
Was er nog 1 vergeten Toen wij dit opmerkte" met mensen en kinderen? Hebben "Touch" gedaan. Handpalm uitstrekken en dan moet je hond met zijn neus de palm raken. Die hou je natuurlijk eerst op dezelfde plek en daarna ga je die verplaatsen (ook weer eerst in de huiskamer) Boven het hoofd, ver van je lichaam, onder en ernaast. Zo went je hond aan gekke "Owhhh wat schattig" bewegingen. Puppy training zoals gezegd.
Niet afleiden met een koekje, daar leert je hond van, blaffen is koekje. En dat is precies wat je niet wilt.
Wordt er geblaft en eventueel uitgevallen? Niet stilstaan , niets zeggen, maar omdraaien en weglopen. Loopt je hond dan braaf, aan een slap lijntje en ontspannen, dus niet blaffend.....zeg je braaaaaaaf en geef je een koekje. Dus dan zeg je pas iets tegen de hond.
En je zal echt een stukje moeten lopen in het begin voor je de rust weer in je hond hebt.
Het allerbeste is dit blaffen en uitvallen te voorkomen. Dus zie je een hond of kind? En je je hond heeft het niet door! Aandacht vragen en de andere kant oplopen. Loopt je hond braaf en ontspannen mee? Braaf en koekje. Dan beloon je gedrag wat je wilt zien en ben je duidelijk naar je hond.
En, wat vind je van al deze reacties, Ken?
Doe ik ook inderdaad, deed ik al met onze eerste hond. En bij de nieuwe wennen we het ook langzaam aan. Oogcontact maken is beloning, maar ook de hand aantikken. Maar goed, langzaam aan ging dat. Eerst wennen. En ook wennen dat contact met baasjes maken toe wordt gejuicht. Ik kon door redenen niet veel met voerbeloning werken, maar ze is gelukkig gevoelig voor blije baas en mooie woorden.
ik vind het echt zorgelijk dat je zegt dat de hond goed is met kinderen terwijl het een herplaatser is die je nog maar 6 dagen hebt
Precies, veel te veel en te snel, een hond gaat pas zijn karakter tonen na een maand of 4.
Mijn hond (Spanjaard) hapte zelfs naar kinderen, maar nu is hijzelf zekerder en nu doet hij het niet meer, maar ik laat hem bijna nooit bij kinderen.
Het blaffen kan zeker ook onzekerheid zijn.
Ik deed met Dobby, herplaatser van toen 1, iedere keer hetzelfde rondje. We hebben wel snel uitgebouwd naar het Park bij ons, want hij was 1 en had veel energie. En iedere dag het korte rondje door het park, want door veel indrukken al snel moe. En natuurlijk alle honden in de buurt één voor één leren kennen. Echt, het is net als een eerste school- of werkdag. Je bent de eerste week kapót. Voor een hond komt daar nog een verhuizing en een nieuw gezin bíj.
Je zou eigenlijk één wandeling moeten uitkiezen als lange wandeling (ik ging dan zo'n 30 minuten) en één als korte wandeling. En dat maar herhalen herhalen herhalen, tot hij die stukjes door en door kent.
Na een lange wen periode kun je pas zien hoe je hond is.
En let op dat voertjes nooit afleiding zijn, want dan kun je fout gedrag gaan belonen. Hoogstens doe ik wel eens "ga je mee, dan gaan we eten". Nu kent de mijne het woord eten, maar alleen al met dat woord kan ik hem soms afleiden van een heel lekker plekje waar we zowat wortel schieten.
Daar ben ik tot zover mee eens dat timing echt key is. Ze kunnen idd ook juist het gedrag vertonen om die beloning te krijgen.
Daarin tegen? Is het een makkelijk hulpmiddel om de focus op jou te krijgen en honden die echt gestrest zijn? Die pakken het domweg gewoon niet aan, dan weet je gelijk of het doorlopen is of dat je een stapje verder kan gaan.
Ik geloof ook niet zo in het fenomeen dat een hond vals kan zijn van nature. Het is wel 24/7 focus, toewijding en geduld hebben. En nooit verwachten dat je een kant en klare hond krijgt. Soms is het even door de zure appel heen bijten maar altijd met heel veel liefde en geduld en dan heb je ook wat.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?