Hond vraagt veel aandacht en is heel vocaal/ Verlatingsangst?

Hallo

Wij hebben 2 maand geleden een Galgo teefje van 8 jaar geadopteerd. Ze is heel flink. Was meteen zindelijk en bijt niets stuk. Ze is nog heel actief voor haar leeftijd maar we vinden haar ook heel nerveus. Dit uit ze ook vaak heel vocaal door te piepen, zeuren en janken....In het begin dachten we dat dit was omdat ze nog moest aanpassen en een beetje verloren liep. Maar ondertussen begrijpen we haar beter. We negeren altijd dit gedrag, kijken haar niet aan en geven enkel aandacht als wij haar bij ons roepen. Tot nu toe heeft dit geen effect. 

Bvb als het bijna etenstijd is 's avonds begint ze al 2u op voorhand onrustig te worden en te zeuren. Dit is ook in de ochtend zo...Ze sliep vanaf dag 1 de nacht door maar rond 6u30 begint ze te janken omdat ze wil ontbijten. We dachten eerst dat ze moest plassen maar dat is het niet. Pas na het eten is ze stil en gaat ze terug naar haar mand en hoor je ze niet voor de komende uren en is de rust teruggekeerd. (Ze eet ook altijd samen met ons dus we geven niet toe en laten haar doen en negeren het gedrag) Maar hoe leren we haar langer 'uitslapen'? Uiteraard gaan we niet voor 7u naar beneden dat is ons opstaan uur in de week...Ik wacht ook tot ze stil is voor ik in de leefruimte ga en dat doet ze snel omdat ze weet dat ik dan elk moment kan binnenkomen...

Bvb tijdens het wandelen als we een moment stilstaan begint ze te janken omdat ze door wil wandelen. Ze wil niet wachten en dat laat ze goed merken. Ik wacht tot ze stil is voor ik doorwandel maar heeft tot nu toe ook geen effect...

Bvb als ze in haar mand ligt te slapen begint ze plots te zeuren en piepen, na enige tijd staat ze op gaat ze drinken en is de rust teruggekeerd.... Het is alsof ze er zo tegenop ziet om recht te staan en te gaan drinken... Is soms wel grappig. 

Als we haar vorige week eerste keer meenamen naar bezoek was ze hele tijd aan het janken. We konden amper rustig praten. Iedereen negeerde het gedrag wel maar had niet echt effect. Als er bezoek thuis komt is het geen probleem. Ze begroet iedereen enthousiast met kwispelende staart en gaat daarna gewoon in haar mand slapen.

Ze is helemaal gecheckt door de dierenarts en in orde. Ik denk dat ze gewoon heel vocaal is maar misschien hebben jullie nog tips buiten negeren? 

Aangezien ze tijdens de nacht braaf alleen slaapt veronderstel ik dat ze 'alleen' kan zijn. Als ik overdag even weg ben kan ze tot 2u alleen blijven, daarna begint ze te janken en zeuren... Maar het lijkt geen verlatingsangst, meer aandacht en dat ze wilt dat we weer bij haar zijn. Soms doet ze ook zo als ik bvb nog maar naar toilet ga... Ook afhankelijk van voor of namiddag. Voormiddag lukt veel rustiger en slaapt ze vaak maar als we weg zijn in namiddag is er vaak veel gejank en gepiep omdat dit haar wakkere uurtjes zijn. Maar is het dan ok dat het dan zo verloopt? Meestal gaat ze na een tijdje terug in haar mand en komt ze er dan af en toe uit om een 'concert' te geven. (We hebben een camera)

Haar nerveuze gedrag uit zich ook naar het uithalen naar andere honden. Al denken we dat dit ook door onzekerheid komt. 

Ze heeft een tuin waar ze dagelijks kan crossen en we wandelen alle dagen een dik uur.

Weet je iets van haar leven de voorbije 8 jaar?

Misschien verwacht je wat veel op zo'n korte tijd? Tenslotte doet ze al heel veel erg goed. En de hond is nog maar 2 maanden bij jullie. Totaal nieuw leven voor haar. Oude gewoonten zijn zo snel niet omgevormd of afgeleerd. Zeker als ze altijd al via haar stem heeft uitgedrukt wat ze voelde of wat ze wou. Negeren is dan misschien niet de beste aanpak, omdat de hond dan ook kan denken: 'die mens begrijpt me niet, ik zal het nog wat duidelijker zeggen'.  Misschien werkt het beter om haar toe te spreken, haar gerust te stellen. 

" Weet je iets van haar leven de voorbije 8 jaar?
Misschien verwacht je wat veel op zo'n korte tijd? Tenslotte doet ze al heel veel erg goed. En de hond is nog maar 2 maanden bij jullie. Totaal nieuw leven voor haar. Oude gewoonten zijn zo snel niet omgevormd of afgeleerd. Zeker als ze altijd al via haar stem heeft uitgedrukt wat ze voelde of wat ze wou. Negeren is dan misschien niet de beste aanpak, omdat de hond dan ook kan denken: 'die mens begrijpt me niet, ik zal het nog wat duidelijker zeggen'.  Misschien werkt het beter om haar toe te spreken, haar gerust te stellen. 
  "

Alaska's Finest!

Nee we eten niets van haar verleden... Enkel dat ze vorig jaar is afgegeven door een jager aan een asiel in Spanje. Heeft dus waarschijnlijk voor de jacht gediend. 

Hebben we ook al aan gedacht...Maar rond ons blijft iedereen 'negeren' de beste methode vinden. Aangezien het tot nu toe geen effect heeft kunnen we dit eens anders aanpakken en vragen wat ze nodig heeft. Natuurlijk weten we dat het tijd nodig heeft en veel geduld. Het is een hele grote aanpassing voor haar. 

Veel windhonden die ik ik ken blaffen weinig, maar kunnen wel veel piepen/huilen/"praten" als ze iets duidelijk willen maken. Galgo's die in Spanje voor de jacht gebruikt worden, zijn geen gezinsleven gewend. Voor haar is dus nog heel veel nieuw, geef het de tijd. Voor vragen kan je vaak bij de stichting terecht waar je de galga geadopteerd hebt. Die hebben als het goed is veel ervaring met galgo's, dus ik zal zeker even contact met ze opnemen. Ook kan ik de windhonden-liefhebbers groep op facebook aanraden. Hier zitten meerdere mensen in met een geadopteerde galgo en die kunnen je waarschijnlijk genoeg tips geven!

Wij hebben sinds twee jaar een greyhound, een ex-racer uit Ierland in ons gezin opgenomen. Hij is inderdaad ook heel vocaal als in 'praten' als hij iets duidelijk wil maken. Volgens mij is dat een beetje windhond-eigen.

Ik denk echt dat je het vooral gewoon tijd moet geven en misschien ook in haar schoenen kan proberen te staan om haar beter te leren begrijpen. Zoals je het verteld doet ze het al heel goed voor hoe kort ze bij jullie is. Doen jullie naast dat uur wandelen nog iets anders met haar? Spelletjes of oefeningen om jullie band en communicatie te verbeteren? Geven jullie haar als je ergens op bezoek gaat wel eens iets lekkers (een gevulde kong o.i.d.) als afleiding en om haar op haar gemak te stellen?

Het duurde bij ons een jaar voordat Floris bij ons los kon en hij niet meer opeens met een gezellig uitziend ander gezin met met andere honden meeliep. Voordat hij zich dus echt volledig onderdeel voelde uitmaken van onze 'roedel'. Het komt echt wel :) Verder sluit ik me zeker aan bij Brownies tips!

Misschien heeft je hond wel echt honger, kun je snachts niet wat brokjes neer zetten dat als ze smorgens honger heeft, dat ze wat heeft?

Als je haar voor het eerst mee neemt op bezoek zou ik haar juist niet negeren maar op haar gemak stellen, je hond weet niet wat haar overkomt. Alles is nieuw. Neem iets mee ter afleiding. Een goed bot, gevulde kong of wat dan ook en hou haar gewoon bij je.

Verder vind ik persoonlijk een uur wandelen echt heel weinig voor zn actief ras. Hoe oud Is de hond? Misschien kun je er nog mee gaan fietsen/hardlopen of iets anders? (Wij lopen met onze kleine honden, geen actief ras al minimaal 2 uur).

Bij andere honden zou ik de hond ook afleiden met wat lekkers of met brokjes, lukt dit niet. Probeer dan om te draaien. 

Ik zou ook voordat je weg gaat, zorgen dat de hond echt goed uit geweest is. Dan iets geven om te "ontspannen". Een snuffelmat met wat lekkers of brokjes, een gevulde kong, een goed kauwbot (runderkophuid, runderoren, bullepees enz). Misschien dat je de radio of iets nog zacht kun aan zetten?

(Sorry, lees nu dat ze 8 jaar is. Overheen gelezen)

" Wij hebben sinds twee jaar een greyhound, een ex-racer uit Ierland in ons gezin opgenomen. Hij is inderdaad ook heel vocaal als in 'praten' als hij iets duidelijk wil maken. Volgens mij is dat een beetje windhond-eigen.
 
Ik denk echt dat je het vooral gewoon tijd moet geven en misschien ook in haar schoenen kan proberen te staan om haar beter te leren begrijpen. Zoals je het verteld doet ze het al heel goed voor hoe kort ze bij jullie is. Doen jullie naast dat uur wandelen nog iets anders met haar? Spelletjes of oefeningen om jullie band en communicatie te verbeteren? Geven jullie haar als je ergens op bezoek gaat wel eens iets lekkers (een gevulde kong o.i.d.) als afleiding en om haar op haar gemak te stellen?
 
Het duurde bij ons een jaar voordat Floris bij ons los kon en hij niet meer opeens met een gezellig uitziend ander gezin met met andere honden meeliep. Voordat hij zich dus echt volledig onderdeel voelde uitmaken van onze 'roedel'. Het komt echt wel Verder sluit ik me zeker aan bij Brownies tips! "

Wendy & Floris

Ja, het zal inderdaad wel een meer vocaal ras zijn, alhoewel de organisatie zelf (waar we zeker heel veel tips van krijgen) zegt dat dit niet zo typisch Galgo gedrag is... Daarom dat ik eens hoor op dit forum. 

Ik weet zeker dat het tijd zal nemen en dat we elkaar nog moeten leren kennen. Naast het wandelen kunnen we nu ook 10 minuutjes spelen, vaak niet langer, dan gaat ze gewoon in haar mand liggen en hoeft het niet meer voor haar. Oefeningen ben ik net mee begonnen maar wil dit ook niet te snel te veel doen zodat er niet te veel verwachtingen zijn van haar ivm met aanpas periode enzo... 

Op bezoek geven we een hertenoor waar ze op kan kauwen en dat doet ze ook maar als het op is begint ze weer te piepen. Volgende keer zal ik haar meer bij mij nemen en proberen te kalmeren. 

Bedankt voor de tips!

Dat van die brokjes kan ik doen, misschien de helft van haar maaltijd al klaarzetten voor we gaan slapen. Maar dan vrees ik dat ze het gewoon meteen zou opeten, haha. 

Ze kreeg toen een hertenoor als we op bezoek waren en als dat op was begon ze weer opnieuw, maar ik ga het nu anders aanpakken en ze meer naast mij houden en op haar gemak stellen ipv negeren. 

In principe is het niet zo'n actief ras wat wel vaak wordt gedacht omdat ze voor de jacht gebruikt worden. Maar in huis zijn ze zo rustig en ze slaapt gemiddeld 20u per dag wat helemaal normaal is voor een Galgo. Ze hebben ook vaak meer aan 10 minuten 'alles' geven en crossen dan bvb 2u wandelen of fietsen... Ze is 8 jaar en ze toont ook niet echt de behoefte om nog langer te wandelen dan 1 - 1,5u. 

Bedankt voor de tips!

Doen we zeker en de organisatie is super en geeft ons veel tips.

Bedankt voor de Facebook pagina, ik ga het eens bekijken.

Het lijkt erop alsof je al goed bezig bent. Over het doen van oefeningen; dat hoeft natuurlijk allemaal niet heel lang en serieus te zijn. 5x 2 minuten werkt bij Floris (die ook een korte aandachtsspanne heeft wat betreft het doen van oefeningen) vaak beter dan 1x 10 minuten. Dat het honden zijn die uit zichzelf veel slapen en een korte aandachtsspanne hebben betekend niet dat ze zich nooit vervelen of geen mentale uitdaging willen. Na een paar uur gedut te hebben, hebben ze ook wel weer zin om iets te doen. Alleen iets vaker in plaats van langer.

Het klinkt alsof ze goed gemotiveerd is door voeding, dus om te beginnen kun je bijvoorbeeld af en toe 2 minuutjes brokjes om de beurt op de grond gooien (werkt het beste op een harde ondergrond waar de brokjes hoorbaar stuiteren) zodat ze daar achteraan kan en als je haar dan tussendoor met een vrolijke stem bij je laat komen voor nog een brokje is dat natuurlijk al ontzettend leuk en leerzaam. Dan kan je nog gedrag vangen als oefeningen, bijvoorbeeld als ze uit zichzelf gaat liggen vrolijk een woord aan koppelen en een brokje geven. Zo leert ze dat interactie met jou leuk is, en omdat het zo een makkelijke 'oefeningetjes' zijn is dit goed zowel goed voor haar zelfvertrouwen als jullie band. Brokjes op een makkelijk te vinden locatie neerleggen zodat ze die kan zoeken is mogelijk ook een leuke. Je kan haar daarin ook helpen door met haar mee te lopen en ze aan te wijzen als het niet lukt.

Zulke dingen kan je doen als je merkt dat ze binnenkort weer gaat piepen of vlak voor de tijd dat ze dit normaal doet zodat je het piep gedrag voor bent. Als je dit dan eventjes gedaan hebt is het heel goed mogelijk dat ze daarna gewoon rustig is totdat het echt etenstijd is. Ik ben geen gedragstherapeut of trainer, maar dit is wat bij ons werkte.

Dat piepen tijdens het stilstaan tijdens een wandeling gaat trouwens vanzelf over, maar let erop dat het niet gewoon komt omdat ze het dan koud heeft.

wb het dikgedrukte gedeelte zou ik haar toch even door een osteopaat na laten kijken.

Verder zou ik gewoon om half zeven opstaan, voordat ze gaat piepen, en dit dan langzaam aan wat later maken.

Zoals al aangegeven, misschien heeft ze echt honger, ik zou proberen haar anders wat meer voer te geven en kijken hoe het gaat.

Twee maanden is nog maar heel kort, ik denk dat ze nog moet ontdekken wat ze aan jullie heeft.  Ze moet gaan leren dat ze ergens terechtgekomen is waar ze begrepen wordt en zich veilig voelt. 

Daarom zou ik haar niet teveel negeren, maar soms eens geruststellend toespreken, haar bij je roepen en daarvoor te belonen met een klein spelletje of een lekkertje, zodat je de situatie een positieve draai geeft.