uitvallen naar honden

Ik heb een gecastreerde duitse herder van 9 jaar. Ik heb problemen met uitvallen aan de lijn, als we een andere hond tegenkomen. Dit ligt vooral aan mijn onzekerheid, hij voelt dit. Mag hij echter kennismaken met de andere hond, reu of teef maakt hem niets uit, dan is er helemaal NIETS aan de hand en is hij erg sociaal. Maar omdat hij in eerste instantie zo uitvalt, loopt (bijna) iedereen van hem weg. Lopen we langs een tuin/hek waarachter een hond staat te blaffen; is er helemaal NIETS aan de hand, hij kijkt niet eens naar die hond en valt ook niet uit. Het verschil: ik ben in dat geval ook rustig. Dus eigenlijk......moet ik mezelf beetje onder controle krijgen, maar: WIE O WIE kan me hierin tips geven ??? Verder is het een echte knuffelherder, onze Fellow

Ik weet niet of het jouw angst is helemaal. Moet je eerlijk zeggen dat veel honden eigenaren bang zijn van de herder, including mijn vrouw. Zelf een super relaxte hier in de buurt loop ze van weg en met haar vele anderen. Begrijp dat eigenlijk niet want incidenten met herders hoor je bijna niet van.

Ik heb zelf nu te maken met lijn agressie bij onze herplaatser. Het is flink zweten omdat eruit te krijgen en wij hier gaan zeker voor een gedragstherapeut als zijn ballen zijn verwijderd. Wat we nu doen is voor de wandeling kauwmateriaal geven. Als we gaan wandelen dan ontwijken elke hond of lijden hem af want zijn energie level is dan zeer hoog. Pas op de terugweg als zijn energie level laag is en afhankelijk hoe de wandeling is verlopen? Mag hij ontmoeten en tot nu toe alleen de honden waar hij relaxed op heeft gereageerd of waar we van weten dat hij daar respect voor toont.

apart hier is juist altijd gedonder met herders 

Hier exact hetzelfde, alleen is mijn dh onzeker. Gaat bij het zien van een hond plat liggen en zodra deze (onvermijdelijk) langs loopt kan ik mijn ankers uitgooien.

Te vaak en te lang ontweek ik iedere hond, afstand vergroten, dit was op den duur niet meer te doen..ging ik links op kwam van rechts weer eentje..ging ik terug kwam daar weer eentje vandaan. 

Ik ga de "confrontatie" aan, maak met mijn houding al duidelijk (door stil te blijven staan en te kijken naar de passant) dat ik mijn hond op afstand moet houden.

Je hebt mensen die vragen of mijn Dh hun hondje opeet, daar tegenover ook veel begrip van mede honden eigenaren. 

Zodra men stil staat men hun hond is het 'uitvallen' zo voorbij.

Nadeel is idd dat het gedrag wordt gestimuleerd doordat mensen, begrijpelijk, hun hond krampachtig terug trekken omdat ze niet weten waar het gedrag vandaan komt. Dit bevestigd alleen maar meer het uitval gedrag aan de lijn, althans, in ons geval. Want zie je wel baas, dat hondje is eng! 

Kijk eens wat je herder doet bij het naderen van een hond: hoe zwaait de staart? Gaat deze vnl alleen naar links? Staan de haren rechtop? Gaat hij bijv liggen? 

De vraag is denk ik niet zozeer of jij onzeker bent maar de hond?

Hier kan ik mijn Dh niet uit de focus halen eenmaal ze daar in zit. Bij teveel passanten wordt het erger en erger..gras snuffelen om spanning af te laten vloeien werkt ene moment wel, andere moment fokt haar dat meer op, teveel prikkels die dan binnen komen.

Mocht je nl wel goed de focus krijgen van je hond, zou ik hen afleiden en zijn aandacht vragen. Beloon hem met iets waar hij een moord voor doet. Gaat hij in de uitval, dan zo snel mogelijk uit de situatie gaan. Hier geldt 'Door' en door dit al maanden te herhalen zijn er momenten, hoe zuinig ze ook zijn, dat mijn Dh niet blaft naar een passant met hond.

Persoonlijk denk ik wel dat wijze van benadering mede valt en staat met de boodschap welke de hond jou laat zien bij het naderen van een andere hond. Dat er spanning is mag duidelijk zijn, maar er is een verschil tussen positieve en negatieve spanning. Dit bepaalt m.i mede of je de 'confrontatie' aan kunt gaan met evt afleiden, focus vragen en belonen of vermijdend moet handelen.

In ons geval moet ik eigenlijk vermijdend handelen, afstand vergroten, zekerheid opbouwen. Helaas is dat hier bijna niet haalbaar daar het iedere dag nationale hondendag is. Mede de reden waarom wij dikwijls met auto elders gaan wandelen met hondenvriendin waaraan ze zich kan optrekken en zo meer zekerheid opbouwt.

Zwz zou het evt bij kunnen dragen voordat de wandeling gestart wordt, de hond mentaal zijn spanning heeft kunnen laten afvloeien middels braingames/mentale uitdaging, dit zorgt ervoor dat hij met een lege 'emmer' gaat wandelen ipv halfvolle

Kanttekening: mijn Dh heeft overigens wel veel hondenvriendjes waarbij het wél goed gaat, die kent ze immers of van kleins af aan, of na 3x ontmoeten is ze ontdooit en vertrouwt ze het. En sommige mot ze gewoon echt niet

 Dank jullie allen, fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem ! Ik ben zojuist wezen wandelen, we kwamen een andere hond tegen. Fellow was aangelijnd, ik zeg tegen die mensen dat hij kan gaan blaffen, zij vonden dat echter geen probleem. En wederom gebeurde er dus NIETS. Dit is echter per geval verschillend, en lastig om de situatie precies goed uit te leggen. Ik merk, dat, als ik me op dat moment beter voel, en ik kan met de andere persoon een praatje maken, is er helemaal niets aan de hand. Ik herken mezelf in het verhaal dat ik ook vaak met de auto ergens anders ga wandelen, bv Drunense Duinen. Ook wandel ik veel met verschillende vriendinnen die ook een hond hebben. Daarmee is hij zeer sociaal, komen hier ook binnen in huis met de hond op bezoek. Als hij agressief zou zijn, zou hij dat niet tolereren. Ik blijf zeggen, dat IK hierin de storende factor ben. Ik geef dat gewoon toe, daar ben ik heel eerlijk in. En natuurlijk, een duitse herder is een hele gevoelige hond. Maar ik weet niet zo goed hoe ik zekerder van mezelf moet worden?? Heb meerdere honden gehad in het verleden, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt ! Dat maakt het geheel ook zo vreemd. 

Vriendelijke groet, Dorine 

Het ligt ook niet aan jou en als ik het zo lees is jou DH  in de basis gewoon een hele lieve hond en dat is het belangrijkste,  een grote mond met een klein hartje

Dank je voor je antwoord ! Is altijd fijn om te horen. Je hebt zelf ook een herder ? 

Hoi Dorine,

Mijn hond valt ook uit aan de lijn helaas. Ook niet altijd haha. Ik probeer altijd afstand te houden en anders roep ik naar mensen dat hij kan uitvallen ( als ze bijvoorbeeld hun flexlijn laten uitrollen of op ons af willen gaan). Ik hoor weleens dat mensen het eruit trainen door afstand te houden en dan heel langzaam trainen met steeds wat dichterbij. Dit hielp bij mij ook wel, maar toch na een tijdje of na 1 slechte ervaring begon het weer. Het blijft dus altijd een proces voor ons. Je zou kunnen proberen het te trainen, maar kan ook zijn dat het een beetje erin blijft zitten en dan is afstand houden de beste manier :)

Oja en flink doorstappen met zelfvertrouwen als hij uitvalt :) 

Dank je wel Lotte, zo te lezen heb je inderdaad hetzelfde probleem met jouw hond. Ook ik doe het nu op dezelfde manier, dus van te voren een aankomende hond + baasje waarschuwen dat hij kan gaan blaffen. En de meesten hebben hier gelukkig wel begrip voor. Ik vind het zèlf heel gênant

Vriendelijke groet,

Dorine

Dit precies de rede waarom ik niet voor bepaalde ras soorten kies, al kan ik het best goed aan. Maar het idee dat ik iets sociaals zit uitbroeden en de rest denkt laat maar? Daar doe je niets tegen.

Jenna (geen herder) (mijn eerste hond een duitse herder viel nooit uit)  valt ook uit naar andere honden, wij hebben veel tips gebruikt die Turid Rugaas beschrijft in haar boekje Help mijn hond trekt (of valt uit). Oa door op tijd bogen te maken, afstand creeeren. 

Natuurlijk ben je weleens te laat daarvoor en dan houd ik haar kort naast me, riem stevig in 2 handen, ik tussen de andere hond en Jenna in, en loop ritmisch door en zeg dan zoiets als: "doorlopen, alles is goed".

Ook  het boek BAT2 (behaviour adjustment) van Trisha Stewart is een aanrader.

Ik heb het juist andersom. Ik heb een labrador en mensen denken van labradors automatisch dat het lieve knuffelballetjes zijn , waardoor iedereen juist zn hond naar ons toe laat komen :(

Ik geef wel altijd al aan " doe maar niet dat wil hij niet!".

Maar helaas is niet iedereen het daarmee eens

Ik snap dat je het gênant vind Dorine, dat vond ik ook!

Onze trainster liet mij echter inzien dat juist omdat ik het gênant vond en mij schaamde, dat Marley daardoor nog erger ging  uitvallen! Hij voelde mijn spanning aan, waardoor het nog spannender werd. Elke keer als ik een hond zag aankomen dacht ik " ojeeee als dat maar goed gaat ik schaam me zo" . Dit werkt averechts!! Dus probeer ( ja het is moeilijk!!) zelfverzekerd hierin te zijn en die schaamte/spanning niet toe te laten! Je zult zien dat je hond ook wat rustiger word daardoor. Marley valt nog steeds uit hoor, maar het gaat er wel minder heftig aan toe sinds ik zelfverzekerder ben.

Heel fijn jouw antwoord, maar .......hoe word ik zekerder ??? Dat vind ik een enorme opgave, weet gewoon niet goed wat te doen ???? Please, help !!!

Groet van Dorine