Dyuna 1 april gesteriliseerd....3 weken later

" Elke hond is anders, natuurlijk. 
Bij ons werden op de dagen vlak na de sterilisatie de wandelingen beperkt tot snuffelwandelingetjes. Na enkele dagen liepen ze alweer een 2 à 4 km, en vanaf de 10e dag deden ze als vanouds en was alles weer toegelaten.
 
Mijn oudste heeft na de sterilisatie een lange periode gehad dat ze opnieuw haar vervelende 'puppy-kuren' kreeg, dat had te maken met de grote verandering in haar hormoonhuishouding. Toen heb ik vaak gedacht: 'Oh, crap! Zit ik hier wéér mee!' Hahahahaaaaaa. Maar goed, dat is ook weer goed gekomen.
De jongste had dan weer veel last van de wonde zelf. Eerst had ze een bloeding (is opnieuw geopereerd), daarna reageerde ze op de hechtingsdraad (zwellingen, bulten). Maar die had mentaal (hormonaal) nergens last van. Ook zij deed vanaf de 10e dag weer alles als voorheen. 
 
Maar kijk dus naar je eigen hond. Wat je denkt dat kan en waar je toch nog terughoudend in bent. Desnoods laat je de DA nog es even checken?
  "

Alaska's Finest!

Bedankt voor je reactie!

Ik denk persoonlijk dat Dyuna het gewoon weer aan kan, het is echter mijn gevoel dat zegt: Het is pas 10 dagen! 

Je geeft aan dat de jongste een bloeding had. Was dit vlak na de sterilisatie of gebeurd nadat ze herstelt was van de operatie?

Ze is dinsdag ter controle geweest en de wond werd goed bevonden, op een kleine zwelling na vanwege haar drukke uitspattingen.

Dyuna is bij de dierenarts amper te hanteren. Ze is dan erg druk en onzeker. Ik maak zeld fotos en stuur deze dan door naar de dierenarts ter beoordeling.

Dit is een foto van de buik gisteren.

Dat ziet er toch prima uit? Het is natuurlijk waar je je zelf prettig bij voelt, maar ik denk nu dat alles mooi dicht is, jullie gewoon weer je ding kunnen gaan doen. Mijn border collie mocht alweer loslopen na 7 dagen  en die was ook zo’n koekwous. Weet niet of 7 dagen het beste advies was, maar er is in ieder geval niks kapot gegaan. Behalve de hartaanvallen die ik kreeg bij elke rare sprong die ze maakte. 

Dat was vlak na de sterilisatie. Er bleef maar bloed druppen uit de wonde, 's nachts was het een hele plas in het drukverband. Als ik het me nog goed herinner was het een probleem met de diepere hechtingslagen, daar zat een bloeding en dat kwam door de buitenste hechtingen naar buiten. Dus dat is toen opnieuw open gemaakt en -denk ik, ik weet het niet meer precies- dichtgebrand en weer opnieuw gehecht.  

Hihi dat gevoel herken ik, die hartaanvallen, alhoewel dat de eerste dagen echt erg was bij ieder uitspatting moest ik eerst geloven dat er niets gebeurd was en het toch echt nog steeds goed ging.

" Dat was vlak na de sterilisatie. Er bleef maar bloed druppen uit de wonde, 's nachts was het een hele plas in het drukverband. Als ik het me nog goed herinner was het een probleem met de diepere hechtingslagen, daar zat een bloeding en dat kwam door de buitenste hechtingen naar buiten. Dus dat is toen opnieuw open gemaakt en -denk ik, ik weet het niet meer precies- dichtgebrand en weer opnieuw gehecht.   "

Alaska's Finest!

O jeetje, dat was ook mijn grootste angst icm het gedrag van Dyuna...godzijdank niet gebeurd. Gelukkig is alles goed komen met je dametje.

Ik vroeg me dat alleen voor nu af of er echt niets meer kapot kan gaan als ze uit dr voegen springt? Dyuna is wel bewust overal dubbel gehecht juist vanwege haar druk gedrag en het extra voorkomen van evt bloedingen.

Vandaag een nieuwe foto van de buik laten zien aan de dierenarts en Dyuna had de Good to Go gekregen!

Eerst geprobeerd om haar aan de lijn ff het topje van de ijsberg te laten spelen.

Net los gelaten zonder kaderen van mijn kant uit...Nouuuu, en daar plofte het bommetje hoor! het was links rechts links rechts over de bank, op neer op neer, links rechts links rechts en ik?

1 ding heb ik wel geleerd van de afgelopen 11 dagen door de sterilisatie:

Ik dacht dat Dyuna voorheen best druk en energiek kon zijn, dat is ze nú pas

Nu pas merk ik het wezenlijk verschil wanneer ik met haar bezig ben en wanneer er door omstandigheden niets gedaan kan worden.

Dit doet mij alles rondom haar even relativeren en als ik dan terug denk vóór die 11 dagen, had ik best een redelijk tjille hond.

Ondanks de noodgedwongen situatie van rust de afgelopen dagen, ben ik blij dit verschil nu te mogen ervaren en hetgeen ik altijd met haar onderneem haar wel degelijk relaxt en chill maakt tov hoe ze nu is, ondanks vele mentale uitdaging.

Hahahaha nou gelukkig mag ze weer!

Wel mooi dat je daadwerkelijk ziet dat wat jij haar aanbiedt normaal gesproken, wel degelijk effect heeft. Goede bevestiging en de vlag uit dat alles goed is gegaan, jij hebt doorgebeten in deze periode en dyuna nu weer los kan. 

Dank je wel! Ik denk idd al bij al dat dit een hele goede samenvatting is van een antwoord waar iedere honden eigenaar naar zoekt zodra je twijfelt of de hond wel genoeg geboden wordt.

Ik ben idd blij dat we 'er door' zijn, zag er als de mount everest tegenopal bij al trots op mijn monster dat zij zich zonder problemen al die dagen verenigt heeft met de vari en mentale uitdaging. 

Hihi idd! Haar geduld is, terecht, ook op

Kan wel begrijpen dat Dyuna even helemaal loos gaat na 11 dagen verplichte rust  Jullie zullen al snel weer in de oude routine zitten en dan ben je die 11 dagen zo vergeten. Wij hebben al 2x 6 weken verplichte rust achter de rug, en na een paar maand is dat helemaal vergeten (of verdrongen  ).

Jeetje, hoe heb je dat volgehouden? Ik had er enigzins moeite mee om Dyuna te entertainen in de vari, ze was op een gegeven moment de snuffelmat, kong, oefeningetjes ed helemaal zat. 

De mentale uitdaging woog naar verloop van dagen niet meer op tegen het fysiek moeten stil liggen. Tegelijk speelde mijn geweten in de loop der dagen steeds meer op en voelde me steeds rotter dat ze er zo lang in moest blijven. Natuurlijk alles voor het goede doel, daar ik met zekerheid kan zeggen dat het echt mis was gelopen als ik haar los had gelaten.

Ik ga er idd vanuit snel weer back on track te zijn

Wij hebben gelukkig maar een hondje van 4,5 kg, dus wij gingen een keer de wonde zelf dicht was (ook na een dag of 10) veel wandelen met haar in een draagtas. Dan een beetje laten snuffelen aan de korte lijn op rustige plaatsen en ze had toch een beetje voldoening. Er is ook héél veel kauwmateriaal doorgegaan die weken 

Haha dat is idd wel handig als je je hondje kunt dragen. Dat gaat mij helaas niet meer lukken met Dyuna..hier is ook 'veeelll liefde' door de maag gegaan. Dat is ook goed aan haar te merken.

Daar waar ik eerder niet genoeg had aan 4 maaltijden per dag met lots of tussendoortjes om haar op gewicht te krijgen, gezien haar energielevel, daar is ze nu op 11 dagen tijd door al dat eten en stilliggen al behoorlijk stevig geworden.

2 vliegen in 1 klap zullen we maar zeggen, ze voelt nu wel echt super aan en ziet er ook mooier uit. Wat een kg extra kan doen. Nu weer opletten met de voeding daar de kans erin zit dat ze sneller uitpakt na sterilisatie. Ze weegt al ruim 30kg en is pas 1 jaar 3 mnd..even opletten dat ze niet een reu gaat evenaren

Dyuna is zo goed als genezen verklaart, truitje uit, racen door de woonkamer met de meest achterlijke capriolen en het gaat nog steeds goed.

Laatst een nieuw kussen gekocht, ze vliegt er naar toe en poefff met de kont erop. 

Ze is overigens ook echt zichtbaar goed aan gekomen in gewicht. Zelf heel erg blij mee daar ze maar gestaag aan kwam vanwege haar energielevel en 4x voeren met alle kluiven, snoepjes en fruit nóg niet genoeg waren.

Morgen weer voor het eerst een lange wandeling maken met haar hondenvriendinnetjes. Ze zal vast door het dolle zijn dan

Ik zeg: Eind goed, al goed!

Fijn dat het allemaal goed is gegaan.

Back to normal (energie-explosies).

Fijn dat ze weer zichzelf mag en kan zijn. Hou wel t gewicht in de gaten. Na deze ingreep kunnen ze sneller aankomen dan je wilt.

" Fijn dat ze weer zichzelf mag en kan zijn. Hou wel t gewicht in de gaten. Na deze ingreep kunnen ze sneller aankomen dan je wilt. "

Kees

Dank je wel! Haar gewicht houd ik zeker in de gaten, daar was ik mij al van bewust.

Het kgtje of 2 extra van de afgelopen dagen was een inhaal. Ze voelt mooi aan en ziet er nu ook prachtig uit qua gewicht. Op de rug net ff wat steviger, lastig uit te leggen.

Hihi idd! Gaat zeker goed komen

Snap ik wel hoor. Dat de ruggengraat helemaal uitsteekt versus een beetje grip er omheen.

" Snap ik wel hoor. Dat de ruggengraat helemaal uitsteekt versus een beetje grip er omheen. "

Kees

Idd! Gelukkig stak haar ruggengraat niet helemaal uit, maar toch een beetje hobbels. Ondanks dat de dierenarts haar perfect vond in gewicht, voelt ze wat mij betreft nu beter aan. Achterhand/laatste gedeelte rug is mooi gelijk nu. En ik weet dat ze jong en in de groei is maar dat extra grammetjegeeft me net dat beetje extra goed gevoel dat ze gezond oogt en is.

3 weken later.....

En mademoiselle geniet volop van de vele intensieve, leuke en mooie wandelingen.

Voor ons is de sterilisatie al passé, zoals iemand hier dit al benoemde dat we het snel vergeten zouden zijn.

Zelfs de mensen bekijken als een stokstaartje draait ze haar poot niet voor om

En ondanks dat ze niet ubersociaal is naar iedere hond, kan ze haar vriendinnetjes niet missen. Hier trekt ze zich dan ook aan op, mooi om te zien.

Blij dat dit weer allemaal kan! We zijn weer back to bussiness en s'avonds een hond welke moe en voldaan op de bank ligt te slapen.

Heerlukkkkk

Owww die laatste 

Bijna niet meer voor te stellen hè hoe ontzettend druk je jezelf hebt gemaakt, ff ruim 3 weken terug 

Lekker weer genieten van de lange mooie wandelingen 

Ben wel benieuwd of je op den duur nog wat gedragsverandering bespeurd, ons vorige teefje werd beduidend minder fel. 

Ze kon overigens sowieso met alle honden, maar het was wel een enorme kenau die het kaas niet van haar brood liet eten, ze is daarna met de tijd aanzienlijk milder geworden. 

Klopt helemaal wat je zegt! Heb me er idd erg druk over gemaakt en nu lijkt het alsof niets gebeurd is.

Hoop idd tzt te mogen ervaren dat Dyuna wat minder fel wordt. Wel is mij reeds opgevallen dat haar poenie down there helemaal terug geslonken is naar start formaat ruim voor de loopsheid. De dag van sterilisatie had ze toch nog best wel een pomme granaat...o jee, klinkt echt fout! Hahahaha! 

Gisteren toevallig tijdens een wandeling gaf ze een blaf naar een hond op een losloopgebied en zo waar liep ze daarna ( wel omkijkend) gewoon met mij mee...ze liet zich zo waar sturen door mij..

Natuurlijk gaat het niet altijd even goed maar ze lijkt er sneller klaar mee te zijn. Dit kan ook met de ontwikkeling te maken nu ze wat ouder wordt. Hopelijk draagt het steriliseren er tzt nog meer aan bij..

Tis een lekker ding Fijn dat ze goed hersteld is. Ps. Ik vind ook altijd een ding hoor als je diertje achter moet laten in iemand anders handen maarja ik kan het zelf niet doen

Dank je! Denk dat voor een ieder moeilijk is zodra je harigkindje wat mankeert of ondergaat. Des te meer geniet ik weer nu eea achter de rug is en godzijdank alles is goed gegaan.

In die bewuste week voor 1 april las ik net een topic hier dat een hond spijtig genoeg was gestorven vlak na sterilisatie. Dan denk je wel ff: O jee! 

In ons geval gelukkig Eind goed, al goed en we genieten volop van het mooie weer en de natuur. 

Ja echt hè, dit gezegde is ook zo waar:

Een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest.

En achteraf valt het allemaal zo reuze mee(meestal dan gelukkig), voordien zag je een beren op de weg, die niet weg te denken waren, wat men ook zei met alle goede bedoelingen. 

Haha, die van mij heeft altijd een beetje een pomme granaat behouden, hoe bedenk je het. 

Als jonge pup was het al wat uitstulpend. Heb daar weleens naar laten kijken, maar niets vreemds aan de hand. 

Gewoon een wat grotere, tsja, wat voor benaming moet ik nu nog bedenken, over die pomme granaat kom ik niet heen, haha

Nee hoor, klinkt niet fout, moet kunnen . 

Ja meestal met het wat ouder worden, worden ze ook wat milder, toch bemerkte ik echt wel verschil binnen een paar maanden. Wopper was overigens nog maar 11 maanden toen ze geholpen werd i.v.m. gespleten loopsheid. Misschien was ze daar ook wel wat chagrijnig van. Andere teefjes kwamen allemaal geholpen binnen, dus verder geen vergelijkingsmateriaal. Om het zo even oneerbiedig te zeggen.   

Ik hoop in ieder geval dat Dyuna ook milder wordt, hoeft echt niet met iedereen vrienden te worden, als ze maar kan negeren en het uitvallen achterwege laat, dat is al hartstikke fijn en heb je al veel gewonnen.