Hyper focus op katten

Zouden jullie eens mee willen denken? Ik twijfel namelijk wat de beste aanpak is. 

Saar reageert heftig op katten. We wonen aan de buitenrand van een dorp aan een dijk waar veel buren katten hebben. Zodra Saar een kat ziet reageert ze. 

Is het een kat dichtbij die rustig zit dan blijft ze staan, staart de lucht in en complete focus op de kat. Erheen gaat ze niet meer behalve als de kat beweegt, dan komt het jachtinstinct naar boven en gaat ze erop af. (voor zover dat aangelijnd kan). Loopt er een kat op 100 meter afstand dan moet en zal ze erheen. Niet fijn en ook niet veilig want Saar is ondertussen een sterke dame van 35 kg. Ik ben continu de omgeving aan het scannen maar zij heeft ze toch echt eerder door. 

We hebben zelf geen katten. Op de dagopvang waar ze 2 x per week heengaat zijn er wel katten. De katten die rustig blijven staan of haar begroeten krijgen een snuf en lik, wat wegrent wil ze achterna.

Vanwege de hyperfocus op een kat is het lastig om haar aandacht te krijgen. Ik neem tegenwoordig haar balletje en heeele lekkere beloning mee en dat werkt voor een paar seconden en dan is de kat toch weer leuker.

Trekken is stoppen met lopen. Aandacht voor mij is belonen. Hysterisch piepen en joelen is  wachten tot ze zich weer kan beheersen en belonen bij rust.

En dan wordt het lastig. Want zodra ze rustig is (rustig lijkt eigenlijk) , aandacht heeft voor mij en beloont is, begint het spel weer van voor af aan. Eigenwijze flapdrol denk ik dan... Doorlopen kan maar dan wordt het meesleuren of trekken van Saar. Omdraaien kan maar dat wordt ook meesleuren. Om de stap stoppen totdat er geen spanning op de lijn staat en dan weer verder zorgt alleen maar voor frustratie bij ons allebei. Ik weet dat ik rustig moet blijven op dat moment maar 4 katten met bijbehorende reactie later ben ik het goed zat. 

Wat is wijsheid? Focus op rust en aandacht blijven houden, omdraaien zodat de prikkel weg is of negeren dat Saar zo reageert en stoicijns in flinke pas doorlopen? Of iets anders waar ik nu dus niet opkom?

Het is een heel verhaal geworden . Ik ben benieuwd naar jullie zienswijze en/of ervaringen. 

Hier ook een herder, net ruim een jaar, wél opgegroeid met katten maar ook een jager op katten en vogels...het benoemen sterkte haar juist in haar drang om erachteraan te gaan.

Hier ben ik het gedrag gaan negeren, wat maakt dat ze nu wat relaxter is als ze een vogel of kat ziet. Ze maakt wel eens spelenderwijs een sprong richting oa een vogel maar al snel loop ik door.

Wat je schrijft over stoppen, omdraaien en weglopen heb ik gehad als ik honden tegen kwam. Ware het niet dat ik op den duur geen wandeling meer kon maken omdat er uit alle hoeken honden kwamen.

Hier er toch voor gekozen om gewoon 'normaal' te doen en de confrontatie aan te gaan. Niet makkelijk, want Dyuna kan best te keer gaan. Er mee aan gevende dat ik zowel bij katten, vogels en honden het geheel negeer en haar het commando 'Door' geef...het gaat al ietsie beter en de ene keer makkelijker als de andere keer.

Hier juisy gemerkt dat hoe meer ik mij aan pas door 'anders' te doen, hoe meer Dyuna bevestigd werd dat er 'iets' is.

Zodra we een kat tegen komen, loop ik er langs maar doe net alsof de kat er niet is. Inmiddels er ook achter dat de hond ongemerkt spanning overneemt. Maanden terug was het: O nee, weer een hond en kon ik mij schrap zetten. Nu ik eraan gewend ben reageer ik fysiek ook nuchterder, waardoor de situatie sneller onder controle is en ik fysiek ook beter gewapend ben Dyuna haar uitval te incasseren en kaderen wat er weer toe leidt dat Dyuna sneller terug op aarde komt

Oehh lastig.. 

Marley had het niet met katten ( dat zijn zn "vriendjes" hahah) maar wel vogeltjes en weg waaiende blaadjes. Ik zelf geef hem geregeld opdrachtjes tijdens het wandelen. Een parcourtje lopen, een commando, aandachtsoefeningen. Hierdoor kreeg hij meer focus en begon hij andere prikkels wat meer te negeren. Ik dacht te lezen in een ander topic dat jij zelf ook al best actief bent tijdens wandelingen. Misschien dit wat gerichter inzetten op deze momenten?

En wat als je Saar laat zitten en kijken naar de kat? Oefenen met rustig blijven zitten en belonen als ze dat doet?

Dank voor je reactie! Haha herkenning dit, ik merk dat ik er inderdaad een ding van maak waardoor het ook echt iets wordt waar ik iets mee moet en dat voelt Saar natuurlijk prima aan. Ik zeg wel 'verder' bij andere prikkels en dat werkt ondertussen goed, ik ga denk ik kijken of ik dat ook hier kan toepassen. Dus gewoon doorlopen in negeerstand en Saar zal dan maar mee moeten. Het gaat tegen m'n gevoel in om haar mee te slepen maar daarin ben ik misschien wat te soft haha.

Het gaat overigens de ene keer ook beter dan de andere. Gisteren was bagger, vandaag 1 kat gezien en toen was een goed getimde NEE voldoende, met beloning toen daarna de volle aandacht naar mij ging en bleef. 

Haha Saar heeft het ook met vogeltjes, blaadjes, een kikker op de weg, een los graspolletje wat ze tegenkomt..... Maar dan blijft de lijn slap en kan ik haar prima bereiken dus dat vind ik geen probleem.

Goed gezien inderdaad , ik ben best actief tijdens wandelen met oefeningetjes, zoekspelletje, samen even spelen tussendoor en snuffelen en dat maakt dat ik met veel dingen goed haar aandacht kan vragen. Katten is een heel ander iets helaas haha maar dat komt uiteindelijk ook wel goed. Ik laat Saar het eerste stuk van de wandeling vaak snuffelen en lopen waar ze wil (aangelijnd), misschien kan ik al vanaf het begin van de wandeling starten met wat meer interactie. En inderdaad kijken of ik wat gerichter de aandacht kan vragen.

Saar rustig laten zitten als ze een kat ziet gaat nu goed zolang de kat blijft zitten. Haar blik blijft op de kat maar ze is wel bereikbaar voor de 'zit' en de 'af'. Het lastige is dat de meeste katten niet stil blijven zitten .

Ik kan zeker wat met je tips hoor, ik ga kritisch kijken naar de indeling en interactie tijdens de wandeling. Dit in combinatie met het commando 'verder' en de rest negeren.

Meedenken van anderen is fijn, soms ben ik even aan het twijfelen met welke aanpak ik nou goed doe. Dus dank je wel

Soft zijn is niks mis mee op het juiste moment.

Hier geldt dat ik bepaal en niet Dyuna...zij is een herder dat graag de boel regelt en als het aan haar lag vloog ik er telkens achteraan. Punt is zodra de hond in een hyperfocus zit je snel uit de situatie moet...verbale aansturing is alleen maar meer prikkels, olie op het vuur gooien.

Hier word Dyuna gewoon met beleid uit de situatie getrokken...zodra ze weer netjes doorloopt krijgt ze een Goedzo en we lopen door alsof er niks gebeurd is.

Hier idem . Met beleid mee , want als het aan juf zou liggen 

Ik ben hier inmiddels zo ver dat madam rustig is als er bv een kat rustig op de stoep zit , of loopt 

Ik heb heel goed gekeken naar de signalen die de buurtkatten lieten zien . En Thara de kans gegeven 

Er zijn katten die ze op hondse wijze besnuffeld 

Er zijn katten die reageren als thara,te dichtbij komt.  Dan is ze onder de indruk . Oh wil je niet dan loop ik maar door,  of de held op sokken loopt er met een grote boog omheen 

Maar rennende,katten . Dan gaat er een knop om en juf is onbereikbaar 

Ik vrees dat ik tevreden moet zij  met dit behaalde resultaat 

Toen ik haar pas had liep ik in een klein parkje , daar was een sloot . En een weg . Madam dook de sloot in om de kat achterna,te jagen 

Gelukkig goed afgelopen  

Tijdens het laatste rondje is juf nog feller.  

Verder een lief hondje , gehoorzaam en gemakkelijk af te leiden . Maar katten . Nee dus 

Lastig. 

Ik had een herder die 2,5 jaar was toen ik haar kreeg en er achteraan ging als ze de kans kreeg (en achter konijnen, meerkoetjes, hazen etc..)

Bij haar kon ik op een bepaald moment inzetten op doorbreken van focus omdat ik iets bij me droeg wat ze ook leuk vond. Afleiding en doorbreken werkte, en ook wel correctie heb ik ingezet toen ik in aanvang ging inzetten op bij me komen en doorbreken van een bepaalde focus, maar daar gingen maanden overheen, en correctie wordt op dit forum niet echt gewaardeerd heb ik soms het idee. Correctie middels in de lijn laten lopen op bepaald moment na weken geoefend te hebben op betrouwbaar bij me komen en leren luisteren naar een "hier of kom".

Bij me komen op verzoek was altijd beloning, en na verloop van tijd was dus negeren en gaan negatief en liep ze in de lijn. Dat voelde ze, en als ze dan keek dan gaf ik haar nogmaals een hier, en als ze dan kwam beloning.

Komen was beloning, mijn negeren op dat soort momenten gaf een negatieve prikkel. Zo zwart wit was het op dat moment voor haar en mij. Maar nogmaals, ik had zonder prikkels echt al vrij lang gewerkt aan standaard commando's die aangeleerd waren.

Nu heb ik een nieuwe dame.

En jippie, eentje die ook geneigd is om achter katten aan te gaan.

Maar afleiden op dit moment werkt niet, dus de strategie die ik met de andere hond had gaat nu niet werken.

Ben al een stuk verder... want in begin ongeveer een maand geleden zette ze het op een gillen en sprong ze met vier poten in de lucht buiten.

Ben afleiden gaan proberen en gezocht naar mogelijke dingen die haar aandacht zouden kunnen verleggen.. maar voer werkte niet meer, balletje of speeltje heel soms.. maar voor mij gewoonweg te onzeker en te langdurig om dat in te zetten.

Dus ik ben nu volledig afgestapt van pogingen doen tot afleiden.

Ik geef geen mogelijkheid tot verder reageren. Dus pak ik haar bij de halsband met mijn hand, want klein beetje lijn is al te veel. En zeg verder niets meer maar loop door met haar heel kort naast me.

En op een bepaald moment geef ik wel wat meer lijn als ik denk dat het weer kan, en als ze dan zelf oogcontact met me maakt beloon ik dat door speeltje of lovende woorden of voer(kan in ons geval helaas niet) Gaat ze terug in focus, dan weer kort aan de band nemen, en weer doorlopen.

Het werkte ook goed trouwens, die tip had ik weer van een ander om zelf terug te lopen naar de kat in een steeg. 

Hond gaf aan, spannend ik zie kat en oeh wat zou die doen! Deze bleef zitten en ik liep met haar door in eerste instantie. Vervolgens liep ik terug, wel kort aan de band, en liet kijken.. Liep weer weg ervan met de hond, en vervolgens weer terug.

Hond kreeg er zo tabak van dat het gebeurde, dat die hele kat niet meer interessant was en dat ze zelf gewoonweg door wilde lopen.

Beetje alternatieve methode.. maar het werkte wel.

Zowel de eerste hond als nu de nieuwe dame zijn in huis ok met katten. Buiten was en is het een ander verhaal. En je moet soms even zoeken naar een manier om dingen te doorbreken.

Mijn ervaring is echter ook dat als ze dit bij wegrennende katten doen, ze dit bij wild ook doen en vaak ook bij (water)vogels. Van jongs af aan ben ik dus partypooper geweest en mochten jonge honden niets najagen, ook geen dwarrelende blaadjes..

Ook met Bluf van toen 2,5 jaar oud stond ik even niets toe. Later kon ik het weer meer laten gaan, het is natuurlijk ook wel enorm grappig om een grote reiger op te laten vliegen bijvoorbeeld. Niet voor mezelf, maar de honden schijnen dat toch echt lollig te vinden. Vind het zelf nu nog steeds prettig dat er toch eerst naar mij gekeken wordt op afstand.. "ah toe,.. mag ik?" Idem bij de meeuwenkolonie op strand.. Mag ik??

wil ze helemaal niet drillen of zo.. maar bepaalde situaties vind ik gewoon prettiger als ze even wat meer onder controle te houden zijn. En hoe dat te bereiken is echt per hond verschillend.

Zo had ik een jrt die totaal geen interesse had in katten , konijnen boeide haar niets , we waren eens op vakantie . En het krioelde van de konijnen om het huisje . Ze zat gewoon  los op haar kont te kijken 

Buiten het broedseizoen om liet ze alle watervogels met rust 

De rest van de roedel wandelde,met me mee , zij zwom mee . 

Ze,heeft eens een hoentje in haar mond genomen . En kwam naar de kant , wat bleek , het beestje was gewond.  Ze lag het hoen voorzichtig voor me neer 

MAAR  , als het eenmaal broedseizoen was joeg ze als ze de kans,kreeg , alle watervogels van het nest af 

Ik heb die,rare,kronkel er nooit uit kunnen trainen 

Dus de dame had een zwemverbod o plaatsen waar gebroed werd 

Wij zijn hier begonnen met het commando leave it. In het begin was hij ook een kattenjager en eendjes die wegrennen. Bijna me arm uit de kom iedere keer. Wij doen het op de volgende manier. Begonnen met een snoepje of speeltje op de grond die moet hij laten liggen tot wij zeggen "ok".

Buiten, zodra we zien dat zijn focus op een kat of eend komt roepen we gelijk "Leave it" als hij zich omdraait naar ons dan rammen we gelijk een stuk kipfilet in en doen "follow" er gelijk achteraan om door te lopen. Dit gaat tot nu toe rete goed behalve met sommige honden reutjes

Zoals ik altijd zeg, baat het niet dan schaad het niet. Wellicht het proberen waard en wie weet werkt het wel.

Oeh, gelukkig goed afgelopen met de sloot, schrikken!

Dat is natuurlijk ook een optie, kijken wat haalbaar is voor Saar en accepteren dat het misschien nooit iets wordt met rennende katten . Hiermee bedoel ik zeker niet dat ik de handdoek in de ring gooi al maar accepteren dat het mogelijk zo blijft scheelt ergens al druk haha. 

Kijken naar de signalen van de katten is ook een goede ja. En het laatste rondje is Saar ook feller ja! 

En verder ga ik haar dus met beleid meenemen, rukken aan de lijn doe ik zowiezo nooit. Grappig eigenlijk want buiten de katten om ben ik verder altijd doortastend maar hier twijfel ik dus blijkbaar over wat te doen. 

Fijn om door jullie meedenken even kritisch naar mijn eigen handelen te kijken. 

Mooi eigenlijk dat bij elke hond weer wat anders werkt. Dank voor het delen van je verschillende aanpakken!

Jachtinstinct zit er bij Saar inderdaad flink in. Ze wordt ook aangelijnd als we in een losloopgebied wandelen waar wild voorkomt want als er iets wegrent dan gaat ze erachteraan. Is 2 x gebeurt, beide keren wel binnen een minuut terug maar ik had wel klotsende oksels. 

Ik vind een correctie die niet schadelijk is voor de hond niet altijd verkeerd hoor, mits verantwoord toegepast. Saar is wat dat betreft een echt witje en best gevoelig. Over het algemeen hoef ik maar m'n stem te verheffen of de toon te wijzigen en dat is al genoeg. Behalve in die hyperfocus.

De halsband vastpakken is ook een goede, dat beetje lijn is inderdaad eigenlijk al genoeg. En blijven belonen bij aandacht en komen ja. 

Jagen op vogels heb ik er ondertussen bijna uit en ze kijkt ook eerst even of ze mag ????. Achteraf had ik hier als pup zeker eerder op in kunnen grijpen maar Saar is mijn eerste eigen hond en daar heb ik toen echt niet over nagedacht haha. Tenminste, ze mocht niet achter vogels aan maar blaadjes die langskwamen weer wel, te schattig. Zo zijn er wel meer dingen die ik nu achteraf anders zou doen. Maar ik ben hartstikke blij met d'r en ze doet het verder goed! Gelukkig kunnen dingen altijd bijgeschaafd worden en ben ik nooit uitgeleerd. 

Dank voor het meedenken Anouk. Het lastige is dat Saar gewoon niet bereikbaar is als ze een kat ziet. Ik probeer dan de 'kijk' zodat ze naar mij lijkt en ik haar kan belonen en dan verder met commando. Maar die aandacht is er gewoon niet. Favo bal mee, leverworst en stukjes kaas en niks werkt om die focus eraf te krijgen.

Ik ga nu inzetten op het negeren, blijven lopen en haar met beleid meenemen onder het commando 'verder' bij rennende katten. En het laten zitten en aandacht vragen bij katten die stilzitten waarbij ik de kat observeer ook. 

Ja ik herken dat, haal hier alle trucjes uit de trukendoos maar deze is echt een soort van losgeslagen projectiel aan de lijn bij reutjes en dan ook nog niet selectief op ras. Het is erg frustrerend soms. En zeker katten. Die zijn zo rap dat snel omlopen of afstand bewaren zelfs een probleem is. Hoop dat je een tactiek vind die gaat werken.

Thara,krijgt de kans niet eens 

In losloop gebied waar wild loopt 

Ik weet voor 99 % dat juf ervandoor gaat 

Ik heb niet alle reacties gelezen maar wil wel even mijn ervaring delen.

Hier ook een hond die helemaal gek werd van katten en erachter wou met de nodige geluiden erbij. Wat bij ons hielp was met kleine stapjes aanleren dat beheersing = we stappen verder richting kat (=wat hij wil op dat moment). Voor mij was krijsen vooral een issue dus we staan zo lang stil tot hij geen geluid maakt en dan zetten we weer een stap vooruit. Hij begon dan vaak meteen weer met geluid maken en dus was het vaak wachten, 1 stap, weer wachten, 1 stap etc... Nu kan hij prima een kat zien en wel alert zijn en erheen willen maar is meestal stil. Daarna zijn we gaan trainen op het trekken bij katten zien. Mijn hond is klein en vind ik minder een issue als dat gebeurt, de lijn is niet volledig slap maar hij hangt ook niet meer zo heftig in de riem. Hopelijk heb je hier wat aan.

Ter verduidelijking, ik laat hem de kat nooit pakken hé, maar hij wil wel graag dichterbij kunnen komen, ook al stappen we stapvoets / langzamer dan de kat. Hij weet ook dat dat de enige manier is dat hij dichter kan komen en dan gaat hij wat snuffelen waar de kat is geweest

Saar krijgt de kans nu ook niet meer. Eerste keer was een complete verassing, geen idee dat op die plek wild zat en haar reactie verraste me ook. Tweede keer in een ander gebied waarvan ik ook niet had verwacht wild te zien. Bij twijfel nu dus vast aan de lange lijn en los in losloop waarvan ik weet dat er geen wild loopt. 

Update: het hysterische is er echt vanaf als ze een kat ziet. Doorlopen met een 'verder' werkt goed als we langs een kat komen. Ziet ze er 1 in de verte dan trekt ze bijna niet meer en gaat uitgebreid snuffelen op de plek waar de kat was. De combinatie van jullie meedenken heeft goed geholpen, dank ! 

Door de andere honden die ik op latere leeftijd kreeg besefte ik waar ik bij de pup op moest letten. Voor mij met een bepaald ras zal ik hier dus eigenlijk altijd al vrij vroeg bovenop zitten.

Maar Chara was al rond de een jaar toen ze bij ons kwam, dus weer een nieuwe uitdaging. Ze reageerde ook nogal heftig op schapen. Recent op vakantie geweest, en net toevallig waren de schapen verplaatst naar de weide langs "onze" tuin. Was best even spannend dus, en in de wei daarnaast de koeien.. Maar ook hier was het nu een kwestie van kijken wat ze zou doen, en bij verleggen van haar focus en in de sluiphouding staan (Verstarren, kop wat lager etc..) grepen we in. Middels stem, en gelukkig lukte het om haar dan ook bij ons te roepen. We hadden voor de zekerheid een lange lijn mee, maar die is gelukkig in de tuin niet nodig gebleken. Maar het was wel echt opletten en kijken naar haar houding op momenten, afrastering was ook niet zo hoog dus had ze met gemak, bij écht willen najagen als de schapen wegrenden, in een mum over het hek kunnen springen.

Fijn om te lezen dat het nu controleerbaar is bij jullie!

ps. en overkill kan dus ook werken. In de week vakantie heeft onze Chara dus echt moeten leren dat uitvallen naar schapen not done is, dat ze koeien ook niet meer op wil jagen, want door een wei met koeien lopen die niet bang voor haar waren was ook een shock voor haar. Zeker toen er 1 een lik over haar neus gaf whaha. Kwam een beetje door onze Aki die graag contact maakt met koeien en schapen whaha. Die wil er vriendjes mee maken en gedraagt zich meestal voorbeeldig bij deze dieren, heerlijk om te zien altijd.

Haha wat mooi om te zien bij Aki kan ik me voorstellen . Alles is een potentieel vriendje. 

Overkill werkt zeker, hier ook een weekend gehad met kamperen bij de boer. Koeien in de weide vlak naast de tent, dat was wennen voor Saar maar na een dag kon ze ze redelijk negeren en was het blaffen echt voorbij (toch wel spannend die grote vreemde beesten voor haar).

Oefenen baart kunst zullen we maar zeggen en dan nog is elke hond anders en zal de ene aanpak wel werken en de andere niet. Vind dat zelf ook wel mooi eigenlijk, dat je nooit uitgeleerd bent. Zie dat hier op het forum ook wel terug, wat bij de eerste eigen hond werkte doet dat niet per se bij een nieuwe pup of herplaatser. Best wat baasjes van een eerste eigen hond denken dat hun manier werkt en niks anders terwijl je soms echt out of the box moet denken en daarbij zijn tips en ervaringen delen zo waardevol.