Grommen naar ons

Hallohallo allemaal
Ik wil iets vragen voordat het eventueel escaleert.

Marley gromt af en toe naar ons.
Het begon met grommen als hij op de bank lag en we hem aaiden. Dit deed hij alleen als hij op de bank gegaan was. Inmiddels mag hij daardoor niet meer op de bank en is zoiets dus ook niet meer gebeurt. Maar hier was ik al een klein beetje van geschrokken.

Af en toe gaat hij midden in de kamer liggen met zijn kluif. Als ik hem naar zijn plaats wil sturen gaat hij er niet heen. Als ik vervolgens naar hem toe loop ( in een boogje) en hem naar zijn plaats stuur gromt hij kort, maar doet hij het wel.

Verder neemt hij weleens takken naar huis. Hier hetzelfde verhaal. Voor de deur moet hij ze loslaten. Dit doet hij wel, maar wel met gegrom. Onze GT gaf als advies hem te laten wachten buiten de woonkamer tot hij zijn tak zelf losliet, maar dit vond ik er zo zielig uitzien..

Verder heeft hij dit best wel sterk als hij bijvoorbeeld een kluif heeft en wij hem een aai geven. Dit hadden we snel door en doen we inmiddels dan ook niet meer ( eerst liet hij zich wel aaien met een kluifje en sinds 2 maanden ofzo niet meer) We laten hem met rust als hij eet, maar het idee dat hij boos word als we bij zijn eten komen vind ik niet heel prettig.

Ook met pootjes afdrogen bromt hij.

Hij heeft echter nog nooit gehapt of uitgevallen naar ons. 1x met afdrogen pakte hij na het grommen zachtjes met zn lippen even mn hand , maar heel rustig. Ik ben toen gewoon gestopt met afdrogen en later verder gegaan.

Sommigen ( waaronder mijn trainster) zeggen dat hij niet zou mogen grommen naar mij, in geen enkel geval. Ook zeggen ze dat hij zich een beetje de baas zou voelen. Ik weet niet of ik het hiermee eens ben want hij moet zijn grenzen kunnen aangeven. Verder luistert hij ook prima als ik hem naar zijn plaats stuur en is hij aangenaam en rustig in huis. Ik geloof sowieso niet heel erg in dat dominantie gedoe.

Op dit moment denk ik niet dat het erg is, maar ik weet soms niet hoe ik op zijn grommetjes moet reageren en twijfel nu ook of het iets slechts is en of het kan escaleren?

Ik ben in ieder geval niet iemand die een strijd aangaat met hem dus op dit moment negeer ik het meestal en neem ik afstand.

Niet meer op de bank, dat doe je dus al....en dan een kluif geven, op zijn plek en niet midden in de kamer, geef een plek waar je de hond de ruimte geeft en waar je niet langs hoef, dan heeft tie geen reden om naar je te grommen......je hebt marley niet vanaf pup...is altijd een beetje anders, hier is als pup geleerd als er genoeg gekauwd is dat ik het weg kan halen, dat kan wel eens gebeuren, bijvoorbeeld er komt onverwachts bezoek of het bot  wordt te klein......en verzorgen is hier en must, drogen borstelen en zorg, dat is al vanaf pup gebeurd in de gewenningfases....Marley een bot geven op een plek waar je dus niet langs hoef, en je kan ruilen als je het bot weg moet. nemen, met iets heel lekkers...en als Marley zachtjes je hand pakt bij het drogen , niets mis mee toch...en als die er bij gromt...rustig we zijn zo klaar.    Wat het eten betreft, geef de bak en iaat je hond met rust...zijn eten is zo op, vijf minuten ?   Neerzetten en weggaan, zodat Marley je vertrouwd dat je niets pakt uit de bak, sommigen honden hebben wat voernijd, geef je hond de kans om rustig zijn eten op te eten....een bot is wat anders, dan moet het wel eens.

Het zijn allemaal best concrete situaties waarin hij gromt, en dat is fijn. Hij is dus niet onvoorspelbaar of agressief. Hij communiceert. 

Ik vraag me af of je op de hoogte bent van kalmerende signalen. Meestal laat een hond al heel veel zien voordat hij op grommen overgaat. Heb je zoiets bij Marley kunnen waarnemen tijdens het aaien? Tongelen, met zijn hoofd wegdraaien, van plaats veranderen, oogwit laten zien?

Denk je dat hij gromt omdat hij aan het kluiven is? Of gromt hij ook zonder eten als je hem naar zijn plaats stuurt? 

Ik vind wel dat een hond mag grommen. Maar het is wel belangrijk om met de emotie aan de slag te gaan zodat hij het niet meer nodig vindt om te grommen. Daarin kun je zelf wat betekenen, wat je geloof ik al doet: niet meer ongewenst aaien, niet storen tijdens het eten. Je kan een hond trouwens “om toestemming vragen” voordat je hem gaat aaien. Dat kan een heel handig trucje zijn zodat je voor jezelf meer duidelijkheid creëert. Bij mijn vorige hond benoemde ik het altijd even “mag ik je aaien?” als ze wilde kroelen kwam ze overduidelijk naar me toe. En als ze er geen zin in had dan keek ze weg en liet ik haar consequent met rust.

Hoe ziet dat grommen er eigenlijk uit in de situatie met de stok voor de deur? Gromt hij echt richting jou? Misschien is hij gewoon een brombeer die nogal vocaal zijn ergernis uit? Een mopperkont? Zie jij zelf een onderscheid tussen mopperen en grommen?

Inderdaad Willemijn, niet vanaf puppy dus ik denk dat ik ook niet ga proberen dingen af te pakken. Ik zorg er zelf voor dat de kat en in de toekomst evt kinderen hem met rust laten als hij eet. Ik geef het bot altijd op de plaats! Maar vervolgens verplaatst hij zich en gaat dan brommen als de kat bijvoorbeeld langsloopt. Daarom wil ik hem echt op zijn plaats hebben met kluiven en stuur ik hem dan ook terug.

@Iglo: hij gromt niet als hij geen kluif heeft! Alleen als hij erg moe is en mn vriend hem toch even een aaitje geeft, maar dat doen we dus niet meer om het grommen te vermijden.

Hij geeft kalmerende signalen, maar die vind ik persoonlijk heel verwarrend. Hij komt bijvoorbeeld vaak naar me toe en tegen me aan staan, als ik hem dan vervolgens ga aaien gaat hij tongelen en kop wegdraaien...

Als ik hem het commando geef dat hij naar zijn plaats moet draait hij inderdaad zijn kop weg, maar ik wil niet dat hij denkt dat hij gewoon commando's kan negeren. Het is wel een hond die de grenzen een beetje opzoekt hierin. Ik ga geen strijd aan ( ik zou hem nooit gaan duwen bijvoorbeeld), maar ik blijf wel in de buurt tot hij het doet. Misschien is dat fout? 

Met de stok kijkt hij mij niet aan als hij gromt dus in mijn ogen is het (nog) geen gerichte grom naar mij toe. Hij komt na het grommen ( bijvoorbeeld na het afdrogen) ook gelijk tegen me aan leunen en affectie zoeken. Raak af en toe in de war van het tegenstrijdige gedrag.

Dat is niet tegenstrijdig hoor, Marley wil op zo’n moment wel bij je zijn maar niet geaaid worden. Dat zijn twee verschillende dingen. Bij je staan is ook een vorm van affectie, het aaien is dan even too much. En ook betreft het afdrogen. Dat is voor een hond gewoon stom haha. Hij vindt jou wel lief dus zoekt hij affectie, maar het afdrogen vindt hij niks, dus hij gromt. Je kan dit allemaal los van elkaar bekijken. Op jezelf betrekken is niet nodig.

Ik denk dat hij last heeft van voernijd. Dat hebben heel veel honden. Het is niet raar dat de kat of jij niet in de buurt mag komen. Natuurlijk is het ongewenst, maar het blijft normaal hondengedrag. Ik zou hem zelf in de bench doen of hem even met de riem fysiek bij zijn plaats houden. Dan heb je helemaal geen strijd meer en hoef je ook geen commando’s te geven die hij kan negeren.

Ik denk dat als je aan jullie band gaat werken dit soort dingen steeds makkelijker worden. Zoiets heeft tijd nodig. Bij een hond die je al jaren hebt kan je meer flikken (zoals afdrogen of een stok afpakken), dan bij een hond die je pas een paar maanden hebt. 

Ik vind het trouwens totaal niet zielig om hem buiten de woonkamer te laten totdat hij zijn stok loslaat. Ik vind het eigenlijk best goed bedacht en hiermee heb je 0,0 strijd. 

Ik snap dat hij de grenzen op zoekt en dat je wil dat hij goed naar commando’s luistert. Maar ik denk dat je commando’s beter bij minder beladen zaken kan oefenen. 

Je beloont zo wel het grommen. Als in: hond gromt omdat hij iets niet wil, zoals afdrogen, jij stopt met afdrogen.

Hij zal t daardoor vaker inzetten, omdat t effectief gedrag is. 

...of hij gaat over tot bijten, omdat het grommen niet gewerkt heeft. 

Zoiets is nogal moeilijk in te schatten en daarom denk ik zelf dat het beter is om te deëscaleren als het zo ver komt. Maar het liefste dus er sowieso proactief mee omgaan zodat hij überhaupt niet in een situatie komt waarbij hij moet grommen. 

Lotte, je geeft toe...dan krijgt tie zijn zin.....afdrogen hoort bij verzorging en wat als er iets gebeurd dat je verder moet gaan dan alleen maar poten afdrogen, wees resoluut zodat tie zijn plek weet, bot op zijn plek, en niet toestaan dat tie het bot naar elders meeneemt.....negeerd de hond als die niet uit zich zelf naar je toekomt, ik begrijp dat je de hond wil aaien, maar ga eens op de grond zitten en kijk dan eens of die bij je wilt komen...wanneer die toch gromt als je aait terwijl marley toenadering heeft gezocht, stuur je hem naar zijn plaats....

Het dilemma wat nu in dit topic naar voren komt is ook en beetje mijn dilemma. Ik wil hem natuurlijk niet altijd zijn zin geven, maar aan de andere kant is het wel een dier dat zijn grenzen moet kunnen aangeven. Als ik iets niet fijn vind zeg ik dat ook dus dat zou hij ook moeten kunnen. Maarja inderdaad hoe je daarmee om moet gaan vind ik lastig.

Ik wil inderdaad zeker niet dat ik hem corrigeer op het grommen of doordram en dat hij dan een keer bijt

Je kan hem laten doen wat jij wil zonder woorden of streng te zijn. Dan krijgt hij zijn zin niet maar heb je ook geen conflict. En met de tijd zal het beter gaan. 

Ik zou wel het advies opvolgen van je GT met die tak. Zielig is dat niet maar brengt duidelijkheid dat hij niet alles mee naar binnen mag. Straks komt hij nog met een dooie eend aanzetten haha. Die wil je natuurlijk niet op je kleed hebben liggen.

Betreft dat hij het niet fijn vind qua geklooi aan zijn pootjes? Dat verschilt echt van het karakter van het dier. Waarbij Lou mijn moord en brand schreeuwt, in een handdoek moet gewikkeld worden bij nagels knippen? Ligt Botty riant als Rockefeller zijn manicure te ontvangen Lou is daarna wel dankbaar hoor maar lekker vind ze het.

Wat betreft voernijd? We hebben dat in het begin hier ook gehad maar in een andere versie. Paar hapjes nemen en dan heel de kamer en gang checken, of er niemand aan zijn eten kwam. Het is nu compleet weg. Bot pak ik nooit weg, vind dat niet nodig. Pas als hij er klaar mee is dan pak ik het weg. Ik laat hem trouwens wel van te voren met zijn eten zitten. Hij moet dan wachten tot ik de voerbak heb neergezet en zeg "ok" of "go get it" Als hij naar de bak gaat voordat ik zeg "ok" dan pak ik het weer weg en beginnen we weer opnieuw. Dit natuurlijk wel een techniek die niet voor iedere hond werkt maar een keertje proberen kan geen kwaad. Onze was er zwaar van in de war in het begin, die had unlimited buffet staan zeg maar en dan nog niet eens van het voer wat hij nodig had.

Lola mijn eerste herplaatser gromde ook veel in het begin. En ik ben typische weegschaal haha,  dus van nature geen mens die van strijd houdt. Maar ook had een strijd bij Lola gevaarlijk geweest want ze zou ook bijten. Dus dan blijf je vanzelf wel uit haar buurt als ze eet.

En dat bleek gelijk ook de oplossing, en voor haar een teken dat ik te vertrouwen was. En op een dag kwam ze ineens zelfs met haar botje aan mijn voeten liggen kluiven, dat vond ik een heel grote blijk van vertrouwen. 

Het grote voordeel van als een hond eenmaal vertrouwen heeft is dat je als het echt nodig is, ook eens kann ingrijpen. Op een avond was ze nog even de tuin in gegaan, en kwam ineens met een verdacht blikje aangelopen waar achteraf rattengif in zat, ik kon dat toen zonder problemen pakken en haar iets anders ervoor teruggeven.

Grommen is gewoon een uiting van een hond dat hij meer afstand wll. Ik zou niet weten wat daaraan verkeerd is. Wel is het voor mij een teken, wat ik beter niet kan doen op zo'n moment, en natuurlijk hoe ik kan voorkomen dat ze zich zo voelt dat ze meent naar mij te moeten grommen.

Een hond aaien als hij eet, of kluift zou ik liever gewoon laten. 

Het hele aaien is ook niet perse iets wat elke hond aangenaam vindt, of geleerd heeft. Misschien is het ook voor sommige honden niet duidelijk wat ermee bedoeld wordt van ons mensen uit, en schept het verwarring.

https://www.youtube.com/watch?v=-cGDYI-s-cQ

Ik denk dus dat er niets mis is met Marley hij communiceert, geeft aan. En aan jullie dan hoe je het beste kan voorkomen, dat hij gromt. Als hij gromt bij het pootjes afvegen zou ik hem daarbij even vrolijk, kalm toespreken, geruststellen.

O en met de baas willen spelen heeft het niets te maken.

https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/dominantiemodel-de-mythe/

Tot een keer echt iets moet wat vervelend is. Zoals oogdruppels in een ontstoken oogje doen of een teek verwijderen. Een hond moet wel leren dat sommige dingen moeten ondanks dat ze stom zijn. En als je iedere keer bij ieder grommetje stopt heb je dan wel een probleem. Ik las dat je al een GT hebt, die kan je vast gerichte tips geven.

Een hond aaien als hij eet, of kluift zou ik liever gewoon laten. 
Het hele aaien is ook niet perse iets wat elke hond aangenaam vindt, of geleerd heeft.

Dobry

Ben het geheel eens met waarom aan het eten zitten. Het is wel goed om te testen waar de pijnpunten zitten als je ze niet direct kunt ziet. Je moet immers wanneer klaar die bak weer oppakken Niet zo mee eens dat geen hond gekriebeld wil worden. Zelfs mijn bitch kat vind dat lekker maar dan komt ze er ook om vragen.

Bij honden werkt dat anders vooral de vreemde hondjes. Ik kijk altijd ze aan op een afstand, niet staren. Dan hurk ik en doe mijn gezicht opzij. Strek mijn hand een beetje uit en laat ze snuffen. Als ze stap achteruit doen na het snuffen hebben ze er geen zin in. Maar 9 van de 10 keer. Kan ik gewoon over die borst kast kriebelen. Met nadruk op de borst kast. Wie ooit verzonnen heeft dat een hoofd tapje lekker is? Als je toe bent aan het hoofd moet dat wel zacht zijn. Zie het al gebeuren dat iemand op mijn hoofd begint te tappen.... bin ik niet lekker.

iemand die vraagt om geknuffeld te worden, of iemand die ongevraagd nb bij het eten van een kluif geknuffeld wordt is wel een verschil

En idd dat aaien over de kop is vaak ook maar aangeleerd. Een kennis van mij ging (al jaren geleden) met haar pup voor het eerst naar de hondenschool. In die eerste les was de eerste opdracht dat iedereen zijn pup even mocht aaien. En iedereen ging gelijk met die hand over het koppie, en elke pup zonder uitzondering deinsde even terug voor die hand.

Jenna heb ik op zesjarige leeftijd als herplaatser gekregen, zij tolereerd het om geaaid te worden, maar het heeft jaren geduurd voordat ze zich daarbij ook kon ontspannen. En nog altijd bij de eerste aanraking gaat er een schokje door haar heen en verstijft ze eerst en ondergaat het, om het daarna dan toch wel fijn te vinden lijkt het. Maar uit zichzelf zal ze er nooit om vragen.

Ik heb een hond die graag naast me,op de bank en/of op bed ligt en die niet altijd geaaid wilt worden, dan gromt hij. En dat mag hij, hij kan moeilijk zeggen "hey, even niet joh". 

@Doby: Marley komt soms zn kluifje zelf naar mij toe brengen ook!! Maar als hij ermee ligt is het een brombeer. Ik dacht dat dit gemixte signalen waren, maar nu ik dit allemaal lees zie ik het wel wat meer in context. Ik schrik er gewoon zo van als hij gromt, maar moet het ook relativeren natuurlijk.

@Klara: ja dat is zeker waar. Toevallig had hij laatst ontstoken ogen. Ik mag gelukkig wel overal aan zijn kop zitten. Ook aan zijn staart en buik. Alleen poten vind hij vreselijk. Dit moeten we rustig blijven oefenen.

Dit zie je inderdaad vaak, en als mensen dan doorzetten, wordt er wél gebeten. Want je hond denkt: grommen werkte altijd prima (immers: wat ik niet wilde stopte), dus ik zal nu wat duidelijker zijn.

Terwijl de hond die heeft geleerd dat grommen niet effectief is, omdat je als baas laat blijken dat pootjes afdrogen of een oor druppelen geen vraag is, het gewoon zal toelaten. En als je m dán beloont (en dus niet beloont in de vorm van : ik grom en krijg wat ik wil) , zal het "vervelende" ding gewoon normaal worden of zelfs een positieve associatie krijgen.

Eens met Klara en Joop

Ik denk dat het ook wel te maken heeft met hoe je relatie met je hond is. Dat is natuurlijk bij iedereen anders. Ik schiet in de ach of negeer het, heb een houding van "joh doe effe normaal" en zo'n beest begrijpt die boodschap. Ze weet ondertussen ook dat ik tegenover haar een enorme push over ben en ze dus op een andere manier wel heel makkelijk haar zin kan krijgen

Bedankt allemaal voor de reacties! Ik heb me ook nooit bang gevoeld voor hem en het vertrouwen is er van mijn kant wel. Wil gewoon niet er fout op reageren waardoor het escaleert. Ik ga gewoon verder met hem ruimte geven wanneer het gaat om zijn kluifje of als hij ligt te slapen en met pootjes afdrogen rustig toespreken en blijven communiceren. Komt vast goed. 

dat dus rekening houden met de wensen van je hond kan ook door de signalen daarvoor te lezen en daar op te reageren

er wordt naar de baas niet gegromd klaar

heeft niets met de dominatietheorie te maken een hond is een zelfbewust wezen die leert wat effectief is om zijn doel te bereiken en dat dus ook in gaat zetten in andere situaties die niet helemaal naar zijn zin gaan

ik kan dus alles bij mijn honden maken terwijl ik weet dat anderen dat beter uit hun hoofd kunnen laten

het respect naarde hond zit in de fase voor het grommen

ja dat lijkt me de goede aanpak

het scheelt natuurlijk ook dat je hem niet als jonge pup had en je dingen als pootjes afdrogen,  wat voor een hond misschien best een vreemde aktie is haha, niet meteen hebt kunnen aanleren. 

Rondom voer en voerbakken bij nog onbekende honden kijk ik hoe ver ik neutraal kan naderen voor er een reactie komt.

Blijft de reactie redelijk neutraal dan geef ik eens een aai in het voorbijgaan, en benoem ik "lekker hé, allemaal voor jou" om vervolgens weer weg te lopen. Of ik voeg wat voer toe indien mogelijk.

Bij aflikken van lege bakken, wacht ik even tot de hond zelf naar me toe komt. Of ik roep, en vraag iets in de trant van of het lekker was.

Bij honden die echt voer en bakken gaan lopen verdedigen, deed ik nog wel aan wegroepen en dan iets lekkerders geven. Puur om aan te geven dat het meer loont om niet voer of bak te verdedigen, maar dat er van weg gaan ook iets op kan leveren.

Vind ik ook wel weer kort door de bocht. Als voorbeeld het afdrogen, voor het zelfde geldt heeft de hond ergens pijn, en gromt hij helemaal niet omdat hij niet wenst afgedroogd te worden maar omdat op een bepaalde plek hij pijn heeft.

Of zoals bij onze nieuwe dame, we droogden af en hingen daarbij wat over haar heen. Zij kent ons nog niet goed, en wij haar niet. Dan vind ik dat zij middels grommen aan mag geven dat ze zich wat ongemakkelijk voelt.

Aan ons om daar op een juiste manier te reageren, zodat langzaam aan dat vertrouwen er wel komt en dat soort dingen geen issue meer zijn.

Het is soms ook lastig om bij wat volwassen honden in te schatten waarom ze grommen, en of het een ding tussen jou en de hond is, of kan worden.

Moet je het grommen negeren, en doorpakken of kun je het beter om gaan buigen of een alternatief geven en zorgen dat je niet meer zo'n situatie laat ontstaan.

Heb bij meerdere honden (die ik dus op oudere leeftijd kreeg) echt op diverse manieren om moeten gaan met bepaald gedrag. Het was zeker niet altijd handig om "door te pakken" of grommen te negeren door eroverheen te gaan of "de baas" uit hangen.

Het is vind ik toch anders om je hond van jongs af aan mee te maken en te leren kennen, dan een hond die al wat ouder is en een geschiedenis heeft. 

Tja, het is lastig inschatten achter een scherpe.

Mijn ervaring, eind  jaren 90, zeg ik er maar bij, toen ging het nog heeeeeel anders.

Ik was gewend aan mijn toller de liefste en zachtste hond die ik ooit gehad heb. Diki evenaart haar. Maar goed.

Toen kreeg ik mijn spets, reu 13 maanden , een flinke jongen., De eerste week regen, voor naar binnen gaan, de toller afgedroogd en toen de spets........dacht ik. Nou niet dus. Knal, hap, grauw, . Ik schrok mij Rot, dacht wat heb ik nu in huis gekregen. Realiseerde mij ook dat deze hond dat niet gewend was. Dus voorzichtig verder gegaan, gegrom, nee! ja bekijk het maar, gewoon doorgegaan en hond afgedroogd, met handdoek he, pootjes, buik, rug, kop. Voor ik klaar was liet hij alles al toe. De keer er na, even protest, maar daarna over. 

En toen. Een paar dagen later, hij liep in een stekeltje, kreupel, kwam zelf naar mij toe, tilde zijn poot op, help me even.  Stokje tussen zijn voetzooltje uitgehaald, deed pijn, maar hij liet het gewoon toe. Vanaf die dag kon ik alles maar dan ook alles met hem doen. Hij is mijn grootste honden vriendje geworden,

daarnaast zijn er ook andere signalen die een hond kan geven wanneer iets pijn doet zoals in elkaar duiken terug deinzen het terugtrekken van de pootjes of piepen je doet net alsof de enige communicatie van een hond grommen en bijten is

Honden communiceren op verschillende manieren inderdaad en misschien weet hij ook wel dat hij " zn zin" krijgt als hij gromt ( wat niet altijd zo is want afdrogen moet gewoon gebeuren), maar ik heb hem ook nog niet zo lang natuurlijk dus ken ik hem op dat gebied nog niet helemaal door en door. Daarnaast weet ik ook niet wat er bij de vorige baasjes gebeurt is met hem. Ik wil het dus vooral voorzichtig aanpakken

Wij dachten in het begin dat Botty gromde, tenminste het klonk als grommen. Achteraf gezien nadat hij voor het echie gromde? Bleek dat dit een geluidje een teken was van ik vind dit lekker. Bij aaien en kriebelen dan. Krijg dan koppie tegen mijn been en kont naar me toe of hij gaat languit liggen voor een borst massage. Ik leer nu zijn blaf ook kennen. Die waar hij in totale paniek blaft is zeer laag en hard. Waar hij enthousiast is en vraagt? Klinkt het hoger.

inderdaad dat weet je niet

Lola heeft het aanraken van haar poten nooit fijn gevonden, en dit kon ook na jaren alleen met beleid en alleen door mij.

Achteraf heb ik gehoord dat ze toen de herplaatsing plaats zou vinden, de transportbox niet in wilde.  Ze was afgezet vanuit het ene asiel naar het andere asiel door een vrijwilligster van het eerste asiel die haar goed kende, maar de reis was pas de volgende ochtend dus die vrijwilligster was al lang naar huis. Dus daar was ze toen onbekend met vreemde mensen om haar heen en had flink van zich afgebeten toen die haar in de transportbox wilde krijgen. Men had haar toen op de een of andere manier getackled door iets om haar poten te doen, zodat ze viel, en ze zo een muilkorf om gedaan hebben zodat ze haar konden dwingen om die transportbox in te gaan. Volgens de mensen was het dat, of haar daar achterlaten. 

Dus te begrijpen dat ze in een soort wilde wolf veranderde in het begin als ze zich bedreigd voelde, dat was ook niet gewoon een grom, maar meer een gegrauw met tandengeklapper.

Maar zelfs dat is dus helemaal goed gekomen toen we elkaar eenmaal goed kenden, als je maar rekening hield met haar.

Lola gebruikte het grommen ook op een andere manier als communicatie. Een keer keek ze me strak in de ogen en begon laag en eentonig te grommen. Ik zat op ooghoogte, dus ik stond maar liever op omdat ik haar niet begreep. Tijdens het opstaan keek ik uit het raam en zag dat haar aartsvijandin de akita van buren met haar baasje langs liep. Dus dat wilde ze me gewoon even vertellen denk ik. Ik heb haar dus ook goedkeurend toegesproken dat ze dat even meldde.  

Ik begreep je misschien verkeerd. Ik reageerde met dat ik het kort door de bocht vond op deze zin "er wordt naar de baas niet gegromd klaar".