Lieve, bange en waakse Bobbi de Tibetaan

Nadat ik net een boterham roosterde en mijn lieve Bobbi weer bibberend toe stond te kijken met haar mooie krulstaart tussen haar beentjes, bedacht ik me, dat het echt de hoogste tijd werd om op zoek te gaan naar oplossingen/hulp.

Bobbi is een raszuivere Tibetaan vanuit een Engelse lijn. Ze is mini, net als haar moeder. Vanaf het begin super lief, maar met een eigen wil. Net een kat! We hebben veel problemen gehad met het zindelijk maken, maar dat gaat inmiddels een jaar goed. Ze is nu bijna 6. ???? Verder voelt ze zichzelf de prinses van de buurt. Resultaat: als de deur openstaat, rent ze op honden en fietsers af. Het blijft bij hysterisch blaffen en tanden laten zien, maar ze heeft ook weleens een andere hond gebeten. Je weet nooit op welke hond ze slecht of goed reageert. Dit is overigens alleen als ze aangelijnd is. Loopt ze los in het bos, dan gaat het altijd goed. Ze speelt niet echt met andere honden, maar snuffelt op zijn tijd wel.

Verder is ze enorm bang voor: de broodrooster, airfryer en de nagelknipper. Pakken we het toilettasje waar deze knipper in zit, dan kruipt ze in je. Dit laatste zou te verklaren zijn door misschien een voorval bij de trimster, maar die kan zich geen incident herinneren. Voor de trimster is ze overigens ook altijd bang geweest, maakt niet uit welke, voor douchen en föhnen ook.

Waaks (daar staan ze ook om bekend) is ze ook...en nu is het op zich prima, als ze iemand aankondigt, maar ze gaat ENORM te keer bij iedereen die de straat in gelopen komt. Een bel hebben we niet nodig en ze stopt pas, zodra een persoon binnen gaat zitten of uiteindelijk het pad af loopt. Echt hysterisch.

We hebben van alles geprobeerd: belonen, straffen, loslaten, vasthouden, negeren, afleiden, maar ik denk, dat we toch ergens iets fout doen, want het lijkt steeds erger te worden. Vind het sneu om haar zo bang te zien, maar het hysterische maakt mij ook onrustig, wat zij ook weer voelt, denk ik.

Hopelijk hebben jullie tips! Excuses voor het lange verhaal. 

Liefs,

kim 

edit; ik bedenk me nu dat je het waarschijnlijk hebt over de Tibetaanse terriër, niet mastiff Hopelijk krijg je wat goede tips.

Wat een onzekere hond. Alles wat je beschrijft is onzekerheid, tot aan het bijten aan toe. 

Straffen mag je nooit doen in ieder geval, dat werkt alleen maar averechts. Negeren leert hij ook niets van. 

Je moet inderdaad hier mee aan de slag gaan, want dit gaat ongelukken geven en je hond leeft in angst. 

Ik raad je aan om postitief te gaan belonen en een goede gedragsdeskundige in de arm te nemen die je hierbij gaat helpen. En verder heeft deze hond rust, reinheid en regelmaat nodig. 

Inderdaad nooit straffen, ze doet in haar gevoel niets fout, maar reageert op situaties.

Ik zou haar meer gaan begeleiden, met het geblaf naar voorbijgangers, fietsers e.d. en de deur dicht houden als dat niet kan. Het begeleiden desnoods eerst aan de riem, en voordat ze hysterisch wordt, even de dingen rustig benoemen, "goed gehoord Bobby dat is een fietser", en haar dan de afstand laten vergroten door naar jou toe te komen, en haar dan even belonen. Wordt ze toch hysterisch haar zonder woorden kalm mee naar binnen nemen, haar daar naar je toe laten komen en belonen.

En zoiets ook naar bezoekers toe.

BAT2 , (behaviour adjustment training) een boek van Trisha Stewart, is een aanrader om te lezen. Ik heb er zelf veel aan gehad.

En idd altijd aan de lijn houden tijdens de wandeling, en flinke bogen maken om andere honden heen. Rust brengen in de wandelingen. 

Voor de angsten voor apparaten zou ik ook proberen haar associaties met lekkers te laten maken, en haar bijv. een botje geven om op te kauwen.

Verder is hersenwerk aanbieden goed voor het zelfvertrouwen, en dus rust in de hond te brengen

https://www.doggo.nl/artikelen/recreatie/hersenwerk-voor-je-hond/

Je zou als extra steuntje ook kunnen overwegen een relax o dog aan te schaffen.

https://nl.relaxopet.com/

Hoi Kim, Ik zou helemaal opnieuw beginnen. Je weet nu meer en begin gewoon weer met te trainen zoals een je bij een pup doet. Idd wat al gezegd is, maak leuke associaties bij die geluiden van apparaten. Ik zweer bij de stukjes gekookte kipfilet. Beloon het gedrag wat je wilt zien maar straf nooit als het even niet lukt. Kan het zijn? Dat je medelijden had met hem als hij zeg maar bang deed bij geluiden. Dat je extra aandacht ging geven? Want ook dat is een beloning voor een hond. Mocht dat het geval zijn is het belangrijk dat je dit gaat negeren met apparaten. Wat betreft de rest idd lees wat leesvoer en misschien ook even een sessie bij een gedragstherapeut.