Jack 16 jaar 
Goed zo, Peter, een coolband om bij Jack, en een lieve foto van je Jack op je profielfoto...
Ik vreesde toch een beetje voor de eerste hittegolf dit jaar. Maar mede dankzij de coolband heeft hij het redelijk goed doorstaan. Vandaag is de hittegolf voorbij en dat heb ik meteen geweten! 
Na enkele dagen zo goed als non actief te zijn, was hij vandaag zo zot als tielebuis! Hij was zéér speels, rende als een idioot door het huis (half vallend en telkens weer opstaan, want ja echt rennen lukt hem niet meer, maar dat begrijpt hij niet), en maar blaffen op de vogels! Ondertussen had meneer jeuk en hield hij zijn hoofd scheef. Moest ik zijn nek krabben. (Hij kan dit zelf niet meer doen, hij geraakt daar met zijn poot niet meer)
T'was duidelijke zijne beste dag van de hele week, maar de hittegolf is de schuldige. Alle opgespaarde energie kwam er vandaag uit. 
Hahah heerlijk!
Hier heeft de hittegolf ook een klap gegeven helaas :( Daardoor heel weinig gewandeld, en dat is te merken. Ze krijgt steroidenspuitjes om haar spieren te versterken maar dat werkt dus niet als je dan de spieren niet gebruikt. Dus afgelopen dagen echt héél zwakke pootjes. Echt balen :( Ik ga morgen een nieuw spuitje halen en dan deze week lekker veel wandelen. Het is een stuk koeler dus nu kan het, dus hopelijk lukt het om weer wat spiermassa en vooral -kracht weer bij te kweken...
rotweer voor oude honden!
1 doggiesOok voor flinke behaarde honden, Ogin heeft verleden jaar eeen hitte klap gehad, dat was grote svhrik, ook Bams...Ogin is nog heel jong en ben extra voorzichtig daardoor, vroeg aan de wandel en heel laat...nu een heerlijk weekje voor de boeg....daar gaan we van genieten...
Jack krijgt wel steeds meer last van het geriatrisch vasculair syndroom. De meeste aanvallen zijn een scheve kopstand. Pijnlijk is dit niet voor hem, alleen veroorzaakt de ziekte regelmatig duizeligheid dus het kan wel af en toe vervelend zijn voor hem.
Hij eet de laatste tijd wel héél erg goed dus het was weer tijd om hem te wegen: 5,7kg. Hij is aldus 100 gram extra gewicht terug bijgekomen, dus dat is goed. Dat is een teken dat zijn algemeen gestel nog altijd goed is. Hij voelt zich ook goed.
Opmerking:
Wat eigenlijk begonnen is als een introductie van Jack, is nu gegroeid tot een dagboek van zijn laatste maanden/jaren. Ik hoop dat niemand het erg vindt, dat ik hier een dagboek bijhoud van mijn lieverd.
Nee natuurlijk niet Peter, het is jouw topic he.....geniet van je lieverd en denk erom wees wel alert he.
Zaken die ik regelmatig controleer:
Urine is niet rood of zwart? Neen, kleur is wit/geel
Stront bruine kleur? Vorige week 1 dag groen (gras gegeten?) maar daarna terug bruin
Plots gewichtverlies? Neen, gewichtstoename
Heeft hij nog fut? Ja
Is hij er nog graag bij en alert? Ja
Ziektesignalen? Ja, Geriatrisch vasculair syndroom, maar dit is géén dodelijk ziekte, medicijnen bestaan niet en ja ook artrose in de rug (Hij is wel grotendeels pijnvrij door 5 wekelijkse een spuitje te plaatsen) en glaucoom (oogdruppels)
Kan hij nog zelfstandig rondlopen? Ja maar wel zo traag als een slak dezer dagen en met moeite
Eet hij nog zelfstandig? Ja, maar het moet echt zacht voedsel zijn of kleine stukjes die hij meteen kan doorslikken. Zijn tanden zijn te slecht om te kauwen. Hij spuwt het voedsel dan nog liever terug uit.
Globaal gezondheidsbeeld? Niet super natuurlijk, maar voor een 92 jarige JR (Ruw geschat in mensenjaren) is het eigenlijk wel in orde en mag je niet klagen.
Update. Jack kreeg jarenlang Bonzo als voeding, maar hij ging de laatste weken/maanden hard achteruit qua kracht. Bonzo is alleen 'vullend' (er zit bijna géén vlees in, wél véél zout) -dat wist ik al die jaren niet eens tot ik op dit forum kwam rondneuzen- je staat er amper bij stil als je hond gezond is en er is echt véél te weinig info te vinden over voeding (!), maar voor zijn leeftijd begon dat te hard door te wegen. (Ook al kreeg hij tussendoor ook wel vleesoverschotten maar dat was niet meer voldoende) Dus ik ben overgeschakeld op Renske.
Echter renske is een brei, niet echt de stukjes vlees die hij al jaren gewoon is, dus hij wilde dat niet opeten. Ik heb nog geprobeerd om hem dan dagenlang achter elkaar het te geven, en dan at hij er een klein beetje van als hij echt grote honger had, maar dan stopte het al weer snel. Had hij jonger geweest dan had ik hem gewoon genegeerd en dan had hij van grote honger uiteindelijk er toch van gegeten maar ja t'is ne oude hond, dus dit werkte contraproductief. Hij werd gewoon nog zwakker.
Ik ben nu overgeschakeld op Stuzzy (bedankt voor de tip Machtel, Romeo en Luca). De rund versie eet hij alvast héél graag. Hij eet dat snel op. De kipversie? De kip zelf pikt hij eruit, de (kip)gelei laat hij gewoon liggen en als hij toch een stukje in zijn mond heeft, spuwt hij dit doodleuk weer uit. Ik ga nog andere versies proberen dan, de ham en kalkoen versies gaat hem beter liggen vermoed ik dan de kip versie.
Ik merk wel dat hij snel terug op krachten komt. Hij is voor het eerst in meer dan een maand terug achteraan de tuin gelopen. Dat kon hij al even niet meer. Ik hoop door hem sterk te houden door betere voeding dat we hem nog even bij ons kunnen houden.
Ik moest vandaag weer met de hond naar de dierenarts. Een dikke vette (artrose) spuit in zijn gat en daarna heb ik onze Jack op de vloer neergezet.
Toen ik betaalde en terug naar huis wilde gaan, was onze Jack even spoorloos. Hij was naar van achter gelopen en hij was de zakken met hondenvoer van de dierenarts aan het inspecteren. 
Dat was best wel grappig.
Dagboek Jack - Update xxx - Leeftijd: 16 jaar en ruim 8 maanden
Jack heeft sinds deze week, meer moeite om een volle blaas op te houden. Als hij lekker ligt te slapen en hij te lui is om op te staan, dan durft hij wel eens plots liggen janken wegens een overvolle blaas. Als ik hem dan niet meteen help, dan loopt hij naar de tuin, maar dat haalt hij dan niet altijd meer en ja dan moet ik zijn plasje van de vloer opkuisen. Op een week tijd heeft hij nu 2 accidentjes gehad. Globaal genomen kan hij het nog wel ophouden, als hij ligt te slapen houdt hij het nog allemaal op, maar er gebeuren nu af en toe dus wel ongelukjes eens hij wakker is en naar buiten wil lopen. Zijn stront/gevoeg kan hij wel nog goed ophouden.
Voorts: zijn gezichtsvermogen gaat verder achteruit. Hij loopt overal tegen omdat hij nog enkel wat schaduwen kan zien. Ook zijn reukzin is héél hard achteruit gegaan. Hij eet nog wel zelfstandig, maar dan ligt de helft naast zijn bord en moet ik hem alsnog helpen door alles terug op het bord te leggen zodat hij verder kan eten. De laatste restjes voeder ik hem dan want hij ruikt en ziet zijn eten niet meer. Zijn gehoor is getest geweest want ik had de indruk dat hij slecht hoorde, maar dat was fake. Zijn gehoor blijkt nog héél goed te zijn.
Zelfstandig wandelen/lopen lukt hem nog wel. Sterker nog: Door aangepaste voeding is dat terug lichtjes verbeterd. Ook heeft hij terug meer energie verkregen. Hij is zéér alert, erg speels, hij zaagt en plaagt mij erg veel, hij eet zéér goed (soms zelfs dubbele porties). Hij loopt ook nog altijd tientallen keren per dag de tuin in om te blaffen en in het gras rond te lopen. (Af en toe met wat hulp, over iets over springen is lastig voor hem).
De gezondheid is niet zo goed meer, maar hij kan zichzelf met een beetje hulp nog goed behelpen en hij geniet nog van het leven.
Het einde komt stilaan dus in zicht. Maar zolang hij zich nog kan behelpen (ik wil absoluut niet dat hij daar ligt te liggen en niet meer rechtgeraakt en zijn bevoeg laat lopen!), de pijn draaglijk is (regelmatig checks bij de dierenarts want een hond toont dit niet) en ik merk dat hij er nog enorm véél zin in heeft, laat ik hem nog wat genieten van zijn pensioen.
Ik neem stilletjes aan nu al afscheid, géén idee hoelang het nog duurt, een maand? 6 maand? Een jaar? (Dat denk ik niet but you never know, he aint sick at all, he is just very OLD) Dat is echt niet te voorspellen. Maar zowiezo, ik zal hem missen eens Jack er niet meer zal zijn.
Fijn om een update te lezen!
Hier ook steeds ietsje minder dit laatste jaar... vooral de stevigheid van die achterpootjes. Tegenwoordig moeten we haar toch vaak rechtop zetten. Staat ze eenmaal, dan loopt ze nog prima een uur. En ze springt ook nog op de bank (stiekem als wij de kamer uit zijn), dat lukt dan weer wél.
En 's avonds ziet ze nog maar heel weinig, maar overdag valt dat mee.
Inderdaad afwachten hoe lang ze het volhouden, onze oudjes.
Ik hoop dat je nog een tijdje mag genieten van je bijzonder oudje.
Mijn oudste hondje is vijftien jaar geworden, hij had wat ouderdomsklachten en was doof en blind maar toch genoot hij op zijn manier nog van het leven. Hij vond het zichtbaar heerlijk om in het zonnetje te liggen, hij was volkomen afhankelijk en had ook veel aandacht en lichamelijk contact nodig. Maar als de bel ging stond hij als van ouds met mijn andere hond bij de deur te blaffen. Hij voelde aan de trilling van de houtenvloer en de luchtverplaatsing van de staart van mijn andere hond dat er iets aan de hand was. Ik heb hem laten gaan toen hij pijn kreeg, ook mijn andere oudje van bijna twaalf jaar heb ik laten gaan toen ze pijn kreeg, pijn zonder kans op genezing is voor mij nog steeds de grens.
Als ik tegen mensen zeg dat mijn hond chronische rugpijn heeft dan is het eerste dat er altijd uit komt: "Geef hem dan een spuitje want dat is géén leven voor je hond!" Weten zij dan véél, dat mijn hond nooit anders geweten heeft dat hij daar pijn heeft. Hij heeft al rugproblemen sinds we hem uit het asiel hebben gehaald, en toen was hij 9 maanden oud.
Buiten chronische rugpijn waarvan Jack al héél zijn leven last van heeft (= pijn zonder enige kans op genezing), denk ik niet dat hij ergens pijn heeft. Of hij laat dat toch niet merken. Ook de dierenarts beweert van niet.
Maar als ik merk dat hij ergens zoveel last van heeft dat hij het zelf niet meer ziet zitten, dan ga ik nog diezelfde dag naar de dierenarts en stopt het gewoon hé. Een dier laten lijden is zinloos en vind ik gewoon egoistisch.
Bedankt, ik hoop het ook, maar we zullen wel zien waar het schip strand. Hij staat de laatste tijd alvast terug dikker na aangepaste en betere voeding (5,9 kg) en hij is terug actiever dan tijdens de winter.
Vandaag is het exact 16 jaar geleden dat Jack door ons geadopteerd is. Hij was toen exact 9 maanden oud. De gezondheid is nog steeds redelijk goed.
Ik slaap soms wel te weinig. Vroeger zou hij mij laten slapen tijdens de nacht, als hij dringend moest, en dan ging hij wel zijn plasje doen in de ochtend. Tegenwoordig, het minste dat ie voelt in zijn blaas, al is het 2 uur in de nacht, dan maakt hij mij wakker. Ik kan hem wel negeren dan, maar ik ben dan wel gewoon wakker, dus ja
Tuurlijk ga je er voor uit, negeren nee dat doe je niet.... even plassen en dan weer lekker naar bed, ook ouderen honden moeten wat vaker een plas doen ook in de nacht, verder gaat het nog steeds goed met Jack ?
Ja hoor! Zijn bovenlichaam is nog steeds tiptop in orde.
Onder de gordel is het een beetje minder, maar werkt alles ook nog altijd naar behoren.
Ik slaap soms wel te weinig. Vroeger zou hij mij laten slapen tijdens de nacht, als hij dringend moest, en dan ging hij wel zijn plasje doen in de ochtend. Tegenwoordig, het minste dat ie voelt in zijn blaas, al is het 2 uur in de nacht, dan maakt hij mij wakker. Ik kan hem wel negeren dan, maar ik ben dan wel gewoon wakker, dus ja "
Hahaha zo herkenbaar.
Hier hetzelfde met Kim. Vaak gaat het goed (als we het goed uitmikken met eten, zodat ze niet nog laat eet en drinkt en nog tijd heeft voor een plas/poepje voor het slapengaan), maar toch heel regelmatig dat we 's nachts met haar buiten staan...
net kleine kinderen, die oude honden ;)
En we doen het maar, ja toch......ogin had laatst een medicatie gekregen waar ze van zou plassen, ik veel koffie gedronken om wakker te blijven en, ja hoor half drie, nee Ogin niet maar ik moest er snachts uit, hahaha....
Hahahaha! Dat kan ook ja :D
Het is moeilijk om een correcte schatting / berekening te maken maar als ik het goed uitrekend heb, wordt Jack maandag 93 jaar in mensenjaren. Dat begint toch al.
Het is de laatste tijd wel erg vermoeiend voor mij en mijn vrouw. Hij kan nog steeds zelfstandig lopen maar hij heeft wel steeds meer hulp nodig.
Conditioneel is hij echter dik in orde, dus hij wil oneindig aantal keer per dag, binnen en weer buiten naar de tuin. Hij geraakt echter niet altijd meer over het verhoog van het schuifraam, en als je hem dan negeert dan blaft hij héél de buurt bijeen tot je hem helpt. Na de 100ste keer ben ik dan gewoon echt héél moe. MAAR Jack dus NIET! Dan gaat meneer doodleuk een 101ste keer zagen om naar buiten te mogen. 
Pffttt ...
En zoals hierboven alreeds gemeld: De nachten zijn soms ook erg kort. :-)
Vriend zijne Jack is overleden van ouderdom. Hart versleten, nieren versleten, blaas versleten, graatmager. Hij was gewoon op. Hij was amper 13 jaar oud.
Damned dat is schrikken. Onze Jack is bijna 17 jaar oud, hart nog goed, nieren nog goed, blaas nog goed, helemaal niet mager (eerder dikjes) ...
Hoe kan dat toch dat er zoveel verschil op zit, op hetzelfde ras? We spreken hier over bijna 4 jaar (!) verschil waarbij de oudere hond dus nog leeft en ook in véél betere conditie is.
Dat is met mensen toch ook, de een wordt 100 en de ander 75....
Dat is wel waar. Ik heb ondertussen een nieuwe profielfoto geupload. De vorige was van december vorig jaar. Hij keek wél een beetje sip toen ik een foto maakte van hem. Dat heeft hij eigenlijk niet zo graag. 
Zie ander topic. Jack is gisteren ziek gevallen (met een zware tandvleesontsteking, ik check dit wel regelmatig maar ik ben géén arts dus ik heb het een beetje laat ontdekt), ondanks het gebruik van tropiclean. Hij wilde niets meer eten en drinken en hij kon niet meer op zijn pootjes staan. Om zijn behoeftes te doen, moest ik hem rechthouden.
Gisteren was hij aldus één hoopje ellende. Vandaag nadat hij bij de dierenarts geweest was en medicijnen heeft gekregen, had hij na de middag stilletjes aan terug de kracht om te huilen. (van pijn)
Ondertussen is het al héél wat beter, drinkt hij terug en heeft hij voor het eerst sinds zaterdagnamiddag wéér lekker gegeten, maar hij voelt zich nog slapjes en hij slaapt nog véél. Binnen enkele dagen zou hij terug moeten aangesterkt zijn.
Onze Jack heeft héél het bed onder geplast. Door de zware verdoving voor zijn tanden heeft hij het al slapend laten lopen.
Ondertussen (sinds deze ochtend) is de zwaarste verdoving uitgewerkt, en kan hij zonder hulp opnieuw zelfstandig lopen, en terug zelfstandig eten en drinken (dat ging sinds zondag niet meer). Hij is terug min of meer de oude.
De zwelling is ook wat minder en hij heeft zo te zien niet al te veel pijn meer.
Ondertussen (sinds deze ochtend) is de zwaarste verdoving uitgewerkt, en kan hij zonder hulp opnieuw zelfstandig lopen, en terug zelfstandig eten en drinken (dat ging sinds zondag niet meer). Hij is terug min of meer de oude.
De zwelling is ook wat minder en hij heeft zo te zien niet al te veel pijn meer. "
Soms kan je dat niet bijtijds ontdekken een ontsteking aan zijn tandvlees, met goede medicatie en rust komt dat wel weer goed, en zo te lezen is Jack goed aan het herstellen, snel beterschap voor je vriendje.
Ja om 7u30 was hij zéér goed. Maar nu is het weer iets minder. Hij heeft wel gegeten en geplast maar ik moest hem een beetje meer helpen rond de middag.
Het is véél beter maar het gaat natuurlijk een beetje op en neer. Dat heeft zijn tijd nodig.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?