Angst nu wel of niet erfelijk

Mijn dierenarts zegt altijd: jij weet heel erg veel, ik weet van andere dingen met name ziekten heel veel. En daarom moeten we goed maar elkaar luisteren en samenwerken 

dat is echt heel prettig!

dat is zeker fijn en ook erg belangrijk

Ik heb ook een erg goede band met de artsen van mijn dieren.

" Is nerveus niet een ander woord voor prikkelgevoelig?
In dit geval gaat het om border collies die op een boerderij wonen en met schapen werken trouwens "

Aurelia

Nee, er zit verschil in. Nerveus/angstig is dat je snel bang bent, ook voor bijvoorbeeld andere honden of mensen. Prikkelgevoelig is dat je niet tegen geluiden, bewegingen, aanrakingen etc kan. De oorzaak hiervoor is dat ze snel een vol hoofd hebben. Dat is iets anders dan angst. 

Mijn BC had snel last van prikkels, bij veel geluiden en beweging werd ze gestresst en ging ze hijgen en ijsberen. Maar bang was ze niet. Angst zag er bij haar heel anders uit, dat uitte zich bijvoorbeeld in vluchten. 

Wel is het zo dat prikkelgevoelige honden een grotere kans hebben om angstig te worden.

Werkhonden zoals BC’s horen niet angstig te zijn. Misschien zijn ze inderdaad doorgefokt, de honden die jij bedoelt. Zelf ken ik persoonlijk geen angstige BC’s. Ze zijn wel vrijwel allemaal prikkelgevoelig. (En de reden hiervoor is dus dat ze hierop nooit geselecteerd hoefden te worden aangezien het boerderijhonden zijn)

Ik ga er echt van uit dat angst erfelijk kan zijn (en inderdaad zijn andere factoren ook nog belangrijk). Je ziet ook duidelijk bij sommige rassen dat die sneller de nijging hebben tot angst dan andere rassen. Labradors zijn over het algemeen heel zelfverzekerd. Maar neem je een slecht gefokte Zwitserse herder dan heb je gewoon een zenuwpees. Zelfs met goede begeleiding krijg je dat er niet altijd uit. 

Ook valt me op dat bepaalde honden na één slechte ervaring al angstagressie ontwikkelen. Het kan dan wel zo zijn dat de omgevingsfactoren er voor gezorgd hebben dat dit ontwikkeld is, maar ik denk zeker dat de genen hierin ook meespelen. De gemiddelde labrador kan 10x aangevallen worden en nog steeds doorgaan alsof er niks gebeurd is. Gebeurd dit bij een herder dan heeft het vaak al meteen een grote negatieve impact. 

Ik vraag me af of er angst achter die agressie zit  of meer een karakter eigenschap ivm  een werkdoel waarop gefokt is die de hond anders doen beslissen vanuit oorspronkelijke noodzaak.

een herder beschermd iets(kudde)

een labrador niet ..die haalt iets

Mijn hond was heel angstig maar nooit agressief..dat zat niet in zijn karakter.

Dus is het wel angst agressie?

Of karakter dat zegt we lossen dit zelf wel op na negatieve ervaring ivm dat aansluit bij werkdoel?

" Ik vraag me af of er angst achter die agressie zit  of meer een karakter eigenschap ivm  een werkdoel waarop gefokt is die de hond anders doen beslissen vanuit oorspronkelijke noodzaak.
een herder beschermd iets(kudde)
een labrador niet ..die haalt iets
Mijn hond was heel angstig maar nooit agressief..dat zat niet in zijn karakter.
Dus is het wel angst agressie?
Of karakter dat zegt we lossen dit zelf wel op na negatieve ervaring ivm dat aansluit bij werkdoel?
  "

Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje

Daar heb je een goed punt. 

Ik zie wel een verschil tussen een goed getrainde onverschrokken Mechelse herder en een broodfok zenuwpees Duitse herder die hysterisch in de lijn hangt en blaft. Bij de tweede zie ik dit niet meer als ‘beschermen’ maar echt als een onstabiel karakter waarmee continu wordt doorgefokt. Misschien was de beschermende aard inderdaad het startpunt, maar wel waardoor dit uiteindelijk is kunnen doorslaan richting angst. Deze angst zie je terug in bepaalde lijnen. Dit zie ik dus als argument dat angst wel erfelijk is. 

tegenwoordig wordt zelfs door veel mensen beweerd dat de duitse herder een happerige zenuwpees is terwijl in de rasstandaard staat dat een dh een stabiel karakter heeft, een hond die zijn zenuwen goed onder controle heeft. Als ik denk aan de honden van mijn opa en vader en mijn eerste eigen hond. Dat waren stuk voor stuk stabiele open honden, ik heb ze zelfs nooit een grom horen geven. 

Helaas is de dh op verschillende punten in handen gevallen van mensen die niets geven om gezondheid of karakter. Ook de opvatting dat een dh hard aangepakt moet worden heeft geen goed gedaan, en hebben velen al een heel slechte start . 

ik zie dat zelfde verschil ook maar twijfel aan veel factoren van die broodfok/doorgefokte hond die invloed hebben op dat gedrag dat doorschiet

dus zie nog steeds niet echt de erfelijkheid  wel veel factoren die invloed hebben op zoals die verstoorde hormoon balans en slecht voorbeeld en omstandigheden vanaf dag 1.

Denk dat bij goede fokker zelfs een dier met nerveuze aard een redelijke hond kan worden..en bij goed baasje ook

Maar het is een lastige kwestie van oorzaak en gevolg..beetje wat was er eerst...kip of ei 

Ja, dat is precies mijn punt, kip en ei. 

Karaktereigenschappen kunnen vererfd worden, gedrag is niet erfelijk .... 

" Karaktereigenschappen kunnen vererfd worden, gedrag is niet erfelijk ....  "

Sheltieduo_

zo denk ik er ook over.

De rest is secundair 

Ik geloof dat angst wel degelijk erfelijk kan zijn.

Maybe was als pup van 4 weken al terug houdend en gespannen naar vreemde mensen. Toen ze bij mij kwam was ze heel angstig en vond ze alles spannend, ondanks dat de fokker wel in had gezet op socialisatie. 

Hier heb ik ontzettend hard aan gewerkt met mevrouw waardoor ik haar een stabiele hond kan noemen ondanks dat ze vreemde nog steeds niks vind.

Bij bijv. Kooikerhondjes wordt afgeraden met angstige honden te fokken. In dit ras komt angstagressie voor.

Interessant artikel van Monique Bladder over ook invloed van wat er in de draagperiode van de teef plaatsvindt: https://www.moniquebladder.nl/moederhond/

Habbelbabbel, het korte antwoord is ja. De ontwikkeling van een angststoornis kan inderdaad het (mede-)gevolg zijn van een genetische predispositie. Belangrijk hierin is het woord kan. Per individu dient namelijk apart bekeken worden of de angst een gevolg is van erfelijke aanleg, omgevingsfactoren of een combinatie van allebei. Een aantal voorbeelden van dergelijke omgevingsfactoren zijn traumatische ervaringen, een gebrek aan socialisatie, de gezondheidssituatie of de hormonale toestand, zoals bij de eerder genoemde invloed van chronische angst bij moeder op ongeboren pups. Dit laatste is een gevolg van de passage van cortisol door de placentabarriére, wat een zgn set point verandering teweeg brengt bij de pups met een snellere stressrespons tot gevolg. 

Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat verschillende meningen tussen trainers me niet veel boeien en ik liever de wetenschappelijke literatuur raadpleeg. Hierin worden angststoornissen bij honden al vele jaren gekoppeld aan erfelijke raspredisposities of familiale banden. Het is een kwestie van tijd voor er meer duidelijkheid ontstaat betreffende de betrokken genen. Sterker nog, deze toekomst lijkt niet eens zo ver weg te liggen, lees bijvoorbeeld de recente publicatie uit Nature van Sarviaho et al. (2020), a novel genomic region on chromosome 11 associated with fearfulness in dogs. 

" Karaktereigenschappen kunnen vererfd worden, gedrag is niet erfelijk ....  "

Sheltieduo_

Deze zwart-wit weergave strookt niet met de realiteit. Bij instinctief aangedreven gedrag is er wel degelijk sprake van erfelijkheid, direct na de geboorte al waarneembaar in de vorm van melktrappelen. Andere voorbeelden zijn drijven of pointen. Dit zijn gedragingen, geen karaktereigenschappen. 

Ik had het over angst. Raseigenschappen zijn voor mij eerder aanleg. 

Dank jullie wel voor alle reacties. Interessant alle antwoorden die gegeven worden.

persoonlijk hecht ik waarde aan wetenschappelijke artikelen doch ook aan sommige deskundigen die (al eerder) iets constateren of ontdekken zonder dat iemand dit heeft omgezet in een wetenschappelijke studie. Hierin ben ik genuanceerder gaan denken, net als dat wetenschap soms minder wetenschappelijk is door meetfouten, andere normeringen waardoor iets net wel/ niet valide is, of door een onderzoeksvraag net anders te formuleren etc. Dit is niet mijn vraag en niet de richting waar ik heen wil, maar meer als onderbouwing dat ik naar ervaringsdeskundigen en wetenschappelijke onderbouwingen genuanceerder ben gaan kijken.

wat denken jullie dan van een hond die alleen bang is voor andere honden, (moederhond had dat ook) en voor de andere dieren (niet) meer?

kan een hond angstig zijn door erfelijke belasting voor alleen zijn soortgenoten en geen schapen, koeien etc?

is hier dan nog sprake van erfelijkheid of is dit aangeleerd gedrag dan wel toch nuture/nature?

zou het niet zo zijn dat als je maar lang genoeg fokt met angstige honden je dan meer kans hebt op angstige pups? Dat je het er als het ware infokt?

Bij muizen schijnt dat zo te zijn

https://www.scientificamerican.com/article/is-our-tendency-to-experi/

zoiets als met agressie gebeurd is bij sommige hondenrassen? En dat je dat er dus ook weer uit zou kunnen fokken?

" Karaktereigenschappen kunnen vererfd worden, gedrag is niet erfelijk ....  "

Sheltieduo_

Volgens deze geneticus kan gedrag wel degelijk erfelijk zijn.

https://www.el-minjas.com/hondengedrag.htm

Ik weet van verschillende Bull Terriër fokkers dat zij niet met een angstige hond fokken. BT's horen geen angst te kennen. Het zal dus een reden hebben dat zij deze honden uitsluiten van de fok.  

Angst is toch geen gedrag? Of zie ik dat fout?

" Angst is toch geen gedrag? Of zie ik dat fout? "

Sheltieduo_

Ik weet niet of je het stuk hebt gelezen, maar daar staat dat o.a. agressie en angst gedragsafwijkingen zijn.

Ik ben ook van mening dat angst net zoals agressie ongewenst gedrag is. Hoe noem jij angst of agressie dan?

Overigens vind ik hond-intolerantie weer geen gedragskenmerk, maar een karakterkenmerk.  

Angst is een emotie... 

" Angst is een emotie...  "

Sheltieduo_

Ja dat is agressie ook, maar het is en blijft ongewenst gedrag.

Oftewel een angstige hond vertoont emotioneel gedrag.

De uiting van angst is pas gedrag. Gewenst of niet dat is een andere discussie. Angst op zich is een emotie. 

" De uiting van angst is pas gedrag. Gewenst of niet dat is een andere discussie. Angst op zich is een emotie.  "

Sheltieduo_

Ik ben van mening dat angstige honden dit gedrag ook uiten. Hoe weet je anders dat het om een angstige hond gaat.

@ Dit is een beetje kort door de bocht, maar doorgaans pik je de angstige honden op straat er zo tussenuit.

Maar goed na een aantal heen en weer reacties denk ik dat we het niet eens worden. Prima, ieder zijn mening 

Tuurlijk uiten honden dat ze angst hebben. Daar ben ik het toch mee eens? Ik zeg toch nergens dat honden hun emotie niet uiten? :D jij geeft gewoon een andere definitie aan een woord... 

Voorbeeld: 

uitvallen uit angst. Uitvallen = gedrag, angst = emotie 

Ik pluk effe wat van 't internet , maar bij apen zou angst voor een aanzienlijk deel erfelijk kunnen bepaald zijn. Dus waarom dan niet bij een andere zoogdier?

https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/angst-erfelijk

Natuurlijk hebben ook andere factoren invloed, zoals bijvoorbeeld een ingrijpende gebeurtenis die angst creëert.

Maar ik denk dat ook hier weer erfelijkheid een rol kan spelen in de manier waarop het dier ermee om gaat.

Bijvoorbeeld: Een hond met als raseigenschap dat ie volhardend en stoutmoedig is, en een andere hond die erg zachtaardig en gevoelig is van inborst. Beide honden schrikken van hetzelfde vuurwerk.

Dan lijkt het me niet zo vreemd dat zij elk op een andere manier omgaan met dat schrikmoment.

De ene is het misschien meteen weer vergeten en kijkt niet op bij de volgende vuurpijl en de andere is voor de rest van zijn leven bang van knallen.

Om het nu maar even zwart/wit te stellen, natuurlijk. Maar wat ik wil zeggen is, dat ik denk dat angst wel degelijk gekoppeld kan zijn aan andere karaktertrekken of eigenschappen die je erft. 

" Ik pluk effe wat van 't internet , maar bij apen zou angst voor een aanzienlijk deel erfelijk kunnen bepaald zijn. Dus waarom dan niet bij een andere zoogdier?
https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/angst-erfelijk
 
Natuurlijk hebben ook andere factoren invloed, zoals bijvoorbeeld een ingrijpende gebeurtenis die angst creëert.
Maar ik denk dat ook hier weer erfelijkheid een rol kan spelen in de manier waarop het dier ermee om gaat.
Bijvoorbeeld: Een hond met als raseigenschap dat ie volhardend en stoutmoedig is, en een andere hond die erg zachtaardig en gevoelig is van inborst. Beide honden schrikken van hetzelfde vuurwerk.
Dan lijkt het me niet zo vreemd dat zij elk op een andere manier omgaan met dat schrikmoment.
De ene is het misschien meteen weer vergeten en kijkt niet op bij de volgende vuurpijl en de andere is voor de rest van zijn leven bang van knallen.
Om het nu maar even zwart/wit te stellen, natuurlijk. Maar wat ik wil zeggen is, dat ik denk dat angst wel degelijk gekoppeld kan zijn aan andere karaktertrekken of eigenschappen die je erft.  "

Alaska's Finest!

Ja zo denk ik er inderdaad ook over!