Bang om hond (duitse herder) uit te laten

Beste hondenliefhebbers,

Samen met mijn duitse herder (reu), buitenlands teefje en kat zijn wij een 'rommelig' groepje.

Eerst had ik de kat, daarna een zeer angstig buitenlands teefje en de herder erna.

De buitenlandse is inmiddels een stuk minder bang voor van alles en het gaat gelukkig stukken beter maar het blijft een bang hondje. Ze was ruim 2 toen ze bij mij kwam wonen.

Toen ik besloot mijn herder als pup in huis te nemen was het ook liefde op het 1e gezicht. Hij was erg 'makkelijk', goed gesocialiseerd met andere honden van allerlei rassen en karakters. Met de kat ging het nog niet zo goed, dwz achterna jagen. Katje wil inmiddels niet meer de woonkamer in bij de herder wat ik heel erg vind. Hij heeft verder een puppy cursus gedaan, nam hem mee naar de stad, terrasjes, auto, strand, bezoek, schoolpleintjes etc. Allemaal uitstekend gegaan. Wel heb ik hem als pup nav opdringerige honden wel eens opgetild als hij tussen mijn benen kwam schuilen waar de meningen verdeeld over zijn.

Toen hij zo'n 2 jaar was, is er een eerste incident geweest. Mijn hond en twee andere honden ( uit een gezin) vlogen elkaar aan. Werd echt een gevecht, niet tot bloedens aan toe gelukkig... Wie er was begonnen, is ons niet duidelijk. Wel ken ik het baasje en haar honden en de mijne elkaar. Nooit problemen gehad, speelden samen, ongeveer dezelfde leeftijd. Haar honden zijn, een rotweiler mix en de ander een strafford mix. Goed vanaf toen of iets eerder misschien begon hij ook ruwer te spelen met bv zijn teckel vriendin, dus meer drijven, blokkeren, of teckeltje ging steeds op haar rugje liggen.

Niet veel later begonnen honden hem af te blaffen, zo van blijf uit mijn buurt. Daarom of ineens vloog mijn hond een keer de mini hond van een buurman aan. Toen wel bij zijn achterpoten weg gekregen. Niet veel later was het weer mis met de liefste hond uit de buurt hier, ook vechten. Mijn hond had toen een eerste 'goede' nieuwe muilkorf om dus waarmee hij in ieder geval nog kan drinken, hijgen, snoepje aannemen. De pech was alleen dat ik de muilkorf op de eoa manier niet goed aan had gedaan en dus losschoot met gevolg een half hangende korf.

Nou zit de schrik er al even behoorlijk in. Nu ik single ben en mijn ex niet meer mee wandelt durf ik niet meer te wandelen... Heb een grote tuin en als tussenoplossing wordt hij daar nu 'uitgelaten'. Vind dit natuurlijk  vreselijk. Weet uiteraard dat duitsers niet altijd met alle honden kunnen en niet altijd de makkelijkste zijn. Maar vraag me wel af of de oorzaak in het 1e incident is te vinden waarop hij misschien niet begon hoewel  beide andere  honden op hun rug gingen liggen dus mijn hond ging door tot ik hem eindelijk mee kreeg. Of is het zenuwen  gedrag etc deels over genomen door mijn teefje, of komt het door jaloezie, mijn herder is een plakkert bij mij, of is het geschreeuw  enz van  mijn ex tegen mij ook een bijdrage... hij kwam dan altijd bij me liggen en soms rillerig:-(

Nu is mijn vraag als eerste hoe ik mijn hond weer kan uitlaten, of hoe raak ik van de angst af? Het is hier zeer druk met honden. Is aan te raden in het prachtige, grote losloopgebied met de muilkorf of juist de stoep met muilkorf aan de lijn?

Ben daarnaast ook huiverig vanwege zijn kracht, ben net 1.60 en 55 kg dus deze flinke jongen is niet de lichste. Wel heeft hij een tuigje wat het trekken verminderd zo nodig maar toch. Nu ik onlangs gescheiden ben, ben ik financieel erg achteruit gegaan, nogal 'crisis' dus moet het alleen aanpakken. Hopelijk kan ik hier veel advies krijgen. 

Jeetje, mijn spaties zijn verdwenen.

Ter aanvulling is mijn duitser een schat van een hond.

Ben totaal  niet bang voor hem maar aldus  wel betreft wat er kan gebeuren met uitlaten.

Wat een vervelende situatie zeg!

Ten eerste, ik zou dus niet met hem naar een losloop gebied gaan! Hij reageert onvoorspelbaar en loslopende honden kunnen dus een trigger zijn.

Ik zou zeggen, ga met hem naar een groot gebied waar aanlijnplicht geldt, en maar in ieder geval 1 echt lange wandeling per dag, waar hij aan de riem zit (je kunt een 5 of 10 m lijn kopen) waar hij lekker kan snuffelen. Herders zijn werkhonden, hebben beweging en uitdaging nodig. Een herder die niet verder dan de tuin komt, kan ook hierdoor nog extremer gedrag gaan vertonen.

De overige kleine wandelingen zou je gewoon in je buurt kunnen doen met muilkorf. Neem lekkere beloningen mee, en ga aan de slag met het aanleren om honden te negeren. Steeds als je een andere hond tegen komt, loop je hier met een gróte boog om heen en je leidt hem af (met een speeltje of voer, net wat hij het leukst vindt) zo leert hij dat hij niets met andefe honden aan hoeft, dat jij veel leuker bent.

Opzich maar het gewicht van een hond niet uit, maar hij moet wel onder appél staan natuurlijk. Wat voor tuig gebruik je?

Zoek een hele goede gedragstherapet(Alpha heeft hele goede)  die met jou en je hond aan de slag gaat. Ik snap dat je niet meer durft, dit draag je over op je hond daar kan je niets aan doen, je hond voelt dat gewoon perfect  aan en reageert hier dus weer op. Vicieuze cirkel zit je nu in. . Een derde zal dit moeten doorbreken, jou weer je zelf vertrouwen terug geven en samen met je naar buiten met je hond.

Zoek voor je met iemand in zee gaat eerst of er goede en betrouwbare reviews zijn.

Wat vervelend en schrikken is dit zeg. 

Heb je een auto? Zou je naar een gebied kunnen rijden waar weinig honden zijn en veel overzicht is? Ik zou niet meer met hem in een losloopgebied gaan lopen. 

Goed dat je je verantwoordelijkheid neemt en hem een muilkorf om doet. Ik zou hem gaan uitlaten aan een lange lijn, zodat hij toch nog aan zijn beweging komt en wat meer ruimte heeft. Misschien kan je zo’n elastisch tussenstuk kopen zodat je minder last hebt van getrek. 

Ik zou hem gaan leren andere honden te negeren, laat hem op jou focussen. De omslag in gedrag kan ook door de leeftijd komen. Hij is nu volwassen en serieuzer geworden. Dat zie je vaker rond de 2-3 jaar.

Misschien vind je het wel leuk om een hondensport met hem te gaan beoefenen? Het kan de band tussen jullie en de samenwerking versterken. Aangezien je een energiek ras hebt zou hij hierin goed zijn ei kwijt kunnen. 

Tips om over je angst heen te komen heb ik niet echt. Het enige wat je kan doen is zorgen voor veiligheid: een stevige riem en tuig waar hij niet uit kan ontsnappen. Op overzichtelijke plekken lopen zodat je niet in onverwachte situaties komt. En ikzelf zou lekker veel samen met hem gaan trainen en leuke spelletjes doen zodat het plezier in de wandelingen weer terug komt.

Hey bedankt!

Duidelijk dus  dat ik voorlopig niet naar een losloopgebied ga.

Ik kom terug, nog aan het werk nu.

Ten eerste: ik denk dat je het een beetje nuchter mag bekijken: je hond heeft een aantal keren (stevig) uitgehaald, maar er is nooit bloed bij te pas gekomen (zoals ik het lees?), dus een echt gevecht is het nooit geweest. Uithalen kan met veel kabaal gebeuren en er schrikwekkend uitzien, maar maak het in de kern niet groter dan het is: het is geen gevecht, het is uithalen.

Wat ik zou doen: blijf zeker je wandelingen maken, maar pas die aan aan de hond.

-Zoek andere rustige gebieden op (neem de auto, als je die hebt).

-Ontwijk honden: als je een andere hond ziet aankomen op afstand: neem een zijpad, draai terug, stap van het pad af en neem afstand...

-Loop op ander tijden, wanneer het rustig is. 

Kijk naar waar je je hond een plezier mee doet, wat vindt ie fijn, ontspannend, interessant. En ga daarmee aan de slag, zodat je echte quality-momenten met hem kan hebben en je samen lekker wat onderneemt.

of is het geschreeuw  enz van  mijn ex tegen mij ook een bijdrage... hij kwam dan altijd bij me liggen en soms rillerig:

heftig zeg, ik denk zeker dat het meespeelt, zijn basis is dan niet meer velig wat zich op allerlei manieren kan uiten. 

Maar veel honden kunnen eenmaal volwassen niet meer goed met andere volwassen honden.

Ik heb zelf een hond die niet met andere honden kan. De eerste tijd is dat echt niet makkelijk, maar op de duur ga je anders wandelen, het scannen van de omgeving wordt een tweede natuur.  Je neemt rustige tijden, routes waar geen of nauwelijks andere honden te vinden zijn en als er een andere hond komt, hou je de hond kort naast je  riem in twee handen zodat je goed de controle hebt,, en je maakt afstand,  bogen maken evt. teruglopen.. 

Ik heb zelf veel gehad aan twee boeken: Help mijn hond trekt, van Turid Rugaas, en BAT2 van Grisha Stewart. 

Ik zou een gedragstherapeut zoeken. Niet omdat ik denk dat jouw hond nou zo lastig is, maar omdat het heel steunend en fijn kan zijn om goed begeleid te worden en het kan jouw vertrouwen in jou en je hond weer terugbrengen!

Echter zeg je dat je financieel niet heel breed zit dus ik snap als dit geen optie is! De boekjes van Turid zijn inderdaad een aanrader. Verder vooral de rust opzoeken en oefenen met focussen op jou!

Wat een vervelende situatie! Ik wens je veel succes met het oefenen en hoop dat je straks weer fijn kan wandelen

Allemaal bedankt voor de adviezen!

Het leren niet focussen op andere honden ga ik weer proberen.

Voorheen was hij opzich al aardig op mij gefocust tot het dus mis ging.

Stokken en later een hondenfrisbee ging super goed.Hij zag alleen dat en andere honden waren niet zo heel interessant totdat dus eea plaatsvond.

Het begon ook dat hij zón beetje  argwanend, eerst sluipend ineens vooruit naar een andere  hond speerde, eerst nog niet ruziënd maar op een gegeven moment wel met opgetrokken haren, flink de houding in paraatheid en hij vond het ook niet meer fijn of oke als hij werd besnuffeld zoals honden  dat doen.

Een andere keer kwam eens een  hond heel enthousiast naar mij om gezellig gedag te zeggen wat mijn hond met gegrommel wilde vermeiden, soort jaloezie puntje denk ik dan.

Oke, ga al mijn moed bij elkaar rapen om te starten met wandelen op jullie tips en adviezen.

Ben een poosje geleden ook wat zwaarder gaan trainen om meer spierballen te kweken...

Zal hier blijven komen en vorderingen én eventuele teleurstellingen bijschrijven.

Ja, heb ook een lange lijn, alleen dus zo'n uitrekbare maar het plastic handvat vind ik met de herder niks ivm slechte grip. Hij heeft een normale en een iets langere riem maar ga een langere aanschaffen eerdaags.

Een auto heb ik niet meer helaas.

Hopelijk in de toekomst weer meer zelfvertrouwen en het goed worden van het scannen van de omgeving inderdaad.

Zo'n flexlijn bedoel je? Die zou ik persoonlijk weg gooien, ik ben daar veel te huiverig voor, zeker met grote honden. Zoveel verhalen gehoord dat de lijn brak, of het stop knopje niet meer werkte waar de lijn niet naar binnen gehaald kon worden. Dit kan voor gevaarlijke situaties zorgen, en de pup van een vriendin van me is door een kapotte flex riem aangereden door een auto. 

Wat Lotte van Marley ook schrijft, het is ook zeker een kwestie van jouw zelfvertrouwen.  Een hond voelt aan als jij onzeker bent en probeert daar dan 'misbruik'  van te maken.

(Ik heb jarenlang asielhonden uitgelaten en op een gegeven moment werd ik onzeker bij de grotere honden. Honden ruikern dat!  Het gevolg was dat die honden bij mij gingen trekken aan de riem, bij andere uitlaters liepen ze gewoon met een 'slappe riem' mee.)

Bij mij in de flat woont een grote herder, bij twee kleine mensen (ook zo'n 50 kg per stuk schat ik...). Die hond gaat erg tekeer als hij ons ziet. Maar die mensen lopen met forse stappen en goed rechtop en ze hebben hem in de hand. Niettemin ontwijken wij elkaar want als er iets gebeurt is mijn hond uiteraard de dupe.

Och wat schrikken zeg! Dit gedrag heb ik vaker gezien bij herders bij ons op de hondenschool. En vaak toch dat de hond dan heel erg reageert op lichaamstaal van de baas.

Als je in de provincie Groningen woont, kan ik je zeker iemand aanraden die je hier hij kan helpen. 

Ik ken ook iemand in de provincie Noord-Hollands en ze werken heel erg met het leren lezen van de lichaamstaal van de hond en ook hoe je als baas je lichaamstaal gebruikt. 

Ik denk dat je het beste hier hulp bij kan zoeken. 

Onze reu heeft het ook even gehad toen hij begon te puberen. Door hulp van een gedragsdeskundige is dit goed gekomen. 

Ik denk dat je lengte niet direct wat te maken heeft met de hond onder controle houden (ben zelf ook maar 1.63cm) maar wel je eigen zelfvertrouwen en lichaamstaal. (ik zie ook wel eens grote mensen met kleinere honden, die ze niet onder controle hebben).

Ja een flexlijn heb ik in het verleden ook voor hem gebruikt maar meer voor het teefje.

Vreselijk dat je vriendin door zo'n  flexlijn is aangereden...

Betreft mijn lengte en gewicht ben ik min of meer bang dat ik hem nu niet houd.

Niet dat, dat gebeurt maar het idee dat hij tegen de 40 kg weegt, is dus nogal uit de kluiten gewassen.

Maar de langere riem, zal ik dan een van tot zo'n  2,5 a 3 meter kopen of zo'n hele lange van 10 meter bv?

Voor dit alles liep ik heel  graag en zelfverzekerd, was gewoon fijn wandelen.

Begrijp dat ik dat op een nieuwe manier welliswaar aangepast moet aanleren.

Toch blijf ik me ergens afvragen waarom mijn hond in die goede periode waarin ik zelfverzekerd en wel was, het mis is gedaan.

Wat zou de trigger geweest kunnen zijn, of is het alleen omdat het een herder is...

Maar goed, ben klaar voor de eerste wandeling weer deze week met langere lijn dan.

Gun het mijn lieve hond ontzettend behalve dat hij eruit hóórt te gaan maar ben benieuwd hoe hij zal reageren. 

Herken veel dingen. Had ook mijn eerste herder die eigenlijk nooit problemen gaf met andere honden en ergens ging het ineens wel een keer mis. Het maakte dat ik enorm op mijn hoede ging zijn voor vreemde honden die op hem af kwamen. Negen van de tien keer andere reuen, en die kwamen niet om te spelen. Sowieso vind ik herders geen fijne honden die gezellig met andere honden spelen, zeker niet als ze volwassen worden. Neemt niet weg, dat ik inmiddels mijn derde dh heb. 

Dat je je afvraagt waar het mis is gegaan terwijl je zelf dacht dat je zelfverzekerd rondliep:

Lees dat je partner weg is, het kan ermee te maken hebben dat jouw hond zich ineens opwerpt als beschermer van jou. Dat maakt hem defensiever/reactiever. In combi met jouw "angst" dat het nogmaals fout gaat met andere honden versterkt dat alleen maar. En ja, mijn ervaring is dat (Duitse)herders daar gevoelig voor zijn, bij teveel vriendjes zijn en te weinig "baas" krijgen ze de neiging om zelf de dingen in te gaan vullen.

Hoe zit het met luisteren, je commando's en spel dat je samen altijd deed. Ik zou daar even de focus op gaan leggen. Tijdig bij je laten komen als jij dat wilt (juist op momenten dat het niet eens moet, daar weer op trainen), even weer wat spelletjes met hem doen en daarbij wat standaard gehoorzaamheidsoefeningen in bouwen. En belonen, veel belonen als hij het goed doet.

En als laatste zou ik je willen adviseren om pijn/ongemak uit te sluiten.  Mijn reu werd fel op drukke lompe honden die zomaar op hem af kwamen denderen omdat hij ongemak had. Een lompe poot op zijn rug of tegen hem aan botsen deed hem écht pijn, hij ging daarop reageren door direct zichzelf te laten gelden en te laten zien dat hij het niet wilde. En dat ging op de manier waar veel herders bekend om staan, direct reageren en een hond omgooien en erboven hangen met de bek bij de keel. Behoorlijk eng om te zien vind ik nog altijd.

En ik heb eigenlijk nog een vraag of opmerking. Ik kan het niet uit jouw post halen.

Fixeert hij tijdens wandelen zelf al op diverse honden die hem lijken te negeren?

Reageert hij pas als hij wordt aangeblaft of als ze hem te na komen?

Dat vind ik namelijk ook 2 grote verschillen.

Als je echt bang bent dat je hem niet kan houden zou ik hem (tijdelijk) met een gentle leader wandelen. Je moet dan wel voorzichtig zijn met de lengte van de riem, als de hond loopt en plots moet stoppen kan dit erg schadelijk zijn voor de nek. 
Of een tuigje waarbij je de riem vooraan aan het tuig vast kan maken. Dit doe ik ook bij een van mijn uitlaathonden (wolfhond). Loopt prima naast mij maar wanneer hij een hond ziet durft hij ook nogal te trekken en te grommen. 

Zie het als een tijdelijke 'oplossing' en probeer ondertussen iets te zoeken om aan je zelfvertrouwen (en het gedrag van de hond) te werken. 

Norah....ik heb een hond van 75 kilo die er met mij van door gaat, ben 163 en geen zwaar gewicht, op training gegaan, mocht met een u-lead trainen, gewone lijn was de hond niet te houden, ging uitstekend, het gaat erom dat als de hond er vandoor wilt dat je de hond bij je kan houden en dat lukt goed met een U-,lead, het is niet de bedoeling dat je voor altijd dit hulpmiddel blijft gebruiken, je vertrouwen gaat omhoog en de hond weet waar die aan toe is...nu loop ik gewoon met een hunterlijn en heb de u-lead niet meer nodig.  De riem kan je aan de voorkant voor de voorborst aanklikken gaat het beter dan achter op de rug.

Hoe gaat het Norah?