Leven met een herplaatser // welkom Bodhi!

Hoi allemaal, 

Aanstaande zondag gaan we met Maui bij een herplaatser kijken. Ik wil nog niet teveel details geven totdat hij hier daadwerkelijk is maar ik vroeg me wel af of jullie nog tips hebben waar ik misschien nog niet aan gedacht heb. 

We gaan zondag dus voor het eerst kijken bij hem. Aangezien hij helemaal aan de andere kant van Nederland woont, hebben we besloten om (als alles goed gaat en bevalt) de proefperiode gelijk te laten starten. Één van de honden zal dan in de kofferbak gaan en eentje op de achterbank waar ik zelf bij ga zitten zodat ze elkaar een beetje met rust laten. 

Mijn vriend heeft een week vakantie kunnen opnemen en we werken beide onregelmatig waardoor de honden maximaal 2/3 uur alleen zullen zijn, uiteraard in het begin ook gescheiden. 

Hij is erg eenkennig en vindt nieuwe mensen in het begin super spannend, dit zal dus erg rustig opgebouwd moeten worden. Het initiatief naar ons toe zal vanuit hem moeten komen, alles op zijn tempo. 

Iemand nog extra tips en tops? :) 

Heb je meer info over de hond? Hoe is ie met andere honden?

Vraag mss aan de eigenaren om al verschillende oude handdoeken of t shirts mee te nemen naar bed, zo kan je dat geven aan je herplaatser. Verder is het natuurlijk fijn als hij zijn eigen dekentje en speeltjes ongewassen meekrijgt, zo heeft hij iets bekends van thuis. Misschien ook wat voer dat hij al gewend is. 

Verder denk ik dat je het waarschijnlijk wel al weet, maar ik raad aan om hem 'toevallig' tegen te komen op een wandeling en op een afstand van elkaar te blijven wandelen en steeds wat dichter te komen. Als hij mensen spannend vindt, is het misschien een idee om niet allebei tegelijk kennis te gaan maken met hem, maar om beurt, op de grond gaan zitten, etc... Neem lekkere snoepjes mee die je kan uitdelen ;)

Mijn herplaatser was de eerste 2 dagen heel down, oortjes plat, staart omlaag, lusteloos, dus daar kan je je mss al mentaal op voorbereiden :) 

" Heb je meer info over de hond? Hoe is ie met andere honden?
 
Vraag mss aan de eigenaren om al verschillende oude handdoeken of t shirts mee te nemen naar bed, zo kan je dat geven aan je herplaatser. Verder is het natuurlijk fijn als hij zijn eigen dekentje en speeltjes ongewassen meekrijgt, zo heeft hij iets bekends van thuis. Misschien ook wat voer dat hij al gewend is. 
 
Verder denk ik dat je het waarschijnlijk wel al weet, maar ik raad aan om hem 'toevallig' tegen te komen op een wandeling en op een afstand van elkaar te blijven wandelen en steeds wat dichter te komen. Als hij mensen spannend vindt, is het misschien een idee om niet allebei tegelijk kennis te gaan maken met hem, maar om beurt, op de grond gaan zitten, etc... Neem lekkere snoepjes mee die je kan uitdelen
 
Mijn herplaatser was de eerste 2 dagen heel down, oortjes plat, staart omlaag, lusteloos, dus daar kan je je mss al mentaal op voorbereiden   "

L.

Het is een BC reu en hij heeft zijn hele leven lang hetzelfde baasje gehad. Hij kan goed met andere honden, speelt graag volgens zijn baasje. Alleen de “typische” herders (Duitsers enzo) liggen hem niet. Hij zal ze niet aanvallen maar hij negeert ze gewoon. 

Naar nieuwe mensen en visite kan hij blaffen en grommen als je voor hem te snel gaat. Doe je dingen op zijn tempo dan is er na een paar minuten al niks meer aan de hand. 

Hij krijgt gelukkig al zijn oude spulletjes mee (kussen, voer, voerbakken, halsbanden en tuigjes, frisbees, speeltjes) dus dat is voor hem erg prettig! 

Dat “toevallig” ontmoeten had ik zelf nog niet aan gedacht, leuk idee! 

Hoe is jouw herplaatser veranderd na die twee dagen? 

Persoonlijk zou ik het niet op deze manier doen. Ik zou eerst zonder je eigen hond gaan kennismaken. 

Zodat je de hond eerst zelf kan observeren in zijn huis, met zijn familie, daarna een wandeling maken. Veel vragen stellen, goed observeren, je tijd nemen.

Als dat allemaal goed meevalt, zou ik een tweede afspraak plannen, ditmaal met je eigen hond erbij, op neutraal terrein. 

En pas aan een proefperiode beginnen als je denkt dat het goed zal zitten.

Mijn herplaatser is vanaf dan veel vrolijker en aanhankelijker geworden, zoals hij bij zijn vorige thuis ook was. Hij doet vreugdedansjes en komt spontaan met z'n kont onder je voet schuren, even zelf een aai halen, maar dan in heel letterlijke zin haha. Hij werd steeds blijer om ons contact en kwam het ook zelf vragen. Verder was hij eerst heel bang om opgepakt te worden en dat ging ook steeds beter, maar dat laatste is niet van toepassing voor jullie denk ik.

Helaas komen mijn honden niet overeen :(

Ik zou eerst ook zonder eigen hond gaan. Het geeft zo veel stress allemaal, dan. Lijkt t wat dan kun je vragen of ze de hond kunnen brengen, of halverwege een wandeling doen samen. Gaat dat goed dan kun je de hond meenemen voor een proefperiode.

Ik heb zelf 1 x een hond meegenomen om naar een herplaatser te kijken, en dat bleek totaal zinloos. Mijn hond had zo veel stress van de reis dat ie heel ander gedrag liet zien. Dat heb ik daarna nooit meer gedaan. Ik kan zelf wel inschatten of t gaat klikken met mijn club.

Ah shit dat is jammer zeg. Denk je dat het nog goed gaat komen tussen die twee? Hoe uiten ze dat ze niet overeen komen? :( 

Het kan natuurlijk goed gaan maar mij klinkt het wel pittig in de oren. Persoonlijk zou ik het wat rustiger aanpakken. Eerst een keer gaan wandelen op neutraal terrein met de honden. Of eerst een keer langs zonder hond. Zeker voor een eenkennige hond kan het heel moeilijk zijn in een auto met 2 vreemden en een grote hond. En dan kan je net een valse start maken. Tegelijkertijd kan het ook gewoon goed gaan hoor. Ik ben regelmatig verrast door de veerkracht van honden. Overigens duurt het echt wel een paar weken voor ze echt zichzelf zijn. En eenkennigheid is wel een lastige. Want dan kan er ook verlatingsangst optreden. Onze eerste herplaatser was altijd bang dat we hem ergens achterlieten en kon echt in paniek schieten. Onze huidige is daar een stuk relaxter in. Laat afstand vooral niet een belemmering zijn om het rustig aan te pakken. 

Ik begrijp verder de reacties wel dat het niet de voorkeur heeft om het op deze manier te doen. Echter is het voor ons in totaal bijna 6 uur rijden en komt de vakantie van mijn vriend echt perfect uit. In ons werk kunnen we niet zomaar een weekje verschuiven helaas. 

Maui is dol op autorijden gelukkig en het is procedure vanuit de stichting dat de honden elkaar wel ontmoeten voordat de proefperiode mag starten. 

Het is geen perfecte manier maar we hebben wel de keus gemaakt om het nu even zo te doen.. 

Als t zo passen en meten is zou ik ook naar een plan kijken voor wat als t niet lukt om alleen thuis te zijn na die vakantieweek. Want dat is al best vlot. De meeste herplaatsers doen er wel even over voordat ze goed gewend zijn.

Kan de herplaatser tegen auto rijden? Eventueel iets tegen de misselijkheid mee?

Veel plezier zondag!

" Als t zo passen en meten is zou ik ook naar een plan kijken voor wat als t niet lukt om alleen thuis te zijn na die vakantieweek. Want dat is al best vlot. De meeste herplaatsers doen er wel even over voordat ze goed gewend zijn.
 
Kan de herplaatser tegen auto rijden? Eventueel iets tegen de misselijkheid mee?
 
Veel plezier zondag! "

Kees

We werken beide in de onregelmatigheid dus we hebben wel geregeld dat ik bijvoorbeeld een late dienst heb als mijn vriend een nachtdienst draait. Zo wisselen we elkaar goed af. 

Hij is geloof ik niet bekend met wagenziekte maar in combinatie met spanning weet je het natuurlijk nooit, goede tip! 

Bedankt! 

Mijn persoonlijke mening, ik zou hier helemaal op dit moment niet aan beginnen. Zoals ik het lees is het niet 1,2,3 een heel sociale en stabiele hond. Ik zou zo'n hond nooit bij mijn puber hond zetten die nog in ontwikkeling is tot een stabiele volwassen hond. Zou mijn hond eenmaal volwassen en zeer stabiel zijn, dan zou ik het waarschijnlijk wel doen. In jouw geval zou ik of voor een pup gaan of voor een stabiele volwassen herplaatsen. 

Hij is verder heel relaxed en stabiel hoor! Alleen bezoek is in het begin even spannend. Maar voor een herplaats BC dus echt een minimaal rugzakje. 

Misschien staat het er wat heftiger dan het daadwerkelijk is. Het is bij hem vooral een kwestie van even naar zijn plaats sturen als visite komt en dat hij dan op eigen houtje hoi kan zeggen. 

Gaan ze hem pushen en recht op hem af, dan kan hij blaffen en grommen. 

Ja, geschreven woord is natuurlijk nooit hetzelfde als de echte situatie, en we lezen hier alleen maar een beetje tekst, natuurlijk.

Maar het komt allemaal nogal haastig over. Nu een weekje vakantie, lange rit, dus dan maar meteen de hond ophalen want straks past het niet meer.

Ik snap best dat het in 't echt niet zal zijn zoals het leest, hoor... Dus vat het niet meteen als persoonlijke kritiek op. Maar eerder als een tip: probeer een momentje afstand te nemen en voor jezelf na te gaan of je dit een goeie manier vindt om een (extra) hond in je leven te halen. Zou je het zelf aan anderen aanraden om het op deze manier te doen?

Want wat houdt het voor die hond in, om zo snel op proef te worden geplaatst? Is alle stress voor hem in verhouding met de risico's van te overhaast te gaan en geen goeie match te worden?

Volgens mij heb je hier wel goed over nagedacht, maar met een vraag in een topic kan je ook maar zoveel uitleg geven. Verder heb je al een keuze gemaakt en wens ik je veel succes met de adoptie! Voor een herplaatser is wat spanning bij vreemden echt wel maar een mini rugzakje hoor. Je hebt genoeg kennis om dit in goede banen te leiden, en zo niet kan je nog altijd aankloppen bij een GT :)

Is er een mogelijkheid om met 2 auto's te gaan? Dan kan je eerst kennis maken en als het klikt, kunnen ze apart naar huis. Eens aangekomen in de buurt weer even op neutraal terrein een blokje om en dan naar huis stappen.

Als het je bedoeling is om de honden in huis te scheiden in het begin, vergeet dan niet om op voorhand je opstelling al klaar te zetten. Misschien gewoon nu al, zodat maui eraan kan wennen? :) 

Mijn oudste is enorm jaloers en paniekerig/boos als ik tegen de andere hond praat, hem aai, naar hem toe ga, met hem ga wandelen,.... De herplaatser is dan weer een angstige hond en die schiet in de verdediging als hij geïntimideerd wordt. We zijn ermee aan de slag met een GT.

Of het goed komt? Geen idee. Ik hoop van wel. Overdag zie ik het best wel zitten maar na een zware dag de situatie in huis managen is de moed ver te zoeken. Het scheelt dat de herplaatser echt een enorm lieve hond is, hij hoort er gewoon bij dus we zetten door! 

Samen in een auto, ik vind het maar griezelig hoor.

En weet je wel hoe Maui reageert op een vreemde hond in huis?  Hoe gaat dat met speeltjes, eten en aandacht?  Dat is toch ook heel belangrijk?

Eigenlijk is het pech dat de herplaatser zo ver bij jullie vandaan zit. Anders zou je het contact geleidelijker kunnen opbouwen.

Leuk! Ik weet zeker dat jullie er goed over nagedacht hebben, want ik heb je al vaker en eerder gehoord over een maatje voor Maui en een hond waar je veel mee kan ondernemen in de hondensport. :)

Weetje; het leven is niet maakbaar en soms moet je gewoon roeien met de riemen die je hebt. En zelfs al doe je alles goed, dan nog kan er vanalles mis gaan.

Ik weet zeker dat jullie hem een goed huis bieden. Hoe oud is hij?

Heel veel plezier en succes met je herplaatser. :) 

Een herplaatser in huis is als een pup. Niets verwachten en alles vanaf het begin aanpakken en kijken waar je dingen kan versnellen. Naturrlijk zal het sneller gaan dan een pup, maar ga er vanuit dat het zeker zoveel werk kan zijn.

Dan natuurlijk ook nog een nieuwe hond, is allemaal heel veel voor een herplaatser. Dat je je hond meteen meeneemt snap ik. Laat haar in 1e instantir gewoon in de auto als jij bij de hond gaat kijken. Kunnen die mensen niet vast een lapje oid opsturen en vice versa? Kennen ze elkaars luchtje al.

Hier ooit een volwassen  spets uit scandinavie via vliegtuig hierheen gekomen. Vliegreis, anderen mensen, andere taal andere hond, al was de spets bij de Fokker vandaan en tussen veel honden opgegroeid.  

Eerste nachten er bij geslapen net als bij een pup. (Die eerste nacht, in de bench nee, nooit meer in gewild, vliegreis was trauma voor hem, ik zal dat ook nooit meer doen,(heb er bijna bij staan huilen zo verslagen als dat hondje aankwam)  maar op zijn tenen haalde hij de deken uit de bench, zijn luchtje en ging er op liggen, die deken was zijn alles de eerste tijd, dus neem wel iets mee daarvandaan wat van hem of haar is.)

. Alleen zijn opgebouwd, net als bij een pup.

De honden onderling dat ging goed, groot verschil in leeftijd en reu en teef, daar had ik wel over nagedacht, ook dat de nieuwe hond echt alleen moest kunnen zijn, dat leren dan, want als de eerste hond er niet meer zou zijn, zou hij dat ook moeten kunnen,  dus altijd apart bij alleen zijn.

De eerste  ontmoeting. We kwamen terug van Schiphol, de oude hond naar buiten en in het parkje kennis laten maken, ze bekeken elkaar niet. Wel...... de toller joeg op dat moment een eend in het water. Zag de spets kijken. Vanaf die tijd pakte hij elke eend die hij te pakken kon krijgen. In huis, toller kroop in haar mand, ze was ook al 10, spets aan het snuffelen, laat maar gaan, geen aandacht geven, geen druk er op. Toen kwam hij bij de mand de toller. Staart omhoog, haaaa een andere hond. Toller keek hem aan, staart naar beneden, oei laat maar even. Er is nooit een snauw of grauw gevallen,

De spets was een hond die enorm goed de honden taal sprak, de toller ook. Ze werden vriendjes.

Bedenk dat een herplaatser pas het gedrag laat zien dat voor hem of haar geldt, na een week of 6 , drie maanden, dan pas kan je zeggen, ja, hij is hier nu thuis.

Wat leuk zeg, spannend ook.

Mij lijkt het zelf het händigst als de mensen de hond komen brengen, je eerst een wandeling maakt, jij of je vriend tijdens die wandeling de hond overneemt, en dan alsof het heel gewoon is met zijn vieren het huis in. Zo deed ik het altijd met mijn logeerhond en dat ging altijd goed.

Verder de voor de hand liggende dingen, als speeltjes en botjes van de vloer zodat er geen ruzie over kan ontstaan, apart van elkaar eten e.d.

Aaien en knuffelen als dat voor een van de honden een trigger mocht zijn tot jaloezie, zou ik dat eerst maar even achterwege laten. Verder goed naar hun lichaamstaal kijken zodat je tijdig kan ingrijpen en dingen voorkomen. 

Mijn echte tips zijn;

Maak duidelijke concrete afspraken met elkaar. Met je partner maaar ook met de partij waarvan je adopteert. Oa over wanneer/waarom hij terug gebracht kan worden. (En niet omdat je er negatief instaat maar het is gewoon fijner en prettiger goed voorbereid te zijn!!)

Je had het over een proefperiode, top!

Maar hoelang is deze? Persoonlijk ala ik mag kiezen zou ik voor zeker 3 weken kiezen. 

Verder wees zeer realistisch bekijk dingen kritisch en kijk vooral heel goed naar de honden en hun lichaamstaal.

Maak een plan hoe ze gescheiden in huis te housen mits het toch niet ideaal gaat. 

Dat waren wel mijn tips.

Verder ga er erg ooen in..verwacht het ergste dan kan het alleen beter worden.

Hier 3 herplaatsers, May is de eerste en momenteel de oudste. Toen kwam Nioka. Die was super simpel, wat angstig in het begin en kefferig (is er nooit helemaal uitgegaan). Maar dat ging prima. Die 2 accepteerde elkaar en alles ging best. Nioka was dan ook 5 en goed opgevoed toen we haar kregen. Super simpel beestje. Helaas overleed zij.

Toenn toen kwam Sky..... 

Op t asiel ging met May prima. Sky kon goed me thonden hield van spelenen knuffelen op papier een tophond. Anderhalf. We verlieten het asiel en er kwam net een jack russel aan, Sky hing er bijna in. Maaar de mensen van het asiel zeiden, neee doet ze anders nooit komt door de stress en mensen. Nja acceptabel en begrijpbaar.

In de auto iig 1c naar May gegromd en kreeg daarvoor van mij oo der kop.

In huis had ik nog een oppashond dat weekend toevallig. Dat weekend ging ook redelijk, want 2 grote honden nja May formaat tegen 1 kleinere kees nope.. 

Maaaaaar toen de oppashpmd weg was. Begon de hell, en dan echt hell. Sky viel als een idioot uit naar May happen, grommen tanden ontbloten alles. En nee alle botten ed alles was weg. May geeft gelukkig nergens om maar toch. En gescheiden houden klintk vaak makkelijker dan het in werkelijkheid is!!

Sky heeft uiteindelijk aan de lijn gelopen in huis. Nja gelopen ze kon eigenlijk amper eegens heen door die riem en claimde alles wat in de buurt was en verderweg. Werkelijk waar het was triest!!

Buiten daarintegen ging alles goed. Totdat we 1 stap op de oprit zette met beide honden en Sly haar lip ging al omhoog. Op de laatste proefdag (sag 14) was Sky opeens stukken vriendelijker naar May en dat, en dat alleen is de enige reden dat ze hier nog is. Als ze die dag niet zo vriendelijk was geweest had ze hier niet meer geweest.

En zelfs dat duurde mij lang. Aangezien de afspraak hier was. Als ze niet met May kan ligt het aan Sky. En als dat niet werkt gaat ze weg. Nouuu hell die weken dus. Aangezien er niet aan die afspraak werd gehouden. May heeft dan ook veel bij de oppas gezeten terwijl.ik werkte. 

Ondertussen gaat het goed. Binnen en buiten. Er kunnen nu botten liggen maaaaar Sky heeft soms nog wel de neiging wat te claimen. Maar zelden gelukkig en ze reageert goed op mijn correctie. Daarnaast geeft May niet echt om Sky of uberhaupt dingen in haar omgeving dus dat werkt enorm in het voordeel.

Goed dat gescheiden houden dus. Is leuk maar als je een ren neerzet kan de ene hond wel bij de mensen en de ander niet. De riem werkte redelijk maar de eerste 2 a 3 dagen.heeft sky ongeveer NONSTOP alles bij elkaar gekeft, werd gek en doof. Aan de riem en de ander los, of ook vast als.die teveel intresse in de andere hond heeft is gewoon lastig en geeft spanning..dus echt bedenk daar vast wat op!! 

Sorry berocht werd wat lamger dan gepland..

Bedankt allemaal voor de fijne tips! :) 

@Lavina: 

De afgesproken proeftijd is nu twee weken maar wel met de mogelijkheid om te verlengen of te verkorten. Mits dit in overleg is met de stichting. Ik ben zelf toevallig sinds kort aangenomen als vrijwilliger op die stichting dus de lijntjes zijn erg kort en persoonlijk, dat is super fijn. 

@Dobry: 

Dit is wel een goed idee, ik snap je zeker. Echter zou ik me er niet prettig bij voelen om iemand in emotie zo’n verre reis terug te laten maken. Emotie doet veel met rijvermogen en dat weegt voor mij toch wel een stuk zwaarder. Maar wel een super goed idee! 

Super leuk Britt!

Ik heb als tip gehad om de hond tijdens het wandelen over te nemen en niet bij de auto afscheid te nemen. Dus zoals hierboven gezegd is: elkaar "tegenkomen" , een stukje samen lopen en op een rustige plek de andere hond over nemen en dan alleen teruglopen naar de auto. Dit is het minst stressvol voor de hond is mij verteld toen we Marley kregen.

Verder wens ik je heel veel succes en ben heel benieuwd naar hem!

O en nog een tip. Vraag echt goed door naar de reden van herplaatsing. Hier zelf nooit problemen mee gehad maar wel in mijn omgeving gezien dat problemen soms kleiner worden gemaakt dan ze zijn. Dan bleek dat rugzakje toch een hele rugzak. De stap om afscheid te nemen van je hond is een grote en doe je vaak niet om een kleine reden. En accepteer dat je er niet helemaal meer jouw hond van kunt maken. In de zin dat je een opvoeding van een paar jaar niet zomaar meer ongedaan maakt. Dus dat je sommige dingen gewoon anders gaan dan je in je hoofd had. En belangrijkste tip, het duurt langer dan twee weken voordat de hond echt zichzelf is. Hier kruipen ze vaak de eerste weken in hun schulp, zijn ze onderdanig naar de andere honden, heel braaf. Ik vind de eerste grom heerlijk (tegen de andere hond) , teken dat ze zich thuis voelen en een grens durfen aangeven. Hier is het onderling altijd goed gedaan maar heb ook altijd goed gelet op matchende karakters. Niets geeft meer stress dan honden die geen klik hebben. 

Nog een tip, zorg voor een goed tuig waar hij niet uit kan ontsnappen. Of doe een tuig en een halsband om en koppel die aan elkaar.

En als laatste, is je tuin ontsnappingsproof? Let op deuren die dicht zijn en pas op als er bezoek komt. (Misschien allemaal overbodig maar het gaat vaak mis in t begin).

Nogmaals veel suc6 en plezier!

Hoe laat gaan jullie morgen kijken heel erg veel plezier morgen  

Ohja nog een tip: misschien kan je overwegen om zylkene te geven aan de herplaatser? Ik geef dit nu (in samenspraak met GT en dierenarts) aan mijn 2 honden en het lijkt na 5 dagen al te werken :) is een voedingssupplement op basis van melkeiwit en helpt tegen stress en angst. Bij herplaatsing dus zeker geschikt! Het doet bij sommige honden ook helemaal niks, maar ik heb ook al veel goede dingen gehoord :) 

Veel plezier morgen. Hoop dat er een goede klik is tussen Maui en het herplaatsertje en uiteraard ook tussen jullie en het beestje. En ook dat alles voorspoedig verloopt!  

Bedankt allemaal! :) 

Leuk dat iedereen zo begaan is. Ik zal alle updates blijven posten als jullie dat leuk vinden. 

We moeten er morgen om 13.00 uur zijn, spannend! 

" Bedankt allemaal!  
 
Leuk dat iedereen zo begaan is. Ik zal alle updates blijven posten als jullie dat leuk vinden. 
We moeten er morgen om 13.00 uur zijn, spannend!  "

Britt & Maui

Spannend de duimen draaien ik hoop dat maui vrienden zijn britt