Hallo Allemaal,
Ik lees al heel lang, met veel plezier, mee hier op het forum. Ik heb een vraag die ik niet echt terug heb kunnen vinden in de andere onderwerpen. Ik dacht ik gooi hem eens in de groep.
Ik heb een fantastische aussie van 5 maanden genaamd Jackson. Hij doet het supergoed en groeit als kool.
Ik heb alleen 1 probleem wat ik niet opgelost krijg. Als ik hem uitlaat dan gaat dit heel goed, hij kan loslopen, luistert heel goed, speelt, snuffelt enz. Alleen kan hij ineens echt flippen, hij komt dan als een ongeleid projectiel op me af rennen en begint dan als een gek te grommen, bijten en blaffen. Ik heb echt alles al geprobeerd maar niets helpt, het enige wat nu enigszins lijkt te helpen is dat ik stil blijf staan waarbij ik zorg dat hij niet bij me kan. Dit doe ik door mijn arm te strekken en de riem dus strakker te houden dat hij mij niet kan pakken. Ik ga pas weer lopen als hij iets rustiger is en stop weer als hij dan weer begint. Ik loop normaal met een tuig maar nu op het moment met een gewone halsband. Ik heb er anders helemaal geen controle over. Het is lastig uit te leggen, ik hoop dat jullie het snappen. Ik heb al veel geprobeerd en niets lijkt te helpen. De rondjes kort houden en proberen dat hij niet te veel prikkels krijgt. Juist meer uitdaging geven tijdens de rondjes zoals over een boomstam laten lopen, zoekspelletjes doen, oefenen met gehoorzaamheid. Dit allemaal gedoseerd en zo rustig mogelijk. Het maakt niet uit wat we doen we weten dat het flipmoment er altijd aankomt. Ik loop nu dus in een jas waar de bijtgaatjes inzitten want hij bijt echt gericht naar mijn handen, armen en benen. Stil blijven staan heeft geen nut hij lijkt dan nog meer gemotiveerd om me te bijten.
Vandaag had ik een flos meegenomen in de hoop dat als hij daar in kon bijten het minder zou zijn. Dit ging even goed totdat hij weer naar mijn handen ging happen. Ik heb er geen trekspelletjes ofzo meegedaan maar gewoon dat hij zich daar op kon richten
Hij heeft echt ook een uitknop want zodra ik stop om bijvoorbeeld met iemand te praten dan gaat hij uit zichzelf aan mijn voeten liggen.
Heeft iemand nog tips hoe ik deze periode zonder al te veel kleerscheuren doorkom.
Groetjes Ilonka
Oh ja we zitten ook op les, we starten deze week met de puppy gevorderd.
Mijn hond had op deze leeftijd ook een bulldozer fase waarin ze zichzelf op me af lanceerde. Bij haar hielp het om een hand brokjes op de grond te gooien zodat ze moest snuffelen en hierdoor tot rust kwam. Maar zij is dan ook een vreetzak die zich altijd laat afleiden door eten.
Mijne hand rond deze leeftijd ook zo'n vervelend trekje, vooral als we terug gingen naar huis en hij was het daar blijkbaar niet mee eens.. Ze groeien er echt overheen. En omdat ik er meer over heb gelezen denk ik dat het een fase is waar de (meeste) honden doorheen gaan.
Houd vol, probeer hem inderdaad af te leiden met een speeltje (misschien een speeltje wat hij alleen dan mag om het interessanter te maken) of zoals Iglo zegt hem laten snuffelen. Dat maakt ze ook nog relaxter.
5 mnd is de leeftijd van het wisselen van de tandjes. Is hij hiermee bezig toevallig?
Maar ik persoonlijk zou dit gedrag niet pikken. Hij mag zich absoluut niet op jou projecteren. Zou voor mij niet acceptabel zijn.
En je tip is ;)?
Ja die puberfase vond ik het ergst... zo van 5 tot 9 maanden... en idd om deze reden. Ziva (een halve aussie) had ook van die flip-momenten. Zij ging dan keihard (aan de riem) rondjes om me heen scheuren en ik had geen idee wat ik er mee aan moest. Levensgevaarlijk ook want ze rende zo de straat op (heeft nog altijd geen respect voor auto’s).
Ze is er overheen gegroeid, maar dat is dan ook het enige opbeurende wat ik je kan vertellen. Ik heb er nooit iets op bedacht. Maar, inmiddels weet ik heel wat meer (vooral door dit forum en door ervaring die ik inmiddels rijker ben).
Mijn eerste gedachte is een trektouw. Het zal even duren voor hij het heeft afgeleerd, of je er nu actief mee aan de slag gaat of hem er overheen laat groeien. Dus neem dan maar iets mee waar hij zich op mag botvieren en geef hem ook gerust die kans, laat hem ermee spelen en doe zelf mee. Pas wel op dat eventuele niet-gewisselde puppytanden niet afbreken. Bij Ziva werkt dit erg goed bij de behendigheid.
Ten tweede: voorkomen is beter dan genezen en na enige tijd merkte ik dat loslopen en andere speelse honden mijn grote vriend waren hierin. 10 minuten lekker spelen is beter dan 1 uur wandelen, écht! Zoek losloopgebieden op (hopelijk komt hij braaf terug?) en ga daar wandelen. Liefst dagelijks (lukte mij ook niet hoor). Dan kunnen ze hun energie op een andere manier kwijt ipv jou aan te vallen. Wie weet kom je ook andere honden tegen want dat hebben ze nodig, écht! Ten eerste om hondentaal te leren en ten tweede kunnen ze er hopelijk mee spelen en die energie kwijt. Kom je niemand tegen? Download dan de app ‘doggydating’ eens en sluit je aan bij een date in de buurt of maak er zelf een aan en beschrijf waar je naar op zoek bent.
Tot slot: hij zal toch moeten leren dat het niet mag. Zorg dat hij goed zijn energie kwijt kan en als hij het dan nog steeds doet, is er voor hem geen excuus meer: dan is het baldadig gedrag en dient het afgeleerd te worden. Je kunt negeren maar ook vragen om goed gedrag; laat hem bijvoorbeeld zitten en beloon daarvoor. Geef een aantal commando’s achter elkaar, niet te moeilijk, lekker belonen en dan weer doorlopen. Met niet te moeilijk bedoel ik: je moet hem niet iets nieuws leren of iets wat hij moeilijk vindt, maar je mag wel van hem verwachten dat hij de simpelere commando’s goed uit kan voeren. Zit is dus niet één seconde, maar bijvoorbeeld 5. Pas je eisen aan aan de situatie; soms is je hond al moe, té wild of is er veel afleiding, dan ben je sneller tevreden. In het begin kun je de beloning in zicht houden, het doel is immers om hem minder gefrustreerd te krijgen dus hij mag weten dat hij er iets voor krijgt.
Ik ben geen fan van voertjes strooien. Bij sommige honden werkt het inderdaad fantastisch, maar er is altijd het risico dat er iets blijft liggen wat dan opgegeten kan worden door een allergische hond. Of het is voer voor ongedierte en daar ben ik al helemaal tegen.
Het is een fase waar je doorheen zult moeten, ik hoop dat je snel de handvatten vindt om er goed mee om te kunnen gaan!
Om duidelijk te maken dat jij de baas bent.
Ik ben zeer lief voor onze honden, maar pak ze aan met ongewenst gedrag. Ik zal half HP over me heen krijgen, maar als een hond zijn agressie naar mij richt zal hij weten dat ik dat niet pik.
En nee, een pak slaag krijgen ze niet, maar ik schroom niet om ze een keer bij het nekvel te pakken.
Maar even dan een tip: kent hij het commando ‘nee’?
Als hij dat niet kan, zou ik daarmee aan de slag gaan.
En probeer het voor te zijn.
Lijn hem aan vóór hij doordraait.
Ik ben het met je eens,ik pik ook geen slecht gedrag naar mij toe en waak er ook voor dat een hond niet probeert te domineren.
Slecht gedrag voorkomen. Het heeft niets te maken met de baas zijn. Heel veel jonge honden doen dit als het allemaal te veel is geweest. Mijn Landseer Fedor deed dit, en hij was toen al zo’n 60 kilo, echt geen feest. Altijd op de terugweg van de wandeling. Nu weet ik, die wandeling was te lang. hij kon dat allemaal niet meer verwerken.
Is het na het spelen? Of zijn het bepaalde momenten, of plaatsen? Probeer eens een patroon te ontdekken wat eraan vooraf gaat. Soms moet je best ver terug.
mijn hond Toto nu (Golden reu) doet dit steeds op dezelfde plek, of als er iets heel opwindends aan vooraf ging zoals spelen. Nu is hij aan het puberen en de hormonen gieren door zijn lijf, dus dat hij af en toe erg opgewonden raakt is niet gek. En niet iets waar ik altijd controle over heb. Het beste werkt voor mij toch stil staan en wegdraaien van hem. Hij gaat dan uiteindelijk wel snuffelen om zichzelf te kalmeren. Dan kan ik weer doorlopen.
geduld, weg draaien, stilstaan (snelheid er uit halen) en wachten tot hij weer tot bedaren komt. Dit gaat over. Maar denk na of er een patroon in zit. Misschien teveel gespeeld? Rennen met een balletje of zo is ook veel opwinding. Andere honden? Is dat wel leuk spelen of eigen ook iets teveel voor hem?
Ik merkte bij Aizen op die leeftijd dat hij het bot vieren op mij vooral deed omdat die te hoog in zijn energie zat en op geven moment herkende ik dat gedrag en wanneer het naar boven kwam. Ik nam een bal of flos touw mee en eigenlijk was ik zijn gedrag steeds voor en stopte die met happen naar mij arm en keek me hoopvol aan om de bal te krijgen of het touw. Het was bij hem standaard op het eind van de wandeling.
Dat hoog in energie zitten na een wandeling dat is voor mij ook heel herkenbaar,alleen wordt er niet gehapt of vervelend aan de riem gedaan pas als ik haar losmaak thuis,ze sjeest als een dolle hond door tuin,de woonkamer in,over de rugleuning van de bank,bijna over het vensterbank,ze is dan een doldwaze hond,achter mijn rug over de stoelen.....
Ze richt gelukkig haar energie niet op mij,dat deed ze wel als klein pupje maar dat heeft ze vroeg afgeleerd.
Als ik het begrijp dan is het precies dat onschuldig gedrag met 5 maanden dat nu in goede banen moet worden geleid,blij toe dat Rox dit niet meer doet.
Als het werkelijk agressie was geweest, was ik het met je eens. Maar in dit geval gaat het om een teveel aan energie wat zowel hond als baas in goede banen moeten zien te leiden.
Dan kun je wel aan de hond laten zien dat je de baas bent maar daarmee is die energie nog niet verdwenen en is ook niet duidelijk waar die wel naar toe moet.
Ilonka, heb je al wat tips waar je mee vooruit kunt? Het is een lastige leeftijd, ze hebben meer energie dan hun lijfje aan kan.
Let goed op de signalen van je hond. Komt zo’n energie-uitbarsting aan het rind van een wandeling/dag/drukke activiteit, dan is het vaak oververmoeidheid, overprikkeling en moet je de volgende keer iets rustiger of korter aan doen. Komt het aan het begin of halverwege zo’n activiteit, dan is het echt een overschot aan energie en zul je een manier moeten bieden om dat kwijt te kunnen.
Wat zeker niet aan te raden is, is om hem dan fysiek moe te maken. Het is verleidelijk, want het is een makkelijke manier om hem moe te maken. Even balletje gooien, langs de fiets, langer wandelen... Maar uiteindelijk krijgt hij hier een betere conditie van en heeft dan alleen maar meer energie.
Het is zaak om dat koppie aan het werk te zetten. Spelen met andere honden, lekker snuffelen op wandeling en de neus achterna, zoekspelletjes, hersenwerkjes, noem maar op. Uiteindelijk wellicht een hondensport als speuren of behendigheid.
Uiteraard heeft elke volwassen hond lekker lange wandelingen nodig, een uur per dag is voor eigenlijk alle (Volwassen!) honden wel het minimum en voor actieve rassen mag dat gerust 2 uur zijn, 3 zelfs als je dat zelf ook leuk vindt en er de tijd voor hebt. Maar heeft je hond na die tijd nog steeds te veel energie, leer hem dan om dat op een andere manier kwijt te raken dan via fysieke activiteit.
Hij loopt los als ie gaat flippen? Maar je hebt 'm aan de lijn om hem te bedaren?
De situatie is me niet helemaal duidelijk: is ie los, aan de lijn?
Zoals ik het lees, klinkt het als een hond die zijn emoties eruit gooit.
Heel wat jonge honden vertonen dit gedrag, hoor. Ze uiten zich (nog) fel, zonder filter. Het kan verschillende oorzaken hebben: van hoog in de opwinding zitten tot frustratie of boosheid. Kijk dus wat eraan vooraf gaat, de activiteit, wat je van hem vraagt, de omgeving, de invulling van je wandeling...
Mijn oudste hond werd bijvoorbeeld erg baldadig als ik te veel van haar vroeg (naar haar normen, dan ).
Zij werd erg gefrustreerd van aan een korte lijn mee te lopen. Dat kon ik eventjes van haar vragen, voor een kort eindje, maar als het te lang duurde, dan werd ze opstandig: opspringen, happen, in mijn mouw of de lijn hangen,...
Als symptoombestrijding werkte: stilstaan, een voet op de lijn zetten en wachten tot ze kalmeerde.
Maar als echte oplossing was het een kwestie van de invulling van de wandeling te herbekijken: een betere balans tussen wat zij fijn vond (o.a. meer zelfbeschikkingsrecht) en wat soms 'moest' (even kort aan de lijn meelopen).
Dus bekijk wat er bij jouw hond zou kunnen spelen, hoe de situatie (in al zijn facetten) en zijn stemming is voor ie 'woest' wordt.
Ik denk dat je pas gericht tips kunt geven als je de oorzaak van het gedrag kent. Persoonlijk kan ik dat niet helemaal uit je verhaal halen. Een ingeving die ik krijg uit je verhaal is om meer aangelijnd met hem te lopen. Zeker als dit gedrag vooral ontstaat als hij los loopt. Dit is ook een mooie leeftijd om hem te leren rustig aan de lijn te lopen, zonder trekken. Ik probeer dat er bij mijn Aussies altijd voor de pubertijd in te krijgen. Zo krijg je ook automatisch meer rust en minder prikkels in de wandeling. Ook moet hij leren dat dit zeer ongewenst gedrag is en dat leert hij alleen als jij duidelijk en consequent bent. Stil blijven staan is dan niet voldoende. Ik zou echt even een boze nee geven en zodra hij even stopt een vriendelijke yes. Bij Aussies is het vaak super snel schakelen van streng naar vrolijk en weer terug :). Duidelijk aangeven wat je niet maar ook wat je wel wil zien en dat belonen.
Ik heb zeker iets aan de tips! Het is eigenlijk verschillend wanneer het komt. Meestal inderdaad aan het einde van de wandeling. Ik denk ook absoluut niet dat het agressie is maar inderdaad overprikkeld. Als het aan het begin van de wandeling is dan is dat altijd 's avonds en altijd als hij los is.
Vanmorgen heb ik een rondje gelopen samen met een andere hond die heel rustig is en duidelijk haar grenzen aangeeft en hij heeft heerlijk gesnuffeld, rustig gespeeld met dat andere hondje en hij heeft 1x een soort van poging gedaan maar die zag ik aankomen dus toen heb ik hem laten zitten en daarna rustig aangelijnd en hij liep keurig mee
Dit is idd ook een goeie helemaal omdat je het toch ondertussen herkent en ziet aan komen. Geef hem gewoon ene opdrachtje of meerdere om hem af te leiden dat werkte hier trouwens ook goed
" Hij loopt los als ie gaat flippen? Maar je hebt 'm aan de lijn om hem te bedaren?
De situatie is me niet helemaal duidelijk: is ie los, aan de lijn?
Hij loopt los en als ik hem daarna vast doe dan helpt het alleen door mijn arm te strekken zodat hij niet bij me kan en als hij echt zo druk doet dan zet ik inderdaad mijn voet op de riem tot hij rustig is. Het "gekke" is dat dat supersnel is. Ik laat hem daarna zitten en beloon hem daarvoor en dan is het eigenlijk weer over.
Ik denk dat ik misschien onbewust te veel vraag tijdens de wandeling. ik zal hem eens wat vaker met een lange lijn laten lopen. Het klinkt echt super herkenbaar wat je schrijft!
Ivp gedrag corrigeren, (het bij de nekvel pakken is toch een deuk in het vertrouwen) waarom niet gewoon op zoek gaan naar de rede en daar mee aan de slag gaan?
Het bij de nekvel pakken is het bestrijden van het symptoom, ze leren alleen dat ze zich soms moeten inhouden, als de baas het zat is.
Ze gaan het niet aan hun eigen gedrag, hun manier van communiceren koppelen, dat is het voor hun: communiceren.
Dit gedrag kan frustratie gedrag zijn. Misschien is de baas niet duidelijk, misschien door de lijn dat de hond ergens naar toe wilt wat niet lukt.
Dus achterhalen wat er vooraf aan dit gedrag gebeurd en daar mee aan de slag gaan.
Dat is nl een oplossing en niet het onderdrukken van het communiceren.
Dat mag jij vinden Suzanne, maar laat mij aub mijn mening geven.
Ik hou niet van dat zoetsappige voertjes strooien, en de hond zelf de route te laten bepalen en dat gezever hoe jij je hond opvoedt. Maar daar zeg ik normaliter ook niets over, dus ga mij niet zeggen dat mijn hond een deuk in zijn ego krijgt doordat ik hem een keer bij het nekvel pak!
Wij hebben nette opgevoede honden. We liepen met vier honden door Oostenrijk, allemaal los, allemaal netjes naast ons. Geen een gefrustreerde hond. Zelfs onze Saar van 7 maandjes liep mooi mee in het roedel.
Maar we kwamen ook van die zoetsappige honden tegen, die totaal niet luisteren, die ze proberen met vanalles en nog wat af te leiden etc.
Ik hou van duidelijk zijn naar onze honden, hierdoor luisteren ze goed en weten ze wat wel en niet gewenst gedrag is. Maar je moet eens ophouden met andere mensen iets aan proberen te praten omdat ze honden anders opvoeden dan wat in jouw ogen NIET goed is.
En ja.. ik kan mijn honden perfect lezen!!
Precies Monique.
Maar daarom luistert jouw Rox ook al zo goed!
Ik kwam laatst mensen met een hond tegen wat een ongeleid projectiel was. Die sprong vol tegen mij op. IK vind dat onwenselijk gedrag, maar die mensen corrigeerde niet.
Saar (7 mnd.. die andere hond bijna een jaar), sprong in begin ook wel eens op. Ik nam haar altijd bij me, zodat ze niet op kan springen. Maar ALS het dan toch gebeurd, dan corrigeer ik.
Die hond sprong in mijn buik wat echt wel pijn deed.
Dus we kunnen wel weer een heel verhaal eromheen gaan breien dat je de hond moet laten zitten en voertjes strooien en zelf door de knieen gaan (zodat je tenminste zeker gelanceerd wordt ) etc, maar een hond is niet dom he?!
Dus laten we ze ook niet behandelen als domme wezens.
Je mag je mening geven, dat doe je toch ook?
Aangezien dit een forum is met een positief instelling, zeg ik er wel wat van, nekvel pakken is geen leuke manier om een hond te behandelen, het is ook nergens voor nodig.
Ik vind het wel nodig.
Wat hier ook werkt als dametje loopt te klieren op de bank,de alfaslipper....moet je zien hoe vlug ze van de bank af is. Geen stemverheffing,geen snoepjes,gewoon klaar en dan te bedenken dat ze nog nooit een tik heeft gekregen,ze vindt het optillen van de slipper een grote bedreiging.
Je hond bedreigen mag zeker ook niet hihi?
Hou op Suzanne.
Foei Monique.
Heeft Rox ook een gedeukt ego?
Jeetje wat een vervelende schoolpleinsfeer weer direct. Neem toch aan dat we allemaal volwassen zijn en gewoon normaal kunnen reageren als iemand een ander standpunt heeft? Lijkt me dat dat voor TS die een serieuze vraag stelt ook fijner is. On topic. Mijn ervaring is dat pups van 5 maanden vaak prima reageren op een stemverheffing. En dat in het nekvel grijpen vaak een overreactie is. Zeker bij een overprikkelde Aus loop je de kans dat hij dan alleen maar heftiger in je been gaat hangen. Begrenzen is zeker belangrijk. Maar dat hoeft helemaal niet fysiek en kan prima met je stem. Sowieso is rust erin brengen belangrijk en dat bereik je niet door zelf ook heftig te reageren. Net als dat een leerkracht die met krijtjes loopte te smijten en te gillen minder overwicht heeft dan een leerkracht die in alles rust duidelijk is wat wel en niet kan. En natuurlijk moet iedereen vooral zelf weten hoe je je pup begrenst maar je hebt wel degelijk ook met ras eigenschappen te maken. Aussies zijn gevoelig en druk. Daar zet je dus rust en duidelijkheid tegenover. En dat is niet zoetsappig met koekjes strooien want ook dat is niet duidelijk. Wat ze mij geleerd hebben is super snel schakelen. Een strenge nee wordt al snel een vrolijke yes als de hond zijn gedrag aanpast.
Maar als ik dat nodig vind, mag ik dat toch doen?
Maar ik hoef er niet op gewezen te worden dat ik het fout doe en onnodig is.
We hebben drie honden. Twee vizsla’s die echt heel gevoelig zijn. Bij eentje hoef ik maar ietsje duidelijker te zijn met mijn stem en zij luistert meteen.
De ander is een rauwdouwer die wel een iets hardere hand nodig heeft. Maar dat wordt hier meteen uit zn verband gerukt en gequote en op andere aanpak gewezen. Ik laat mijn honden niet door, ik ben goed, maar duidelijk. En van die ene keer nekvel gaat ze niet dood en houdt ze geen gedeukt ego aan over.
En daarom schreef ik dit al niet toen ik zei dat ik dat gedrag niet dulde, maar er werd naar gevraagd en helaas word ik dan weer gequote en op mijn aanpak gewezen.
Ik geef alleen door hoe IK het aanpak, maar hoef hier niet op aangesproken te worden, want ik ga echt niet anders mijn honden aanpakken (wat waarschijnlijk maar 1x nodig is, omdat dit duidelijk is voor hen). Ik hou gewoon niet van dat zoetsappige gedoe, maar ga niet quoten en zeggen dat een andere aanpak beter is.
Dus idd ontopic.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?