Pup vertoont vals gedrag

Beste hondenliefhebbers,

Ik zit in zak en as. Wij hebben een Jack Russel pup van 15 weken oud. Het beestje deed het hartstikke goed, op alle fronten. Slapen in de bench, zindelijk worden, hondencommando's, meelopen in het park (vast en los aan de lijn). Ik heb de afgelopen weken mijn ziel en zaligheid gelegd in het socialiseren en opvoeden van deze kleine opdonder en natuurlijk ben ik nog lang niet klaar. Soms zat ik er behoorlijk doorheen (de bekende puppyblues) want het kost veel energie en geduld. Nét op het moment dat ik dacht; "ja, nu gaat het de goede kant op allemaal.." gebeurde het volgende: Bij de dierenarts moest er in haar mond gekeken worden. Panda (zo heet ze) was behoorlijk nerveus. Er was veel drukte in de wachtkamer waar een enorme New Foundlander heel hard zat te gillen. Om in het gebit te kijken moest ik haar bij de kont vasthouden van de dierenarts. Dit zorgde ervoor dat ze zich enorm ging verzetten en jawel, ze viel uit. Niet een beetje, echt gewoon gericht bijten, zelfs naar mij terwijl ze me echt ziet als de alfa. Ze kreeg uiteindelijk een muilkorf om! Thuis kan ik makkelijk in haar bekje kijken, zonder enig verzet. De dierenarts vertelde dat ik haar hierin moet gaan trainen, maar ik zou niet weten -zonder al die vreemde prikkels erbij- hoe ik dat moet doen?! Eenmaal in de auto gebeurde datgene wat me zo beroerd maakt, mijn dochter wilde haar uit de auto tillen (iets wat ze altijd deed, zonder probleem) en de pup viel écht vals uit. Een dag later kreeg ze van mijn andere dochter een kus op haar hoofdje (iets wat altijd kon) en viel ze wederom vals uit naar haar gezicht. Geen speelbijtje, echt absoluut ongewenst en zelfs gevaarlijk gedrag. We zitten op puppytraining en natuurlijk ga ik dit direct aankaarten. Maar ik maak me zorgen, heel erg. 

Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt en mij kunnen geruststellen?Dan hoor ik dat heel graag! Groet, Marieke 

Je puppy  is niet vals, maar ik denk vooral erg angstig gemaakt bij de dierenarts.

Ze moet eerst weer vertrouwen krijgen. 

Ik denk dat het beter is als je kinderen even niet meer kusjes op  de kop geven, optillen etc.

Want dat betekent in alle gevallen dat je kinderen zich over je hond heen moeten buigen.

En dat maakt nou net je pup angstig na de ervaring bij de dierenarts. 

Misschien kun jij op een rustige positieve manier gaan oefenen om aan de kop en in het bekje te kijken van je hond.

Zodat het aanraken en optillen weer leuk wordt.

In je openingspost leg je alle schuld bij je hond.

Dat is niet helemaal eerlijk.

Ze lijkt zich te willen verdedigen uit angst, na de voor haar nare ervaring. 

Hoe ga jij normaal gesproken met je pup om, omdat je het hebt dat je hond jou als alfa ziet.

Ik bedoel,  voed je je hond redelijk strak en hard op,  zodat jij de alfa bent.

Of meer op positieve manier, niet fysiek straffen maar wel proberen zoveel mogelijk goed gedrag belonen?

Als laatste: als je hond uitgevallen is maar niets heeft geraakt of echt gebeten heeft, dan wou je hond dat ook niet doen.

Een normale puppy van 15 weken,  die zijn nog helemaal niet agressief. 

Hoi Sylvia,

Bedankt voor de reactie. Ik wil niet alle schuld bij mijn hondje leggen, maar gewoon beschrijven wat er was gebeurd. Ik zie het zelf ook als een reactie uit angst, zeker omdat ze zo strak vastgehouden moest worden, dat druiste ook wel tegen mijn gevoel in maar ik wilde niet tegen de dierenarts ingaan. Ik heb inderdaad mijn kinderen verboden de hond op te tillen/kussen etc. "je puppy is niet vals" vind ik troostend. Dank.

He wat vervelend.. ik heb zelf geen ervaring met echt ‘vals’ gedrag bij zulke jonge honden. Dus doeltreffend advies heb ik niet voor je. Misschien contact op nemen met een gedragstherapeut? Die echt 1 op 1 met je mee kan kijken?

Ik zie wel een duidelijke gemeenschappelijke factor bij al de incidenten. Je hond werd tegen haar zin in aangeraakt of vast gehouden. Als je hond dit echt als vervelend ervaart is het niet heel gek dat ze van zich afbijt. Ik vind zelf niet dat dit vals gedrag is, ik noem het zelfverdediging. Misschien is het vanuit jouw oogpunt overdreven voor haar om zo te reageren, maar ja wat zij voelt is wat zij voelt. Dat is niet haar schuld. Ik zou sowieso per direct stoppen met haar onnoodzakelijk aanraken. Dus geen kusjes op het hoofd. Geen knuffels. Niet vasthouden. Jouw hond heeft blijkbaar een grote persoonlijke zone. Die moet je respecteren. Verder zou ik wel gaan oefenen met aanrakingen leuk maken. Zodat je haar bij noodzakelijkheden wel gewoon kan vasthouden (zoals bij de dierenarts of uit de auto tillen). Probeer dit te oefenen op een manier die niet te bedreigend voor haar is. Dus niet over haar heen hangen. Niet vasthouden. Misschien kan je heel kort zachtjes even haar borst aanraken, en dan gelijk belonen met spel of een stukje worst. Honden kunnen het als bedreigend ervaren als je ze van bovenaf probeert te aaien (dus niet boven op haar hoofd aanraken).

Het kan ook zijn dat je pup zo erg geschrokken is bij de dierenarts, dat ze nu plotseling niets meer kan handelen wat ze eerst wel kon. Probeer begrip te hebben en geef haar een de tijd om te herstellen van deze nare ervaring.

Hi Marieke, 

Allereerst wil ik je adviseren om uit het hele “ik ben alfa en de hond onderdanig aan mij” idee af te stappen. Dit is namelijk compleet achterhaald en niet nodig. Honden zijn helemaal niet bezig met een rangorde en zeker niet op 15 weken oud. 

Daarnaast zou ik je adviseren om op zoek te gaan naar een angstvrije dierenarts. Wij hebben dit met onze hond ook gedaan en ze mocht als pup elke maand even komen socialiseren en kreeg dan leuke snoepjes en spelletjes om een positieve associatie op te bouwen met naar de dierenarts gaan. Laatst moesten we met spoed erheen en Maui was hondsberoerd maar liep toch kwispelend naar binnen en ze kunnen alles met haar. Zeker als het ooit nodig is dat je hond hulp nodig heeft omdat hij al stress heeft omdat hij dan ziek is, is het juist belangrijk dat hij zich wel fijn voelt op die plek. 

Voor de rest lees ik dat het gewoon allemaal teveel was voor je pup. Een gillende hond in de wachtkamer, vastgepakt worden, de bek opengetrokken, voor het eerst een muilkorf om, wederom vastgepakt worden om in de auto gezet te worden en dan weer veel aanrakingen terwijl hij nog steeds stress heeft van zijn ervaring bij de dierenarts. 

Ik zou hem de komende dagen even zo prikkelvrij houden als mogelijk en dus ook geen aanrakingen. Verder gaan oefenen voor een positieve ervaring bij de dierenarts i.p.v. het steeds maar weer zijn bek open te trekken. Als honden zich ergens op hun gemak voelen, kan je eigenlijk alles met ze. Dierenartsen weten helaas heel weinig over hondengedrag. Maar hij is zeker niet vals, gewoon vol van alle prikkels en ervaringen daar. 

Dank Iglo, voor deze reactie. Goede tips! Ik zal proberen meer begrip te hebben. Vooralsnog ben ik erg geschrokken van alles, ik zal dit proberen te parkeren.

Beste Britt en Maui,

Bedankt voor je reactie en tips!

Toen ik puppycursus deed met mijn hond, vertelde de trainster wel eens iets wat ik nooit vergeten bent.

Stel hoe jij je zou voelen als jij helemaal alleen in China bent en vreemde mensen daar, gaan opeens tegen je praten, je dwingen iets te doen,  ze worden boos omdat jij ze  niet verstaat en ze gaan jou zelfs in de houtgreep nemen?

Zonder dat jij enig idee hebt wat je verkeerd gedaan hebt of wat je moet doen.

Je zou echt wel geluisterd hebben, als je maar verstaan had wat ze zeiden.

Zo is het met de pups ook nog vaak.

Ze verstaan het niet,  voor hun praat jij soms Chinees.

Zo ging het bij jullie bij de dierenarts, je pup heeft zich totaal machteloos en angstig gevoeld en had geen idee wat er van haar verwacht werd.

Is wel heel normaal dat een pup/hond bijt als hij volledig in paniek is hoor.

En die stress blijft wel nog een hele tijd in dat lijfje zitten. Is er zomaar niet in 1 2 3 uit.

Fout is dat jullie (dierenarts en jij) doorgedaan hebben terwijl het beestje volledig in paniek was.

Dat is dus daar verpest voor de rest van zijn leven...

Die alfa theorie mag je helemaal laten varen hoor. Is al bijna 30 jaar achterhaald.

Heb jij bij het opvoeden al eens met de nek geschud of het dier tegen de grond geduwd bij het opvoeden ( past dikwijls bij dat alfa denken)?

Blijkbaar is er iets gebeurt waardoor de pup jullie totaal niet meer vertrouwd....

Hoi Sylvia,

Ik ben het helemaal met je eens. Dat ze naar de dierenarts en naar mij hapte snap ik dan ook. Maar dat ze daarna tot 2 x toe naar mijn kinderen heeft gehapt vind ik zorgwekkend. Daar ben ik juist zo beroerd van. Maargoed, er zijn goede tips binnen gekomen en die neem ik ter harte. 

Ja dat snap ik, omdat het om je kinderen gaat.

Maar je hondje kon niet anders, die heeft zich zo angstig en machteloos gevoeld.

Ze heeft tijd nodig, en begeleiding, om hier weer overheen te komen en het vertrouwen terug te krijgen.

Ook naar jou en je kinderen toe. 

Alleen jouw kinderen verstaan goed Nederlands  dus dat is wat eenvoudiger om hun te zeggen wat ze wel/niet bij de hond mogen doen.

Hoi Luz,

Ik ben ervan uitgegaan dat de dierenarts wist wat ze deed. Ik heb hiervoor 4 honden gehad. Wat ik bedoel met 'alfa' , tja, iedereen valt erover, maar eigenlijk komt het erop neer dat ze mij wel wel ziet als leider van 'de roedel'. Nogmaals, ik voelde zelf ook al dat het niet de goede kant opging, maar helaas kan ik de gang van zaken bij de DA niet terugdraaien. 

Ik heb nooit een van mijn honden 'de nek geschud' noch 'naar de grond geduwd'. 

Maar bedankt voor je reactie. 

Hoi Marieke ,

Vijftien weken en dan deze ervaring is erg vervelend ,

Het zal een tijdje duren eer pup weer vertrouwen heeft ,en deze dierenarts zou ik nooit meer moeten ,

Ik zou de komende tijd niets meer eisen of vragen van je pup  ,gewoon lekker zichzelf laten zijn  ,geen idee hoe oud de kinderen zijn maar ook die moeten pup met rust laten ,

Ze ziet jou niet als leider van de roedel maar als iemand waar ze eten van krijgt en aandacht en daar trekken pups dan het meeste naar toe .

Als je op een leuke vrije manier met haar omgaat dwz voorlopig geen geklooi aan haar lijf of tandjes kijken ,heb je grote kans dat je over enkele weken weer je oude pup terug krijg .

Daarnaast vind ik het ronduit schokkend dat er bij een jack russell van vijftien weken een muilkorf omgedaan wordt ,Ik had hem bij de dierenarts omgedaan en dit echt niet gepikt ,maar dat is achteraf gepraat .

Over een paar weken zet je haar gewoon eens hoog op tafel ,strijk even twee of drie x met een rubberen borstel over haar lijfje ,prijs haar de hemel in en snel op de grond zetten ,Een volgende x iets langer  je kletst ertegen  til ff een lipje op  en hop weer van tafel na het geprezen  te hebben ,en zo bouw je dat weer verder uit ,Mits op de juiste manier is er niets makkelijker op te voeden als een jack russell ,maar net als elke andere hond zijn ze snel verziekt .

Succes de komende tijd .

Hoi Heleen,

bedankt voor je sympathieke en begripvolle reactie. Ik neem jouw advies ter harte. De oefening op de tafel ga ik ook doen. Vanmorgen zei ik ook tegen mijn man dat ik volgende keer naar een andere dierenarts ga. Dit voelde zo ontzettend niet goed, en heeft meer kwaad gedaan dan goed. Helaas kan ik het niet meer terugdraaien maar ik blijf me wel verbazen waarom ze deze maatregelen nam. Ook die muilkorf... toen kon ik echt wel janken. Het opvoeden van een Jack is niet eenvoudig, mits je consequent bent, maar ging echt heel goed. Ongelofelijk hoe snel ze leert. En ze is gewoon een lieve, speelse pup die natuurlijk graag in je broekspijpen hangt maar zeer aanhankelijk en gek op de kinderen.

Daarom was ik ook zo uit het veld geslagen. Voorlopig geen geklooi en gedoe, da's een goeie. We houden de moed erin! 

Het komt vast wel weer goed hoor!

De tips van Heleen zijn erg goed 

Wilde je nog even een hart onder de riem steken. Ze is nog jong en zoals je zelf zegt leert ze snel. Honden zijn vaak heel weerbaar. Er is nu iets vervelends gebeurd waardoor ze uit het veld geslagen is. Maar waarschijnlijk komt ze met jouw hulp er gewoon weer overheen. Iedereen heeft wel eens een rotsituatie met zijn hond, en iedereen maakt wel eens een verkeerde inschatting. Maar honden zijn niet van suiker en zijn ook best wel vergevingsgezind vind ik zelf.   

In het kapsalon zet ik ze ook een muilkorf op hoor.

Of ze nu bijten uit angst of voor iets anders.

Het moet nu eenmaal gebeuren.

Wij en de dierenartsen moeten nu eenmaal onze handen beschermen en ons werk doen.

Het grote verschil is dat ik daarna tijd heb om terug "vriendje" te worden met de honden.

Bij een dierenarts kan dat niet.

Wat ik niet begrijp is dat jij totaal geen vat op haar had.

Dat jij haar niet kon gerust stellen daar.

Gaat je lukken hoor Marieke !

Meen je dat ? gebruik jij muilkorven ?

Ik denk dat ik ongeveer net zolang trim als jij maar dat heb ik echt nog nooit nodig gehad ,

Daarbij om bij een pup zoiets te doen terwijl er al een krijsende hond in de wachtkamer zit  is niet echt een goede ervaring en getuigt van onkunde van desbetreffende arts .

Als een pup zo in de paniek schiet heb je er geen vat meer op ,ook als eigenaar niet ,ze willen weg en happen in het rond ,Bij een jack hersteld dit zich wel ,was het een gosje geweest ,die had daar tijden een trauma van gehad .

Ik zou trouwens de titel veranderen in dierenarts vertoont vals gedrag .

Snap niet zo goed dat je hier TO de schuld van geeft hoor. Dit zijn meerdere triggers geweest, opeenstapeling van evenementen die ontzettend eng voor de pup geweest zijn. Ik zou dan ook gaan bijten. 

Ik weet trouwens niet of je bekend bent met de lichaamstaal van een hond? Of je je hond al een beetje kan lezen? Want je kent haar momenteel natuurlijk nog maar kort.

Mijn hond vindt tillen niks, knuffelen of vastpakken/-houden ook niet. Van mij pikt ze het, maar ik doe het ook op zo'n manier dat ze een keuze heeft en weg kan lopen, en ik kijk goed naar haar lichaamstaal.

Ik ben gastouder, en als de kinderen iets niet mogen, is het haar optillen of knuffelen, en als ze slaapt mogen ze haar ook niet aanraken. Ze heeft 2 plekken in huis die verboden terrein zijn voor kinderhandjes. Dat zijn haar rustplekken. Als ik vermoed dat de kids niet luisteren wat betreft haar met rust laten of ik te laat ben, roep ik snel Remi's naam. Als ze plots gestoord wordt vlakbij haar lichaam tijdens haar slaap, kan ze namelijk flink snauwen (bang dat er boven op haar gestaan/gezeten wordt). Niet happen, maar wel flink grommen. Als ze het aan ziet komen is ze milder (klein grommetje/moppertje), en/of loopt zelf al weg. Wanneer ze haar knuffelen of op proberen te tillen, gaan haar oren naar achteren, staart omlaag, en ze probeert zich voorzichtig los te wringen. Ze heeft nog nooit gesnauwd in deze situaties, maar ik schiet haar altijd te hulp, dus ze hoeft er ook niets mee. Als ik haar niet zou helpen, zou ze het oplossen door ook mogelijk te grommen, of het zelfs verder escaleren. En dan zou ik het haar niet kwalijk kunnen nemen. Ze geeft namelijk met haar hele lichaam in 'duidelijke' (voor een hond) taal aan dat ze het 3x niks vindt.

Wie weet dat ze door het trauma/de stress nu extremer reageert, maar het tillen en kussen daarvoor al niet fijn vond. Misschien tongelde ze, of keek ze weg/liet oogwit zien, gingen haar oren naar achter, etc.. Hondentaal voor, ik vind deze situatie niet fijn. Vanwege hoofd zo dicht bij het koppie, zou ik altijd aangeven haar eerst te aaien voor een kusje, en als ze haar koppie wegdraait? Niet doorgaan. Zorg dat de hond weet/ziet wat je doet. En reageer op de subtiele signalen, zodat zij weet dat ze niet verder op haar strepen hoeft te staan. Ik ben misschien af en toe té zacht met mijn hond geweest, ze is nu soms ook een drama queen (ze kan gillen om niks...), maar ik ben erg blij dat ze met mensen zoveel subtiele signalen laat zien, en eigenlijk alleen uit haar slof schiet als ze gestoord wordt in haar slaap. Ze is namelijk wel erg lichtgeraakt bij honden En gaat van 0 naar 100 bij soortgenootjes waardoor ze bijna nooit los gaat.

Succes! Het komt vast goed. Ze is nog een pup, wie weet dat ze spontane aanrakingen of 'klemzetten' nu blijvend niks zal vinden, maar misschien dat ze er ook nog weer overheen komt. Mijn honds snauwen bij storen in haar slaap komt ook door trauma. Of meerdere soortgelijke trauma's eigenlijk... Ik ben een paar keer op haar gaan staan omdat ze op rare plekken ging liggen (kleine hond en twee linkervoeten... ), en ook toen we ergens op visite waren en ik haar mandje meehad, is er een vriend toen op een uitstekende poot gaan staan omdat het hem ontgaan was hoe ze lag (hij is bijna 2 meter, Remi is 7kg, hij had haar echt niet gezien, maar haar gegil... ik was blij dat ze niks gebroken bleek te hebben). Ik kan het haar niet helemaal kwalijk nemen dat ze luid en duidelijk laat weten dat ze daar ligt en waarschuwt dat we haar geen pijn mogen doen. En ik help haar door te laten weten dat er een aanraking aankomt, zodat ze het toe kan laten, of met subtielere taal duidelijk kan maken dit nu niet te waarderen dan een snauw.

Dit is wat hoog opgelopen stress veroorzaakt.

Gebeurd ook bij ons.

De wachtkamer zorgde al voor een hoop stres, kort houden verhoogt stres nog meer, in de bek kijken was de druppel.

Haar gedrag vind ik niet vals, ze is niet vals.
Het is spanning die er uit komt en dat doen honden ook met hun bek.

Het duurt dagen eer de stress helemaal uit het lichaam is, dus toen ze uit de auto getild werd, was de stress nog steeds hoog en het aanraken, optillen, verhoogde de stress nog meer.

Vandaar haar reactie.

De volgende da, was de stress nog steeds aanwezig, het naderen van je hond, zorgde dat de stress emmer weer overliep.

Sowieso als een hond ligt te slapen of rusten, ga hem nooit benaderen. Ze kunnen schrikken van de lief bedoelde kus of aai en zelfs bijten uit schrik.

Laat het initiatief tot aanraken of aaien in huis bij je hond. Je kan hem wel bij je roepen, voor een aai of kus.

Let goed op de lichaamstaal, het toelaten, betekend niet dat hij het ook prettig vind.

Betreft de dierenarts, je kan oefenen, met je hond overal aanraken, poten, kop, oren, staart, even in de bek kijken.

Oefen dit op verschillende plaatsen, honden leren context gebonden. Oefen het als hij moe is, druk is, dat maakt nl dat het aanraken bij de da ook makkelijker gaat.

Je kan ook langs de da gaan om te oefenen, soms mogen ze even op de behandel tafel, voertje er in en weer weg.

Zo kunnen ze de da als minder eng gaan ervaren.

Elke hond heeft tanden en die gebruiken ze ook om te communiceren. Heel normaal honden gedrag, natuurlijk is het niet wenselijk.

Het is heel duidelijk waarom je hond dit deed.

Leer zijn taal lezen en voorkom dat de stress zo hoog oploopt dat hij gaat bijten

Een muilkorf, zeker als die niet goed is aangeleerd, maakt de situatie er niet leuker op.

Persoonlijk vind ik een goede ervaring op doen, op dergelijke momenten veel belangrijker dat met alle geweld het willen trimmen, of behandelen van dergelijke gestressde hond.

Daarom adviseer ik sowieso een fear free da.

Geen vat hebben op dat moment, heeft te maken met dat de hond heel veel stress ervaarde.

Dan zit de hond in de overlevingsstand en komt niets meer binnen, behalve strek emotionele gebeurtenissen, angst en pijn.

Heel normaal dat dat gebeurd

Heel logisch, dat er geen controle meer over de jack was.

" Een muilkorf, zeker als die niet goed is aangeleerd, maakt de situatie er niet leuker op.
Persoonlijk vind ik een goede ervaring op doen, op dergelijke momenten veel belangrijker dat met alle geweld het willen trimmen, of behandelen van dergelijke gestressde hond.
 
Daarom adviseer ik sowieso een fear free da.
Geen var hebben op dat moment, heeft te maken met dat de hond heel veel stress ervaarde.
Dan zit de hond in de overlevingsstand en komt niets meer binnen, behalve strek emotionele gebeurtenissen, angst en pijn.
Heel normaal dat dat gebeurd
 
Heel logisch, dat er geen controle meer over de jack was.
  "

Suzanne en Luca

De beste stuurlui staan, ook hier, aan wal.

" Meen je dat ? gebruik jij muilkorven ?
Ik denk dat ik ongeveer net zolang trim als jij maar dat heb ik echt nog nooit nodig gehad ,
Daarbij om bij een pup zoiets te doen terwijl er al een krijsende hond in de wachtkamer zit  is niet echt een goede ervaring en getuigt van onkunde van desbetreffende arts .
 
. "

Heleen

Ik heb muilkorven in alle kleuren en maten..

Net als elke dierenarts en elke andere hondenkapper.

Als iemand uit die sectoren beweert nog nooit een muilkorf nodig gehad te hebben, klinkt dat echt ongeloofwaardig.

Een demente hond vb.krijg je onmogelijk geschoren/behandeld zonder muilkorf.

Maar hier blijft de eigenaar bij een echt angstige hond/pup en tot nu toe ( 42 jaren dienst) heb ik nog nooit meegemaakt dat die zijn hond /pup niet gekalmeerd krijgt.

Ohh nee dan ben jij echt al langer bezig als ik ,

Maar ik trim ,maak showklaar  scheer en knip  en er is hier nergens een muilkorf te bekennen ,

De eigenaars blijven er hier wel bij ,maar de laatste jaren doe ik alleen nog eigen honden of honden die hier vandaan komen 

En van de week heb ik mijn demente davey nog geschoren ,hij had er alle vertrouwen in er mooi onder vandaan te komen geloof ik .

Sorry Marieke  ff off topic ,ofschoon als je een ruwhaar jack hebt ?

Ik hoop dat je het vertrouwen van je pup terug kan winnen, ik heb eigenlijk geen tips die nog niet gegeven zijn. Het is goed dat je dit gaat bespreken op de puppycursus en anders kun je altijd nog een gedragsdeskundige naar de pup te laten kijken.

Ik begrijp goed dat sommige pups een muilkorf/snuitje om krijgen bij de trimmer of dierenarts. Balou kreeg en krijgt dit bij mijn dierenarts ook omdat hij al vanaf pup zijnde uit angst tot bloedens toe bijt. Eerst beet hij mij ook maar dit doet hij al jaren niet meer. Bij Balou kon de gedragsdeskundige niet echt achterhalen waar het mis is gegaan, misschien is er bij de fokker ooit iets gebeurd of is hij te veel gesolliciteerd.

Ik sluit mij aan bij de rest geen valse pup maar zo een foute aanpak bij de da,die tandjes hadden ze moeten overslaan als het pupje zich zo hevig ging verzette,da bezoekjes moeten voor een pup relaxed zijn.

Als je hondje weer in  zijn normale doen is,gewoon even oefenen,tandjes kijken als is het maar 1 sec.dat je even het lipje kan optrekken en belonen met een snoepje....ik ben na een maand nu al zover dat ik aan de 2 kanten haar lip kan optrekken zonder dat ze onmiddellijk speels hapt een teken dat ze het beu is en ik moet stoppen en ik moet daar naar luisteren en niks forceren werkt averechts.

Geen alfa gedoe,samenwerking en niet teveel willen ineens.

Zoek een andere dierenarts en ga af en toe naar de praktijk om even te wegen,er gebeurt niks zodat de slechte ervaring hopelijk vergeten wordt(wat ik betwijfel)

Ga je hondje over een paar maandjes een korfje aanleren voor het geval dit nodig zou blijken te zijn,je kan een hond alles aanleren maar angst afleren voor een dierenarts als dat er éénmaal inzit dan komt dat zelden goed.

Geniet van je pup vergeet dit voorval en laat je kinderen heerlijk met de pup spelen een pup van 15 weken is niet vals.

Beste Luz,

Ik plaatste dit topic met een hulpvraag. Ik zocht naar geruststelling. Iedereen reageert sympathiek en vanuit empathie, met tips waar ik iets mee kan. Jij daarentegen doet allerlei aannames en plakt er meteen een veroordeling op. Daar heb ik natuurlijk helemaal niets aan. Sterker nog, het voelt als een trap na, terwijl ik me al rot genoeg voel. Dat kan toch niet je bedoeling zijn geweest? Verder mag je denken van mij wat je wil, maar reageren op deze wijze hoeft wat mij betreft niet. Ik wens je een mooie dag.