Onze puppy is helaas een echte blaffer. Hij blaft soms extreem veel. Naar ons (aandacht?) maar ook naar zijn speeltjes etcetera. Het is een kruising tussen een Australian Shepherd en een Nova Scotia Duck Toller Retriever. Wat kunnen we hier het beste tegen doen? Het gaat nu al weken zo en lijkt niet minder te worden. Negeren (met de rug naar hem toe gaan staan bijvoorbeeld) werkt wel maar vaak begint hij dan na een paar minuten weer. Is dit normaal voor een pup met de leeftijd van +/- 16 weken? En iemand hier ervaring mee?
Alvast bedankt!
De rassen waarmee jouw kruising tot stand gekomen zijn ook best wel vocale rassen. Het is dus niet zo gek dat je pup vocaal aangelegd is.
Hij probeert op die manier met je te communiceren of inderdaad aandacht te vragen.
Zitten jullie op een hondenschool?
Hij zal geleerd hebben dat blaffen succes oplevert , dus dan gaat hij door.
Negeren is erg moeilijk want het is gedrag wat moeilijk te negeren is, en je toch weer met je hond ' in discussie gaat' .
En voor je hond is dat toch weer een succes, aandacht is aandacht.
Mijn honden kennen allebei het woord 'klaar' .
Dat kennen ze bij verschillende situaties, bv bij het stoppen met spelen.
Maar ook als ze blaffen en je zegt 'klaar' , dan weten ze dat ze moeten ophouden, maar gelukkig zijn het geen grote blaffers.
Zo doen wij dat dus maar misschien dat andere mensen een andere manier gebruiken.
Heb je nog wat gehad aan de tips uit je andere topic over dit probleem?
Doe je nu al wat anders?
Zitten niet op een hondenschool. Was hier in de buurt niet meer mogelijk ivm corona. Volgens mij momenteel wel weer. Zou er eens naar kijken. Heb via mijn ouders (mijn vader is dierenarts geweest) veel meegekregen over het opvoeden van puppies (we hebben thuis altijd beauceron's gehad).
Hoe heb je dit commando aan je honden geleerd?
Ik heb zeker wat aan de tips gehad! Het bijten is inmiddels minder geworden en vaak ga ik even rustig met hem zitten zodat hij zijn wisselende tanden los kan laten op het bot. Het blaffen is helaas nog steeds lastig. Het gebeurt ook niet vaak, gewoon af en toe en dan is er lastig mee om te gaan, vooral als ik bijv thuis aan het werk ben of we iets volgen op de televisie. Ik blijf het voor nu volkomen negeren. Vaak loopt hij dan wel weg na een paar keer geblaft te hebben. De lengte lijkt minder lang te worden, de kwantiteit waarin hij een blaf 'momentje' heeft alleen niet helaas.
Het boekje Blafgedrag van honden van Turid Rugaas is een aanrader om te lezen
Blaffen is een communicatiemiddel, de hond wil er iets mee zeggen, om dit gewoon te negeren lijkt me heel frustrerend voor de hond al zal hij het vast wel ooit opgeven om te communiceren
ik zou dat persoonlijk niet doen, maar liever erachter komen waarom hij blaft, en daarop inspelen.
Als het om aandacht is bijv. zou ik gewoon even een klein spelletje doen of oefeningetje dit positief eindigen uiteraard, en dan als hij nog doorgaat het woordje "klaar" gebruiken en hem bijv. wat te kluiven aanbieden.
Regelmatig, ontspannen hersenwerkjes doen met je hond (wel rustig opbouwen natuurlijk en zorgen voor succes) is ook een manier om een hond voldaan te maken in het koppie.
Sinds 1 juni worden er gewoon weer lessen gegeven. Zou je adviseren om een cursus te volgen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?