Hallo allemaal,

graag jullie advies, ik zit met mijn handen in het haar.

Ik heb een lieve kruising labrador - Friese Stabij, van bijna 10 jaar. Ze is fit, wordt vaak als jonge hond geschat, kent veel trucjes, doet graag hersenwerk, is leuk eigenwijs en mijn maatje.

Sinds een paar maanden is ze bijna continu bang. Ze lijkt vaak getriggerd te worden door een geluid (kan werkelijk alles zijn), maar blijft daarna gerust uren trillen en hijgen met een erg hoge hartslag, kop laag, staart tegen de buik. Ze blijft er in hangen, kan de knop nauwelijks tot niet omzetten terug naar rust. Haar zintuigen lijken niet meer te werken. Soms staat ze als bevroren ergens in huis, vaker wil ze ergens in een hoekje graven (achter het fornuis, achter een lamp, in de tuin) of ze klimt bovenop me en gaat dan graven. Ze is in haar angst zo snel en sterk dat ik dit niet altijd kan voorkomen, ze doet me dan echt pijn en ze krabt me tot bloedens toe. Ze is onbereikbaar als ze bang is, ik kan haar niet afleiden. Als ik rustig tegen haar praat of haar aai, wordt het trillen en hijgen veel erger. Soms neem ik haar onder de arm (jaja, 17 kilo) en loop wat rond. Dit lijkt ze wel fijn te vinden, maar zodra ik haar weer neerzet is het weer mis.

Wandelen gaat sinds die tijd ook vaak moeilijk. Na zo’n 10 min gooit ze ahw haar anker uit of wil ze alleen nog maar terug naar huis. We wandelen hier in de buurt (landelijk/woonwijk/park), in bossen en andere natuurgebieden. Bij die laatste twee gaat het wandelen vaak beter. Ze loopt zowel aangelijnd als los.

‘s Nachts is ze ook vaak bang. Ik ga niet eerder naar bed dan wanneer ze rustig is, maar eigenlijk begint de onrust meteen weer zodra ik de trap oploop. Als ze wel rustig is gebleven en ik al slaap dan komt ze een bepaald moment toch weer naar me toe om dan of trillend/hijgend/gravend naast mijn bed te staan, of op het bed en op mij te springen om vervolgens ook weer te trillen/hijgen/graven, of beneden de deur en plinten kapot te graven en te piepen als ik de deur dicht had gedaan.

Ze was vanaf ongeveer haar 3e ‘ineens’ bang voor vuurwerk en onweer. In die situaties reageert ze ongeveer hetzelfde. 

Ik ben bij de dierenarts geweest. Die noemde beginnende dementie, maar vond daar eigenlijk geen verdere aanwijzingen voor. Niets fysieks verder. 

De gedragstherapeut van de hondenschool waar ik een paar jaar met haar getraind heb weet het ook niet meer. Dit overleg was wel altijd telefonisch.

Er is iemand langsgeweest voor klank- en resonantiebehandeling. Daar leek ze op die momenten van te genieten maar heeft m.i. niet geholpen.

Een ‘animal communicator’ heeft twee ‘talks’ met haar gehad waarin ze aangegeven zou hebben gelukkig te zijn.

Ik heb stekkers, druppels, zylkène, klassieke muziek geprobeerd. Zylkène had mogelijk wel wat effect, icm bach bloesem. Nu heb ik Telizen meegekregen van de DA, het is nog te kort dag om te kunnen zeggen of dat werkt. 

Ook autorijden werkt goed, we hebben er heel wat (nachtelijke) ritten opzitten. Eenmaal weer thuis is het vaak snel weer mis. 

Het lastige vind ik dat dit m.i. toch symptoombestrijding is. Het werkt tijdelijk en doet niets aan de oorzaak. 

Ik ben heel veel thuis.

Ik merk dat ik er doorheen zit, ik weet het gewoon niet meer. Het moet vreselijk zijn voor mijn hond en niet te vergeten slopend. 

Hoe verder?

Heeft iemand suggesties? In welke richting dan ook maar, ik sta (bijna) overal voor  open.... 

Bedankt!

-sorry dat het zo’n lang verhaal is geworden-

Dat klinkt verschrikkelijk! Zowel voor je hond als voor jou. Wat fijn dat er toch nog dingen zijn die je kan doen om haar zich ietsje beter te laten voelen. Dat ze wel troost en geruststelling haalt uit je aanwezigheid.

Een paar dingen die zo in me op komen als mogelijke veroorzaker:
Is er gekeken naar epilepsie? Blindheid? Doofheid? Pijn? Tumoren?

In hoeverre is ze onderzocht?

Dat is een lastige situatie zeg... zo sneu ook.

Ik denk dat je toch moet proberen om als een soort detective te achterhalen of er iets gebeurd is of veranderd sinds de tijd dat ze zo bang is.

Je schrijft, het probleem speelt een paar maanden. Probeer na te gaan wanneer het gedrag precies veranderd is.

En probeer dan te bedenken wat er in die periode gebeurd is.

Is ze ergens van geschrokken en wat was dat? Zijn er nwe mensen gekomen waar ze bang van was? Is er nieuwe apparatuur in huis gekomen?  Dat soort dingen.

Wellicht is je hond extra erg gevoelig voor geluiden (ook omdat ze als jonkie al bang voor vuurwerk was) en is iets akoestisch in huis veranderd wat haar onrustig en bang maakt. Vergeet niet dat honden sowieso veel scherper horen dan wij mensen.

Misschien hebben buren een anti hond apparaat in de tuin gezet( maakt geluiden die wij niet horen, maar hond wel)

Maar ook bv zo iets als een nwe koelkast met een bepaalde bromtoon kan erg angstig zijn .

Dat ze niet wil wandedelen kan ook komen door vermoeidheid: angst, voortdurende angst is slopend.

Hoe reageert ze als je met haar ergens buiten rustig op een bankje gaat zitten? Blijft ze dan rustig liggen?

Je zegt nl ook dat ze autorijden fijn vind; dat kan komen omdat ze dan domweg niet thuis is.....

Kortom, probeer uit te zoeken of de angst plaatsgebonden is( nl bv alleen bij jullie thuis) 

Dan weet je gerichter waar je moet zoeken......is nog niet eenvoudig natuurlijk.

Je moet echt de oorzaak zien te vinden....symptoombestrijding is niet genoeg dat zie je goed.

Groot respect voor je dat je zo je best doet!

Ik zou zelf ook denken aan dementie, maar verder dan dat gaat mijn kennis niet, dus kan je niet echt helpen :(.

Een heel vervelend probleem zowel voor de hond als voor jullie.

Omdat je schrijft dat het lijkt of jullie hond getriggerd wordt door geluid, herinner ik me het volgende en wil je toch hierop attent maken.

Een van mijn vorige  honden wilde bij een bepaald huis niet doorlopen. Ik kon niet vinden wat de oorzaak was.

Tot ik met 2 jonge kinderen en mijn hond langs dat huis liep en de kinderen beide gillend hard wegliepen hun handen op hun oren, omdat zij een hard hoog piepend geluid hoorden, dat pijn aan hun oren veroorzaakte.  Ik ben de tuin beter gaan bekijken en ontdekte een kattenverjager. Ik hoorde dat ding niet maar de kinderen wel. Een hond hoort ca. 4 x beter dan mensen.

Zou het kunnen zijn dat in jullie buurt een of meerdere kattenverjagers in tuinen staan? Elke keer als er iemand of een kat/hond langs dat apparaat loopt, gaat dit piepen.

Misschien kan je beginnen een veilig plekje te creëren voor haar? Een bench met een deken erom heen of zo'n stoffen bench. Mijn teefje heeft er 1 boven, op haar eigen slaapkamer, met muziek aan (klassiek), zodat ze de geluiden buiten niet hoort en ze ligt graag onder het bed. 

Geen gebruik van medicatie voor het een of ander ? Is van mijn kant een vraag omdat dat ook kan...als dat niet aan de orde is, probeer steeds dezelfde ronders te maken, geen andere rondjes.. dementie kan zeker maar daar zijn toch testjes voor die de dierenarts uit kan voeren, kijk eens naar calma, daar kan je hond baat bij hebben.

Zylkene...     

Wat ontzettend vervelend voor haar en voor jou ook dan natuurlijk

Ik zou haar allereerst als je gaat slapen meenemen naar de slaapkamer zodat ze s nachts niet alleen is

Verder naar een goede voedingsdeskundige gaan, angst is stressvol en kost vitamines en mineralen, een optimaal dieet en evt. supplementen is dan heel belangrijk.

Zorg ook voor genoeg kauwmateriaal, kauwen is ontspannend.

Is ze ook angstig als je lekker in de bossen of ander natuurgebied loopt? Zo niet zou ik zoveel mogelijk daar gaan wandelen.

Acupunctuur zou kunnen ondersteunen.

Verder zou ik denken aan hersenwerkjes om haar zelfvertrouwen te verbeteren

Regelmatig massages om te ontspannen, t touch of tui na bijv.

Misschien ook een idee om haar rug eens na te laten kijken of er niets verkrampt is of scheef staat oid.

Wie weet helpt voor haar ook de relax o dog 

Bedankt voor jullie reacties en steun! Dat jullie even meedenken doet me goed.

Ik zal even reageren op een paar van jullie opmerkingen;

De dierenarts heeft Sinne niet uitgebreid onderzocht. Zou het verstandig zijn dit alsnog te laten doen? En wat is dan de link met haar angst? Wel is al eerder beginnende staar geconstateerd. Ook voor dementie zijn eigenlijk geen aanwijzingen, maar dus slechts een genoemde mogelijke verklaring voor dat Sinne zo moeilijk de knop kan omzetten.

Er is meestal wel degelijk een duidelijke (geluids)trigger, maar ik heb het vermoeden dat de angst daarna in haar systeem zit ofzo, bij gebrek aan een alternatief

In mijn huis is niets veranderd, geen nieuwe apparaten, geen andere mensen. Ik heb echt geen idee wat er gebeurd is waardoor haar angst zo verergerd is. Misschien heeft het geonweerd, ‘s nachts wordt er ook wel eens vuurwerk afgestoken, mijn buurvrouw is soms psychotisch waardoor ze veel (geluids)overlast geeft; mogelijk was er zoiets, maar zeker weten doe ik het niet. 

In mijn buurt staan een paar van die verjagers in tuinen. Meestal hoor IK de toon zelfs ook en ik vind het een heel naar geluid, maar ik merk dan alleen niet dat Sinne er op reageert.

Ik heb nog wel een bench van Sinne haar eerste jaar. Die zal ik weer neerzetten. In het verleden heb ik dat ook wel eens gedaan en ze wilde er best in, totdat ze ergens bang voor werd, dan wilde ze er juist weer uit. Maar wie weet is dat veranderd. 

Haar angst is vooral hier thuis, binnen en in de tuin. Vandaag nam ik haar mee naar familie en ondanks dat het daar veel drukker in huis was met jonge kinderen enzo, heeft ze daar gelukkig toch wat slaap ingehaald en was ze grotendeels relaxt. In het bos, waar we heel regelmatig komen, gaat het over het algemeen ook goed en daar lijkt ze van te genieten. Eenmaal weer thuis, juist...... 

Voeding zal ik me in gaan verdiepen, hier had ik nog niet aan gedacht. Dat ze nu misschien iets anders nodig heeft. Sinne raakt al tijden geen kauwbotten meer aan, al was ze hier dol op. Koekjes gaan er wel in en veel spelletjes, puzzels en hersenwerk doen we ook met iets lekkers. Al doen we het echt minder vaak dan voorheen, omdat ze gewoon te bang is om dit te kunnen doen. 

Calma en relax o dog ken ik niet, maar kan ik onthouden voor als de Telizen (volgens de DA vrij sterk spul) niet werkt.

Misschien is enige achtergrond nog van belang;

Sinne woont vanaf dat ze 7 weken oud was al bij mij. Haar oude moeder zorgde niet meer voor de pups.

We zijn altijd veel samen geweest. Ik had een paar jaar een partner, maar omdat ik veel thuis ben waren we alsnog veel samen. Ik heb nogal pech met mijn gezondheid, en een paar keer heeft Sinne hier wat van meegekregen. Ze was er bij toen ik mijn knie brak en logeerde daarna maanden bij relaxte vrienden (met even oude Ridgeback). Toen ik een kunstheup kreeg werd ze ook weken lang door anderen uitgelaten, net als toen ik een tijdje horizontaal moest blijven door een gescheurd hersenvlies. Ik heb al een tijdje weer last van mijn heup (door gebrek aan sport mogelijk) waardoor ik zelf ook regelmatig met pijn loop.

Zou Sinne hier mogelijk ook angstig op kunnen reageren?? 

Dat laatste zou kunnen meespelen maar lijkt mij eerlijk gezegd niet de oorzaak van haar angst. Onzekerheid van Sinne kan toenemen, maar die erge angst....nee.

Ik merk toch uit je verhaal te lezen dat de angst dus wel degelijk plaatsgebonden is, nl bij jullie thuis.

Want zelfs bij een ander thuis, waar het niet rustig was, had ze die erge angst niet.....

Kom ik terug op wat je schreef over de anti hond apparaten die zelfs meerder buren bij jou in de omgeving blijkbaar hebben.

Dat kon toch wel eens de trigger zijn: het een constant geluid op een nivo wat niet of nauwelijks te horen is voor ons  maar zeer irritant en akelig voor een hond. En het is dus constant , dag en nacht en je kunt er niks tegen doen( als hond zijnde).

Stel je eens voor dat jij een constante hoge pieptoon in je hoofd had. 24/7. Je zou gek worden en schrikken van elk ander geluid erbij. Totdat je tegen de muren op zou vliegen bij wijze van spreken...

Dus ja, het zou een belangrijke oorzaak kunnen zijn.

Hoe je daar achter kunt is zowel simpel als erg moeilijk: je hebt de medewerking van al die buren nodig. Je probeert met ze af te spreken dat ze dat apparaat op 1 en dezelfde dag voor 1 dag uitzetten.

Dan heb je dus die dag dat geluid niet en dan zou je verschil moeten kunnen zien in je hond.

Blijft staan dat haar kopje al lange tijd helemaal vol is dus die rust heb je niet snel of compleet terug bij haar.

Maar dan zou je de oorzaak kunnen achterhalen....

Jullie verdienen een flinke vakantie; ergens anders....waar jullie allebei weer wat tot rust kunnen komen (want voor jou valt het ook werkelijk niet mee) en vervolgstappen kunnen bedenken....

Dat kan zeker.

Ik heb zelf ervaren dat een hond zelfs letterlijk klachten kan overnemen.

Je kan er voor kiezen medische zaken uit te sluiten.

Je hond te ondersteunen met met bijvoorbeeld bach bloesem.

Maar ook goed jezelf te observeren. En met jezelf aan de slag te gaan. Dieren spiegelen namelijk ook heel veel. 

Je zou op Facebook eens kunnen. Zoeken op Daniele Spenner.

Ik denk dat zij goed in staat zal zijn jullie beiden opweg te helpen. Doormiddel van inzichten verkregen via wat de hond laat zien.  Het is hoe dan ook de moeite waard daar wat stukken te lezen. Dat zal wellicht nieuwe lichten kunnen opwerpen.

Ik zou haar wel medisch goed laten onderzoeken. Je had het over beginnende staar, wanneer is dit geconstateerd? Wellicht is dit nu al verder gegaan en kan ze slecht zien waardoor ze bang is. Of heeft ze pijn wat haar angst versterkt. Als er fysiek niks mis is met haar zou ik ook denken aan dementie vooral omdat ze eerder dit nooit deed, misschien kan je een second opinion vragen bij een andere dierenarts. 

Verder laat je zien dat jullie alles voor haar over hebben en ik geloof ook zeker dat een hond dat aanvoelt, ik hoop dat jullie inspanning tot een oplossing lijdt. Sterkte, het lijkt mij niet gemakkelijk als ik dit zo lees.

ik herinner me dat er op HP ooit een topic was dat de hond angst aangaf en er uiteindelijk bleek dat er iets met de bedrading in huis niet in orde was. Aan zoiets zou je ook nog kunnen denken, Apparaten en bedrading checken. Wie weet een lantaarnpaal dichtbij huis waar iets mis mee is. Een zendmast? Een fabriek die iets uitstoot wat wij niet meekrijgen? 

Toch zouden die anti hond apparaten me ook dwars zitten en ik zou proberen de mensen over te halen die weg te halen.

ik ben nog even gaan googlen en kwam dit artikeltje tegen iemand met een nieuwe smartphone waar de hond op reageerde, of kabels in de buurt van waar de hond slaapt of een router die s nachts aanstaat. Het is allemaal mogelijk dat een hond daarop reageert

https://uitstraling.nu/als-je-om-dieren-geeft/

Jenna heeft ook staar en ik heb van de dierenarts druppels gekregen, ik heb de indruk dat het wel wat helpt.

Hoe is het nu?

Update:

Het gaat gelukkig veel beter met Sinne!

Ze reageert nog wel alert en angstig, maar het lijkt meer passend bij de situatie en blijft binnen proportie. Ze komt na het signaleren van haar trigger redelijk snel weer terug in rust en ze blijft benaderbaar. Ze slaapt ook weer meer, wil weer beter meewandelen, heeft na lange tijd weer eens een botje opgepeuzeld... 

We zijn regelmatig ‘s avonds bij buren geweest om spelletjes te doen en dan ligt ze lekker te slapen.

Misschien werkt de Telizen?

Hoe dan ook, het is een enorme opluchting dat we beide weer wat op adem kunnen komen!!

Ontzettend bedankt voor het meedenken en steunen!! 

Het valt me wel op dat Sinne heel erg vaak haar neus in de lucht gooit en iets lijkt te ruiken. Ook buiten en bij de buren doet ze dat. Geen idee wat voor geur ze steeds oppikt... 

fijn dat het beter gaat

misschien ruikt ze een of ander dier rondom het huis? Een marter oid? Muisjes, ratten, een egeltje...

Ze ziet wel goed?

Een vraagje, is ze gesteriliseerd ?

Klinkt misschien raar dat ik dit vraag, echter willen sommige honden ook raar reageren met angst, trillen, graven... na een loopsheid. Dit kan te maken hebben met een schijnzwangerschap waar ze dan niet door komen..dit kan echt lange tijd duren.

Deze symptomen tonen ze dan ook vaak thuis en niet in onbekende of drukke plaatsen. En je schreef dat ze rustiger is als jullie op visite zijn...ze bij drukke kinderen is..

Tis maar een idee hoor...

Laatst liep ze binnen zomaar tegen de deur aan. En buiten tegen een lantaarnpaal. Dus mogelijk wordt haar zicht wel slechter...

Ja ze is gesteriliseerd, rond haar eerste jaar. Ze is nu bijna 10. 

Ze is echt relaxter gelukkig! 

We hebben voor nog ongeveer een week medicijnen. Dus binnenkort weer contact met de dierenarts en bespreken hoe verder. 

Soms reageert Sinne nog wel op geluiden, maar niet meer zo angstig dat het haar volledig en langdurig in beslag neemt. Zou ik op de momenten dat ze nog wel op geluiden reageert, ook weer moeten proberen om positieve associaties te introduceren? 

Ik zou zeker haar ogen laten controleren dan. Als een hond slechter gaat zien, kan dat heel beangstigend zijn. En dat zou veel verklaren en hier kan je mee trainen. En is medicatie daar niet voor nodig (ik vind sowieso dat dat veel te snel gegeven wordt, bij mens en dier). 

Daar sluit ik me bij aan, maar wel bij een specialist.