Duitse herder (zwart)

Ik heb 3 honden van hetzelfde ras gehad en alle 3 totaal verschillend. Ik vertel ook altijd over alle 3 als mensen iets over het ras willen weten. De voor en de nadelen. Ik hoor fokkers echt wel eens wat te rooskleurig over hun lijnen praten. Hoewel er gelukkig ook wel fokkers zijn die ook de minpunten van hun honden zien en eerlijk vertellen. Zelf vind ik het altijd leerzaam om met zoveel mogelijk mensen die een ras hebben te praten en kennis te maken met ouders en zo mogelijk eerdere pups uit die lijn. Lijkt me ook niets mis met zo'n vraag op een forum. Qua Duitse Herders gaat mijn kennis ook niet verder dan wat ik op de hondenschool zie. Wat ik dan zie is enorme verschillen in gevoeligheid. Ik zou in jouw geval echt voor een stabiele lijn gaan en daar kom je achter door fokkers te bezoeken. Al mijn honden lijken in gedrag veel op hun ouders. 

Onze twee vizsla’s zijn ook compleet tegenovergesteld, maar in grote lijnen komen ze toch overeen.

Maar als je een bepaald ras bezit weet je er toch meer van dan dat kennissen er iets over vertellen of van horen zeggen.

Ik kan alleen maar zeggen als het gaat om gevoeligheid bij de DH dat mijn pup ontzettend gevoelig is...een tikkeltje teveel voor het goede, als je het mij vraagt.

Heeft overdreven veel uitdaging nodig, lijkt met 2.5u tot 3u wandelen en ravotten nog niet genoeg te hebben..en dan hebben we het over een pup wat nog geen 5,5 maand oud is.

Ze is ook heel erg koppig, dat wat zij in haar hoofs heeft gaat gebeuren en dan kun je afleiden of time out geven wat je wilt maat het gáát gebeuren.

Word zij bijv verbaal gecorrigeerd raakt ze al geirriteerd en hapt uit ongenoegen in mijn been. Niet hard maar duidelijk zichtbaar dat ze het er niet mee eens is. Erop door gaan maakt het happen erger, negeren komt ze je na...

Simpel voorbeeld van haar vastberadenheid;

Met wandelen Moet zij om de meter snuffelen en snacken(geitenpoep en andere rotzooi). Al ruim 3 maanden ben ik bezig met Door op een positieve beloningswijze....zij weigert dan mee te lopen en trekt zelfs terug naar achteren. En dit zo goed als om de meter..telkens als ik haar wilde wegpakken hapte ze.

Op dit punt ben ik klaar met positief opvoeden want het lijkt meer op zelf bepalen...laatst heeft ze een zwaai tegen haar kont gehad met de riem en geloof me, ze loopt nu door! Soms kun je met de beste wil van de wereld de boekjes niet blijven volgen als er een kop op zit. En ik ben op een punt beland dat ik haar gedrag niet meer tolereer...positief opvoeden geweldig, maar het moet wel functioneren. Onze DH steekt soms nog net niet haar middelvinger op tegen mij. 

Dit klinkt precies als mijn HH, nu 9 maanden, en zij is een werklijn, dus toch nog een tikkeltje extremer. 

Echter kan een hoop van dit hierboven ook op overprikkeling duiden. Willow was een ramp de eerste paar maanden, en op een dag besloot ik gewoon een week langs niks speciaals met haar te doen. 4 keer een snuffelwandeling per dag. Geen hersenswerkjes, geen training. Niks. En toen kreeg ze, na 3 dagen hel, wat rust in haar koppie. Ze legde zich er bij neer en kreeg een vast ritme. Ze had echt even de tijd nodig om de emmer die zo vol zat, leeg te laten lopen. 

En ik merk het nogsteeds hoor. Ze krijgt veel mentale uitdaging, we trainen 3 keer per week pakwerk en 1 keer per week speuren, maar ik merk nu gelukkig op tijd aan haar wanneer het teveel wordt. Dan is het ook irritant blaffen, middelvinger opsteken, wanneer ik haar corrigeer op het blaffen, nipt ze in mijn been. Echt geen leuk gedrag. 

Willow is echter wel enorm gevoelig kwa stemgebruik. Ik probeer positief te trainen, en dat lukt voor 90 %. Maar ook zij krijgt een ruk aan de riem nadat mijn arm voor de zoveelste keer uit de kom getrokken is, ook zij wordt eens bij haar nekvel gepakt wanneer ze de kat bijt. Maar hier is ze vaak weinig tot niet van onder de indruk. Een keer héél boos op haar worden, met mijn stem, doet heel wat meer. 

Maar lang niet alle honden zijn zo, het ligt ook deels aan jezelf. Ik ben een heel actief persoon en hou er van sportief bezig te zijn. 

Maar 1 van willows zusjes (toen al de rustigste uit het nest) is bij een gezin geplaatst met kleine kinderen. Daar heeft de fokker haar bewust op uit gekozen, en al het gedrag dat willow laat zien, heeft zij in veel, en veel mindere mate. 

Ik denk dus dat als je een goede fokker vindt, die op karakter plaatst, het al erg veel kan gaan schelen. Ook kun je vooraf al heel wat te weten komen over de karakters wat er in de lijnen voorkomen. 

Mijn dh is ook werklijn. In ander topic zeiden ze juist dat mijn dh onderprikkeld kon zijn...ik ben meer gaan wandelen maar dit hielp alleen de eerste dagen. Nu ze eraan gewend is ben ik terug bij af...

Ik vind en blijf het moeilijk vinden om te zien of het onder of overprikkeling is bij mijn dh...ze reageert nl op alles en lijkt echt overactief...blaft voor iedere scheet in de tuin, blijft blaffen als ze de katten ziet of andere hond vanuit haar bench, die ramt ze echt naar voren...enerzijds denk ik je moet meer anderzijds denk ik; maar meisje toch moet jij niet eens gaan slapen?! Laatst piepte ze alweer na 30 min slaap, volgehouden en ze heeft 3 uur zo weg geslapen...is dat dan uit verveling omdat het moet of echt vermoeidheid vraag ik me dan af.

Nu heeft zij bijv ook een dingetje met de waterslang...aantal keren leuk mee gespeeld, althans dat dacht ik, ontzettend gefocussed om water druppels te vangen...nu al enige tijd heeft ze een dusdanige fixatie zodra ik de waterslang aan doe...gisteren wilde ik mijn hand ermee afspoelen en ipv in de waterstraal grijpt ze mijn vinger...ze piept en hapt ook echt naar de waterpistool wat erop zit...vroeg mij af of zij het water vangen wel echt zo leuk vond? Nu krijg ik haar niet meer van die fixatie af en zelfs al houd ik haar vast aan haar halsband ze trekt en maskt best wat geluid om erbij te komen...dit doet ze eveneens als ze een kat ziet...los in de tuin gaat goed (even los dat ze de kat niet respecteert en blijft plagen) zodra ik dr vast pak gaat ze te keer...

" ik denk dat als je alleen de probleemgevallen ziet en geen ervaring met zoals het ras hoort te zijn, (en dan nog verschilt elk individu natuurlijk) je echt een vertekend beeld krijgt
 
Jenna mijn herplaatser is bijv. een jachthond, maar met andere honden kan ze absoluut niet, waarschijnlijk door en slechte ervaringen en dat ze niet zo goed ziet. "

Dobry

Ik zie gelukkig niet alleen probleem gevallen. Meestal is het genieten van de hond en de bazen die samen aan het werk zijn.

Ik noem het overigens nooit een probleem geval, de hond doet wat hij doet, wij mensen vinden, bepaalde gedragingen niet wenselijk en geven de hond dan een stempel probleem hond.

De meeste gedrags problemen, hebben te maken met de invloed van de baas, de opvoed methoden, de ervaringen die ze opdoen, niet goed socialiseren, de hond niet kunnen lezen of begrijpen, te veel of te weinig uitdaging.

Gt is dan ook eigenlijk voor de eigenaar, de hond is het probleem niet.

De jachthonden, ze zijn door selectief fokken uitstekend geschikt als jachthond en daar hoort geen agressie bij, maar uiteraard kan elke hond agressief gedrag gaan vertonen, door de ervaringen die ze opdoen, de omgeving waar ze opgroeien en als ze een baas hebben, invloed van de baas.

Ik zei ook niet dat  jachthonden, nooit uitvallen of altijd goed met mensen of andere honden kunnen, het  heeft te maken met het nurture verhaal.

Voor als nog is elke hond een individu met een eigen ontwikkelen karakter. Het karakter is niet alleen nature, maar ook nurture. 

Ik zag bij onze boxerpups enorme verschillen, wat nog groter werd, als je ze na een jaar met elkaar terug zag. De invloed van de eigenaar, opvoeding en omgeving die ze mede gevormd hebben.

Je kan als eigenaar je verhaal over je eigen herder hier delen hier. Dat gaat over je eigen individuele ervaring, wat natuurlijk heel erg fijn is, echter geen éen hond en geen éen situatie is het zelfde, het kan totaal anders uitpakken, dat moet je je wel realiseren.

Veel eigenaren en fokkers hebben een grote blinde vlek voor hun ras, dan is het handig, als er mensen zijn, met een objectievere kijk op een ras.

Is Jena een jachthond met stamboom? 

Ja dat is hier ook zo, alleen onderprikkeling leek mij sterk, vanaf 1w weken trainen we al pakwerk. Dat was dan 3 keer per week pakwerk en 1 keer puppycursus. Buiten dat nog veel doen aan de socialisatie etc. En ik ben ook nogsteeds bezig met uit te vogelen wat ze nodig heeft, en waar haar grenzen liggen, want die geeft ze zelf niet aan. Ach, alleen maar leuk zo'n karaktertje in huis natuurlijk, maar ook enorm moeilijk soms. Ik ben blij dat we vanaf woensdag weer kunnen sporten. 

Dat heb ik idem dat ik twijfel aan onderprikkeling maar juist omdat ik toch een complexe pup heb in gedrag laat eea mij twijfelen. Ik heb eens een oproep gedaan in een ander topic...hoop dat Ts in elk geval zich beseft dat het enerzijds geweldige honden zijn maar de opvoeding ontzettend vermoeiend kan zijn als je toevallig een pittige treft...hier kan ik eindelijk eens 2 uurtjes de deur uit, voor twee weken terug was ik hele dagen met haar bezig om alles in goede banen te leiden.

" Ik zie gelukkig niet alleen probleem gevallen. Meestal is het genieten van de hond en de bazen die samen aan het werk zijn.
 
Ik noem het overigens nooit een probleem geval, de hond doet wat hij doet, wij mensen vinden, bepaalde gedragingen niet wenselijk en geven de hond dan een stempel probleem hond.
 
De meeste gedrags problemen, hebben te maken met de invloed van de baas, de opvoed methoden, de ervaringen die ze opdoen, niet goed socialiseren, de hond niet kunnen lezen of begrijpen, te veel of te weinig uitdaging.
Gt is dan ook eigenlijk voor de eigenaar, de hond is het probleem niet.
 
De jachthonden, ze zijn door selectief fokken uitstekend geschikt als jachthond en daar hoort geen agressie bij, maar uiteraard kan elke hond agressief gedrag gaan vertonen, door de ervaringen die ze opdoen, de omgeving waar ze opgroeien en als ze een baas hebben, invloed van de baas.
 
Ik zei ook niet dat  jachthonden, nooit uitvallen of altijd goed met mensen of andere honden kunnen, het  heeft te maken met het nurture verhaal.
 
Voor als nog is elke hond een individu met een eigen ontwikkelen karakter. Het karakter is niet alleen nature, maar ook nurture. 
Ik zag bij onze boxerpups enorme verschillen, wat nog groter werd, als je ze na een jaar met elkaar terug zag. De invloed van de eigenaar, opvoeding en omgeving die ze mede gevormd hebben.
 
Je kan als eigenaar je verhaal over je eigen herder hier delen hier. Dat gaat over je eigen individuele ervaring, wat natuurlijk heel erg fijn is, echter geen éen hond en geen éen situatie is het zelfde, het kan totaal anders uitpakken, dat moet je je wel realiseren.
Veel eigenaren en fokkers hebben een grote blinde vlek voor hun ras, dan is het handig, als er mensen zijn, met een objectievere kijk op een ras.
 
 
Is Jena een jachthond met stamboom? 
 
  "

Suzanne en Luca

klopt het woord probleem slaat uiteraard op de baas of manier van fokken of afstamming, niet op de hond zelf.

Wb Jenna, nee ze heeft geen stamboom,  ze komt uit een asiel en is zwervend aangetroffen op straat. Ze is een extreem zachtaardige hond, heel meegaand en buigzaam, maar ook een eigen kop gelukkig, met heel veel jachtinstinct, in die zin is ze een jachthond. Maar toch houdt ze niet van andere honden, ik zie dat overigens niet als agressie als ze uitvalt. Eerder dat ik dan niet genoeg afstand gehouden heb.

Ik vind persoonlijk niet dat ik een blinde vlek had voor mijn dh,ik had juist lang gezocht naar een goede fokker, en ze was echt een open en relaxte hond, nooit een grijntje van wantrouwen naar vreemden of terughoudendheid. Integendeel, ze was nieuwsgierig, eigenwijs,altijd in voor aktie en wilde altijd overal bij zijn, zich ermee bemoeien, maar nooit op een bedreigende manier dat je moest oppassen dat ze ging bijten oid, daar was nooit sprake van . 

Dat was toch een herplaatser?

uit het asiel?

" Dat was toch een herplaatser?
uit het asiel? "

Suzanne en Luca

Ja dat klopt

" klopt het woord probleem slaat uiteraard op de baas of manier van fokken of afstamming, niet op de hond zelf.
 
Wb Jenna, nee ze heeft geen stamboom,  ze komt uit een asiel en is zwervend aangetroffen op straat. Ze is een extreem zachtaardige hond, heel meegaand en buigzaam, maar ook een eigen kop gelukkig, met heel veel jachtinstinct, in die zin is ze een jachthond. Maar toch houdt ze niet van andere honden, ik zie dat overigens niet als agressie als ze uitvalt. Eerder dat ik dan niet genoeg afstand gehouden heb.
 
Ik vind persoonlijk niet dat ik een blinde vlek had voor mijn dh,ik had juist lang gezocht naar een goede fokker, en ze was echt een open en relaxte hond, nooit een grijntje van wantrouwen naar vreemden of terughoudendheid. Integendeel, ze was nieuwsgierig, eigenwijs,altijd in voor aktie en wilde altijd overal bij zijn, zich ermee bemoeien, maar nooit op een bedreigende manier dat je moest oppassen dat ze ging bijten oid, daar was nooit sprake van . 
  "

Dobry

Als ik het heb over jachthonden, dan bedoel ik goed gefokte jachthonden.

Hoe meer mensen iets kunnen vertellen over een ras, des  te beter beeld kan je schetsen.

Jij hebt het over jou situatie, nogmaals, ik heb ook de andere kant meegemaakt, als het minder goed gaat.

Ook de minder leuke kanten zijn om over na te denken.

Het zijn honden, die zelf kunnen gaan regelen en dat zullen ze ook doen, daarom, mijn mening vind ik het een minder geschikt ras voor Tom.

Als hij zich niet lekker voelt, een  Duitser is daar heel gevoelig voor, hoe zal de hond reageren?

Wat  gebeurd er dan tijdens wandelen, of als er bezoek komt, de Duitser, hoe vriendelijk ook, kans dat hij de boel gaat regelen.

Daar zijn ze voor gefokt.

Met een goed gefokte labrador, zullen de consequenties veel minder zijn.

Daarom zijn die ook erg geschikt als hulphonden.

Wat was dat vreselijk verdrietig

Wat zijn jullie meningen over de mechelse herder? 

hetzelfde omdat het ook een herder is? Ik las al de deze nog meer nerveuzer zijn..

Ik vind de DH veel nerveuzer.  Dat ontzettend irritante neusfluiten van ze... Gruwelijk! 

Ik zou gewoon voor een Duitse herder gaan. Je zegt dat dit je favoriete ras is, ga voor het ras waar jij het meest voor voelt. Ik ken er maar 3, maar alle 3 zijn het stabiele rustige honden. Persoonlijk zou ik me alleen een beetje van het idee zetten dat hij zwart moet zijn. Als je dat idee uit je hoofd zet, zijn er een hoop fokkers die leuke sportieve gezinshonden fokken. Een mechelse herder is tenslotte ook niet zwart (meestal) 

bedankt voor de reacties! Ik zal raad vragen aan fokkers als ik op inforondes ga en de fokker me laten helpen bij de keuze.

Van waar in West Vlaanderen ben je? Dan kan ik je eventueel wat igp clubs doorsturen moest je interesse hebben om ook eens langs eens te gaan om ze te zien. 

Ik ben van Poperinge, dat zou leuk zijn!

Ai, natuurlijk in de uithoek :p

DH verenigingen zijn in Brugge, Oostende, Koekelare, Waregem. 

In krombeke zit ook een HS waar igp gegeven wordt (alle rassen) , maar de mentaliteit is nogal apart daar. 

Heb ik nogal gehoord van die in Krombeke.

Zijn dit plaatsen waar ik vrij binnen mag om ze te bekijken of hoe zit dat?

Ja, tijdens de trainingen kun je gewoon langsgaan. (Als de hs'en natuurlijk terug openzijn) 

Zelf train ik in Harelbeke, uiteraard ook van harte welkom om eens langs te komen. 

Als we eenmaal uit die coronatijd zijn kan ik dit zeker wel eens doen!

Bedankt voor de uitnodiging!

" Gezellig een mancave!
 
Ik zou echt een Duitse herder niet aanraden.
Ze zijn gereserveerd naar vreemden, kunnen moeite krijgen met vreemde, met bezoek.
 
Als herder bescherm je je eigen groep en alles daar buiten jaag je weg.
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar de meeste die ik ken, vertonen dat gedrag als ze volwassen zijn.
 
(Ik werk full time op een honden school, zie per jaar honderden honden.)
  "

Suzanne en Luca

Zo was onze halflangharige duits zeker en vast niet, in tegendeel. In je beschrijving herken ik eerder de Belgische herder zoals de Tervueren, maar met een goeie socialisatie kan je dat ook helemaal goed laten komen.

Een duitse herder kan echt wel geschikt zijn als therapiehond. De zwarte die ik ken, hadden wel allemaal extreem veel energie. Onze duits was heel zelfzeker, rustig, super sociaal, genoot van de aandacht van vreemden, super goed met de iets grotere kinderen, ... alleen niet zo goed met iedere hond, ze kon naar sommige honden uithalen.

Voor een hulp hond, niet echt handig

" Voor een hulp hond, niet echt handig "

Suzanne en Luca

Nee, inderdaad niet handig voor een hulphond, maar als persoonlijke therapiehond zou het wel nog kunnen. Het is wel iets om rekening mee te houden omdat meerdere duitse herders daarmee gekend zijn. Maar het is natuurlijk wel mogelijk om eraan te werken. 

Ik zou een duits niet direct als gemakkelijk omschrijven. Hij is intelligent, maar dat maakt het vaak net iets moeilijker. Hij denkt voor zich en doet niet zomaar alles klakkeloos. Onze Tervueren deed alles wat je vroeg zonder nadenken. Maar die zijn dan wat nerveuzer, stress-gevoeliger en de socialisatie vraagt zeer veel inspanning. Een mechelaar zou ik niet aanraden. Het asiel zit er vol van. Het gaat heel vaak fout. 

Ik zou toch nog steeds een Duits aanraden als je er een klik mee hebt, maar geen zwarte.

Een labrador, golden retriever zijn wel nog gemakkelijker. Kan je niet zoveel fout mee doen. Maar je moet er natuurlijk wel een klik mee hebben.

Dat is precies wat ik bedoel.

Zelfs als persoonlijke therapie hond vind ik op andere honden reageren geen wenselijke eigenschap. Je komt hoe dan ook, andere honden tegen.

Als je met een Duitser het niet regelt, dan doen zij het voor je. Mooie eigenschap vind ik, maar niet voor een therapie hond.

Ik vind ze heerlijke werk honden, ook fijne huishonden, mits je ze voldoende uitdaging geeft, dat geld voor elke hond.

" Dat is precies wat ik bedoel.
 
Zelfs als persoonlijke therapie hond vind ik op andere honden reageren geen wenselijke eigenschap. Je komt hoe dan ook, andere honden tegen.
Als je met een Duitser het niet regelt, dan doen zij het voor je. Mooie eigenschap vind ik, maar niet voor een therapie hond.
Ik vind ze heerlijke werk honden, ook fijne huishonden, mits je ze voldoende uitdaging geeft, dat geld voor elke hond.
 
  "

Suzanne en Luca

Dat is zeker geen wenselijke eigenschap, maar het is niet omdat het soms bij onze hond kon voorvallen dat het bij iedere Duitse herder het geval is. Zoals ik al zei, het is iets om rekening mee te houden. Het kan een werkpunt worden. Maar er zijn genoeg Duitse herders die wel voldoen als therapiehond en zelfs als hulphond. Sommige worden ook opgeleid als blindgeleidehond. Ik ken ook genoeg mensen die het uit een probleem asielhond helemaal hebben kunnen uit trainen.

Een duitse herder is geen hond voor iedereen, maar hij kan naar mijn mening zeker wel dienst doen als therapiehond bij de juiste persoon. 

Waarom geen zwarte als ik vragen mag? Heeft kleur ook iets te maken met welk karakter ze hebben? Of heb ik het verkeerd op?

Ze kunnen opgeleid worden als therapie hond, maar dan wel door geschoolde mensen.

Hij wordt dan kant en klaar aangeboden, of soms een laatste traject samen voor de nieuwe eigenaar om speciale vaardigheden te leren

Uitvallen is natuurlijk honden gedrag, dat kan je er nooit uit trainen, je kan het wel voorkomen en ander gedrag aanleren.

Wij hebben daar een speciale cursus voor, voor honden die niet goed met andere kunnen, dat kan zijn door agressie of door angst.