Help ik heb een herplaatser! 
Hallo Allemaal,
Ik ben nieuw hier dus weet nog niet zo goed hoe alles werkt. Ik heb mij hier aangemeld omdat ik mijn hart wil luchten en ook advies zoek omtrent mijn herplaatser.
Ik heb sinds afgelopen donderdag een herplaatser in huis. Het gaat om een Duitse Herder. Het beestje is 1,5 jaar en heeft al een behoorlijk rugzakje. Zo ben ik al zijn 4e eigenaar, heeft hij het bij zijn 1e eigenaar niet goed gehad, 2e eigenaar was eigenlijk een opvanggezin, 3e eigenaar wou hem na een relatiebreuk naar het asiel brengen, waardoor hij weer terug is gegaan naar zijn 2e eigenaar.. en nu zit ie bij mij of beter gezegd bij ons.
Het is een jonge onstuimige en beresterke hond. Tsja dat wist ik vooraf natuurlijk.. Okee ik heb hem een beetje onderschat maar toch, het is voor mij geen probleem. Ook wist ik dat er werk aan de winkel was met hem. Ik zag het helemaal zitten en dacht lekker aan het werk te gaan met hem. Totdat ik hem op de eerste dag ging uitlaten.. Hij viel uit naar mensen!! Dat had ik natuurlijk niet zien aankomen en ook de mensen waar ik hem vandaan heb zijn hiervan geschrokken. Ik dacht "ach hij is bang en onzeker omdat hij net in een nieuwe omgeving is". 2e dag viel hij weer uit, toen ben ik toch met andere ogen naar hem gaan kijken dit omdat ik ook een dochter van 7 in huis heb. 3e dag was mijn dochter ziek en ging ik dus even alleen met hem lopen, toen ging het een stuk beter. Ik was blij en dacht dat het uitvallen kwam doordat hij dacht dat hij mijn dochter moest beschermen. Vandaag.. dag 4.. wederom ging ik weer alleen met hem lopen, toch viel hij weer uit, dit maal waren het spelende kinderen in de speeltuin vlakbij ons huis. Op de terugweg naar huis, weer langs de speeltuin, viel hij ook weer uit maar ditmaal was het tegen het vriendinnetje van mijn dochter waar ook mijn dochtertje bij stond.
Ik ben al vanaf de 2e dag aan het twijfelen of ik dit wel wil.. ik woon in een volksbuurt waar dus ook veel mensen en kinderen lopen. Na vanmiddag is de angst toegeslagen en de moed is in mn schoenen gezakt.. ik ben doodsbang dat hij mijn dochter of iemand anders iets aandoet. Ik loop de hele dag te stressen, wat hij natuurlijk ook weer voelt. Mijn dochter wilt natuurlijk gewoon kunnen spelen, maar zij moet nu toch best op haar tenen lopen.
Hij is zo superlief voor mij, luistert binnenshuis goed naar me en elke keer als ik naar hem kijk word ik weer "verliefd" op hem.. als ik mijn dochter niet had gehad, dan had ik geen seconde twijfel gehad.. maar nu.. ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb ook al een gedragstherapeut ingeschakeld, zij komt morgen, maar ik weet nu echt niet of ik hier wel mee door wil gaan..
Hoe denken jullie hierover?
Gevaarlijk. Duidelijk waarom jij het 4e baasje bent. Niet fijn dat je dit niet verteld is. Want ik geloof echt niet dat hij dit bij jou voor het eerst doet. Heel goed nadenken of je dit risico wilt lopen. Maar als je besluit tot afstand wees dan in ieder geval eerlijk ook naar de hond toe.
Wat heftig! Ik kan me goed voorstellen dat je nu heel erg twijfelt. Je twijfel omdat je al zijn vierde baasje bent en eigenlijk wil je het hem niet aandoen om een vijfde baasje te vinden. Maar... uiteindelijk is het erg belangrijk dat je ook naar jouw eigen gevoel luistert.
Wat is jou nog meer verteld van te voren over deze Duitse Herder? Wat wist je al van hem af voor je hem in huis haalde?
Wat is jou nog meer verteld van te voren over deze Duitse Herder? Wat wist je al van hem af voor je hem in huis haalde? "
Ik wist dat hij een consequente baas nodig had, dat hij nogal wat mist in de opvoeding door het wisselen van baasje en dat hij eigenlijk wel een hartje van goud heeft want hij wilt graaaag voor je werken. Maar het uitvallen wist ik natuurlijk niet, anders was ik er niet aan begonnen. Ik heb misschien wel iemand achter de hand maar dan zou hij ook nog een 6e eigenaar krijgen.. want nr 5 zou dan iemand zijn die herders (her)opvoed.
De hond is nog maar net bij jullie. Hij is jonge en heeft al verschillende keren van 'thuis' moeten wisselen. Elke keer weer nieuwe omgeving, nieuwe mensen met andere gewoonten en regels.
Dat is niet niks, hoor. Dat kan heel wat stress geven. En die is niet op 1-2-3 uit zijn systeem.
Wees geduldig, standvastig en ondersteunend. Ga voorlopig alleen in gebieden lopen waar het rustig is en je geen of nauwelijks mensen ziet. En geef 'm tijd om eerst dat overvolle kopje leeg te laten lopen en weer te kalmeren.
Ondertussen kan ie -zonder druk- jullie stilaan beter leren kennen in jullie thuissituatie, leren dat ie op jou kan bouwen en vertrouwen.
Vanuit vertrouwen op jou kan ook vertrouwen in zichzelf groeien.
Dus om nu al conclusies te trekken en drastische beslissingen te nemen, vind ik persoonlijk veel te vroeg.
Helemaal eens met Alaska's Finest. Rustig aan, geef m de kans om een band met je op te bouwen.
Wat je morgen met de gedragsdeskundige nog kunt bespreken is hoe je t best kunt trainen om te voorkomen dat ie uitvalt. En verder is t ook gewoon een puberende hond.
Voor binnen zou ik zorgen dat je een rustige plek voor hem hebt waar je dochter en vriendjes niet direct bij kunnen of langs hoeven. En uiteraard de hond nooit met kinderen alleen laten.
Wij hebben ook een herplaatser thuis en in het begin viel hij enorm uit naar mensen, fietsers, auto's, andere honden, ... Door veel te trainen hebben we de reactiviteit er bijna uit gekregen, enkel andere honden blijven moeilijk. Vraag in het begin niet te veel van: wandel steeds hetzelfde (saaie) rondje totdat je merkt dat hij aangeeft dat het wat verder kan, laat hem veel met rust de eerste tijd (hij moet alles nog in zich opnemen en zich aanpassen).
Wat betreft het uithalen: wij hebben Storm nu bijna 2 jaar en pas het laatste halfjaar heeft hij echt grote sprongen gemaakt. We hebben meerdere gedragstherapeuten aangesproken, maar (als ik eerlijk ben) hebben die ons niet echt geholpen. Storm heeft ook bezoek gebeten (en ons, in een vlaag van reactiviteit op straat), het heeft me een tijd gekost om te kunnen toegeven dat dat ons echt gebeurde - en dat Storm een 'echt' probleem heeft. Als ik kinderen zou hebben, had ik geen moment getwijfeld en hem weggedaan. Wij zitten gelukkig in een positie waardoor we veel tijd in hem kunnen steken, zonder dat zijn angstaanvallen iemand echt kwaad konden doen. En gelukkig gaat het daardoor ook steeds beter.
Het is je eigen keuze, en een moeilijke keuze, maar ik zou in een druk huishouden echt geen risico's durven nemen.
Dat is niet niks, hoor. Dat kan heel wat stress geven. En die is niet op 1-2-3 uit zijn systeem.
Wees geduldig, standvastig en ondersteunend. Ga voorlopig alleen in gebieden lopen waar het rustig is en je geen of nauwelijks mensen ziet. En geef 'm tijd om eerst dat overvolle kopje leeg te laten lopen en weer te kalmeren.
Ondertussen kan ie -zonder druk- jullie stilaan beter leren kennen in jullie thuissituatie, leren dat ie op jou kan bouwen en vertrouwen.
Vanuit vertrouwen op jou kan ook vertrouwen in zichzelf groeien.
Dus om nu al conclusies te trekken en drastische beslissingen te nemen, vind ik persoonlijk veel te vroeg. "
Voortaan roep ik jou wel!!
Wat ik er aan toe wil voegen, durf je het niet aan , want de hond heeft echt tijd nodig, dan zou ik zo snel mogelijk een andere baas zoeken of terugbrengen, want hij gaat wennen, en dan weer weg vind ik nog veel erger. Denk heel goed na dus..sterkte daarmee.
Hij heeft geen idee wat er gebeurd, alles wat voor hem vertrouwd was en is weg.
Dat zorgt voor een hele hoop stres, waardoor het eigenlijk logisch is dat hij buiten uitvalt.
Hij zal eerst moeten wennen aan jou huis, tot rust komen.
Wat kan helpen is heel veel zoek spelletjes. Daar worden ze moe en rustig door. Laten kluiven en de tijd geven om te wennen.
Wat hij sowieso niet doet, is uitvallen om je dochter te beschermen. Uitvallen zie je vaker bij onzekere honden, die een andere hond gewoon uit zijn buurt wilt hebben
Welke gt komt langs? Niet iedereen heeft nl een opleiding en werkt positief.
Dat is niet niks, hoor. Dat kan heel wat stress geven. En die is niet op 1-2-3 uit zijn systeem.
Wees geduldig, standvastig en ondersteunend. Ga voorlopig alleen in gebieden lopen waar het rustig is en je geen of nauwelijks mensen ziet. En geef 'm tijd om eerst dat overvolle kopje leeg te laten lopen en weer te kalmeren.
Ondertussen kan ie -zonder druk- jullie stilaan beter leren kennen in jullie thuissituatie, leren dat ie op jou kan bouwen en vertrouwen.
Vanuit vertrouwen op jou kan ook vertrouwen in zichzelf groeien.
Dus om nu al conclusies te trekken en drastische beslissingen te nemen, vind ik persoonlijk veel te vroeg. "
Helemaal mee eens!
Het duurt zeker 3 maanden voor een hond zich thuis voelt, bij sommige honden langer. Omdat jullie hond in zo'n korte tijd al zoveel baasjes heeft kan ik me voorstellen dat dit bij hem ook het geval is.
Daarnaast heeft hij nu natuurlijk stress en moet hij nog heel erg wennen aan alles. Zijn stress emmertje zit wrs helemaal vol en dan krijgen ze gewoon een korter lontje.
Ik heb zelf 2 asielhonden. De oudste heb ik meegenomen vanuit Spanje tijdens mijn stage bij haar in het asiel. Ik kende haar dus toen ze thuis kwam. Maar de eerste paar dagen was ze anders dan wat ik gewend was; ze blafte heel snel, naar alles wat ze spannend vond en niet kende. Andere honden, haar spiegelbeeld, koeien, etc. Toen de stress was gezakt is dit weg gegaan en was ze weer zoals ik haar kende. Ze blaft nu eigenlijk bijna nooit en valt ook niet uit.
Heb haar nu 4,5 jaar en ze heeft dit nog 2x gedaan toen ze helemaal overprikkeld was. Voor de rest is ze super makkelijk. 
Ik wil hier niet mee zeggen dat dit voor jullie hond ook geldt. Puck had niet zo'n rugzak en heb haar in het asiel leren kennen als een makkelijke sociale hond. Maar wil hier wel mee laten weten dat honden als ze eenmaal gewend zijn heel ander gedrag kunnen laten zien als de stress weg is, jullie vertrouwd, de routine kent, etc.
Zowel mijn eerste als mijn tweede herplaatser vielen uit, bij de eerste ging dat na een tijdje goed begeleiden over, de tweede, Jenna die ik nu heb blijft het doen als ik te dicht bij andere honden kom, ze zou ook uit kunnen vallen als er iemand met een klein kind langsloopt of een rolkoffertje omdat ze niet zo goed ziet en dan denkt dat het een hond is.
Wat ik doe is afstand houden, bogen maken, ervoor zorgen dat de hond niet te dicht bij komt bij andere mensen en andere honden.
Boeken die ik aan te raden vind om door te nehmen is Turid Rugaas haar boekjes Kalmerende Signalen, en Help mijn hond trekt (of valt uit) en BAT2 (Behaviour adjustment training) van Trisha Stewart. Ik gebruik die technieken zelf, een soort eigen versie van die twee door elkaar.
Voor nu, zou ik "de herplaatsregeltjes" toepassen, zoals stem en houding altijd rustig en positief naar de hond toe, de hond in alle rust laten eten als hij eet, laten slapen als hij slaapt. Niet naar hem toelopen of over de kop aaien.
Buiten nog kleine saaie rondjes.
Ik wilde indertijd ook met de eerste herplaatser lekker aan de slag met leuke dingen, lange wandelingen maken, maar dat heeft maanden geduurd voordat ze ook maar toe was aan een langere wandeling. Het heeft tijd nodig, de hond moet jou eerst goed leren kennen en door hebben dat hij nu bij mensen is die hij kan vertrouwen en die hem begrijpen. Hoe lang dat duurt hangt van de hond zelf en zijn ervaringen af.
Ga dus nog niet druk oefenen met commando's e.d. wel kan je proberen of hij hersenwerkjes leuk vindt, als je die samen met hem doet eerst heel makkelijk beginnen en zorgen voor succes. Goed voor de band tussen jullie twee.
Heel erg bedankt voor het advies tot nu toe.. maar ik heb een vraag aan degene waarvan de hond ook dit of soortgelijk gedrag vertroonde.. hadden jullie kleine kinderen in huis?
Misschien kan je in de tussentijd een deel van de kamer afzetten om een scheiding te maken tussen je dochter en de hond?
Arme beestje heeft al zoveel baasjes gehad ... 
Arme beestje heeft al zoveel baasjes gehad ...
"
ja daar zou ik ook voor kiezen, een afscheiding maken zodat ze echt rustig aan elkaar kunnen wennen
hoe oud is je dochtertje?
Welke gt heb je gevraagd te komen?
Voor de hond vind ik het echt triest dat hij al zoveel heeft meegemaakt in zijn jonge bestaan, maar......met kleine kinderen in huis, sorry, ik zou geen enkel risico willen lopen dat het mis gaat.
Je kunt nog zo goed opletten, alles afzetten, maar hoeft maar een keer fout te gaan.....
Maar wat bedoel je met uitvallen, dat doen veel honden, bang dat hij gaat bijten?
Je kunt nog zo goed opletten, alles afzetten, maar hoeft maar een keer fout te gaan.....
Maar wat bedoel je met uitvallen, dat doen veel honden, bang dat hij gaat bijten? "
De meeste bijtincidenten vinden plaats in huis met eigen hond en kind en dat zijn ook honden zonder “problemen” of een bijtverleden.
Bijten, snappen, uitvallen heeft te maken met hoog in de stres zitten.
https://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/stress-signalen-bij-honden/
Ik adviseer met hond en jonge kinderen altijd te werken met hekjes.
Je wil idd niet dat het verkeerd gaat.
Er is nu nog geen band in huis. Dat duurt minstens 6 weken.
Als er een onderlinge band is, zal een hond ook meer accepteren.
Er is wel een grens
Ja, jonge kinderen en een hond......dan moet je alleen een hond hebben van, ik vind alles best, zoals de mijne
Een hond heeft altijd de keus he....weglopen van de situatie....of bijten, en dat wil je echt niet.
Ik ben al vanaf de 2e dag aan het twijfelen of ik dit wel wil.. "
ik denk dat je verstand wel weet wat de juiste keuze is.
Het gaat nu opeens over bijten naar kinderen in huis, maar ik zou toch even willen opmerken dat dat iets heel anders is dan uitvallen aan de lijn tijdens een wandeling.
Mijn tante woonde naast ons met een uitvallende herder. Waren we in huis bij haar dan was er niks aan de hand. Waren we buiten aan t spelen en de hond per ongeluk ook dan moesten we oppassen. Er is buiten wel eens iemand gebeten.
Heb jij al eerder honden gehad?
"
Dit dus. Plaats gewoon wat hekjes in je woning en geef dat beestje een kans.
Heb jij al eerder honden gehad? "
Ja tuurlijk heb ik eerder honden gehad anders was ik niet eens aan een herplaatser begonnen.
Mijn vorige hond was een Stafford die bijna 15,5 jaar is geworden en die had ik vanaf dat hij 8 weken was. Dat was mijn eerste eigen hond.. verder ben ik met honden opgegroeid. Dus ja al heel wat jaartjes ervaring met honden.
Mijn vorige hond was een Stafford die bijna 15,5 jaar is geworden en die had ik vanaf dat hij 8 weken was. Dat was mijn eerste eigen hond.. verder ben ik met honden opgegroeid. Dus ja al heel wat jaartjes ervaring met honden. "
Kijk dat scheelt al weer. Suc6 met de gedragsdeskundige. Ik hoop dat t een goeie is. Ik zou t jammer vinden als de hond geen kans krijgt.
Ja dat is ook waarom ik zo twijfel.. ik gun het hem echt. Hij heeft al teveel meegemaakt in zijn jonge leventje. En wat betreft dieren.. heb ik maar een klein hartje. Ik heb nu gedragstherapeute van Perro ingeschakeld.. ook heb ik nog iemand achter de hand die k9 trainingen doet.
Zorg wel echt dat de GT op een positieve manier werkt met honden. Uitvallen heeft vaak met onzekerheid te maken en een herder kan absoluut geen harde hand gebruiken. Ondanks wat iedereen denkt zijn het hele gevoelige honden die positieve bekrachtigingen nodig hebben.
Die ken ik niet. Ik ben erg fan van Monique Bladder.
Ik snap wel dat je geschrokken bent hoor, maar de hond is nog jong, daar kun je nog een boel aan bijsturen.
Ja inderdaad.. ik had eerst een andere GT gebeld, zij zei bij voorbaat al dat ik erover na moest denken of ik het risico wel wou lopen.. ze had de hond nog niet eens gezien. Toen begon ik natuurlijk nog meer te twijfelen over Reno. Ik heb toen contact opgenomen met een andere GT en zij wou gelijk maandag al komen want ook zij vond het een "zielig" verhaal. Nu in gesprek met die man van die trainingen.. daar kan ik eventueel ook morgen al terecht.
vind ik ook. spijtig dat een hond die reeds een aantal keer van eigenaar wisselde in zijn korte leven, en nu ook op blijkbaar een slechte manier werd herplaatst, anders kon het geen verassing voor u zijn. Ik denk niet dat een ramp is voor de hond moest die een paar dagen bij jullie zou geweest zijn.
ik hoop in elk geval dat je je hier niet laat overtuigen door het je te laten inspreken van 'schuldgevoel' of insinuaties, denk dat emotie hier een slechte raadgever is.
Voor de hond heel zielig, maar ik zou hem weer herplaatsen. Je wilt het risico toch niet nemen met eigen en vreemde kindjes die komen spelen. Een verkeerde inschatting is zo gebeurt, en wil je als het gedrag er niet uit gaat nog een jaar of 10 zo verder...
Hmm, hier ook een uitvallende hond gehad. Puur uit angst en onzekerheid. Dit is inmiddels zo goed als voorbij. Altijd kleine kinderen over de vloer gehad, maar nooit geen problemen. Dat een hond uitvalt op straat uit wss angst/onzekerheid wil toch niet zeggen dat deze hond jou dochter wilt of zou gaan bijten? Ik vind het persoonlijk ook veelste vroeg om zulke beslissingen te nemen. Helemaal omdat er in huis niks van dit gedrag te merken is. Een herplaatser vraagt werk en geduld. Ik zal je dochter gewoon hierin begeleiden en je hond ook. Als je weg gaan even een hekje er tussen voor de zekerheid. Inderdaad gaan trainen met een goede GT.
Wat bedoel je met iemand die herders heropvoed? Is dit op een positieve manier? Kan die gene jou dan niet hierin begeleiden?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?