Hond wil niet bij me liggen

Hallo beste leden ik zit namelijk met iets en hoop dat jullie mij wat meer uitleg kunnen geven.

ik heb een bordercollie pup van 5,5 maand nu echt een super beestje luistert vrij goed is en doet bijna niets verkeerd volgt me overal en zijn bijna 24 op 24 samen dus zijn goe op elkaar ingespeeld. Maar het enige wat ik wat jammer vind is dat hij niet of kort bij mij komt liggen en wil niet echt lang geaaid worden want dan gaat hij weer alleen liggen, maar als men zus en haar vriend tuis is gaat hij wel bij een van hun liggen, als ik me rechtzet of passeer volgt hij mij wel weer meteen maar vind dit wat raar dat hij niet bij mij wil liggen, waar zou dit aan liggen? 
alvast bedankt! 

Je geen zorgen maken, de hond zoekt een eigen plek, niets mis mee, hier ook een hond die aanhankelijk is maar zelf een eigen plekje zoekt in huis....zegt niets over jou dat je hond je niet graag ziet, immers je hond volgt je toch.... maar als die zijn rust wil dan lekker op zich zelf. 

Bedankt voor de reactie,

Ik begrijp dat hij zijn eigen plekje zoekt, maar vind het wel een beetje raar dat hij dan wel graag bij men zus ofzo gaat liggen want hun ziet hij haast nooit? 

Tsja, elke hond heeft zo zijn voorkeur. Mijn 2 herder liggen vaak tegen me aan, maar de een aanzienlijk meer dan de ander. Die houdt het 5 min vol en dan zoekt ze een plekje voor zichzelf. Ik vind het helemaal prima, ze mogen van mij liggen waar ze willen. Nu het warmer begint te worden liggen ze vaak ook liever op de grond ipv tegen me aan op de bank. 

https://www.hondenpage.com/hondenforum/196322/border-collie-pup.php

Zie best veel andere topics waarin benoemd wordt dat de BC pup niet echt wilt knuffelen. 

Mijn teefje is 8, die is de meeste schetige hond als een vriendin van mij langskomt (kopjes geven,buikje aaien, de hele trukendoos gaat open). In deze 8 jaar krijg ik af en toe een blik van "je mag er wel zijn". haha. Het is me een karakter. Soms zijn honden gewoon zo. 

Helemaal niet raar, nieuwe gezichten, even kijken wie zijn dat, en gaat er bij liggen, gebeurd hier ook, als ze weg zijn zoekt tie weer zijn eigen plekje op...het is niet zo dat je hond je niet graag hebt, integendeel....je schrijft de hond loopt me achterna, goed teken toch....als hier bezoek komt gaat mijn hond er ook bij zitten, zelfs soms met dr kop op hun schoot...

Donny, honden zijn nieuwsgierig, zou je zus elke dag komen dan vind je hond het wel best en zoekt ook zijn eigen plekje weer op.....nu is het echt zo, woh bezoek, wie weet valt er wat af, lekker erbij zitten je weet maar nooit...    hier dito, bezoek krijgt koffie, en de hond hier is niet gek die weet dat het bezoek wat krijgt, en wie weet ......juist , krijgt de hond ook wel wat..en blijft mooi bij het bezoek zitten...   zijn ze de deur weer uit dan gaat ze weer mooi dr eigen gangentje...  wat je kan doen als je dat graag hebt dat je hond bij je komt zitten is, wat ik doe, want ook ik vind het gezellig dat een hond bij me komt, ik ga savonds op de grond zitten, voor de tv...dan komt de hond bij me, koffie en wat lekkers erbij en voor de hond een lekker iets, en zo zitten we saampjes bij elkaar, is het lekkers op dan vaak legt ze haar kop op mijn benen, een nadeel, opstaan moet je niet doen anders gaat de hond weer een eigen plekje zoeken, 

Klinkt misschien raar, maar wil je het te graag, roep je hem vaak, houd je hem vast bij je, of te wel ben je een beetje dwingend? Laat dat vooral los en laat het hondje met rust. Je zal zien dat ze dan vanzelf naar je toekomt om.....aandacht. hoe meer aandacht je er aan geeft, hoe minder aantrekkelijk dat voor het hondje is, hoe raar dat ook klinkt.

Ik weet nog dat mijn hond pup/jonge hond was, dat hij ook niets wilde weten van lange knuffelsessies. Even kort knuffelen wilde hij wel graag, maar dat duurde nooit lang en ook hij liep altijd weg. Dat veranderde langzaam nadat mijn tweede hond (wel een grote knuffelkont) en zijn hondenvriendje overleed. Af en toe kwam hij zelf vragen om knuffels, maar langer dan 5 minuten moest het niet duren. Inmiddels is hij 10 en niet meer bij me weg te slaan. Grootste knuffelhond die ik tot nu toe ervaren heb. Het ouder worden zal daar vast mee te maken hebben, maar als ik terug denk kan het ook wel zijn dat het komt omdat mijn hond, ook een border collie, heel erg gevoelig is voor andermans energie. Als pupje van 7/8 weken wist hij al op afstand direct welke hond hij kon benaderen en bij welke hij er met een enorme bocht omheen moest. En bijvoorbeeld als Billie lekker ligt te slapen, en bij mij loopt onbewust stress in mijn gedachten hoog op, komt hij opeens even aandacht vragen om me eruit te trekken. Dat wetende zou het verminderde enthousiasme voor lange knuffelsessies toen hij jonger was ook bij mij kunnen liggen, omdat ik toen zelf onrustiger was. 

Heb je toevallig de neiging om de hele tijd te aaien als hij bj je komt liggen? Zo ja, stop daar dan eens mee. Het kan zijn dat je hond best bij je wil liggen maar geen zin heeft in gefriemel de hele tijd. Dus probeer eens niet te aaien, misschien blijft hij dan langer liggen.

Niet iedere hond houdt ervan om geaaid te worden, zelfs door de eigenaar.

Kunnen ook fases zijn onze pup is even oud en aanhankelijk ze gaat zelfs mee de douche in met mij , en die had opeens een week dat ze zomaar in een kamer ging liggen alleen of onder te tafel dat we allebei zoiets hadden wat is er met haar , ging weer over , nu heeft ze iets met scooters , begint ook al langzaam over te gaan. 

Denk dat een pup een beetje hetzelfde heeft als wat  een baby heeft met sprongetjes 

Als wij bezoek hebben, maakt niet uit van wie, dan ligt mijn hond ook altijd bij die persoon. En dat maakt me helemaal niks uit! Hij ziet jouw zus minder vaak, en wil dus extra gebruik maken van de momenten dat ze er wel is ;)

(Menselijk)Knuffelen is ook iets wat de meeste honden niks vinden. Een arm om hen heen en eindeloos gevrij tot de baas er klaar mee is. Dus dan vraag ik me af is tegen je aan liggen, geaaid willen worden ook voldoende. 20 seconde in een arm geklemd worden terwijl je het eigenlijk niet wilt is dan ook al veel te lang.

Hier gebeurde en gebeurd nog altijd hetzelfde. Nieuwe mensen zijn altijd leuk en lijken meer aandacht te krijgen in die 2 uur dat ze op bezoek zijn dan ik in een maand krijg. 

Ik heb vanaf dat hij in huis was (9weken) momentjes gemaakt gedurende de dag. Die waren als jonge pup om te spelen en die zijn er nu ingeslopen als knuffelmomentjes.

Na mijn ontbijt ga ik op de grond zitten en komt hij tegen mij aanliggen. Als hij dan opstaat (soms 5 minuten maar ook wel eens dik een half uur) krijgt hij zijn ontbijt. Na het avondeten idem dito. Ik hoef mijn bestek maar neer te leggen en hij gaat op de plek liggen waar ik altijd ga zitten. Na het knuffelen krijgt hij zijn eten. Nu is meneer hier wel verwend en verwacht hij als er bezoek is dat iedereen even op de grond komt liggen 

Het is vooral het loslaten. Wil hij weg. Dan mag hij weg. Pakt hij tijdens het 'knuffelen' een speeltje dan mag hij spelen en doe ik vrolijk mee. Nu (hij is 1.5jr) komt hij ook gedurende de dag om aandacht en daarmee vaak ook 'knuffels' vragen.