Hond heeft verlatingsangst na overlijden andere hond

Hoi allemaal,

Onze hond Max (een heidewachtel van 10) kan sinds het overlijden van onze andere hond Sem niet goed meer alleen zijn. Sem is 11,5 geworden en hij en Max waren altijd samen, ook als ze alleen thuis waren. Dat ging altijd prima. Na de dood van Sem ging het de eerste week nog goed, ook als we weggingen, maar daarna kregen we van de buurman te horen dat Max als we weg waren als een wolf aan het huilen was. We hebben een camera in de gang en dat klopte inderdaad. Momenteel is de situatie zo dat we soms wel eens een half uurtje weg kunnen gaan en hij netjes blijf liggen slapen, maar meestal begint hij toch weer met huilen. Dat geluid is zo hard dat de buren er last van hebben. We werken allebei, gelukkig ik twee dagen thuis, waardoor Max minimaal 2 dagen in de week overdag alleen thuis is als we werken, maar we kunnen moeilijk Max de hele dag de buurt bij elkaar laten huilen, dit leidt uiteindelijk tot ruzie met de buren en goed voor Max is het ook niet. Mijn vriendin en ik staan er een beetje anders in. Het is haar hond en zij vind dat Max er maar aan moet wennen. Zelf ben ik van mening dat hij niet in een keer spontaan er mee ophoudt en dat voortaan volhoudt. Ik begrijp dat het een lastig onderwerp is, maar heeft iemand een goede tip. Ik voel me momenteel gevangen in mijn eigen huis en enige spontaniteit in het leven is er ook niet meer qua weggaan. 

Groeten,
Lex

Muziek of tv aan laten staan, kan altijd een goede werking zijn....

" Muziek of tv aan laten staan, kan altijd een goede werking zijn.... "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

We hadden altijd al de radio in gang aanstaan, nu ook nog steeds, maar helaas helpt dat niet :(

Zorg voor een oppas en vanuit daar weer langzaam opnieuw het alleen zijn aanleren.

Waar verblijft Max als hij alleen wordt gelaten?

Geef hem op het moment dat je de deur uitgaat een goed gevulde kong bijv. met een grote lik pindakaas, smeerworst, smeerkaas, kvv, hondenworst etc. Leg op de vloer een groot hard gedroogd bot (niet gerookt of gekookt, die splinteren nl.). Bijv. Een bot van runderkophuid.

Leg op zijn plaats een door je vriendin of door jou gedragen T-shirt zodat hij een vertrouwde geur ruikt.

Eigenlijk zou je het alleen zijn van het begin af aan weer moeten leren; dus zoals je bij een pup traint. De tijd van alleenzijn in kleine stapjes opbouwen.

Hij ligt in een ruime hal. Bedankt voor de tips, ik zal eens kijken of dat kan helpen :-)

Groeten,
Lex

Ik vind dat je vriendin zich een beetje moet verplaatsen in Max. Hij is zijn hele leven nog nooit alleen geweest, altijd was hij samen met een andere hond. En nu ineens is hij niet alleen het maatje kwijt dat hij heel zijn leven gekend heeft, maar hij moet ook nog eens alleen thuis blijven wat nog nooit eerder gebeurd is. Je vriendin vergeet dat Max nooit geleerd heeft om alleen te zijn, simpelweg omdat er altijd een andere hond bij was. Er zijn heel veel honden die niet alleen thuis kunnen zijn, het is toch een roedeldier dat graag gezelschap om hem heen heeft. 

Is het geen optie om een wat oudere asielhond erbij te nemen? Ik heb een Roemeense hond in de opvang, 7 jaar oud en paste zich heel snel aan. Maar ze kan niet alleen zijn. Net als Max heeft ze altijd samen met andere honden geleefd. Dan is alleen zijn gewoon heel moeilijk... Mocht je en hond erbij nemen, dan zou ik niet voor een pup gaan. Volwassen honden zijn veel gemakkelijker dan pups. Ze zijn meestal snel zindelijk en ze hebben niet de tomeloze energie van een pup. Ik denk dat je Max erg blij zou maken met een maatje in huis. En met al de honden die in de asiels wachten op een thuis is het misschien wel het overdenken waard :).

Nee, het went niet. Het zal misschien zelfs erger worden. Je zult het rouwproces heel goed moeten begeleiden en het alleen zijn weer gaan opbouwen, dan kan het weer goed komen. Maar als jullie beiden werken en een aantal dagen beide afwezig zijn, gaat dat waarschijnlijk niet lukken.

Je kunt op zoek gaan naar een oppas voor de dagen en momenten dat jullie er niet kunnen zijn, als je googelt op hondenoppas + je plaatsnaam, krijg je heel veel hits. Ook www.Oopoeh.nl zou uitkomst kunnen bieden. De andere oplossing is een wat oudere hond erbij adopteren, Dina van SOS Strays zou een hele goede kandidaat kunnen zijn.

Eens met Careana. Honden rouwen ook. En Max is net zijn roedelgenootje kwijtgeraakt die hij letterlijk al zijn hele leven kende. Dat is wel een hele aanpassing voor zo'n hond. 

Ik weet overigens niet of Dina het meest geschikt zou zijn voor bij een hond van 10 jaar oud? Ze nog maar 3 jaar, ze heeft misschien wat te veel energie voor eens senior. 

Ik zag een foto van Max op je profiel, wat een leuke hond :). 

" Eens met Careana. Honden rouwen ook. En Max is net zijn roedelgenootje kwijtgeraakt die hij letterlijk al zijn hele leven kende. Dat is wel een hele aanpassing voor zo'n hond. 
 
Ik weet overigens niet of Dina het meest geschikt zou zijn voor bij een hond van 10 jaar oud? Ze nog maar 3 jaar, ze heeft misschien wat te veel energie voor eens senior. 
 
Ik zag een foto van Max op je profiel, wat een leuke hond .  "

Dobber!

Thanks ja het is een super leuke hond verder. Niets op aan te merken behalve dat hij nu niet echt meer alleen kan zijn. Een andere hond erbij is niet echt een optie. Hoe lief we Max ook vinden we hebben wel besloten dat we na Max geen andere hond meer nemen. 

Tsja, verlatingsangst is een hele lastige situatie. Vooral omdat jullie hond nooit heeft hoeven leren om alleen te zijn. Het is ook echt iets dat begeleid moet worden, dat is lastig als beide baasjes werken. 

Max is 10 jaar toch? Ik weet niet hoe oud een Heidewachtel gemiddeld wordt, een jaar of 13? Zou je na Max niet weer een andere hond willen, dan kun je er ook voor kiezen om voor de laatste jaren een andere hond van pakweg 10 jaar erbij te nemen. Dan hebben ze ongeveer dezelfde leeftijd, hetzelfde energiniveau etc. En de kans dat de een de ander heel ver overleeft is niet zo groot. Beetje cru, maar je snapt het wel :).

Eigenlijk heb je dan drie vliegen in 1 klap: Max heeft geen verlatingsangst meer, je hebt een andere hond geholpen (senioren worden niet snel geadopteerd) en je blijft niet met een jonge hond zitten als Max overleden is. Misschien het overdenken waard? Want als Max zo bang is, is voor niemand leuk. De buren niet, jullie niet en vooral Max niet. Want hij blaft omdat hij gestrest is, misschien angstig. Dat zijn geen fijne emoties om de laatste jaren van je leven mee om te moeten lopen :(. 

Succes! Het is een lastig iets!

Ik zou er echt niet zomaar een hond bijnemen, zeker niet als jullie dit niet willen. Wat als het niet klikt? Wat als de andere hond niet alleen kan zijn of dit gedrag overneemt? Dan ben je nog veel verder van huis. Ik zou nooit een hond voor de hond nemen zonder dat je zelf deze wens hebt. Ook een nieuwe hond moet wennen en heeft tijd nodig. Ik zou zeker voor een oppas gaan en vanuit daar het alleen zijn steeds meer opbouwen.

Dat is natuurlijk zeker een risico dat je loopt! Maar goed voorwerk en in zee gaan met een goede stichting kan dat risico een stuk kleiner maken.

Als een hond erbij de verlatingsangst van mijn hond zou oplossen, dan had ik er al 1, ik ken te veel verhalen dat men dan niet 1 huilende blaffende hond heeft, maar 2..

Maar in dit geval kon de hond zijn hele leven prima stil zijn, zolang er maar een andere hond bij was. Dat maakt het (m.i.) wel anders dan een hond die  altijd al angstig geweest is. Bovendien schrijft het baasje ook dat ze wel eens een half uurtje weg zijn en dat de hond dan gewoon lekker door blijft slapen. Een hond met echte verlatingsangst doet dat niet, die begint direct al te piepen en blaffen.

Ik vermoed dat 'verlatingsangst' hier een te groot woord is. Ik denk dat het meer een gevoel van eenzaamheid is, wat ik goed snap. En ik ben blij dat de baasjes hier hulp komen vragen, want een gevoel van eenzaamheid kan zeer zeker omslaan in echte verlatingsangst. 

Persoonlijk denk ik dat een tweede hond in dit geval heel veel positief effect kan hebben. Er even van uit gaande dat de honden ook klikken etc.

Hoe doe je dat dan met een oppas, zodat je daar een soort van opbouw of juist afbouw in krijgt ?

Laat je die eerst elke keer komen als we weg zijn/werken en dat afbouwen, dat de oppas bv al eerder weggaat en de hond alleen laat of hoe moet ik het zien ?
Hoe pak je het probleem van Max aan met een oppas ?

Iedereen bedankt voor alle reacties so far. Vandaag zijn we allebei werken en Max achtergelaten met een Kong, bot en t-shirt van mijn vriendin, straks maar even kijken hoe het gegaan is. Nu al zenuwachtig voor helaas.

Groeten,

Alex

Ik denk dat je moet beginnen met ervoor zorgen dat er altijd iemand bij hem is. En dan dat uitbouwen met even een paar minuutjes weggaan. Telkens wat meer en vaker. Maar houd Max in de gaten, je komt er snel genoeg achter wat hij aankan. Eventueel ook een aantal keren gaan filmen om te zien hoe lang hij het ongeveer uit kan houden. En dan terug zijn voordat hij begint te blaffen.

dat wordt nog een hele kluif en een kostbare ook dan :(

Op de dagen dat we thuis zijn dan meerdere keren per dag even kort weggaan misschien en dat opbouwen. 

Een botje geven als de hond alleen is kan gevaarlijk zijn.

Het is niet dat hij het niet goed meer kan, het is dat hij nog nooit alleen is geweest en dat dus niet kent. Er was altijd een gezinslid bij hem (de andere hond). 

Dat luid huilen is roedelroepen. Eigenlijk stelt ie de vraag: "waar ben jij?" En dan verwacht ie een antwoord terug. Hij wil weten waar zijn maatje is. 

Je gaat je hond dus nog moeten leren om zich comfortabel te voelen, alleen thuis. En dat doe je op dezelfde manier als bij een pup, of een herplaatser die nieuw in huis komt.

Zoals hierboven al geschreven: je vertrekt vanuit een situatie dat de hond altijd gezelschap heeft. En van daaruit bouw je met mondjesmaat op. Hierbij gaat het erom dat de hond de juiste emoties voelt bij het alleen-zijn, namelijk: zich lekker in zijn vel voelen. Zorg er dus eerst voor dat de hond zich ontspannen en rustig voelt (bijvoorbeeld eerst een leuke wandeling maken), en dan laat je hem een kwartiertje alleen. Dit kan je meermaals per dag toepassen, steeds op een moment dat de hond relaxt is. Dus nooit bij onrust, verveling, frustratie, opwinding. Eerst de juiste setting, en dan oefenen. Als dat goed gaat, kan je opbouwen en al eens langer wegblijven. Enz, enz. 

Als je geen oppas wil betalen, kan je ook vakantiedagen opnemen, vrienden of familie of buren inschakelen. Maar hoe beter je nu zorgt voor een juiste start, hoe makkelijker het zal gaan. 

Gecondoleerd met het verlies van Sem. Altijd verdrietig om afscheid te moeten nemen van onze lieve vriendjes. 

Ja, maar als je vervolgens de volgende dag dan weer voor lange uren de deur uit gaat om te werken, heb je het waarschijnlijk meteen weer teniet gedaan. Als je het opbouwen kunt combineren met tijdelijk een oppas voor de dagen dat je er echt niet bent, dan zou het wel goed kunnen lukken.

Als je geluk hebt en via Oopoeh  iemand kunt vinden, zijn de kosten relatief laag. Je kan ook mazzel hebben en zelf iemand vinden die het gewoon heel fijn vindt om een paar dagen per week een hond in huis te hebben en er niets voor terug hoeft te hebben. Ik ken er meerdere en laatst raakte ik in gesprek met een moeder met kinderen die even met het  balletje wilden gooien, en ze zei 'we zouden wel een hond willen hebben, maar het is zo jammer dat je ze niet alleen maar een paar dagen per week kunt hebben, we hebben te weinig tijd..." Toen ik zei "maar je kunt toch een paar dagen per week oppassen op een hond, er zijn altijd mensen op zoek naar een oplossing". Ze keek me aan, "wat stom dat ik daar nooit eerder aan heb gedacht!"...

Onze pups gingen altijd tot 1 jaar naar de oppas, die er eerst altijd was. Daarna ging ze ook wel eens boodschappen doen, als dat goed ging kon ze ook nog even ergens anders langs. Zo leerde de honden toch steeds langer alleen te blijven. Misschien een optie dat jullie allebei om en om een week vrij nemen? En het eerst zelf proberen. Vanuit daar kun je kijken hoe lang je hond het alleen red en of je eventueel een oppas nodig hebt en wanneer..  

Ik weet niet wat er gemiddeld gevraagd wordt voor een oppas. Wij betaalde altijd 30 euro per dag, maar dan wel voor 2 honden. Ze werden ook gewoon uitgelaten enz.

Misschien is er wel iemand in je omgeving die het leuk vindt om op te passen op je hond. Gewoon eens rondvragen, sons voor een paar euro heb je dagopvang. Durf te vragen. 

Max ligt nu in de gang, die ruim is en waar hij ook altijd gelegen heeft met Sem. 

Is het nog aan te raden hem meer ruimte te geven, dus bv ook de huiskamer of zou dat het niet per-see beter maken.

We gaan voor opvang zorgen op de dagen dat we er niet zijn (dagopvang) en dan maar trainen op de dagen dat we thuis zijn, dat is van vrijdag t/m maandag. Elke keer kleine beetjes dan maar en meerdere keren per dag als het goed lees en dat langzaam opbouwen. Geen idee hoe lang dat kan gaan duren voordat we weer iets van 3 uurtjes wegkunnen.

Groeten,
Alex

Als hij altijd al in de gang gelegen heeft, zou ik dat gewoon zo laten. 

Hoe lang het duurt, valt op voorhand niet te zeggen. Als je het goed opbouwt, kan het best snel gaan. Tenslotte is hij wel vertrouwd het huis, daar hoeft hij niet aan te wennen.  Het is enkel het alleen-zijn zonder zijn maatje dat nieuw voor hem is. Dus wees geduldig, hou het positief. Dan komt het vast goed! 

Dat lijkt me een goed plan van aanpak!

Je zou nog even een briefje voor je buren kunnen schrijven, excuses voor het ongemak, korte uitleg dat Max zijn maatje erg mist, dat jullie dachten dat het snel beter zou worden, maar erg zijn geschrokken van de reacties van de buren en dat jullie nu op zoek zijn naar een oppas en aan de slag gaan met dit probleem. Bedank ze omdat ze het onder de aandacht hebben gebracht en voor hun geduld...

Zeker, en soms doet een bloemetje ook wonderen, of taart!!

" Als hij altijd al in de gang gelegen heeft, zou ik dat gewoon zo laten. 
Hoe lang het duurt, valt op voorhand niet te zeggen. Als je het goed opbouwt, kan het best snel gaan. Tenslotte is hij wel vertrouwd het huis, daar hoeft hij niet aan te wennen.  Het is enkel het alleen-zijn zonder zijn maatje dat nieuw voor hem is. Dus wees geduldig, hou het positief. Dan komt het vast goed!  "

Alaska's Finest!

We beginnen er morgen mee, wat is wijsheid qua het aantal keren en hoeveel minuten weggaan.
Ik noem maar wat, 3 x 5 minuten op vrijdag en als dat goed gaat 3 x 10 minuten zaterdag, is dat een reëel schema ? Of moet het vaker of minder vaak en langer of korter.

Maak er geen schema van, maar bekijk het gewoon op het moment zelf en stem af op de hond. Zo zal je de ene dag zonder probleem meermaals kunnen oefenen, en op een andere dag misschien niet omdat de hond (of jijzelf) niet in de juiste stemming is (te druk, te onrustig,...)

In je openingspost schrijf je dat de hond een half uur alleen kan zijn... is dit iets waarop je reeds kan vertrouwen? Want in dat geval kan je de eerste keren bijvoorbeeld een 20-tal minuten de deur uit zonder dat je ongerust moet zijn dat het fout zou lopen.

Hou het luchtig, en daarmee bedoel ik: leg geen nadruk op het weggaan, maak het niet beladen. En wissel af: de ene keer blijf je maar een minuutje weg en de andere keer weer es een half uur. Zo gaat de hond niets verwachten. Want een hond die wacht en verwacht, dat kan ook voor onrust zorgen.

Succes! 

" Maak er geen schema van, maar bekijk het gewoon op het moment zelf en stem af op de hond. Zo zal je de ene dag zonder probleem meermaals kunnen oefenen, en op een andere dag misschien niet omdat de hond (of jijzelf) niet in de juiste stemming is (te druk, te onrustig,...)
In je openingspost schrijf je dat de hond een half uur alleen kan zijn... is dit iets waarop je reeds kan vertrouwen? Want in dat geval kan je de eerste keren bijvoorbeeld een 20-tal minuten de deur uit zonder dat je ongerust moet zijn dat het fout zou lopen.
Hou het luchtig, en daarmee bedoel ik: leg geen nadruk op het weggaan, maak het niet beladen. En wissel af: de ene keer blijf je maar een minuutje weg en de andere keer weer es een half uur. Zo gaat de hond niets verwachten. Want een hond die wacht en verwacht, dat kan ook voor onrust zorgen.
Succes! 
 
  "

Alaska's Finest!

We gingen net even weg, hij lag lekker op zijn mand, naar buiten gegaan en hem met de camera in de gaten gehouden, na 4 minuten begon hij al met huilen. Even gewacht totdat hij weer stil was en toen maar weer snel terug gegaan. :-(