Hey allen, ik moet het even van me afschrijven. We hebben een heel lieve hond. Het nadeel is dat de hond alleen lief naar ons toe is en niet naar andere. Vandaag dus een gevalletje en nee ik zag het niet aankomen. Mijn zoon komt thuis met een vriendje en de hond leek het te accepteren. Hij was rustig, loerde niet en was niet nieuwsgierig. Het moment dat ik drinken ging halen ging het mis, vriendje stond bij het tafeltje en de hond hapte naar hem, hij was echt heel vel. Dit is niet de eerste keer en we hebben ook al een gedragsdeskundige in huis gehaald. Helaas nog geen verschil. En heel stilletjes zit ik te denken om haar te laten herplaatsen maar mijn tranen rollen over mijn wangen als ik er aan denk. Ik weet het even niet meer....
Een tijdje geleden gromde je hond ook naar één van je kinderen:
https://www.hondenpage.com/hondenforum/224539/grommen.php
Wat was de conclusie van de GT? Waar zag zij oorzaken, problemen, en oplossingen? Wat is er ondertussen geprobeerd?
Ik snap als geem ander waar je doorheen gaat. Wij hebben destijds onze chihuahua herplaatst (gelukkig bij bekende) omdat hij onze kinderen aanvloog wanneer ze alleen al voorbij kropen of liepen. (mijn zoon toen 9mnd, dochter 2) Ik had hem 5 jaar daarvoor op 2 jarige leeftijd als herplaatser geadopteerd en hij was niet gesocialiseerd als pup. Het resulteerde erin dat de chi dagen lang in de bijkeuken zat en alleen savond bij ons. Daarom besloten hem een nieuw huisje te geven waar hij wel weer alle aandacht kreeg. Maar ook wekenlang mezelf in slaap gehuild van verdriet, want voor ons was hij super lief, maar kinderen vond hij eng.
Maar wat bij ons een oplossing was, in de bijkeuken, kan wellicht bij jullie helpen, met het verschil dat je hem alleen apart zet als er vreemde kinderen zijn. (Of in een bench oid)
Dat is echt heel naar om mee te maken! Duke van mij is ook heel fel naar onbekenden. Als ik "vreemden" op bezoek krijg zet ik Duke altijd apart. 's Zomers meestal in de tuin, in de winter in de bijkeuken. lekker met zijn eigen mandje en een lekkere kluif. bespaart alle partijen veel stress
Wat bij ons nog wel eens helpt, is om de bezoekers op de parkeerplaats of op straat te ontmoeten. Ik merk dat Duke veel minder fel is als de eerste kennismaking niet op eigen territorium plaatsvindt. Als het op straat goed gaat, is het daarna wel oké als de mensen mee naar binnen gaan. En als hij eenmaal vriendschap heeft gesloten, is het echt feest als betrokkenen binnen komen. Maar bij sommigen blijft hij erg fel, dus dan et ik hen apart om ongelukken te voorkomen.
Bij ons een keer een gevalletje gehad dat de buurvrouw onaangekondigd binnenstapte door de tuin deur....
Herplaatsen vind ik wel een heftige maatregel, tenzij het bij jou thuis 24 uur per dag zoete inval is
Even heel kort door de bocht, sorry, maar......
Tja, herplaatsen is ook, een ander opzadelen met dit probleem, daar gaat het dan vroeg of laat ook verkeerd, weer herplaatsen enzv. Dus denk daar goed over na.
En regel 1, hond en kind nooit, maar dan ook nooit alleen laten, nog geen minuut. Die regel is er niet voor niets heb je nu gemerkt.
Je weet nu niet waardoor de hond ging bijten. Een blik, staren vh kind kan al voldoende zijn.
Wat heb je voor hond en hoe oud is het kind?
Heb even je vorige topic gelezen, een springer. Weet je zeker dat je hond geen pijn heeft? Ben je bij de da geweest, maar misschien ook eens bij een dieren osteopaat of chiropractor? Honden zijn hard voor zichzelf, maar bij pijn bv in rug, kan ook gedrag veranderen. 1,5 a 2 jaar oud. Is het een teef, loops geweest? Schijnzwanger?
En je schrijft daar ook, dat ze een fijne plek heeft voor zichzelf. Laat de hond met rust dus ook de kinderen als ze op haar eigen plek is. Leer de kinderen haar volledig te negeren. Mijn heidewachtel vertoonde dit gedrag ook, maar ik kon de paar keer dat het bijna fout ging, altijd herleiden en iedere keer was het het kind die de hond zonodig moest aaien of met de ogen fixeren, of te dicht bij haar plekje kwam, met haar wilde ,,spelen,, Zij was ook altijd heftig schijnzwanger en dan was dit gedrag nog eens stukken erger. . . Helaas waar.
Mijn hond is nooit maar dan ook nooit 1 seconde meer alleen met een kind geweest. En dat is een geluk geweest. Mijn nichtje begon toen te lopen. Hond lag bij mijn voeten. Kind was rond 11 maanden en struikelde over de hond. Ik kon mijn hond nog net pakken anders was het heel erg fout gegaan. Schuld vh kind? Nee. Schuld vd hond ook nee. Schuld van mij zelf JA, ik had moeten voorkomen dat het kind te dicht in de buurt kwam. Want ik wist ,,mijn hond is niet bij kinderen te vertrouwen,,. Nu was ik in de ,,gelukkige,, omstandigheid zelf geen kinderen te hebben, gelukkig, voor de hond dan.
Mijn vorige hond moest ook niks van vreemde hebben, ook niet van kinderen. Mijn zoontje was 2,5 toen ik hem kreeg en nooit van mijn leven dat ik hem alleen liet met mijn kind, laat staan met vreemde kinderen.
Dirk ging dan in de bench. Hij is Maart overleden.. maar bij Max gaat het hetzelfde. JIJ bent verantwoordelijk voor je hond.. pak die verantwoordelijkheid want dat doe je blijkbaar niet.
Ouders laten hun kind bij u spelen omdat ze denken dat het veilig is bij jullie.
Laat kinderen en honden nooit alleen, ook niet om drinken te pakken
We vallen je niet aan, maar niet iedere hond hoeft van kinderen te houden, ieder dier en mens heeft een persoonlijke cirkel om zich heen waarin hij zich veilig voelt. Alleen echte intimi mogen binnen deze cirkel.
Je schrijft ook het ene kind kan alles doen. Is dat zo, bekijk je hond eens goed, is ze dan ontspannen? Gaapt ze, likt ze om haar bek, oren wat naar achteren, hijgen, zwaaien met staart? Allemaal tekenen van stress.
Misschien goed om het boekje kalmerende signalen van turid rugaas eens te lezen.
Komt de gedragstherapeut nog een keer? Had je bij haar een goed gevoel?
Ik voel niet aangevallen hoor. Alleen om te zeggen dat ik mijn verantwoording niet neem is een beetje gek. Ik neem juist mijn verantwoording. Ik wil geen hond die alle middagen 3 uur in de bench moet zitten, daar wordt de hond niet gelukkiger van. In dit geval stond ik er naast dus was nog niet in de keuken. Hond lag op haar plaats het moment dat het jongetje zijn arm omhoog deed schoot de hond langs me en viel aan. Het kwam nu met een sisser af maar waar stopt het. Natuurlijk wil ik onze hond niet weg doen. Maar met vier jonge kinderen in huis is het bij ons vaak een zoete inval en daar is onze waakse dame niet heel handig in en moet je kijken wat dan het beste is.
Klopt, dat gaat nu goed. Volgens de GT is ze erg onzeker dus als er iemand komt die nog onzekerder is pakt ze die. Ze had geen bench meer omdat ze niets sloopte. Maar die hebben we nu weer staan dat als ze er behoefte aan heeft weer in kan. Ze staat nu ook niet meer in het midden van de kamer maar aan de zijkant zodat niet alle visite meteen op haar afloopt. Dit gaat erg goed maar dat ze zo agressief reageert heb ik nog niet eerder van haar gezien. We gaan nu weer terug bij af, als er visite komt of vriendjes dan gaat ze weer in haar bench. En weer rustig opbouwen maar ik had het vanmiddag wel even gehad met haar.
Ik heb een boekje gekregen van de GT en herken nu goed de signalen. Heeft even geduurd maar ze kon mij precies vertellen hoe of wat. Ik heb inderdaad nog een afspraak met haar. We weten ook dat het geen allemans vriend is, als je haar aait kijkt ze eerst wie er aait. Als ik, mijn man of de kinderen het zijn is het goed maar een ander krijgt een snauw. Nu hoeft ze van mij geen allemans vriend te worden maar ze hoeft ook niet vanuit het "niets" aan te vallen.
Ik weet niet wat je voor tips kreeg, maar naar mijn mening is het belangrijkst dat veiligheid voorop staat, en dat je zult moeten zorgen dat de hond niet bij de kinderen kan komen als die vriendjes bij zich hebben dat kan de hond blijkbaar niet aan.
Verder zou ik gaan werken aan het zelfvertrouwen van de hond door bijv. hersenwerk.
Vooral niet gaan oefenen met kinderen zoals toen met je nichtje, dat werkt vaak averechts en wordt er veel te veel druk op de hond gelegd omdat het te geforceerd is.
Een fijn boek om ook door te nemen is BAT2 van Trisha Stewart.
tja wat noem je dan verantwoordelijkheid.? Hij krijgt de kans toch om uit te vallen? Liever een hond 2 a 3 uur in de bench dan kinderen die worden aangevallen..
Maar dat is mijn mening, ik hou mij hier nu verder buiten
En ik wil dus weten waarom ie uitvalt en ga er dus mee aan de slag, dat is de verantwoordelijkheid die ik neem. En als het dus blijkt dat ie gewoon niet samen met kinderen kan dan moet ik een andere oplossing bedenken. Maar om hem alle middagen op te sluiten dat noem ik geen verantwoordelijkheid maar laf en zoek ik liever een goed huisje waar ie op zijn gemak is. Misschien dat ons huis te druk voor hem is en dat zal niet veranderen met vier opgroeiende kinderen. Het is niet altijd dat het aan de opvoeding ligt of aan de hond maar soms is het geen goeie match. Dus verantwoording is hier zeker wel anders zou ik hier ook niet op het forum meelezen.
Als ze onzeker is, dan kan het angstbijten zijn, schrik en pats bijten. Angstbijten kan je herkennen, korte beet en meteen wegvluchten. Overigens zijn het wel meteen gevaarlijke beten.
Ik denk juist bij een onzekere hond, dat ze blijer is met een plekje voor zichzelf, dan midden tussen de vriendjes en vriendinnetjes, maar dat is mijn idee. Of een bench die dan in dezelfde kamer staat, haar die rust geeft betwijfel ik. Want bij angst niet van de plek kunnen maar wel midden in de situatie zitten die Onzekerhied geeft, lijkt mij niet ideaal. Denk bv. Je bent bang voor water, en dan moet je vlak bij dat water in een afgesloten ruimte zitten om te voorkomen dat je er niet invalt, daar word je dan niet gelukkiger van.
Goed de kinderen leren, blijf bij de hond vandaan, kijk de hond zelfs niet aan.
Misschien toch in een andere ruimte die dan strikt verboden is voor de kinderen, zodat ze weet, hier ben ik veilig. En dat is dan meteen veel rustiger voor jou en veilig voor de kinderen.
Is het weer rustig in huis, haal je haar er weer bij, eventueel aan de riem, even kijken en klaar. Wordt ze bang,,onzeker, dan weer naar haar veilige plek. Maak die plek leuk, met brokjes, kluif, voerspeeltje ed. Die alleen in die ruimte gegeven worden, Dat ze niet het idee krijgt, visite ohh dan moet ik weg, rotvisite, want voorkomen dat ze een hekel krijgt aan de visite.
En ik zou iig de gedragstherapeute nog een keer laten komen. Zo te lezen heeft die hele goede tips gegeven.
Er zijn ook brokjes, royal canin calm (of zoiets) daar zit tryptofaan in, een aminozuur waar honden meer eelaxt van worden, altijd iov met de therapeut of dierenarts.
En zoals gezegd, laat misschien toch een keer haar rug testen door een osteopaat of chiropractor. Pijn doet veel met een hond, en een hond geeft pijn niet snel aan.
Dat is ook goed om aan de slag te gaan, maar dat kan m.i. alleen door de hond te leren door ervaring dat hij ergens is waar hij veilig is, waar rekening met hem gehouden wordt, waar men hem begrijpt. Zulke dingen. Voor zijn eigen veiligheid en die van de kinderen zal er dus door degene die de verantwoording heeft, de volwassenen, goed begeleid moeten worden. Ook van de kinderen kan je e.a. vragen en hen leren om rekening te houden met de hond, zoals niet zomaar op haar toelopen en gaan knuffelen bijv. Wel onder jouw begeleiding bijv een leuk hersenwerkje of zoekspelletje. Samen lekker de natuur in een leuke wandeling maken. Ik zou in zulke dingen investeren, en er op die manier mee aan de slag gaan.
Als er vriendjes komen toch afstand bewaren, je kan ook hekjes nemen als dat mogelijk is, en je wil de hond niet in de bench zetten.
De hond laten controleren vind ik ook een goede tip, dat is ook iets om mee aan de slag te gaan. Misschien staat er wel een wervel scheef oid. wat veel pijn/ongemak geeft en dus het stresslevel daardoor al hoog is. Dan is alles teveel, en al helemaal drukke kinderen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?