Hulp gezocht voor mijn herder

Even toch weer aangemeld na lang afwezig te zijn geweest want ik zit met een dilemma. Heb een hele lieve Duitse herder van 5 jaar, schat van een hond. Maar we hebben door persoonlijke omstandigheden veel te weinig tijd voor hem.

Hierdoor merk je dat hij meer opgefokt/ hyper/ druk is en slechter luistert. Tijdelijk hebben we nu een hondenuitlaatservice laten komen maar is voor ons te duur om voort te zetten.

Vrienden en familie wonen te ver weg om te kunnen en willen helpen. En eerlijk gezegt denk ik al meer dan een jaar dat het beter is een ander huisje te vinden waar hij veel gelukkiger zal zijn en meer aandacht krijgt die hij verdiend.

Vorige maand zoektoch gestart voor goed huisje, niks gevonden en wil niet aan marktplaats beginnen. Asiel overwogen maar met die gedachte heb ik slapeloze nachten gehad door het huilen bij het idee.

Lang verhaal geworden maar ik weet het echt even niet wat te doen. Hoop dat iemand hier tips heeft of een goed idee.

Bedankt.

Doorzetten met het vinden van een goed huisje. Op Facebook zijn meerdere herplaatsgroepen te vinden voor (Duitse) herders, eventueel kan je met de rasvereniging contact zoeken voor hulp. Mocht je nog contact hebben met de fokker, dan kan die eventueel ook helpen. Verantwoorde fokkers zijn altijd heel begaan met de honden die ze gefokt hebben. Ik begrijp dat een asiel geen prettig idee is, maar zou ik dan toch als laatste "redmiddel" gebruiken. Je kan een hond niet zo gefrustreerd houden natuurlijk. Duitse herders zijn werkhonden en een wandeling van een uurtje zorgt niet voor voldoening. Eventueel kan je zoeken naar mentale uitdaging, genoeg oefeningen te vinden op het web. Hoef je weinig voor te doen ook. 

Herplaatsen is moeilijk, maar het is dat of toch tijd vrij maken om je hond te zorg te geven die hij nodig heeft.

Bedankt voor je reactie Kekhor. Helaas wisten wij toen niet beter (jong) en komt de hond bij een onofficiele fokker vandaan.. zo begaan a die nu wel niet meer zijn.

Wij hebben geen facebook en zal die dan speciaal moeten aanmaken om in contact te komen met herder herplaats groep. Wil ik best doen maar wat mij nogal tegenhoud is de vaak botte en lompe opmerkingen en gesnauw die je al gauw krijgt op social media. 

Meer tijd zoals hersen spelletjes en mentaal uitdagen van de hond net als 1 uur wandelen per dag red ik niet. Zit hier met twee super jonge kinderen en zonder support net van familie of vrienden. 

Ik huil alleen al bij de gedachte van het asiel de ogen uit mijn hoofd. Het liefst hou ik de hond maar ik weet dat het niet het eerlijkste is voor hem en hij beter verdiend.

Heb je al eens een blaadje opgehangen bij de lokale supermarkt, daar heb je vaak een bord waar je advertenties kan hangen. 

Daarop schrijven dat je iemand zoekt die vrijwillig de hond wil uitlaten.

Als je de kindjes wat ouder hebt, dat ze zelf kunnen lopen, of evt nog een buggy voor de net iets te verre wandeling, dan kun je samen wel richting het bos.

Je zou ook ipv overdag, in de avond de lange wandeling kunnen doen. 

Misschien een van beide dan thuis blijven om op te passen of de buurvrouw vragen of ze met de babyfoon een uurtje een oogje in het zeil wil houden.

Zomaar opties waar ik aan denk, misschien heb je er zelf nog niet aan gedacht.

Wanneer je in een moeilijke situatie zit, is denken in oplossingen soms moeilijk. Dan kijk je misschien alleen nog naar hetgeen niet kan. 

Ukkepuck ook jij bedankt. Dar van een briefje ophangen is nieuw voor mij. Het gaat wel om een 50+ kilo grote sterke duitse herder dus heb wel iemand nodig die dat fysiek kan en geen meisje van 12 zo gezegt. 

De buren hebben we geen contact mee spreken bijna geen Nederlands dus die ga ik niet vragen en verder kennen we niemand ook in de buurt of straat.

Zelf ben ik de hele dag thuis maar zie het nog niet zitten om met 2 kids waarvan 1 net kan lopen en de andere nog geen maand oud is op pad te gaan naar het bos of hier in de buurt met die sterke 50 kilo Duitser. 

Ik ben fysiek nog niet in staat nu om welk dagdeel dan ook 1 uur met de hond te wandelen en mijn man heeft er de energie ook niet voor na een 12 urige werkdag en dan moet er ook vaak nog gegeten worden en dus gekookt en de kleine wil spelen met papa want heeft hem gemist en dan gaat de 1 al naar bed en de andere is nog 24/7 aan mij geplakt.

Misschien dan een briefje ophangen voor een oppas voor de kinderen dan kan je zelf even een mooi uurtje wandelen is voor jezelf ook goed dan wordt je niet zo opgeslokt door je kinderen.

Welke regio kom je vandaan?? misschien dat iemand hier je een beetje kan/wil helpen met een wandeling.

Regio Roermond. 

Dat is ook de reden dat we nu bijna 3 weken al uitlaatservice hebben maar dat is gewoon te prijzig om nog voor meer weken aan te houden. Wil iemand die ik kan vertrouwen met de hond en niet bang hoef te zijn dat 1 van de 2 over straat gesleurd wordt.

Dan Facebook gebruiken om die groepen uit te proberen denk ik zo. Met een duidelijke beschrijving van de hond en een geldige reden voor herplaatsing, zal kritiek minder snel komen. 

Maar als je marktplaats niet zit zitten, asiel niet zit zitten, geen advertentie wilt plaatsen in de buurt, want de hond is zo groot... Ja, dan wordt het vinden van een huisje moeilijker en dan is het toch jouw verantwoordelijkheid goede zorg te geven voor de hond. Dit lukt je niet zeg je, dan moet je gewoon elke mogelijkheid pakken om een nieuw huisje te vinden voor hem. Want eerlijk gezegd heeft het ook geen zin om elke dag iemand te laten komen die voor je hond gaat zorgen... Kan je hem net zo goed gewoon herplaatsen.

Er zijn best veel hondenliefhebbers die geen hond kunnen hebben. Denk aan jongeren, maar ook mensen met een uitkering. Als je heel graag je hond wilt houden zou je kunnen overwegen je hond te gaan delen met zo iemand. Dat die met je hond kan en mag wandelen en sporten. Een abo op een sport kost minder dan 5 maal in de week een uitlaatservice.

We hebben een paar van dat soort mensen hier op HP.

Inderdaad adverteren in supermarkten, op voortgezet onderwijs, universiteit/hbo als die in je buurt zitten, roep het eens rond bij een hondenschool (die hebben al een hond maar kennen misschien zo iemand), bij de gemeente op de afdeling uitkeringen. Daar willen ze je vat ook helpen omdat zo iets ook goed is voor degene meteen uitkering; die heeft dan weer een ritme, een gezonde bezigheid en een invulling.

Je moet dan wel kunnen loslaten want diegene heeft dan wel een belangrijke rol in het leven van je hond en ook het recht er deels een eigen invulling aan te geven.

Ik heb zelf een vriendin die Elsa regelmatig komt halen als ik werk. Ze heeft een sleutel en geeft via de WhatsApp door dat ze haar heeft meegenomen. Daar kan ik ook geen eisen/verwachtingen aan stellen. Mooi als ze tijd heeft en wat ze dan gaan doen (wandelen/zwemmen/schapendrijven) is niet aan mij te bepalen.

Tijd dus om de buurt te leren kennen. 

Ik kan me echt niet voorstellen dat ik de mensen die in mijn straat wonen niet zou kennen. 

Je zegt mensen toch gedag, knoopt soms hier en daar een gesprekje aan?

Nee, kinderen van 12 moet je niet hebben. Kinderen kunnen die verantwoordelijkheid vaak nog niet eens aan. 

Zet gewoon op je briefje de vanaf leeftijd.

Wie weet zijn er wel wat senioren die graag een wandeling maken, maar dat niet alleen willen. 

Dan zou je zelfs ook nog met de kinderen mee kunnen lopen. Jij misschien de hond en de senior de wandelwagen. 

Zo leert meneer of mevrouw de hond kennen en ook de kinderen. Je hebt een goede uitlaat, maar misschien voor mocht het nodig zijn, ook een oppas voor de kinderen.

Probeer te denken in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden. 

Voor vrijwel elk probleem is een oplossing, maar je moet er wel open voor staan. 

Een flink probleem inderdaad.....dat je omstandigheden zo zijn veranderd zodat jullie niet meer voor je herder kunt zorgen.

Een asiel lijkt mij ook een slecht idee; een dergelijke hond gaat niet zomaar herplaatst worden en dan de kans dat hij weer terug komt omdat de plaatsing niet lukt......die arme hond zal binnen de kortste keren van het padje zijn.

Een briefje in de super lijkt me ook niks; dat gaat niet lukken en de kans op verkeerde plaatsing en ellendige gevolgen is te groot. Het is inderdaad geen chihuawa.

Maar ga eens aan de telefoon zitten: bel de rasvereniging van duitse herders. vraag hun om raad en mogelijke websites van geinterresseerde herderliefhebbers. En zoek ook eens naar herplaatsingssites. Sommige zijn best goed en streng in hun bemiddeling zodat de kans op slagen groter is( hoewel het dan misschien wat langer kan duren)

Daar ben ik het niet mee eens. Ik moet werken, ik heb geen keuze en met mijn loon is parttime absoluut geen optie.

Ik zou echter niet meer willen leven als dat zonder mijn honden moet. Wat heeft mijn leven dan nog voor zin? Me kapot werken in een rotbaan en slapen? Nu heb ik nog de honden waar ik naar uitkijk, ik blij als ik thuis kom, zij blij als ik thuis kom. Wandelen en wanneer ik maar kan schapendrijven. Te weinig voor Elsa (Momo is oud) en dus is die vriendin mijn reddende engel.

Het was ook niet de bedoeling om hem zo te herplaatsen, maar om zo te zoeken naar een persoon die met alle liefde de hond wil uitlaten. 

Ik snap het even niet,je hebt een partner die 12 u werkt,oké dat die niet met de hond loopt alhoewel waarom zou hij niet met de honden kunnen lopen?

Maar als de kleine kindjes in bed liggen s'avonds of s'morgens vroeg met de hond weg voor man de deur uitgaat. Even jij alleen met de hond,lekker ontspannen,hoofd leegmaken,je hoeft geen lange wandelingen te maken om met een hond een uurtje buiten te zijn.

Alle oplossingen die hier aangeboden worden,worden afgeketst.

Mij komt het gewoon over dat je geen zin hebt in al die drukte.

Jij bent fysiek er niet aan toe,man werkt te lang,de kinderen zijn te klein,briefje supermarkt in niks,facebook heb ik niet....en zo maar even door gaan.

Ik zou zeggen niet klagen en zeuren maar je schouders eronder of je gaat voor de hond of herplaatst hem omdat je het te druk vindt al dat gedraai is nergens voor nodig.

Jouw leven,jouw hond,jouw beslissing.

Klopt deels Monique. Ergens wil ik hem echt niet kwijt maar ik heb er gewoon geen energie voor om naast fulltime mama te zijn en het huishouden te doen ook de hond nog te moeten voorzien van uren wandelen en mentale uitdaging. Dus wat betreft gezeur en smoesjes ja deels correct maar ik ken echt geen mensen hier en nee ik knoop niet zomaar met jan en allemal een praatje aan op straat. Te verlegen. Facebook is niets voor mij en heb door ervaringen in het verleden problemen om mensen te vertrouwen dus zomaar even een oppas voor de kinderen regelen of een briefje ophangen is gewoon mijn ding niet. Hele goede oplossingen voor een ander maar niet voor mij.

Vanuit huis altijd honden gehad die na 2 wandelingen per dag de rest gewoon sliep en niet op of omkeek naar ons als we rondliepen of opstonden. Nu doe ik al 1x per dag kleine ronde zover fysiek mogelijk ( net bevallen) vandaar geen uren mogelijk. Man is ook moe en denkt er niet aan. Moet echt vragen dan wil je even de hond uitlaten...

Jouw levensgeluk mag niet ten koste gaan van de honden.

TS is niet in staat om ook maar een uurtje te lopen met de hond of mentale uitdaging te bieden en de hond heeft duidelijk tekorten. Leuk zo'n hond, maar je moet er zelf ook gewoon wat mee doen. Wat heeft een hond in huis voor nut als jij er niks mee doet en iemand van buitenaf eigenlijk de volledige zorg op zich neemt? Beetje voeren en toekijken hoe die hond slaapt, leuk. En de ander doet het harde werk. Zo werkt het in mijn ogen niet.

Jouw hond, jouw verantwoordelijkheid. Hulp zo nu en dan is prima, maar diegene moet niet al jouw taken voor 24/7 gaan overnemen. Dan kan je beter een cavia gaan nemen als je geen tijd en energie hebt voor de zorg van een hond. 

Je bent de hele dag thuis schrijf je? Dat is toch al heel wat, aangezien een hond zeker een herder het liefst bij zijn mensen is. Dan is het in elk geval mogelijk om e.a. aan hersenwerk  met de hond te doen. De kinderen zou je er dan bij kunnen betrekken, op hun eigen niveau en met jouw begeleiding kan dat voor alle partijen veel voldoening geven.

Ik ben zelf opgegroeid met de duitse herder en heb heel goede herinneringen, ik had het niet willen missen. Als kind heb je er heel veel steun en gezelligheid aan. Het is ook leerzaam voor kinderen, om te leren hoe je het beste met een hond om kan, gaan, wat het betekend om rekening met iemand anders als jezelf te houden e.d. Dat is ook nog een kant die m.i. heel belangrijk is.

Je zou dus eigenlijk "alleen" iemand moeten vinden die het leuk vindt om met de hond te wandelen. Een  advertentie in het plaatselijk dagblad met toelichting misschien? Maar is dat echt nodig...

Je man zou in het weekend een sport kunnen doen met de hond?

En idd jijzelf dan s avonds als je man met de kinderen bezig is misschien een wat langer rondje maken met de hond? s Ochtends heel vroeg als je man nog thuis is een rondje met de hond? Goed voor jou en voor de hond. Ok dan wordt hij maar 2x per dag uitgelaten, door de week, maar er is altijd iemand thuis, hij wordt betrokken bij het gezin, dat is ook belangrijk.

Je vroeg om ideetjes, dit is wat bij mij zo opkwam....het is natuurlijk vermoeiend,  druk en hectisch soms met jonge kindjes, maar met een goed plan is toch een hoop mogelijk...

Moeilijk, maar is een periode die ook weer verandert. Een hond kan best een periode met wat minder beweging en wat minder aandacht. Hoewel aandacht geven mij niet zo moeilijk lijkt. Het is zoals hier al gezegd ook ontspannend voor jezelf om met de hond bezig te zijn. Tenminste zo zou het moeten zijn. Prioriteiten stellen is nu belangrijk denk ik. Persoonlijk zou ik er niet over peinzen om de hond te herplaatsen en heb hier ook moeilijke tijden genoeg gehad.

Ach ja.... Heel veel eenzame mensen tegenwoordig die niemand hebben, niemand kennen en daar ook niet in willen investeren. "Ik wil niet ligt op het kerkhof en ik kan niet ligt er naast" zeggen we weleens. Smoesjes dus.

Ik kom ze dagelijks tegen op mijn werk. "Ik kan het knopje op mijn afstandsbediening niet vinden." en "Ik weet niet waar het modem hangt." en "Ik weet niet hoe ik mijn mobiel moet instellen". "Stuur maar een monteur." is dan de standaard reactie want ze kennen niemand in hun omgeving om even om hulp te vragen en om met je mobiel even bij de balie van de supermarkt te vragen waar de instellingen van je wifi zitten, durven ze niet.

Tot ik zeg dat ik wel een monteur kan sturen om op een knopje te drukken maar dat dat ze €50,- kost. Dan krijg ik eerst een tirade over me heen, vaak ook een scheldpartij, om vervolgens toch maar even naar de buren te lopen...

Lekkere maatschappij hebben we tegenwoordig

Koffiehoekje....     . Kijk hier eens naar...      

Koffiehoekje, je hebt internet, stuur daar eens een mail naar toe en vertel uitgebreid over je hond , en dat het je niet meer lukt om voor je hond te zorgen.....toch heb ik een vraagje voor je, heb je de hond al vijf jaar ?    

Je slaat alle mogelijkheden af voor een succesvolle herplaatsing. Niks is mogelijk, niks vertrouw je, uitlaatservice is te duur.. Je hebt genoemde opties niet eens geprobeerd, maar je denkt nu al dat het faalt. Hier op het openbare forum kan je net zo goed keiharde kritiek verwachten, maar dit ga je wel aan. Ik vind het opzoeken van herderliefhebbers online echt geen slecht idee, iedereen wil uiteindelijk het beste voor de hond.

Je kan in ieder geval jouw DH er niet zo bij laten zitten. Dan is het je schouders eronder zetten en tijd vrijmaken om voor je hond te zorgen. Eventueel een schema met je man maken wie wat doet en wanneer. Een heupriem al eens geprobeerd? Zo kan je de kracht van je hond beter houden. 

Er is echt wel een oplossing voor deze situatie, maar je moet het wel willen. Ben het helemaal eens met Monique.

Dobtry zoals jij schrijft was en wil ik het ook het liefst. Gewoon 2x per dag even met de hond de deur uit, frisse neus halen en hoofd leeg maken. Dan kan inderdaad als man nog thuis is 's ochtends vroeg en einde van de dag. Dan is hij even met de kids.

Verder zullen het ook de slapenloze nachten en hormonen zijn die nu even niet veel van de hond kunnen en willen hebben in mijn buurt. Vind hem snel vies en lastigm hopelijk als ik hem wat meer betrek en aandacht geef in de zin van knufels of borstelen dat het beter gaat.

Ik zou nooit zo'n ingrijpende beslissing nemen als je net bevallen bent. Roei even met de riemen die je hebt. Je man heeft als het goed is recht op ouderschapsverlof, trek hem eens aan zijn jas. Over een paar maanden voel je je heel anders, dat overleeft je hond wel hoor. 

Ik vind dat er te sterk afkeurend wordt gereageerd hier door sommigen. Dat komt naar over als iemand, in een kwetsbare situatie en met een heikel probleem, om hulp komt vragen.

Wij kunnen niet oordelen over iemands weerbaarheid, assertiviteit of fysieke mogelijkheden.

Weet je hoe het voelt om net bevallen te zijn en ook al een peuter te hebben rondlopen?

Nou dan kun je  echt niet een grote, sterke hond aan een riem houden, die trekt je zo om. Dus ja.

Het is wel zo, ts, je moet gaan kijken hoe jij, binnen jouw mogelikheden, jouw hond naar een goed nieuw mandje krijgt. Dat blijft jouw verantwoordelijkheid naar de hond toe. Begin dus met die herplaatsingssites op te zoeken en de rasvereniging te gaan bellen. De eerste stap is de belangrijkste.....

of anders een tijdelijke regeling die geld kost......totdat je het weer ziet zitten. 

Oei. Dat is wel even andere koek dan je in je OP zet.

Als je zo tegen je hond aankijkt moet je hem herplaatsen.

Ja ik weet hoe het voelt,had er 3 kinderen (0,2,4 jaar) en een bouvier en man die er nooit was.

Kraamhulp weg en ik kon zelf mijn boontjes doppen,hond even wat minder aandacht en dan pakte ik het weer op.

Kind in de kinderwagen de andere er bovenop en 1 naar school en dan een lange wandeling met de bouvier en de kinderwagen.

Kinderen moeten ook iedere dag buiten zijn.

Ik mag er vanuit gaan dat een hond van 5 jaar zo goed opgevoed is dat die je niet onderuit trekt en anders is er toch behoorlijk iets fout gedaan.

Eens.