Hulp gezocht voor mijn herder

Je hebt een kindje wat net loopt, iets meer dan een jaar oud denk ik.

Hoe heb je het met de hond het eerste jaar van je oudste kindje gedaan?

Hoe is het gedrag van je hond aan de lijn?

Lukte het met je oudste om met de kinderwagen en de hond te wandelen?

Als je straks fysiek weer beter bent (weet niet of je een keizersnede hebt gehad, dan is t even andere koek) is een draagzak voor je baby of een dubbele kinderwagen misschien een optie. Zo heb ik het hier ook gedaan. Riem eventueel om de handvaten heen, had ik iets meer grip en alles in 1 keer onder controle. Tevens is t gezien je fysieke toestand misschien fijn om de kinderwagen ook een beetje als steun te gebruiken.

En denk erom; hor(ror)monen, ze kunnen vreselijk zijn. En je hebt als ik het goed begrijp 2 kinderen kort op elkaar, da's niet niks.

Als je oudste naar school gaat, zal het contacten maken ook meer vanzelf gaan, zal je wel merken.

Je kunt ook in huis en tuin voor nu snoepjes etc verstoppen en hem lekker zo bezig te houden.

Ja idd, je zal vast doodmoe zijn, hormonen spelen mee etc. Maar die tijd zal al over een tijdje voorbij zijn.

En ik denk dat als je de hond weer anders gaat bekijken als je hem er meer bij betrekt, hoe geweldig hij eigenlijk is. Je kan hem  taakjes geven, schoenen opruimen oid (dat deden wij vroeger altijd) en daar een spelletje van maken zo dat hij daar ook veel voldoening in heeft, eens een complimentje, en een knuffel. Een herder was toch gefokt ooit om samen met zijn baas dingen te doen, en als je man dan in het weekend of een avond in week iets van een sport kan gaan doen zou dat al helemaal mooi zijn.

@ Sammy. Mer de eerste ging ik ook nooit samen wandelen met hond. 1x gedaan en koste zoveel moeite met hond corrigeren en opletten dat ik het niet weer gedaan heb. 

Helaas heb ik de hond alleen puppycursus laten doen en verder is hij niet goed genoeg opgevoed. Hij trekt aan de riem. Hij blijft als een idioot als er iemand voor de deur staat en springt alle visite omver. Schooien doet hij ook ondanks dat we hem nooit iets geven. Dat zeg ik heb er echt eerlijk gezegt geen zin in om hem helemaal te moeten gaan opvoeden nu heb het al druk zat. 

Ik ga even kijken om facebook aan te maken en dan met een herdergroep contact te maken. Dat is de eerste stap en een goed gesprek met mijn man want iemand opperde iets over ouderschapsverlof maar dat lijkt me toch best een goed idee. 

Zeker omdat ik hier geen enkele hulp heb op 1 iemand na die geen vervoer heeft en zelf ook zwanger is. Dus als hij iets meer thuis kan zijn is het voor iedereen fijn.

Denk eraan dat ouderschapsverlof, in de meeste gevallen, onbetaald verlof is. En zeker als je niet zo veel financiële middelen hebt geen hele goede optie. Maar zo heeft hij niet alleen meer tijd voor de hond, maar ook voor de kinderen. Voor je het weet gaan ze naar school en zit je aan die dagen en tijden vast en kun je niet meer zomaar dingen met je gezin ondernemen.

Overigens alles wat je daarvoor zegt; ga inderdaad aan de slag met Facebook, want de hond houden, heropvoeden etc. lijkt me geen optie voor jullie.

Zeker zo'n groep is erg fijn lijkt me, omdat je met liefhebbers en kenners van het ras te maken hebt.

Jammer, je schrijft, je bent de hond wat zat, vies en onopgevoed...vijf jaar bij je gehad en zo laten gaan, heb je mijn berichtje nog gelezen, daar kan je naar toe bellen en ze helpen je met een ander gezin voor je hond te zoeken...succes ermee.

Ja heb ik gelezen Willemijn, ik ga even alles op een rijtje zetten wat de mogelijkheden zijn en wat ik kan doen want diep van binnen weet ik dat hij beter verdient dan dit. 

Ouderschapsverlof is inderdaad onbetaald en aangezien mijn man de enige is met een betaalde baan op dit moment lijkt het me niet de beste keuze... maar zal het eens voorstellen.

Het liefst wil ik de hond houden en alles bieden wat hij nodig heeft want ondanks dat ik hem nu sinds ik kinderen heb wat vies vind soms hou ik wel enorm veel van hem. Ben nu weer in tranen omdat ik alleen al denk aan wegdoen. Heb dit steeds weer en is dat dan niet een teken dat ik hem moet houden en mijn best moet doen?

Het lijkt me geweldig om straks lopend de kinderen naar school te brengen met de hond of als ze naar school zijn even met de hond lekker naar een losloop gebied. Vooral nu lukt en gaat het even niet maar ik zie ook op korte termijn (winter periode) geen optie om elke dag met alle 3  tegelijk de deur uit te gaan. Dus dan moet ik maar een oplossing verzinnen omstebeurt. Ik laat de kinderen in ieder geval niet alleen thuis om even blokje om te gaan, vriendin van mij stelde dat voor aangezien zij dat zelf wel doen met haar 2 honden en 3 kids. 

Zoals ik nu in mijn hoofd heb is het gewoon hem accepteren zoals hij is met schooien en blaffen voorlopig en 2x per dag als man thuis is evem stuk lopen met hem (opbouwend). Dan als dat goed gaat kan ik als het wat beter weer is en mijn kindje wat beter kan lopen eens proberen tussen de middag met alle 3 er op uit blokje om. 

Ja je moet je best doen, je houd van hem schrijf je, laat dat dan ook blijken naar hem toe, maak de hond schoon, met een borstel en doek, wanneer je kleintjes even geen zorg nodig hebben, vertroetel je hond dan eens, ga bij hem zitten met een lekker bot....ga eens met je man bepraten of hij de hond smorgens en savonds een ronde wandelen geeft, kan jij binnen wat met je hond ondernemen...ga er eens achter aan of je van iemand hulp kan krijgen voor het eens mee nemen van he hond, wie weet is er een student, of een goede vriend, buur , dat hoef niet veel te kosten...en jij binnen je eens bezig houdt met de hond....hoe heet je hond ?

Je klinkt al veel positiever nu je in alle rust er over nadenkt...nee je kids iaat je niet alleen thuis hoor, daar zijn ze veels te klein voor...je hond is vijf jaar nu, dan wordt het wat makkelijker nu die volwassen is, ga eens wat conseqwenter zijn...als jullie eten, stuur je hem naar zijn plek met een goed bot, dan hief je hond nuet te schooieren, lukt je dat niet, plaats je een hekje voor de woonkamer deur zolang jullie eten...dito met de beldeur, daar schreef je ook wat over, achter een hekje plaatsen...mag best je hond is vijf jaar, commandoos weet je hond toch wel.... wat je ook eens kan doen is...een vereniging opzoeken, daar eens zonder hond naar toe gaan, wie weet kan een instructeur je helpen met een vertrouwd persoon die je hond uitlaat, tegen een heel laag bedrag, wie weet vind degene het wel leuk om met de hond te trainen in vrije tijd, als je niets onderneemt gebeurd er niets...

Is een heupriem nog een idee, of trekt hij te hard? Misschien kan je kijken voor heupriem plus speciaal tuig tegen trekken? Ik doe de heupriem zo kort dat mijn hond niet verder komt tot net naast de achterste wielen van de wagen. Wel is mijn hond een stuk kleiner, ik gebruik ook niks tegen trekken. Maar ik vond die riem een uitkomst. Beide handen vrij voor de kids. Of een hand aan de wagen, en met de andere hand snoepjes geven aan de hond als ze zich gedroeg XD 

Ik denk dat je je zelf heel erg moet afvragen wat je nou precies wilt, je zegt het 1 dan het ander.

Vies? Mijn honden banjeren ook door de modder, heerlijk toch? Net zoals de kids die lekker buiten lopen te spelen met zand, met de regenlaarzen door de plassen stampen. Ik zou daar zeker geen punt van maken. Denk dat je kids veel vaker en veel viezer thuis zullen komen 

Je zegt dat je geen energie hebt om je hond op te voeden, maar de eerste jaren had je de hond toch alleen? 

Kan je man smorgens niet de hond uit laten? Of jij er ook vast uit gaan zolang hij smorgens nog thuis zit en eerst de hond alleen uit laten? Savonds dat hij bij de kids is na het eten en jij even een uurtje het bos in gaat? Heerlijk even rust, hoofd leeg maken. Ik denk dat er echt wel opties zijn, maar je moet dit wel willen..

Hoi,

Wat vervelend voor je zeg. Ik snap je wel. Met 1 kind vond ik het altijd al een heel gedoe en ik ben alleenstaand.

Toch ging ik toendertijd 2x in de week in de avond naar de hondenschool *oma pastte toen op* en had ik een perfect opgevoedde hond. Hij is nu overleden maar ik ben zo blij dat ik toen die keuze gemaakt had.

Jij hebt je man die bij de kinderen kan blijven. Je bent even weg, je krijgt een betere band met je hond en je kan rustig met hem lopen.

Kijk, als je er geen tijd in wil stoppen moet je hem een nieuw huis gunnen, dit is zielig

Ik denk dat je even met je man aan tafel moet gaan zitten, heel eerlijk moet durven zijn en een beslissing moet nemen.

Je zegt dat je al langer dan een jaar denkt over herplaatsing. Toen was je tweede kind er nog helemaal niet, dus dat staat er los van. Net zo met bepaalde gedrag als trekken aan de lijn, visite omver springen, e.d.. De hond is 5 jaar, hij is er al langer dan je kinderen hebt. Blijkbaar vond je het vroeger ook niet nodig daaraan te werken.

Je hoeft het hier niet op een forum uit te leggen, maar in je tekst lees ik dat niemand eigenlijk veel energie en zorg in de hond wil steken. Niet in zijn opvoeding, niet in de activiteiten die ie nodig heeft, niet in quality-time.

Dus wees gewoon rechttoe-rechtaan, en maak de balans tussen wat jullie wensen en wat de hond verdient.

En recht dan je rug en handel ernaar! Of je daarvoor dan dingen moet doen die buiten je comfortzone liggen of niet: geen excuses of rond-de-pot gedraai, want zo blijven jullie allemaal hangen in een situatie waar niemand vrolijk van wordt. Jullie zelf niet, en de hond al zeker niet. Het is tijd om je verantwoordelijkheid te nemen, in ieders belang.

Dus ofwel hou je de hond maar ga je er ook voor en geef je dat dier ten volle wat ie verdient.

Ofwel zoek je een betere thuis voor hem en zet je daarvoor je eigen angsten en terughoudendheid opzij. 

Maar geen excuses meer. Handelen!