Hond en pup begeleiden.

Vraagje, zoals sommige van jullie weten heb ik een nieuwe pup, een Hollandse herder 'Willow'. Misschien ben ik te snel met deze vraag, maar ik wil het graag meteen goed doen.

Willow is er sinds woensdag ochtend, nog maar heel kort dus, en Kahlúa, mijn andere hond, vindt het NIET leuk. Ze blijft maar grommen en brommen als Willow bij haar in de buurt komt, als Willow alleen maar naar haar kijkt. Kahlúa is ontzettend jaloers, en ik probeer de aandacht gelijkwaardig te verdelen, maar het feit blijft dat pups gewoon meer aandacht nodig hebben. Ik kan op dit moment niet de dingen met Willow doen die ik graag zou willen doen omdat Kahlúa zich er mee komt bemoeien, en er hangt constant spanning. Willow daagt haar wel uit, maar is ook erg onderdanig. Kahlúa achter een rekje plaatsen of in de tuin zetten zou een optie kunnen zijn, maar zou ze zich daar nog meer buitengesloten door voelen?

Ook vertoont Kahlúa gedrag dat ze nog nóóit gedaan heeft. Gisterochtend een rol kvv van het aanrecht gejat, mijn beschuitje van de tafel gepakt en opgegeten, óp de piano gesprongen om een héle zak beloningssnoepjes op te eten.. vanmorgen heeft ze de prullenbak omgegooid en de ren van de konijnen omgegooid om een appeltje te pakken dat zij hadden..

Ik weet even niet wat ik het beste kan doen. Ik voel me schuldig tegenover Kahlúa als ik Willow alleen maar aanraak, maar Willow heeft meer nodig dan ik nu kan geven ivm Kahlúa..

Alleen s avonds, als ik op mijn matras in de woonkamer lig, gaat het héél even goed. Dan liggen ze beide tegen mij aan, maar zodra Willow wat begint te spelen rent Kahlúa grommend naar haar mand.

Heel graag tips dus! Ik weet dat ik degene ben die het moet begeleiden, maar wanneer zijn Kahlúa haar correcties juist en wanneer niet? Dat zij waarschuwingen geeft vind ik super, en ik wil haar daarvoor ook niet straffen, maar ze gaat toch wel erg ver. Ik weet ook dat ik het tijd moet geven, ze is er nog maar 2 dagen, maar ik wil graag meteen weten hoe ik dit het beste kan begeleiden. De fokker heeft me de tip gegeven dat élke keer wanneer Willow in de buurt van Kahlúa komt, ik Kahlúa iets lekker geef, zodat Willow een positieve ervaring wordt. Maar dit is lastig met een hond die meteen gromt, en ik wil haar niet voor het grommen belonen natuurlijk. Alvast bedankt.

Even een nieuwe start?

Kan je hulp van iemand anders vragen? 

Iemand die de pup voor een uurtje of 2 onder de hoede neemt. 

Je gaat in die tijd leuke dingen doen met Kahlúa en treft de pup weer op een stukje speelplaats/bos of afgezet uitlaatveld. 

Een plek waar je anders niet komt. Forseer het niet maar laat ze langzaam los kennis maken. 

Negeer even je pup, hoe moeilijk ook, dan bedoel ik niet wegduwen maar geef haar geen extra aandacht. 

Is willow een reu of ook een teefje? 

Ik denk dat je juist op tijd bent met hulp vragen want 2 dagen is nog lekker kort, Als je er mee wacht zou het gedrag van Kahlúa erger worden omdat ze niet goed snapt wat de pup bij jullie in huis moet en hoe ze er mee om moet gaan. 

Dus even opnieuw kennis maken. 

Ik zou de pup af en toe apart zetten. Bv met een puppy ren de woonkamer opsplitsen of dergelijk zodat ze aan elkaars gezelschap kunnen wennen maar toch niet in elkaars ruimte komen. Ik heb eens een week een hele hele hele drukke cocker pup te logeren gehad die udhai en O’die niet met rust liet met zijn drukke gedrag. Heb toen een ren geplaatst en de pup geregeld aangelijnd zodat ik hem kon begrenzen.

geef het tijd, het is nieuw voor kahlua, ze niet gewend om haar huis met een pup te delen. Eigelijk is willow een indringer als je het zo bekijkt. 

vrienden van me hebben sinds 4 weken ook een pup er bij en hun volwassen hond reageerde net zoals kahlua doet. zelfs nog wel een tandje extra want hij dook gewoon op de pup. 

pup kan niet altijd aandacht krijgen als je meerdere honden hebt dat zal ze ook moeten leren. Geef ze beide genoeg aandacht, ga leuke dingen doen met kahlua en met een weekje zul je zien dat het echt beter gaat. 

Als ik het goed heb, woon je samen (familie)? Laat een huisgenoot al es met Kahlùa gaan wandelen (geen uitlaatrondje, maar echt ontspannende wandeling). Zo heeft Kahlùa een fijne tijd zonder de pup erbij, en heb jij een keertje 1 op 1 tijd voor de pup.

Is het thuis de hele tijd jaloezie, of zijn er ook kleine momentjes dat ze op een aangename manier contact met elkaar maken? Is het lokatie-gebonden (dus bijvoorbeeld vooral binnenshuis)?

Een andere setting kan helpen: nodig de honden uit tot een vrolijke interactie-met-jou, gewoon jullie drieën zonder speelgoed of snoepjes e.d. Bijvoorbeeld buiten een beetje dollen (op een luchtige manier) met jou op het gras. Doet Kahlùa dan mee? Kan je haar meetrekken in het gevoel van samen plezier maken ipv afgunst?

Het is altijd een beetje zoeken, zeker als het niet meteen loopt zoals je had gewenst. Maar zoals je zelf al zegt: dat vraagt tijd. En het gaat niet altijd goed of zoals gepland, maar dat is niet erg, uit elke ervaring leer je (en de honden ook).

Het is voor ieder van jullie een nieuwe situatie, dus ieder zoekt en probeert.

Ook welk gegrom en bemoei van Kahlùa je okee vindt en welk niet: dat is iets organisch, afhankelijk van de situatie, setting, wat eraan vooraf gaat, intentie... dat gaat m.i. meer op gevoel dan op regels. Een grom in gelijkaardige situaties kan toch verschillend aanvoelen: de ene grom passeert, de andere grom heeft een ongewenste lading. 

Hier moeten de ouderen zich altijd aanpassen aan de pups.

De pup gaat voor alles.

De ouderen mogen van mij zich altijd terug trekken op een rustig plekje en ik zorg dan dat de pup daar weg blijft.

Wordt er gegromd naar de pup,wordt er door mij ingegrepen: ze moeten respect hebben voor het kleintje of zich terug trekken.

Maar mijn honden hebben altijd in groep geleefd en worden daardoor niet vlug jaloers.

Hier ging het in het begin ook moeilijk, ze moest er niet van weten dat hij contact zocht. Ze snauwde hem telkens weg.

Het gebeurde wel op een duidelijke en correcte manier dus ik ben daar nooit in tussen gekomen. Pup is nu 5 maanden en het zijn de beste vrienden, ze kunnen ongelooflijk leuk samen spelen.

Ik vermoed dus dat dat hele platte pup zijn niet haar ding was, ze kon er ook niets mee. Nu kan ze er mee rennen, in (speels)bijten, etc... en pup weet duivels goed dat er nog steeds grenzen zijn die moeten gerespecteerd worden.

Ik heb er dus niet echt iets aan gedaan, het loste zichzelf op. volwassen kregen nog privé tijd zat tijdens trainen en lange wandelingen dus ze hadden niet te klagen. Als ik met pup apart trainde, bleven de andere binnen.

Gabber: bedankt voor je antwoord, Willow is een teefje. Op het moment ben ik veel alleen thuis met 3 honden (mijn zusje heeft er ook 1) moeder en zusje werken veel, alleen met de andere weggaan is dus niet mogelijk omdat Willow nog niet alleen kan zijn.

Sheltieduo, apart zetten wil ik ook gaan doen, vind het alleen zo moeilijk om de puppy achter tralies te zetten, ook de andere 2 zijn dit niet gewend, maar het is dus wel nodig.

Alaska's finest, ik woon nog thuis ja, bewust nu een pup omdat ik over +- een half jaar een plekje voor mezelf wil. Maar moeder en zusje werken veel. Mijn zusje is gisteren met ze naar het bos geweest, en ik ga vanmiddag naar het bos zodra zus thuis is.
Er is eigenlijk de hele dag jaloezie. Het enige fijne moment is wanneer Willow slaapt, dan is Kahlúa ook rustig. Het is binnen en in de tuin, we gaan zo onze eerste wandeling met zijn 3tjes maken. Dit is een goed idee. Kahlúa staat gewoon overal met haar neus bovenop, en dat maakt het zo moeilijk om iets met Willow te ondernemen. Willow wil zó veel, is zó actief, maar zodra zij lekker aan het spelen is rent Kahlúa er grommend of af en corrigeerd haar.

Luz, ik snap je punt, helaas werkt dit bij Kahlúa niet helemaal. Ze wil graag bij mij zijn, heeft ze immers 6 jaar lang kunnen doen.

Dagmar, fijn dat het nu goed gaat! Ik hoop héél erg dat het bij Kahlúa net zo gaat.. prettig dat je er niet speciaal iets aan gedaan hebt, ik ben alleen bang dat, als ik het zo laat, het uit de hand gaat lopen.

dat begrijp ik, daar kan ik verder over een scherm natuurlijk ook geen advies over geven, dat is zo hond-afhankelijk.  Ik had alle vertrouwen dat ze geen daadwerkelijke schade zou toebrengen of een overdreven reactie zou geven.  Pup snapte het ook telkens en droop af. Ook al was het soms om te zien wel wat zielig.

Gedwongen overeen komen lijkt me veel moeilijker en gevaarlijker. Ik ben van mening dat een volwassen hond niet ineens maar niets moet worden omdat er een pup bijkomt, de volwassen hond heeft net meer recht op zijn zegje en inbreng.

Natuurlijk vraagt een pup veel tijd en aandacht en is het gemakkelijker om de volwassen hond maar steeds weg te sturen, maar of dat het positieve benadrukt, weet ik niet. Ik speel ook niet in huis, dus daar hebben ze niet jaloers op te zijn.

Regels voor volwassen honden gelden ook direct voor pup. Enige waar ik wel een oogje op hou, is met voedsel/speelgoed.  Daar zouden ze wel eens van profiteren om het een pup afhandig te maken en dat laat ik niet toe. Als het onbewaakt ligt, mogen ze het nemen, maar niet als pup zich er nog mee bezig houdt.

Ik hoop dat je gauw een evenwicht vindt !

Bij mij wordt er nooit iemand weggestuurd. Hoeft ook niet: ze kiezen zelf, als ze er behoefte aan hebben, om ergens anders rustig en alleen te zitten.

Maar wie er bij wil zijn moet zijn manieren houden. 

Als een kind altijd alleen is geweest en er komt een babytje bij,moet dat eerste kind zich toch ook aanpassen.

Dat mag de nieuwe baby ook niet terroriseren.

Hoe gaat het dan in combinatie met het hondje van je zusje?

Loopt die er gewoon neutraal tussendoor zeg maar?

Kahlua en het hondje van je zusje waren toch veel samen, met de komst van Willow moeten ze ook weer opnieuw een verstandhouding met zn 3en opbouwen.

Bij Black merk ik soms ook jaloezie,  ondanks dat hij lief is voor Timmy. 

Black heeft een lievelingsballetje,  als ik met beide honden in het weiland ben om te spelen,  laat Black zijn balletje opeens links liggen en wil het speeltje of balletje wat Timmy dan heeft.

Maar dan speel ik even om en om met ze, of gewoon zonder speeltjes rondlopen door t weiland.

Dan zoeken ze meer elkaar op. 

Een kind kun je voorbereiden op de komst van een nieuw broertje of zusje. Bovendien zijn er dan familiebanden, een besef van 'dit is mijn zusje, mijn bloed'. Een hond wordt gewoon opgezadeld met een andere hond in huis. Dat kun je niet vergelijken. 

Sorry hoor maar, een kind van 1 of 2 jaar dat een bloedband voelt of dat zich kan inleven wat het is om een broertje of een zusje te hebben?...

Daar zijn die echt nog te klein voor hoor.

Natuurlijk is er een bepaalde leeftijd waarop dat nog niet is ontwikkeld. Maar, als je appels en peren wilt vergelijken, dan kun je een volwassen hond die altijd ergens gewoont heeft en gewend is aan een bepaalde mate van aandacht, ook niet vergelijken met een kind van 1 of 2...

Ik zie dat je dit nog hebt toegevoegd (of ik had er helemaal over gelezen)... Persoonlijk vind ik het raar advies om het aanvaarden van een nieuwkomer binnen de familie met snoepbeloningen te verbinden. Het gaat over samenleven, leren omgaan met elkaar, over relaties opbouwen en elkaar leren vertrouwen. Dat doe je toch niet met snoep? 

Okee, ik ben sowieso geen grote voorstander van snoepbeloningen in het algemeen maar kan begrijpen dat men het gebruikt bij bijvoorbeeld commando's: ik vraag - jij voert uit - ik beloon.

Maar als het om relaties gaat (die nog moeten groeien en opgebouwd worden), vind ik dit soort beloontechnieken eigenlijk volkomen naast de kwestie en de kern waar het echt om draait.

Maar hoe leer je die manieren dan? Kahlúa zondert zich niet af, blijft er bij, maar zonder manieren dus. 

Met het kleintje gaat het redelijk. Ook zij vindt Willow niet leuk, maar ontloopt haar, zet haar 1 keer goed op haar plek en Willow heeft dan respect voor haar. Ze wil Willow niet in haar buurt, maar als Willow niet luistert, gaat zij zelf wel ergens anders heen. 

" Ik zie dat je dit nog hebt toegevoegd (of ik had er helemaal over gelezen)... Persoonlijk vind ik het raar advies om het aanvaarden van een nieuwkomer binnen de familie met snoepbeloningen te verbinden. Het gaat over samenleven, leren omgaan met elkaar, over relaties opbouwen en elkaar leren vertrouwen. Dat doe je toch niet met snoep? 
Okee, ik ben sowieso geen grote voorstander van snoepbeloningen in het algemeen maar kan begrijpen dat men het gebruikt bij bijvoorbeeld commando's: ik vraag - jij voert uit - ik beloon.
Maar als het om relaties gaat (die nog moeten groeien en opgebouwd worden), vind ik dit soort beloontechnieken eigenlijk volkomen naast de kwestie en de kern waar het echt om draait. "

Alaska's Finest!

Ik kan me er eigenlijk wel in vinden.. Kahlúa ziet haar echt als een bedreiging, en ik wil haar dus belonen met iets wanneer Willow bij haar in de buurt mag komen, belonen wanneer ze niet meteen gromt. 

Heb nu een hekje in de woonkamer geplaatst, Willow bij bij, de andere 2 aan de achterkant en de tuin. Maar ze staan voor het hekje te piepen, echter, als ze er bij komen is het grommen en flauw doen. Wordt er echt gek van. 

Gewoon met de stem terecht wijzen met een boze "hei" ,"stt", of iets anders.

Luisteren ze niet dadelijk herhaal ik het en wijs met mijn arm in de verte. Dan weten ze dat ze weg moeten gaan.

En laten merken dat je het meent.

(beetje op zijn CM's, alhoewel ik geen fan ben, maar het werkt wel)

Doe ik ook met hun als een hond/klantje hun gezelschap niet zo leuk vind en ze de hond gerust moeten laten.

Maar jij hebt een soort "begrip" getoond voor het gedrag van je hond. Logisch dat ze dan maar door gaat met dat gedrag.

Flauw Dagmar.

De zin eronder hoort er ook bij.

Dat ze er zelf voor kiezen of dat je het meent?  Met beide zinnen stuur je de hond toch echt wel weg hoor. 

Ik heb daar overigens geen problemen mee en al helemaal niet als de hond er ook geen problemen mee heeft. 

Ik denk ook dat je niet te snel moet willen en dat proef ik wel een beetje uit je posts.
Al begrijp ik je situatie volledig hoor. Ze is er net 2 dagen. Ik denk dat je vooral het schuldgevoel tegen Kahlua uit je hoofd moet zetten. Ze krijgt niet meer alle aandacht en daar zal ze aan moeten wennen.

En wat is de boodschap voor Willow dan? Voor haar is de situatie: als ik in de buurt van de andere hond kom, dan krijgt de andere hond wat lekkers. Denk je niet dat de pup dan ook wat lekkers wil? 

Pascale ze is er twee dagen, wennen gebeurd niet in twee dagen voor Kahlua.....met Kahlua iedee dag een fikse wandeling maken met alle aandacht voor dr....thuis komend, als ze de kleine belaagd of lelijk doet, maak er geen probleem van en zet er een traphekje tussen zodat ze elkaar zien en niet bij elkaar kunnen, Kahlua is zes jaar alleen geweest, is een volger altijd bij je geweest en nu moet ze jou in alles delen, doe het rustig aan met dr......savonds ga je lekker op de grond zitten, met aan iedere kant een hond....hou voor ieder een bot vast.....zodat ze lekker kunnen knagen, bot knagen geeft rust, veroorzaakt endorfine, houdt de botten vast en blijf er mooi tussen zitten, gromt, Kahlua naar de kleine, ........ferme nee, meer is niet nodig...doe dat nou eens iedere avond een klein half uurtje...en na het half uurtje botten weg...en kijk eens na een week hoe dat gaat, stop er even die energie erin...binnen twee dagen lukt dat niet........buiten, je kan ook gerust een leuke wandeling inlassen met samen, hou je een hond aan de lijn, kan je corrigeren als Kahlua vervelend wordt...je wisselt na een kwartiertje van hond ....dus niet samen los...een voor een aan de lijn, een vast en een los....ook dat kost tijd, maar heus na een maand heb je echt wel resultaat, als je zo doet....Kahlua moet gaan inzien dat de kleine er bij gaat horen, en dat gebeurt niet in een week met Kahlua....kost jou ook energie, maar dat komt echt goed met die twee.

Met dat hekje ertussen wordt Willow nog belangrijker voor ze om in de gaten te houden, zij is bij het baasje waar ze zelf willen zijn.

Maar wat het beste werkt, is even zoeken dan.

Waarschijnlijk ook tijd, niet teveel met ze doen, zodat er geen nadruk op een bepaalde hond wordt gelegd.

Als je moeder en zus thuis zijn, kun je ze apart aandacht geven.

Maar ik snap dat het lastig is hoor, het zal tijd nodig hebben.

Allereerst moet je zelf accepteren dat je oudste hond een paar maanden op de tweede plek komt. Puppy’s kosten tijd en energie en hebben daar recht op. Hier altijd een ren zodat ik ze kan scheiden. Grens aangeven naar de pup mag maar wel netjes. Ik zou er vooral even geen botten en eten tussen brengen dat drijft alles alleen maar op de spits. 

Pascale, hier ook twee honden waarvan Bams 9 jaar alleen geweest is, Bams is wel een goedzak...en Ogin was de rebel, traphekje er tussen gezet...zodat Bams niet belaagd werd, is wel andersom maar dat maakt niet uit...je zal heel conseqwent moeten zijn, je hebt straks twee teven die een pittig karakter hebben.....buiten heb ik ook lang alleen een hond aan de lijn gehad en de ander los, en tijdens de wandeling gewisseld, is er dat de een de ander belaagd kan je beter ingrijpen, beiden moeten inzien dat ze samen zijn en jou moeten delen...eten geef je apart...geen botten, maar wel savonds als je op de grond gaat zitten ieder aan een kant...en je houdt het bot vast....kwartier is al voldoende om elkaar dan te accepteren....kan je het niet dat je het vasthoudt dan geef je een  bot apart, bot knagen geeft rust....en zo dat ze dan ook niet bij elkaar kunnen komen....klaar met knagen, weghalen, geen botten laten slingeren....

Stop in ieder geval met je schuldig voelen. Je pup is er, dat heeft de rest maar te accepteren. Ik tolereer geen gegrom naar de pup als daar geen aanleiding voor is.

Ik ben misschien wat makkelijk, maar ik had de honden t eerste jaar veel meer apart. Ging ik eerst wat met de 1 doen en daarna met de ander. Wennen ze snel aan hoor. Geleidelijk aan steeds meer samen.

Je zult je pup toch ook moeten socialiseren, kun je daarna weer wat met de anderen doen.

Het zijn veel tegenstrijdige adviezen die je krijgt.

Dat komt ook wat voor de één werkt, werkt voor de ander niet.

Alle honden zijn ook weer anders en reageren anders.

En ook wat voor omstandigheden je zelf hebt, en wat voor mogelijkheden je hebt.

Ik denk dat alle adviezen goed zijn, ook al zijn ze tegenstrijdig.

Je kan kijken wat voor jouw honden en jou het beste werkt.