Slapen op bed 
Heb je haar weleens ontmoet? Ben je bij haar op het terrein geweest? Ik snap die aversie tegen Anniek Winters op dit forum niet. Jullie baseren je alleen op een paar filmpjes op facebook. "
Nee op wat ze zegt .... de uitleg die ze geeft in het artikel is toch echt wel achterhaald.
De hondjes mogen hier best af en toe in bed slapen, heerlijk vinden ze dat. Gelukkig vinden ze beneden slapen ook geen probleem 
Maar soms in het weekend, of als ik alleen thuis ben, vind ik dat echt niet erg 
Heb je haar weleens ontmoet? Ben je bij haar op het terrein geweest? Ik snap die aversie tegen Anniek Winters op dit forum niet. Jullie baseren je alleen op een paar filmpjes op facebook. "
Nee ik sta niet achter haar. Dat mag toch? Heeft niks met dit forum te maken maar met mijn eigen mening ;) Zo heb je pro CM en pro MG het moet je maar liggen ;)
Amai, serieus achterhaald!
Maar die heeft in Nederland toch al een berg kritiek over haar heen gehad dacht ik?
Ik ben ook van mening dat je zal moeten afstappen van de gedachte dat er een bewuste dominantie achter acties van een hond zit. Voor mij gaat het meer om het opbouwen van een goede relatie met je hond waarbij er wederzijds respect is. Ik ben nu toe aan mijn tweede Beauceron en uiteraard zie je een veel raseigenschappen terugkomen, doch als ik beide honden vanuit het dominantie-principe zou opgevoed hebben, zou ik met men eerste Beauceron zeker niet de band gekregen hebben die er uiteindelijk was. Men tweede nu is pittiger van karakter en vraagt van mij toch nog iets meer stevig in de schoenen staan, maar ik ervaar het niet als dat ik nu meer dominantie zou moeten gaan vertonen. Grenzen trekken is voor mij iets anders dan domineren. Laat hem werken voor goed gedrag en als hij voor je komt zitten voor een koekje (dus hij wil 'bepalen' dat er een koekje moet komen) ga dan net een stapje verder om hem op dat moment te laten werken ervoor.
Ik denk dat je zeker voor je Beauceron het dominantie-principe zult moeten laten varen. Er komt een pittige tijd aan voor jou "
Ik ben alvast blij dat ik hier een ervaren houder van een Beauceron tegenkom. En voor alle duidelijkheid ik heb nooit geschreven dat een baasje zich steeds dominant moet gaan gedragen tegenover je hond. Maar wat je zelf zegt rond "grenzen trekken" is ergens toch ook domineren als het nodig is? Je hond is je vriend maar op een gegeven moment kan je niet anders dan zelf als baas (als een soort Alfa) die grens wel te trekken. Anderzijds geef ik je gelijk dat grenzen ook op basis van respect kunnen getrokken worden. Bij de verouderde roedeltheorie werd respect teveel "afgedwongen", terwijl we, op basis van vriendschap en connectie, dat respect nu gaan verdienen. Het afdwingen van respect werkt niet, en dat wist ik natuurlijk al van in het begin, dus ik heb het ook nooit zo bedoelt als ik het over de roedeltheorie had. Maar ik blijf er wel bij dat jij als baas de grenzen trekt en soms moet tonen wie de baas is. De hond verwacht mijn inziens ook leiding van de baas, hetzij op een respectvolle manier natuurlijk. Hij verwacht vriendschap, respect, veiligheid maar dus ook leiderschap. Dus ergens blijft er toch wel wat over van die roedeltheorie... al was die ongenuanceerd, teveel gefocust op dat "leiderschap". Is dit een juiste conclusie volgens jou?
PS: ik hoop dat je mij ook niet verkeerd begrijpt, ik wil geen discussiestrijd met jou aangaan ofzo, want je bent veel meer ervaren dan ik, en ik denk dat ik nog heel veel van jou zou kunnen leren (en niet alleen over theorieën maar ook over de praktijk, omgaan, gehoorzaamheid). Ik denk dat je mij zeker nog tal van tips kunt geven en constructieve feedback ook. Maar goed, hier ging het over slapen met je hond in bed en daar blijf ik het toch moeilijk mee hebben.
Wij hebben nu geen honden meer thuis, allebei overleden.
Maar ik heb ze een tijdje allebei in bed gehad, en later ook Muis alleen nadat Snoopy doodging. Ze had heel haar leven met Snoopy samen geslapen dus ik vond het niet terecht tegenover haar om haar alleen te laten liggen, al helemaal niet vlak na de dood van Snoopy. Uiteindelijk ging ze liever in een mandje bij m’n ouders op de slaapkamer liggen, maar de keuze stond haar altijd vrij om met mij mee te gaan, af en toe deed ze dit ook.
Ik vind het niet vies of vervelend, mijn honden waren altijd goed schoon en ik veegde de pootjes altijd vantevoren af, zorgde dat het dekbed goed verschoond werd etc. Maarja, ik had ook twee kleintjes die het liefst of aan het voeteneind of gewoon lekker naast me lagen (met kopje op t kussen zelfs..) dat is wel wat anders dan zo’n grote hond lijkt me! Dat zou ik niet zo snel doen.
Eigen bed......Die domenanthie theorie is al meer dan 30 jaar geleden achterhaald. De wetenschap heeft nu aangetoond dat je veel verder met je hond komt vanuit vriendschap.
Want zeg eens eerlijk, heb jij liever dat jouw hond naar jou toe komt uit angst (want dat is een grote kant als jij hem opvoedt vanuit: 'ik ben over alles de baas'? Of omdat hij naar je toe komt vanuit vriendschap? Ik toch zeker het laatste. "
Ik heb mij intussen dieper verdiept in de lectuur rond "dominantie" en dergelijke meer. En ik moet zeggen dat ik mijn mening wat heb moeten bijsturen rond de roedeltheorie. Deze is inderdaad wat achterhaald zoals jij ook zegt en je had grotendeels gelijk. Ik weet intussen dat een puberende hond grenzen opzoekt maar daarom niet persé "dominantie" of het "hoger opklimmen in de rangorde" als doel voor heeft. Toch blijkt nog wel dat je ook "een baas" moet kunnen zijn. De hond mag en moet zijn grenzen aftasten en je testen, maar het is aan de baas om die grenzen wel te stellen. Honden leren dit niet vanzelf, ze leren die grenzen van elkaar en vooral van de baas.
Ben je het eens met deze stelling?
Jazeker Pieter, honden zullen altijd de grenzen opzoeken, ik ben conseqwent wat mag en wat niet mag, dat weten ze en daar gaan ze niet overheen....nu is er een op leeftijd en ben ik wat makkelijker, en daar maakt de oudere...misbruik..van, en dan doe ik net alsof ik dat niet ziet, hahaha.......het ligt ook aan de hond, geen hond die hier ooit tegen me gegromd heeft, vanaf puppy weten ze wat ze aan me hebben, conseqwent zijn en rechtvaardig een hond voelt dat heus wel...en dan heb je ook nog het karakter van een hond en het rastypisch...het ene ras of het andere ras daar zit een groot verschil in...honden die graag voor je willen werken of een hond die daar onverschillig in is...zachtaardige honden of harde honden, alles speelt daarin mee, en wat voor baas ben jij zelf....
Ik ben ook van mening dat je zal moeten afstappen van de gedachte dat er een bewuste dominantie achter acties van een hond zit. Voor mij gaat het meer om het opbouwen van een goede relatie met je hond waarbij er wederzijds respect is. Ik ben nu toe aan mijn tweede Beauceron en uiteraard zie je een veel raseigenschappen terugkomen, doch als ik beide honden vanuit het dominantie-principe zou opgevoed hebben, zou ik met men eerste Beauceron zeker niet de band gekregen hebben die er uiteindelijk was. Men tweede nu is pittiger van karakter en vraagt van mij toch nog iets meer stevig in de schoenen staan, maar ik ervaar het niet als dat ik nu meer dominantie zou moeten gaan vertonen. Grenzen trekken is voor mij iets anders dan domineren. Laat hem werken voor goed gedrag en als hij voor je komt zitten voor een koekje (dus hij wil 'bepalen' dat er een koekje moet komen) ga dan net een stapje verder om hem op dat moment te laten werken ervoor.
Ik denk dat je zeker voor je Beauceron het dominantie-principe zult moeten laten varen. Er komt een pittige tijd aan voor jou "
Ik heb mij intussen meer verdiept rond eventuele dominantie-gedrag en de roedeltheorie (de strijd om hoger in de rangorde op te groeien). En ik heb mijn mening wat moeten bijstellen. Zoals jij het hier beschrijft, daar heb je gelijk in. Het werkt ook, zoals jij het uitlegt met dat koekje.
Ik blijf er (na het verder verdiepen in deze) wel bij dat (vooral puberende) honden nog wel proberen om grenzen zo hoog mogelijk te verleggen. Al weet ik intussen dat die "rangordestrijd" niet hun drijfveer is, maar dat zij moeten leren hun grenzen moeten leren afbakenen. Het lijkt mij echter wel belangrijk dat jij als baas die grenzen bepaalt, dat de baas zijn hond moet leren wat die grenzen zijn (bijvoorbeeld om ongelukken later te voorkomen, of gewoon in het belang en de veiligheid van de hond zelf). Daarom moet je, denk ik, toch wel duidelijk maken wie er "de baas" is en wie "de hond". Dus daar blijf ik wel bij, alleen is de manier waarop je dit doet wel heel verschillend met wat er in de achterhaalde roedeltheorie werd beschreven.
Ben jij het ongeveer eens met deze stelling, zoals ik het nu beschrijf, nu ik mijn mening heb bijgesteld? Komt dit overeen met jouw ervaringen met het opvoeden van een Beauceron? Of zit ik toch nog verkeerd en moet ik mijn visie beter nog wat verder bijstellen? Ik sta open voor feedback, zolang ik er maar uit kan leren en hier verder mee aan de slag kan gaan. En dus ook mijn excuses dat ik je eerder geen gelijk wilde geven.
Natuurlijk moet de hond weten wat wel en wat niet mag. M.i. is dat het beste aan te leren door het positieve te belonen, als hij zicht gedraagt zoals jij dat graag ziet dan beloon je met stem/lekkers/speeltje wat jij wil en wat het beste werkt.
Stel je wilt niet dat hij op de bank gaat; Ligt hij erop, haal je hem eraf zonder teveel gedoe (niet praten oid), wil hij erop gaan dan probeer je dat te voorkomen door bijv een ''uh'' of afleiding als een speeltje, als hij luistert beloon je. Wil hij er graag op maar kiest hij voor de grond dan beloon je etc etc. Deze manier werkt bij ons perfect (dan niet dit scenario want hij mag op de bank 
).
Verder vooral consequent zijn in wat wel en niet mag, anders werkt het allemaal alleen maar verwarrend.
Hoi Pieter, vooreerst: het gaat hier wat mij betreft niet om mijn gelijk halen hoor. Ik denk dat we hier allemaal met de beste bedoelingen en vanuit onze ervaringen trachten mekaar te helpen.
Het achterhaald zijn van de dominantietheorie bij honden hoeft uiteraard niet te betekenen dat er geen grenzen dienen gesteld te worden. Ik zie dit dan niet als de grens stellen van ik ben 'de baas' en jij bent 'de hond', maar eerder van: ik vind het niet OK dat je dit gedrag laat zien. Vooral bij een koppig ras als de Beauceron kan dat wel een uitdaging zijn, maar je krijgt er ook enorm veel voor terug. Ik merk nu bij mijn bijna 2-jarige Beauceron dat hij al gewoon aan mijn blik kan zien wat ik er van vind en zonder één woord gezegd te hebben zal hij daar dan ook naar handelen. Ook de stemintonatie heeft een zeer groot effect, zonder te schreeuwen zal hij dadelijk merken of het menens is of niet. Beaucerons zijn ondanks hun robuuste uiterlijk zeer gevoelige honden en gaan dus niet goed reageren als je te fors ingrijpt. Laat je Beauceron vooral zelf uitzoeken welk gedrag je van hem wenst en begeleid hem daarin.
Ik kan je ook zeker het boek 'De Beauceron' (ISBN 9789090205038) aanbevelen. Is een zeer toegankelijk geschreven boek met niet alleen de geschiedenis van het ras, maar ook zeer speciefieke aanbevelingen die raseigen zijn.
Dit is onze Beauceron op dit moment:
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?