Goed, jullie gaan mijn topis vast nog wel vaker tegenkomen, want ik zit als kersverse hondenbaasje nog vol met vragen.
Ik herhaal even wat ik in een ander topic over huisregels al schreef: Sinds vorige week maandag hebben wij een herplaatser uit Griekenland in huis, een teefje van zes maanden ( Yep, dat schatje op de foto ;-) =>)
Goed, mijn vraag gaat over het alleen laten. Ik heb talloze filmpjes gekeken en internetartikelen gelezen, maar op één vraag vind ik niet echt antwoord: laat je je pup nou even jammeren als je net weg bent of is dat echt not done? Het doet me een beetje denken aan de discussies tussen ouders over wel of niet laten huilen ;-)
Vandaag móest ik echt even weg om mijn kinderen te halen. Ik had de ipadcamera aangezet om terug te kunnen kijken hoe het ging. In de veilige"puppyzone" had ik een nerf speeltje gelegd met wat snoepjes.
Op het filmpje zag ik dat ze zo nu en dan piepte, even ging liggen, weer even piepte en net toen ze aanstalten maakte om de nerf eens goed onder handen te nemen... kwam ik weer thuis. (5 min. Mijn zoon was overigens wel thuis, boven, dus in geval van nood had hij haar wel gerust kunnen stellen.)
Is dit een goede aanpak of loop ik het risico dat ik een enorme verlatingsangst creëer?
Overdag had ik trouwens wel heel veel bij de deur gestaan met 1/3/7 seconden naar buiten. Ik kon alleen niet horen of ze piepte, vanwege de vogels. Ik heb ook met de ipad van mijn zoon en die van mezelf gefacetimed en daar zag ik dat ze na het sluiten van de deur op den duur wel even bleef liggen, maar telkens toch wel even opstond om te kijken waar ik was.
Ze is er nu een weekje toch? En nog erg jong.
Ik zou het zo natuurlijk mogelijk aanpakken, en er geen big deal van maken door uitgebreid afscheid te nemen, of haar te gaan belonen oid als je weer binnenkomt en ze was stil bijv.
Bouw het idd heel langzaam op, een week is eigenlijk nog niets. Wij kregen voor onze volwassen herplaatser de richtlijn om tenminste 2 weken de hond niet alleen te laten, maar veel honden hebben meer tijd nodig om zich in de nieuwe omgeving veilig te voelen.
Elke hond is anders, je moet gaan in het tempo van de hond om geen verlatingsangst te creeren. Maar zo te lezen lijkt je het goed te doen hoor, fijn ook dat je een camera hebt om te kunnen kijken hoe ze zich gedraagd als ze alleen is.
Een week is inderdaad kort en we zijn al superblij met hoe het gaat. Ze is zindelijk nota bene!
Het nadeel is dat we allebei in het onderwijs zitten en geen vrij kunnen nemen. Het voordeel is dat mijn man op 200 meter afstand werkt en makkelijk tussendoor naar huis kan en dat ik vier korte dagen werk. Die omstandigheden zijn dus verder helemaal prima.
Mijn schoonouders en zus willen komende week nog oppassen, maar we kunnen anderen er ook niet te veel mee belasten. Ik zit dus te kijken wat voor alle partijen de meest optimale opbouw is.
Ze kan het overigens wel prima hebben als ik naar de wc ga en als ik naar boven ga, houdt ze het ook bij één piep.
Heb je in die periode wel geoefend met hele korte periodes (1/3/7 seconden tot 1/3/7 minuten?)
ik heb geen tijden opgenomen, maar ik ben gewoon af en toe van kamer verwisseld, of even de tuin in en gelijk weer terug e.d. En later ook wel interval trainingen, dus ook veel vroeger terugkomen dan ze al aankon.
Fijne werktijden ook en ook dat je oppas kan regelen voor de eerste tijd, misschien wil de familie zo nodig ook wat langer oppassen als het nog niet gelijk lukt.
Super dat het al zo goed gaat in korte tijd. Ze heeft ook een heel slim koppie
Ik vind ook dat je al geweldige vooruitgang boekt.
Maar, net als wat dobry zegt, probeer er wat relaxter mee om te gaan.
Ga niet timen op minuten of seconden en zo.
Je hond gaat ongemerkt jouw spanning hieromtrent voelen en er dan toch een issue van maken.
Beter is het om jouw afwezigheid( die dus nog maar heel kort is) onvoorspelbaar te maken voor je hond.
Zo bouw je er geen rituelen omheen die jouw hond haarfijn gaat aanvoelen om er dan een punt van te maken.
Nee, gewoon, zorg dat hondje veilig zit, doe nog even iets anders ter afleiding en dan ben je ' ineens' even weg.
En even daarna, zonder heisa, ook weer ineens ter plekke.
Zo merkt je hond niet eens dat je weg was...
Overigens werkt het ook heel goed ( zo doe ik met mijn adoptie hondje) om eerst te zorgen dat ze goed moegespeeld is en haar buikje vol heeft.
Dan weet je dat ze gaat slapen. Het beste moment om even iets anders te doen en even weg te zijn.......
Hier is de logeerkamer haar relaxplek voor een middag dut
Dat heb ik haar van t begin zo aangeleerd.
Daar en alleen daar krijgt ze haar eten. Er is geen andere hond oid. Echt rust dus.
Daar slaapt ze dus ook moeiteloos als ik bv boodschappen moet doen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?