Angst fase

Hoe het beste mee omgaan?

Joep is nu 12 weken en sinds een paar dagen banger voor dingen.

Bv de stofzuiger, eerst geen probleem, nu durft ie er niet meer in de buurt te komen.

En zo nog wel meer dingetjes waar ie ineens wat angstig voor is.

Hoe kan ik daar het beste mee omgaan?

Laat de stofzuiger staan, niet wegbergen, zet hem af en toe eens aan, en doe gewoon je werk, en stofzuig als je hondje even in en andere ruimte is, wel de deur open laten staan, klaar ermee, laten staan...en zo zijn er meerderen dingentjes waarbij je kan helpen om de angst te verkleinen....wat zijn er nog meer dingentjes waarvan je merkt, heeee......

Dingen op straat, zoals een beeld in de tuin van de buren. Mensen is wat meer op zijn hoede in het donker. Komt mss ook omdat hij zich laatst te pletter schrok van een stel gillende fietsende meiden.

En dingetjes op puppycurus, bv een doos of een loopplank.

Rustig aan als die er van schrikt, afleiden , en als er een grote doos staat, rustig er voorbij lopen , blijft je pup staan, blijf jij ook staan, praat geruststellend op toon, en beloon als die weer verder loopt.....in het donker altijd even een beetje eng, ga als het gaat schemeren voor die tijd uitlaten zo loop je de donkerte in, weer rustig lopen afleiden , geruststellend praten, en beschermen mag gerust, niet overdrijven, wanneer je pup ouder wordt en er vaker mee in aanraking komt is er een gewenning en zal het niet meer zo als eng ervaren.....

Langs heen blijven lopen, net zolang tot hij er niet meer van op kijkt. Neem kleine beloningssnoepjes mee om hem te belonen wanneer hij niet meer bang is.

Even die mensen vragen of ze willen helpen, uitleggen dat je pup even angstig is en vraag dan of jullie elkaar kunnen passeren net zolang tot joep niet meer angstig reageert. 

Kan heel goed dat de schrik nog even doorwerkt van gillende kinderen op de fiets.

Benoem dingen die hij niet kent, 'dat is een doos... zullen we samen even kijken?" en dan raak je het even aan, "wat een mooie doos' en dan laat je hem zelf er naar toe gaan om eraan te snuffelen...

Zorg dat hij genoeg rust krijgt op dat soort momenten als hij heftiger reageert op dingen, het kan ook zijn dat hij op dan gewoon heel erg moe is of al teveel prikkels / drukte / nieuwe dingen heeft gehad.

Er zijn div angstfases de eerste 2 jaar, precies weet ik het niet. Maar wat jij zegt, heel herkenbaar, rekening mee houden en dan komt het echt weer goed.

Ga zelf de dingen aanraken die je hond eng vindt,  ga er dicht naar toe,,niet dwingen  en zeker niet aan de riem trekken, slap lijntje dus, maar zeggen, wat een brave vuilnisbak, stofzuiger, of noem maar op, als jij niet bang bent waarom je hond dan wel?  komt je hondje dichterbij....koekje! Of, op de terugweg nog een keer langs dat enge ding, op afstand lopen. 

Ik heb nooit speciaal rekening gehouden met angstfases. Had er nog nooit van gehoord. Maar als Ziva ergens bang voor is, helpt het het beste om haar rustig te laten snuffelen. Eventueel zelf er naar toe gaan en aanraken. En de tijd geven om het haar te laten onderzoeken. Pas als ze zelf weg loopt, gaan we verder. Soms vindt ze het op dat moment nog eng, dat is niet erg, ze hoeft niet alles in één keer oké te vinden.

Maar meestal is het daarna wel gewoon goed.

Ziva is ook erg snel bang van geluiden, dan schrikt ze een keer en is het daarna eng. Om dat zo veel mogelijk te voorkomen stel ik gerust op het moment dat ze bang is. Later probeer ik dan het geluid na te maken zodat ze kan zien wat het was en dat het niet eng is.

Ook hierbij is het soms het beste om gewoon even te blijven staan en luisteren en kijken. Bij een tractor die langs rijdt bijvoorbeeld.

Het enige dat ze echt nog super eng vindt is vuurwerk. Maar door mijn aanpak weet ze inmiddels heel goed wanneer een knal vuurwerk is en wanneer niet. Dus ze is niet bang van dichtslaande (auto)deuren, containerkleppen, onweer, knallende uitlaten etcetera. Nadeel: als het echt vuurwerk is reageert ze er heel heftig op. Maar ze schrikt in ieder geval niet het hele jaar door van elk geluidje.

Weet iemand hoe de angstfases precies zijn, welke leeftijd en zo? Vanmorgen hier ook weer een bangig hondje.....voor de wind.....tot hij een blaadje zag wapperen, toen in volle vaart erachter aan... lhasa is 1 jaar nu

Mijn hond was als pup ook panisch voor de stofzuiger plots. Ik liet alle deuren open, en als ik aan de ene kant van het huis stofzuigde, zat zij aan de andere kant. Ik heb normaal gedaan, als ik wel richting haar kant op wilde zuigen deed ik dat voorzichtig (voorzichtig als in dat ik niet in een rechte lijn haar kant op liep met de stofzuiger, voor de rest maakte ik gewoon schoon en liep in normaal tempo), zodat zij alle kans had om weg te komen. Als ze geen kant op kon sloeg ik het hoekje waar ze zat over; wat ik haar probeerde te laten zien was dat hij niets deed.

Ik weet niet meer wat ik voor de rest, puppytijd zit is al weer een paar jaar terug, maar in een paar weken tijd werd de angst steeds minder, tot ik gewoon om haar heen kom stofzuigen en zij bleef liggen. Ze kijkt er wel nog met een schuin oog naar, en als ze denkt dat hij haar bijna aan gaat tikken staat ze wel op en loopt weg, maar ze is in ieder geval niet meer panisch 

Wat betreft de wind, dit soort harde wind vinden de meeste honden wel spannend. De mijne vindt de wind op zich niet erg, maar plastic zakken en andere dingen die (meer) lawaai maken door de wind, loopt ze met een grote boog omheen, en verschiet af en toe een metertje als een zeil plots hard klappert in de wind.

Dolcinea heeft dit ook gehad voor containers enzo en liep der indd langs iedere keer en stond als een idioot een Container te aaien om te laten zien dat het goed was en dit doe ik bij veel dingen als ze het eng vind. Wat de stofzuiger betreft tja.. Dolcinea vind de stofzuiger nog steeds doodseng..